پاورپوینت کامل اخلاق معاشرت (۲۹) شناخت و مراعات حقوق دیگران ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق معاشرت (۲۹) شناخت و مراعات حقوق دیگران ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق معاشرت (۲۹) شناخت و مراعات حقوق دیگران ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق معاشرت (۲۹) شناخت و مراعات حقوق دیگران ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۰

شناخت وظیفه، پایه انجام وظیفه است.انسانها در جامعه نسبت به یکدیگر
«وظایف متقابل» دارند و به تعبیری دیگر، بر
عهده خویش نسبت به افراد دیگر «حقوق
متقابل» دارند. شناخت این حقوق و انجام آنها
و مراعات دو جانبه، ضامن تصحیح روابط و
سالم سازی معاشرتها و زدودن کدورتها و

کاهش اختلافها و گله مندیهاست.

در جامعه انسانی، جز با «مراعات»
دیگران و حقوقشان، وضع رفتاری سامان
نمی پذیرد. مثلاً پدر و مادر نسبت به فرزندان و
به عکس، وظایفی دارند. زن در برابر شوهر و
شوهر در برابر زن، تعهداتی دارد. فرمانده و
سرباز، نسبت به هم حقوق و وظایفی دارند. دو
شریک با یکدیگر، کارفرما و کارگر، رئیس و
مرئوس، معلم و شاگرد، همسایه با همسایه،
مشاور و مشورت خواه، خویشاوندان و ارحام
نسبت به هم، برادران و خواهران دینی نسبت
به یکدیگر، مسلمان با مسلمان و … نمونه های
دیگری از ارتباطهای اجتماعی، هر کدام نسبت
به هم محدوده و مجموعه ای از تکالیف را
دارند که در آیین اسلام، به انجام آنها توصیه
شده است. این وظایف و تکالیف و حقوق، اگر:

۱ـ «شناخته» شود،

۲ـ به آنها «عمل» شود،

۳ـ عمل هم دو سویه و «متقابل» باشد،

بسیاری از مشکلات، یا پیش نخواهد آمد،
یا برطرف خواهد گشت.

شبیه این در قوانین راهنمایی و رانندگی
وجود دارد و رانندگان اگر آن آیین نامه ها را
بدانند و به آنها عمل کنند و عمل هم به
صورت متقابل و از سوی همه رانندگان باشد،
نه یکجانبه و ناقص، طبیعی است که بسیاری
از تصادفات و حوادث و ضایعات رانندگی پیش
نخواهد آمد.

حقوق مسلمانی

جامع ترین متن حدیثی که به بیان این
حقوق و وظایف متقابل پرداخته است، «رساله
الحقوق» از امام زین العابدین(ع) است که در
کتابهای روایی (از جمله در تحف العقول و
مکارم الاخلاق و …) آمده است. حق برادر
دینی، حق همسایه، حق خویشاوند، حق فرزند
و اولاد و پدر و مادر، حق زن و شوهر، حق
شاگرد و استاد، حق مولا و بنده، حق همنشین
و دوست و شریک، حق والی و رعیت، حق
مشیر و مستشیر از جمله حقوقی است که در
آن حدیث ارزشمند بیان شده است.

در جامعه اسلامی، مسلمان متعهد خود را
نسبت به برادران دینی مسؤول احساس می کند
و تکالیفی بر عهده او است. طبعا هر مسلمانی
باید این حق را بر گردن خویش احساس کند و
آن گونه که یاد شد، مراعات و به کار بستن اینها
طرفینی باید باشد، تا اثر خویش را بگذارد. این
حقوق بسیار است، به برخی از آنها که در
احادیث اسلامی آمده است، اشاره می شود:

۱ـ اینکه مسلمان آنچه را برای خود
دوست دارد، برای برادر دینی خودش هم
بپسندد و آنچه را که برای خود نمی پسندد،
برای دیگران هم نپسندد و روا نشمارد. این
اولین و مهمترین حقی است که هر مسلمان بر
گردن ما دارد و روایات بسیاری در این زمینه
نقل شده است، حقی بسیار مهم، اما بسیار
آسان و اندک!

امام صادق(ع) به معلّی بن خنیس در
حدیثی که به برشماری این حقوق پرداخته
است، می فرماید:

«اَیْسَرُ حقٍّ منها اَنْ تُحِبّ لَهُ ما تُحِبُّ
لِنفسِک وَ تکْرَهَ له ما تکْرَهُ لِنَفْسکَ»؛(۱) آنچه
برای خود دوست می داری، برای او هم دوست
بداری و آنچه برای خویش ناخوشایند می دانی،
برای او هم ناخوشایند بدانی! … البته گفتن این
سخن آسان است، اما عمل به آن بسی دشوار!

۲ـ اینکه مسلمان، مسلمان دیگر را با
دست و زبان نرنجاند.

خدا را بر آن بنده بخشایش است

که خلق از وجودش در آسایش است

و این از مهمترین اصول اخلاقی و
معاشرتی اسلام و نشانه مسلمانی است. تا آنجا
که رسول خدا(ص) فرموده است: «المسلم مَن
سلم المسلِمونَ من لِسانِه و یَدِه»؛(۲)

مسلمان کسی است که مسلمانان از زبان و
دست او در سلامت و آسایش باشند.

۳ـ اینکه مسلمان در برابر مسلمان،
متواضع باشد و از تکبر بپرهیزد.

۴ـ حرف دیگران را در باره مؤمن و
مسلمان نشنود و نپذیرد و به سخن چینیها
گوش ندهد و در پی خطاها و عیوب نباشد و اگر
هم نقطه ضعفی از کسی شنید یا فهمید، آن را
فاش نسازد و آبرویش را نبرد. کسی که در پی
عیوب مسلمین باشد از نظر مسلمانی و دینی
گرفتار سقوط است و از ولایت خدا بیرون رفته،
در ولایت شیطان قرار می گیرد. پیامبر
اسلام(ص) فرمود:

«یا مَعْشَرَ مَنْ اَسْلَمَ بِلِسانِهِ وَ لَمْ یُسْلِمْ
بقلبه، لا تتَّبعوا عَثَراتِ المسلمینَ فانّه مَن تَتَّبعَ
عثراتِ المسلمین تَتّبعَ اللّه ُ عَثرتَهُ و مَنْ تَتَّبَع
اللّه ُ عَثْرَتَه یَفْضَحُهُ»؛(۳)

ای گروه کسانی که به زبان مسلمان
شده اید ولی دلها مسلمان نشده است! در پی
عیبها و لغزشهای مسلمانان نباشید، چرا که هر
کس در پی شمارش و یافتن عیبهای مسلمانان
باشد، خدا هم پی جوی عیب او خواهد شد و هر
که را که خدا در پی عیوبش افتد، رسوایش
می سازد.

۵ـ پرهیز از قهر کردن و قطع رابطه، و اگر
هم مفارقت و قطع ارتباط پیش آمد، آن را
بیش از سه روز طول ندهد. و فضیلت از آنِ
کسی است که زودتر آشتی کند و در صلح کردن
پیشگام و پیش قدم گردد. هر اندازه که این
جدایی بیشتر شود، شیطان خوشحال تر
می گردد. در این زمینه هم احادیث بسیاری نقل
شده است.

۶ـ بی اجازه و سرزده وارد بر خانه برادر
مؤمن نشود و اگر می خواهد داخل خانه یا اتاق
یا محل کار او بشود، قبلاً اجازه بگیرد (در این
زمینه، در فصلِ «اذن و اجازه» پیشتر مفصلاً
بحث شد.)

۷ـ برخورد با افراد، با چهره ای گشاده و
خندان و کدورت زدا، و زدودن غم و اندوه از دل
برادر ایمانی و ادخال سرور و شادمانی بر یک
مسلمان، که این کار، نزد خداوند، پاداشی عظیم
دارد.

۸ـ وفای به عهد و عمل کردن به وعده و
پرهیز از خلف وعده، یکی دیگر از حقوقی است
که در روایات آمده و مسلمان در برابر مسلمان
باید خود را به آن موظف بداند. به تعبیر امام
سجاد(ع): آن کس که وعده می دهد و عمل
نمی کند، منافق است. و رسول خدا(ص) فرمود:

«مَن کانَ یؤمِنُ باللّه و الیومِ الاخِرِ فَلْیَفِ اِذا
وَعَدَ»؛(۴)

هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد،
هر گاه که وعده می دهد، به آن وفا کند.

۹ـ انصاف در برخورد با مسلمانان، یعنی
آن گونه که دوست دارد با خودش رفتار کنند و
با او برخورد داشته باشند، خودش هم با
دیگران همان گونه معاشرت کند. این فضیلت
اخلاقی در احادیث، مایه عزت نزد خدا و نجات
از آتش دوزخ در قیامت به شمار آمده است و
در سخنی از امام صادق(ع)، به عنوانِ یکی از
سخت ترین تکالیفی که خدا بر بندگانش مقرر
کرده، به حساب آمده و در کنار انصاف، مواسات
و ذکر خداوند در همه حال بیان شده است.(۵)

۱۰ـ احترام به بزرگترها و محبت و رفق
نسبت به کوچکترها<