پاورپوینت کامل شبی که ماه کامل شد ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شبی که ماه کامل شد ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شبی که ماه کامل شد ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شبی که ماه کامل شد ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۱۲

ـ غریب! دیدی که باز هم اومدم دیدنت،
به خدا نتونستم، نتونستم. توی اون اتاق هِی
مثل جن زده ها دور خودم بچرخمو اونقده
ناخونامو بجومو گریه کنم که بابا نگاه کنه و
بگه باز چه مرگته؟ اما اون می دونه که همش
به خاطر توس.

دیشب پسرعمو عزیز دوباره کلی هدیه
کادوپیچ کرده بود که اومد روبه روم نشست، اما
من فقط ناخونامو جویدمو بلند شدم و هی
طول و عرض اتاق رو قدم زدم و اون لبخند
زد و گفت: «سپیده، چرا اینقدر بی تابی
می کنی، مگه لولو دیدی که …».

نتونستم نگاش کنم، غریب!

وقتی نگاش می کنم انگار که خودش
نیست، مثل اینکه صورتش پشمالو شده
می خواد روی چهار دست و پا راه بیفته.

ننه گفت: «چت شده سپیده؟» گفتم: «یا
عزیز شده گراز، یا گراز شده عزیز، باور کن
دروغ نمی گم.»

ننه نگام کرد، دستشو جلوی دهنش
گرفت، خواست که صدای خنده اش بلند نشه.

ـ گفت: «دختر، اگه بابات بفهمه قشقرق
به پا می کنه، درسته از اون بدت
می یاد اما …».

اما راست می گفتی غریب، راست
می گفتی و من باورم نشد و … .

دیشبم مثل شب های پیش بابا و
پسرعمو عزیز گوشت ها رو تیکه تیکه ریختن
توی چرخ گوشت ها و من فقط توی اتاق

ناخن هامو جویدم و گریه کردم، مثل اینکه
بوی خون توی خونه راه افتاده بود و … .

ناودان ها انگار از فشار بارون به خِر خِر
افتاده بودن و سکوتِ اتاق را می رُمبیدند.

نگاهم سُر خورده بود روی خطوط
خطاطی شده کتاب «حقوق مردم» که بِهم
دادی … .

یادته گفتم: «غریب، چرا رشته حقوق رو
انتخاب کردی؟» به نقطه ای خیره شدی و
چیزی نگفتی، شایدم می خواستی بگی دلم
می خواد حقوق خیلی ها رو که ازشون گرفتن
بهشون پس بِدَم و … .

می دونی دیشب و شب های پیش به چه
فکر می کردم، می دونم که تو هم همیشه به
اون فکر کردی اما … .

مادر می گه سپیده تو چِت شده، چرا هی
به این بادبادک خیره می شی و مثل
دختربچه ها غَمبرک می زنی و گریه می کنی؟

نتونستم بهش بگم که این بادبادکِ تو
بوده که خیلی سال ها پیش بهم دادی و من
اونو آویزون کردم به دیوار زیرزمین و وقتی
بزرگ شدیم قول دادیم شب عروسی مون
هواش کنیم و … اما کاشکی به مادر می گفتم
که این بادبادک مال تو بود که سال ها پیش
برام درست کردی و هیچ وقت نتونستیم
هواش کنیم.

چقدر دلم بهانه گیر شده غریب، انگار که
چیزی توی گلوم گیر کرده و جلوی
نفس کشیدن مو می گیره. بابارحیم دیروز
چرخ فلک شو اورده بود توی محله، دلم
می خواست دوباره کوچیک می شدم غریب،
مثل اون روزها که توی چرخ فلک می نشستیم
و چرخ فلک که چرخ می خورد من با بقیه جیغ
می کشیدمو تو از پایین هی نگاهمون
می کردی. یادته گفتم: «چرا تو هم
سوار نمی شی؟»

گفتی: «من که هنوز حلوا قویت هامو
نفروختم چطور می تونم سوار اون بشم.»

و من همه پول هامو دادم بهت و گفتم:
«همه حلوا قویت هاتو می خرم، عوضش
می تونی سوار بشی.» و تو خندیدی و
گفتی: «باشه.»

غریب! می دونم که به این کبودی خیره
شدی، اما کبودی زیر چشمم مال کتک بابا
نیست. باور کن بعد اینکه تو رفتی دیگه
دستشو رُوم بلند نکرد. دیروز که هی
ناخون هامو جویدمو هی گریه کردم،
خوردم زمین.

بابا دیشب دوباره وحشت زده از خواب
پرید. مادر گفت: «مرد چت شده، چرا اینقدر
توی خواب اسم غریبو می آری؟»

و بابا مثل اینکه ترسیده باشه عرق
پیشونی شو پاک کرد و گفت: «این گور به گور
شده مثل بختک به من چسبیده و …».

اما من از لابه لای کابوس هاش همه
چیزو فهمیدم غریب، همه چیزو … .

وقتی گفتند جنازه تو رو توی گونی ته آب
پیدا کردن و مادرت تو رو از روی خال روی
بازوی چپت شناخته، مثل دیونه ها شدم
غریب، مثل دیونه ها … .

یادته گفتم بابا اصلاً راضی نمی شه و
می ترسم برات اتفاقی بیفته. اما تو فقط نگام
کردی و گفتی: «زندگی یعنی این، یعنی
اتفاق های پیش بینی نشده.»

مثل اینکه می دونستی اون و پسرعمو
عزیز چه نقشه ای برات ریختن، اونا
می دونستن اگه تو پاتو، توی زندگی ما بذاری
دیگ