پاورپوینت کامل یک اضطراب اجتماعی درزنان و دختران ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک اضطراب اجتماعی درزنان و دختران ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک اضطراب اجتماعی درزنان و دختران ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک اضطراب اجتماعی درزنان و دختران ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۸

کم رویی، نوعی ترس یا اضطراب
اجتماعی بوده که به واسطه آن زن یا مرد از
مواجه شدن با افراد ناآشنا و ارتباطات
اجتماعی گریزان است. ریشه اصلی کم رویی
می تواند در ترس یا اضطراب اجتماعی نهفته
باشد. اضطراب یک پاسخ طبیعی در مقابل
هر نوع تهدید یا فرآیند آگاه کننده و اخطاری
به فرد در باره یک خطر یا موقعیت دشوار
می باشد. اضطراب در حد متعادل آن برای
بسیاری از اعمال و رفتارهای انسان و تلاش
و حرکت و آمادگی برای مقابله با تهدیدها و
خطرهای طبیعی و اجتماعی ضروری
می باشد. اما زمانی که نگرانیهای فرد نسبت
به مسایل مختلف فزونی می یابد، دچار
اضطرابی می شود که در نتیجه اعتماد به
نفس او کاهش می یابد، قدرت نگرش
واقع بینانه و برقراری ارتباط متقابل با دیگران
به حداقل می رسد و گریز از ارتباطات معمول
اجتماعی و دل مشغولی های مفرط، شخصیت
را فرا می گیرد.

اضطراب اجتماعی، وقوع نوعی ارزیابی
شخصی در موقعیتهای مختلف اجتماعی
است. به عبارت دیگر زنان و دخترانی که دچار
اضطراب اجتماعی می باشند، از مواجهه با
دیگران و از اینکه مورد داوری دیگران قرار
گیرند، دچار ترس و واهمه هستند. زن یا دختر
چنین احساس می کند که در هر موقعیت،
شخص و یا اشخاصی هستند که به محض
مواجه شدن با او شخصیت و اعمال و
رفتارش را مورد بررسی و کنکاش قرار
می دهند. بنابراین تا حد ممکن سعی دارد از
مواجه شدن با دیگران دوری جوید. به عنوان
مثال تمامی افراد، تشویق شدن را دوست
دارند و از تنبیه گریزان می باشند اما تعدادی از
افراد بیش از اندازه دچار ترس و اضطراب
اجتماعی بوده و اصولاً تمایلی برای حضور در
موقعیتهای اجتماعی ندارند؛ چرا که
برخوردهای اجتماعی را صحنه ارزیابی و
نقادی خود تلقی می کنند. به عنوان نمونه
سخن گفتن برای خانمهای کارمندی که در
جلسات اداری شرکت می کنند و دچار کم رویی
هستند، بسیار دشوار می باشد. البته ممکن
است اکثر افراد در موقعیتهای اجتماعی خاص
دچار اضطراب باشند اما افرادی که کم رو
هستند و اضطراب اجتماعی بالایی دارند
بیش از اندازه نگران هستند.

افراد، جوامع، خانواده ها و فرهنگهای
مختلف، برای کم رویی معانی متفاوتی به کار
می برند. به عنوان مثال، اغلب، نوجوانی را که
به لحاظ روانشناسی اجتماعی فردی کم رو
تلقی می شود به عنوان یک فرد متین، ساکت
و مؤدب در نظر گرفته می شود و بعضی افراد
کم رویی را برای دختران و زنان امری عادی و
حتی صفتی مقبول و مثبت تلقی می نمایند و
چنین دختران کم رویی را دخترانی باحیا و
باعفت می دانند و حتی آنان را مورد تمجید و
تشویق قرار می دهند اما از طرف دیگر،
کم رویی برای پسران را یک مشی و طرز
رفتار نامناسب و ناپسند می دانند. حیا و قدرت
خویشتنداری یکی از صفات انسانهای متعالی
است که ارادی و ارزشمند می باشند در حالی
که کم رویی پدیده ای غیر ارادی، ناخوشایند و
نشانگر معلولیت اجتماعی است که برای هر
دو جنس پسر و دختر امری نامطلوب و
نابهنجار می باشد. خانواده و جامعه بایدتفاوت
حیا و کم رویی را بداند و بشناسد. حیا، صرف
ظاهر نشدن در جمع و اجتماع نیست. جامعه
ما نیاز به حضور فعال و استفاده از استعدادها
و توانمندی های زنان و دختران در
عرصه های مختلف اقتصادی، اجتماعی،
سیاسی و فرهنگی دارد. در چنین جامعه ای
کم رویی، جایی نخواهد داشت. حال آنکه
حجب و حیا جایگاه و منزلت ویژه و
ارزشمندی داشته و آحاد جامعه برای آن
ارزش فراوانی قایل بوده و خواهند بود. باید
توجه داشت که کم رویی یک پدیده پیچیده
روانی ـ اجتماعی بوده و علت آن عمدتا به
روابط بین فردی و نحوه تربیت برمی گردد. در
این میان خانواده یکی از علل اساسی در
ایجاد کم رویی می باشد. نحوه ارتباطات
خانواده و تجارب اولیه پسران و دختران
خصوصا در سالهای پیش از دبستان و اوایل
دبستان نقش اساسی در شکل گیری
شخصیت آنان خواهد داشت. الگوی رفتاری
بزرگسالان، برنامه های تلویزیونی، نحوه و
میزان ارتباطات عاطفی ـ کلامی و اجتماعی
بزرگسالان با دختران و پسران، بیشترین تأثیر
را در رشد اجتماعی کودکان دارد. انتظارات
نامعقول والدین از دختران خود در شرایط
مختلف و وادار کردن آنان به انجام رفتارهای
قالبی و تصنعی در موقعیتهای مختلف
اجتماعی همچون در حضور جمع مهمانان و
مهمانیها، در کوچه و خیابان، هنگام غذا
خوردن و لباس پوشیدن، صحبت کردن و …
سخت گیری بیش از حد و توقعات فراوان و
غیر ضروری، تنبیه، تحقیر و یا بر عکس
حمایتهای افراطی و گزاف، از اصلی ترین
زمینه های رشد معیوب اجتماعی دختران و
بروز کم رویی است. تعارض و دوگانگی در
رفتار والدین و بزرگسالان، موجب کشاکشهای
درونی و در نتیجه، اختلال در رشد طبیعی
شده، اضطراب شدید و کم رویی دختران را به
همراه خواهد داشت. وراثت در کم رویی نقشی
نداشته و اگر معتقد باشیم که یکی از علل
کم رویی وراثت می باشد باید معتقد باشیم که:
کم رویی از والدین یاد گرفته شده است چرا که
والدین هم کم رو هستند اما نمی توانیم بگوییم
کم رویی از طریق ژن و وراثت انتقال یافته است.

ترس یکی از عوامل کم رویی به شمار
می رود. کودک ۶ ـ ۵ ماهه ای را در نظر
بگیرید. زمانی که با یک غریبه روبه رو
می شود و یا حتی، یک آشنا را با لباسی
متفاوت از قبل می بیند، خود را به مادرش
می چسباند و روی خود را برمی گرداند. در
حقیقت او به این دلیل کم رو است که دیگران
از او قوی تر، قدرتمندتر و بزرگتر هستند. او
نمی داند که در شرایط مختلف چگونه باید با
فرد مقابل برخورد کند. او کم کم که بزرگتر
می شود با افزایش رابطه با اعضای خانواده و
ارتباطات اجتماعی، بر تجارب خوشایندش در
ارتباط با دیگران افزوده شده و کودک از
ارتباط و همنشینی با دیگران به خصوص
آشنایان لذت می برد و ترسش فرو می ریزد.
این حالت مقدمه لازم برای اجتماعی تر شدن
کودک می باشد. کم رویی در میان تک فرزندان
و فرزندان اول خانواده بیش از سایر کودکان
دیده می شود. این مسأله زمانی به شکل
جدی مطرح می شود که والدین قادر نباشند
زمینه تربیت و رشد اجتماعی مطلوب و
هماهنگ کودک را مطابق با نیازهای عاطفی
و اجتماعی او فراهم آورند. فرزند اول یا
تک فرزند معمولاً خود را با بزرگترها
همانندسازی می کند و تمایل بیشتری به
برقراری ارتباط با بزرگسالان دارد تا نسبت به
همسالان. به عبارت دیگر فرزندان اول
خانواده و تک فرزندها در ارتباط با همسالان و
همکلاسی های خود بیشتر با مشکل مواجه
می شوند تا با افراد بزرگسال. انتظارات
فوق العاده و آرمان خواهی های فراوان والدین
از کودکان و احساس ناتوانی این فرزندان در تحقق
بخشیدن به این انتظارات، فرزندان را دچار
احساس بی کفایتی می کند و خودپنداری ضعیفی
پیدا می کنند. در نتیجه اضطراب زیاد، کم رویی در
شخصیت این کودکان نمایان می شود.

مدرسه می تواند محیطی ب