پاورپوینت کامل یک گام تا کنکوریک گام پس از کنکور ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک گام تا کنکوریک گام پس از کنکور ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک گام تا کنکوریک گام پس از کنکور ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک گام تا کنکوریک گام پس از کنکور ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

قبولی در کنکور و ورود به دانشگاه برای
خیلی از دخترها مهم ترین و بزرگ ترین
آرزوی زندگی شان می باشد. تصور یک دختر
دانشجوی امروزی، رؤیای شیرین و
وصف نشدنی اکثر دختران جوان است.
بسیاری از دختران ماهها و سال ها پیوسته
تلاش و کوشش می کنند و به کلاس های
مختلف تقویتی و کتابخانه ها می روند تا به
این آرزوی خود برسند. در نهایت دخترانی که
به دانشگاه راه می یابند یا واقعا درس خوانده و
تلاش کرده اند و یا به قول دوستان End
شانسند. هر چند ورود به دانشگاه شاید رؤیای
اغلب دختران باشد ولی اهداف متفاوتی برای
رسیدن به این رؤیا وجود دارد طوری که خیلی
از این جوانان بعد از قبولی و پشت سر
گذاشتن ترم اول می فهمند که دانشگاه با آن
چیزی که در تصورات و رؤیاهای آنان بوده
خیلی فرق دارد و نباید بی گدار و بدون توجه
به موقعیت خودشان به انتخاب هر شهر و یا
رشته ای اقدام می کردند. برخی نیز چنان
جذب فضای دانشگاه می شوند و تحت تأثیر
محیط قرار می گیرند که انگیزه ابتدایی خود را
برای ورود به دانشگاه فراموش می کنند. در
این میان تنها کسانی که با انگیزه قبلی و
هدف کسب علم و رسیدن به مدارج بالا
تلاش کرده اند و در رشته دلخواهشان قبول
شده اند، از دانشگاه و تحصیلات خود
راضی اند. با همه این اوصاف و تجارب باز هم
اکثر دختران فکر می کنند کنکور دریچه ای
است که عبور از آن تضمین کننده خوشبختی
زندگی حال و آینده آنان خواهد بود؛ چرا که
محیط خانه و یا فضای شهر کوچک خودشان
را مساعد پرورش و رشد شخصیت خود
نمی دانند و فکر می کنند با قبول شدن در
کنکور خواهند توانست از محیط خانه و
شهرشان فرار کنند. هر چند امکان دارد این
دسته از دختران نیز در ابتدا به خواست های
خود برسند ولی بعد از مدتی بنا بر آزادی هایی
که در محیط دور از خانه کسب کرده اند دیگر با
فرهنگ خانواده کنار نمی آیند و مشکلاتی
برای خود و زندگی آینده شان ایجاد می کنند
که چه بسا منجر به از هم پاشیدن پیکره
خانواده شان شود. با این وجود سال به سال
رقابت در کنکور سخت تر و نزدیک تر می شود
و بر تعداد داوطلبین افزوده می شود و همواره
از رسانه ها اعلام می شود که فارغ التحصیلان
دانشگاهها بیکارند اما باز هم فکر ورود به
دانشگاه از ذهن دخترخانم ها بیرون نمی رود
که نمی رود! و متأسفانه برخی دختران نیز با
آگاهی به اثرات مثبت و منفی پذیرفته شدن و
یا نشدن در دانشگاه بدون انگیزه علمی هر
ساله در این رقابت شرکت می کنند و با قبول
نشدن سال به سال افسرده تر و منزوی تر
می شوند چرا که تنها راه موفقیت را ورود به

دانشگاه می دانند.

ورود به دانشگاه یعنی رهایی

«فاطمه.س» دیپلم علوم تجربی است و
نزدیک شش ماه است که تلاش می کند خود
را برای کنکور سراسری ۱۳۸۴ آماده سازد. او
می گوید: «بزرگ ترین آرزوی من این است که
بتوانم در دانشگاه قبول بشوم. البته رشته
تحصیلی و شهری که در آن قبول می شوم
برایم مهم نیست، فقط باید دانشگاه دولتی
قبول بشوم در غیر این صورت به خاطر عدم
توانایی مالی خانواده امکان تحصیل در
دانشگاه آزاد را نخواهم داشت.» «فاطمه» در
جواب ما که اگر دانشگاه قبول نشوی چه
خواهی کرد، می گوید:

«قبول نشدن در دانشگاه برای من یک
کابوس است. من نمی خواهم مثل مادرم
تمام عمر خانه نشین شوم و وقتم را صرف
شستشو، پخت و پز و نهایتا به دنیا آوردن و
بزرگ کردن چند تا بچه بکنم. من نمی خواهم
مثل خیلی از دخترها به این جور مسائل
محدود بشوم. من دوست دارم درس بخوانم
و خط بطلان بر خیلی از باورهای سنتی و
اعتقادهای خرافی در باره دختران بکشم.»

«سوسن جلالی» که دیپلم رشته ریاضی
است و ۱۸ سال دارد انگیزه اش را از تلاش
برای قبول شدن در آزمون کنکور این طور
عنوان می کند:

«پدر و مادرم فقط برای درس خواندن
اجازه خروج از منزل را به من می دهند و اگر
من دانشگاه قبول نشوم بعد از این در خانه
حبس می شوم و حق رفت و آمد به جایی را
نخواهم داشت و باید مثل خواهرانم منتظر
بنشینم تا یک خواستگار پیدا شود و با او
ازدواج کنم! اما حالا به بهانه درس خواندن به
کلاس های مورد علاقه ام مثل کامپیوتر و
نقاشی هم می روم. البته یک بار که کلاس
کامپیوترم طول کشید و شب ساعت هشت و