پاورپوینت کامل ماندگاری روی سکّوی اخلاق ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماندگاری روی سکّوی اخلاق ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماندگاری روی سکّوی اخلاق ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماندگاری روی سکّوی اخلاق ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۰۲

دختران بهار / دیدار

دیداری با بانوان تکواندوکار

ورزش یکی از عوامل مؤثر در نشاط و
شادابی جسم و روح در انسان است. نشاطی
که نه تنها در خودِ ورزشکار به وجود می آید
بلکه در اطرافیان نیز این احساس دیده
می شود. در برخی از افراد که فطرتا قابل
تهییج و تحریک هستند و با کوچک ترین
بهانه عصبانی می شوند، ورزش می تواند به
آنها کمک کند تا چگونگیِ تسلط بر خود را فرا
گیرند و به این نکته یقین پیدا کنند که غضب
چیزی جز اتلاف انرژی نیست و آثار منفی
خشم بر شخص و سایرین باقی می ماند.

به این بهانه به مکانی رفتیم که روزهای
فرد میزبان بانوان جوانی است که در رشته
ورزش رزمی «تکواندو» فعالیت می کنند؛
ورزشی که در ظاهر خشک و خشن به نظر
می رسد و اغلب مردم گمان می کنند تکواندو و
دیگر رشته های رزمی، ورزشی مردانه است.
ورزشگاه شهید طاهریان حدود هشت سال
است که میزبان بانوان تکواندوکار است. با
دیدن بیش از بیست نفر از بانوان تکواندوکار
در سالن ورزشگاه باز هم این سؤال به ذهن
خطور می کند که چطور یک دختر جوان یا
بانوی خانه دار یا شاغل با تمام ظرافت های
زنانه، تکواندو را به عنوان یک رشته ورزشی
مفرّح انتخاب کرده است؟

پاسخ این سؤال را از همان ابتدای گفتگو
با نایب رئیس فدراسیون تکواندو و مربی
گروه، خانم «سخایی وطن» و سه عضو فعال
دیگر تیم متوجه می شویم.

خانم «سخایی وطن» متولد ۱۳۵۶ است
و تکواندو را به عنوان یک ورزش حرفه ای
دنبال کرده و در حال حاضر … .

از زبان خودتان می شنویم تا
خوانندگان بیشتر با شما آشنا شوند.

مربی رشته تکواندو نایب رئیس
فدراسیون تکواندو هستم. از سال ۱۳۷۸ وارد
این رشته ورزشی شدم و از سال ۱۳۸۱ به
عنوان مربی مشغول فعالیت هستم با درجه
مربیگری سه و داوری درجه سه.

و کمربند؟

رده کمربندی دان سه.

چه اتفاقی باعث شد تا شما این رشته
را انتخاب کنید و تا به حال ادامه اش بدهید؟

بعد از ازدواج چون همسرم چند
صباحی تکواندو کار می کردند با تشویق ایشان
در همین ورزشگاه که در آن زمان این
امکانات ساده را هم نداشت، ثبت نام کردم و
مشغول فراگیری این رشته پرتحرک و رزمی
شدم. حتی با وجود فرزندانم ورزش را کنار
نگذاشتم و الان پسر ۱۰ ساله ام هم
تکواندوکار است و دختر کوچک سه ساله ام
فعلاً از سر و صدا و فریادهایی که در تکواندو
و اغلب ورزش های رزمی شنیده می شود،
شروع کرده است.

خب این هم یک شروع متفاوت است.
در باره تکواندو بیشتر توضیح بدهید.

تکواندو ورزشی است تکنیکی و البته
متنوع با ظرافت های هنری که درصد جذابیت
این ورزش هم به همین مسئله بستگی دارد.
تکواندو، ضربات دست و پا است که البته
بیش از ۷۰ درصد آن با پا انجام می شود.

در اغلب رشته های رزمی، تکنیک ها با
اسامی خاص اجرا می شود و تقسیم بندی
مسابقات هم بر همین اساس است. در باره
مسابقات تکواندو که در ایران برگزار می شود
توضیحی مختصر بدهید؟

بیشترین سبکی که در ایران مطرح
است، سبک پونسه است و مسابقات در دو
قسمت مبارزات کیوروگی و فرم برگزار
می شود. مبارزات کیوروگی که مبارزه دو نفره
است و فرم که شامل تکنیک های ترکیبی
دست و پا است.

در باره مقام اول کشوری که در
مسابقات کسب کردید هم بگویید.

البته کسب این مقام پیش زمینه هایی
دارد که فکر می کنم نباید ناگفته بماند. من و
گروهم که با آنها هم آشنا می شوید در
مسابقات فرم ابداعی شرکت کردیم.

ببخشید در باره فرم ابداعی هم
برایمان بگویید.

در تکواندو، تکنیک دست و پا را فرم
می گویند که به عنوان استاندارد اجرا می شود،
اما در قسمت فرم ابداعی، اجرای تکنیک
همان است یعنی با همان استاندارد، ولی در
چینش و اجرای آن تغییراتی به وجود می آید
که باید با موسیقی انتخابی هم هماهنگ
باشد. به نحوی باید نُت های تکنیکی خوب
نوشته و انجام شوند که در اجرای تکنیک ها
هیچ مکثی دیده نشود.

با این توصیف کار شما از نوشتن نُت
موسیقی هم سخت تر به نظر می رسد؟

هیچ کاری را نباید با هم مقایسه کرد؛
اما می توانم بگویم که این کار زحمت و صبر
زیادی می خواهد چون شما علاوه بر اینکه
نُت های تکنیکی را با موسیقی هماهنگ
می کنید باید بچه ها را هم با یکدیگر هماهنگ
کنید. هشت ماه کار مداوم با گروه نُه نفره که
نتیجه آن سه نفر بود که با هم هماهنگی
کامل را داشتند، سختی خاص خودش را
داشت ولی خوشبختانه با صبوری و پشتکار
بچه ها توانستیم در اولین دوره مسابقات
کشوری اولین رتبه را کسب کنیم.

حالا که صحبت از پشتکار گروه شد
فکر می کنیم وقت مناسبی است که با اعضای
گروه آشنا شویم.

طاهره صفدری متولد سال ۱۳۶۱ هستم و
از سال ۷۹ وارد این رشته ورزشی شدم.

از موفقیت های ورزشی و درجاتی که
در این رشته کسب کردی برای دختران
جوانی که خواننده بخش دختران بهار هستند
بگویید.

از سال ۷۹ تا به حال نوزده حکم
گرفتم. شش طلا، دو نقره و یک مدال برنز و
در کنار مربی و دوستان دیگرم یک مقام
کشوری در فرم ابداعی را کسب کردیم. دوره
مربیگری را هم گذرانده ام ولی علاقه ای به
مربیگری ندارم. علاوه بر این مدرک، داوری
درجه سه و کمربند مشکی دان یک را هم
دارم.

با اینکه مدرک مربیگری داری و حدود
شش سال سابقه فعالیت داری چرا علاقه ای
به تدریس نداری؟

مربیگری تعهد خاص خودش را دارد و
کمتر مبارزه دارد و این با روحیه ام سنخیت
ندارد. به نظر من نشاطی که در مبارزه به
دست می آید در مربیگری که آموزش مبارزه و
مهارت های تکنیکی است وجود ندارد به
همین خاطر همیشه عقیده دارم مربی های
تکواندو یا دیگر ورزش های رزمی بیش از
همه قابل احترامند چون از خود گذشتگی
نشان می دهند و از نشاط مبارزه که واقعا در
جسم و روح اثرگذار است، چشم پوشی
می کنند و به شاگردان شان آموخته های
خودشان را انتقال می دهند.

شما هم عقیده دوست تان را قبول
دارید؟ البته بعد از معرفی خودتان بگویید.

فائزه بابایی، بیست سال سن دارم و از
سیزده سالگی وارد این رشته شدم اما از سال
۷۸ به طور مداوم ادامه دادم. عضو تیم ملی
نوجوانان استان هستم. ده مورد مقام استانی
و دو مقام کشوری و مدرک مربیگری درجه
سه دارم. در مورد سؤال تان باید بگویم که
درک و قبول این موضوع با داشتن مربی
خوبی مثل خانم سخایی، کمی مشکل است
چون مربی ما علاوه بر مدرس تکواندو،
مدرس اخلاق، زندگی و حتی حکمِ
نزدیک ترین دوست را برای ما داشتند و این
گاهی ارزشمندتر از نشاط فردی و شخصی
است؛ اما به قول دوستم لذتی که در تکواندو
انجام حرکات به دست می آورید قابل مقایسه
با هیچ رتبه مسئولیتی نیست.

چه چیزی در این ورزش دیدی که
جذب آن شدی؟

من در بسکتبال و شنا هم فعالیت
داشتم اما جذابیتی که در تکواندو دیدم، در
رشته های دیگر ندیدم. تکواندو، ورزشی
سرعتی، قدرتی و چرخشی زیاد است. حرکات
در تکواندو تکراری نیست، حرکات متنوع و
جالبی که در تکنیک های حرکتی پا می توانید
مشاهده کنید در رشته های دیگر رزمی
نمی توانید ببینید یا در پایین ترین سطح قرار
دارد.

خانم سخایی، شما مطلبی را
می خواستید بگویید؟

خانم بابایی از جمله شاگردان فعال،
پر انرژی و مهم را از همه مسئولیت پذیر
هستند و یکی از امیدهای درخشان در رشته
تکواندو. در رابطه با صحبت ایشان هم باید از
لحاظ تخصصی تر بگویم که در ورزش های
دیگر عموما جنبه رقابتی و مسابقه ای بیشتر
مورد توجه است اما در تکواندو دو جنبه قابل
توجه وجود دارد که علاقه و سودمندی است.
علاقه وقتی در این ورزش به اوج می رسد که
اولاً شما یک مربی آگاه به تمام فنون و
تکنیک های این رشته داشته باشید چون
متأسفانه مربیگری اغلب محدود به همان
دانش قدیمی می شود و کمتر زحمت این کار
را به خود می دهند تا حد دانش خودشان را
بالاتر ببرند. دوم سودمندی که وقتی حرکات
دست و پا با توجه به تکنیک های متنوع به
حداکثر می رسد، این حرکات به صورت ترکیب
موجب هماهنگی جسم و روح می شود. در
تکواندو قدرت توجه و مشاهده و تخیل و
منطق و قضاوت به طور طبیعی افزایش پیدا
می کند چون در تکواندو هیچ جایی برای شک
و تردید وجود ندارد. به سرعت باید
تصمیم گیری کنید و با اجرای حرکات تدافعی
یا تهاجمی به سرعت وارد عمل شوید و
اینجاست که ارتباط پیچیده میان قوای
فکری و بدنی مشخص می شود.

فائزه بابایی: و تازه اینجاست که
می توا