پاورپوینت کامل همراه با شبکه، همگام با شورتشکل های غیر دولتی زنان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل همراه با شبکه، همگام با شورتشکل های غیر دولتی زنان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل همراه با شبکه، همگام با شورتشکل های غیر دولتی زنان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل همراه با شبکه، همگام با شورتشکل های غیر دولتی زنان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۴

سیاسی اجتماعی / زن و توسعه

«قسمت دوم»

اشاره

قسمت اول این گزارش به آشنایی با
شبکه ارتباطی سازمان های غیر دولتی و
اولین نشست عمومی، همراه با انتخابات
بازرسان در شهر مقدس مشهد اختصاص
داشت و نیز ذکر سیاست های ده ساله شبکه
و تشکیل چهار کمیته تخصصی آن؛ قسمت
دوم نیز اختصاص به گفتگو با اعضای شبکه و
کمیته های آن و همچنین راه اندازی شبکه
ارتباطی خیریه های بانوان کشور دارد.

اعضای شبکه چه می گویند؟

در فرصتی که در این مجمع دست داد
توانستیم با برخی از اعضای شبکه و
بخصوص اعضای شورای مرکزی گفتگویی
داشته باشیم. دکتر «سوسن صفاوردی» عضو
شورای مرکزی و معاونت بین الملل شبکه
ارتباطی و مدیر «کانون مهرورزان صلح»
است. این استاد دانشگاه در مورد فعالیت های
انجمن خود گفت: «ما با مباحثی که به حقوق
بشر و صلح و ادیان جهانی مربوط می شود سر
و کار داریم. در این رابطه نیز نقش تأثیرگذار
زنان در صلح در سطح ملی و بین المللی
بررسی می شود، اینکه چه اقدامات فرهنگی
می توان انجام داد تا دستیابی زنان به صلح
پررنگ تر شود. ما روی موانع بر سر راه صلح
و اینکه آیا صلح بدون عدالت می تواند تحقق
داشته باشد یا نه کار می کنیم.»

«ملیحه عسگریان» عضو شورای
مرکزی شبکه و مدیر «انجمن زنان پیرو اهل
بیت(ع)» است که از سال ۷۶ فعالیت خود را
در حیطه فعالیت های ملی و بین المللی آغاز
کرده است. ترویج فرهنگ شیعه در میان
اقشار مختلف جامعه و بخصوص زنان و
دختران از جمله اهداف مهم این انجمن
است.

خانم «عسگریان» گفت: «برگزاری
کلاس های آموزشی در مناطق محروم تهران
و سمینارهایی که گاه با همکاری دیگر
سازمان ها برپا می شود چون همایش
بزرگداشت بانو امین، روز جهانی کودک
فلسطین و برپایی نمایشگاهی در کنفرانس
انتفاضه فلسطین از آخرین فعالیت های
انجمن است.

همچنین برای مسلمانان شیعی،
بخصوص زنانی که از کشور لبنان به ایران
می آیند و یا اساتید شیعه ای که از عراق به
کشورمان آمده اند، برنامه کارگاههای آموزشی
و دیدار از مناطق زیارتی کشور را داشتیم.»

«عسگریان» که «خیریه حُسنی» را نیز
مدیریت می کند حوزه فعالیت این خیریه را
مناطق محروم کشور مانند روستاهای
کهکیلویه و بویراحمد و سیستان و بلوچستان
عنوان کرد.

وی و همکارانش با شناسایی مناطق
محروم خارج از شهر تهران که کمتر کسی به
سراغ آنجا می رود، گروههایی را به مناطق
مذکور اعزام می کنند تا با ارائه سبد مواد
غذایی و پوشاکی، محرومان را یاری دهند.
علاوه بر این حمایت مادی از نیازمندان در
ماه رمضان و عید نوروز از جمله فعالیت های
این خیریه است.

دکتر «محبوبه خلوق» رئیس و مدیر
عامل «انجمن معلولین ضایعات نخاعی» در
تهران، عضو دیگر شورای مرکزی شبکه
است که در اجلاس کیش با بیشترین رأی
توانسته جزو اعضای اصلی این شورا شود.
وی در مورد انجمن خود و انگیزه افتتاح آن
گفت: «انجمن ما در ارتباط با معلولین ضایعه
نخاعی فعالیت می کند و هزار نفر را در سطح
کشور تحت پوشش دارد. عمده توجهات ما
آموزش فرد معلول، خانواده او و جامعه است،
به همین منظور کارگاههای آموزشی بر پا
می کنیم و با در اختیار گذاشتن کتاب و CD
در دسترس معلولین آنها را به استقلال فردی
و اجتماعی می رسانیم تا به عنوان یک
شهروند عادی زندگی کنند؛ سپس روی
درمان این افراد متمرکز می شویم. ۷۸ درصد
افرادی که ضایعات نخاعی دارند دچار زخم
بستر هستند به همین خاطر کلینیک خاص
زخم بستر را راه اندازی کرده و وسایل درمانی
در اختیار معلولین قرار می دهیم و خانواده های
بی بضاعت را تحت پوشش انجمن در
می آوریم و به آنها لوازم توانبخشی می دهیم.

هدفم از برپایی انجمن هم کمک به
کسانی بود که مانند من مشکل داشتند. من از
پانزده سالگی دچار ضایعه نخاعی شدم و
روی ویلچر نشستم ولی ناامید نشدم و با
تمامی مشکلات وارد جامعه شدم و کار کردم
و درس خواندم تا اینکه توانستم در مقطع
دکترای تاریخ فارغ التحصیل شوم و در
دانشگاه تدریس کنم. آن وقت با خودم فکر
کردم که آیا دیگر معلولین نخاعی هم
می توانند مانند من وارد جامعه شوند و یا
اینکه گوشه گیر می شوند. به همین خاطر با
کمک های مردمی و گرفتن پروژه های مختلف
و کمک از دیگر دوستانم توانستم امکانات
رایگان برای اعضا ایجاد کنم. در حال حاضر
هم تقریبا نیمی از اعضا خانم هستند که
علاوه بر بحث آموزش و درمان، اردوهای
تفریحی و آموزشی هم برای آنها برپا
می کنیم.

همیشه احساس می کنم که پروردگار به
من زبان داده است تا بتوانم با آن حرف بزنم
و حقم را بگیرم و شکرانه این نعمت آن است
که به دیگران هم کمک کنم و خودم را ناتوان
ندانم.»

این عضو جوان و فعال شورای مرکزی
شبکه در مورد عضویت خود در شبکه
ارتباطی گفت: «روابط عمومی این شبکه
بسیار خوب است آنها مرتب برنامه هایشان را
اعلام می کردند و برایمان نشریه می فرستادند
و ما را به جلسات شان دعوت می کردند.
انتخابات این شبکه هم کاملاً دموکراتیک و
آزاد بود؛ ولی با وجود اینکه در آن شبکه زنان
دوم هم کاندید شده بودم، محل مجمع
عمومی آن شبکه پس از دو بار جابه جایی
تغییر کرد و من اصلاً از مکان انتخابات
بی خبر بودم. اما با این وجود معتقدم وجود دو
شبکه زنان خوب است نباید رقیب را تخریب
کرد بلکه باید با فعالیت های هر چه بیشتر و
چشمگیرتر بتوانیم خودمان را پررنگ تر جلوه
دهیم.

در حال حاضر به نظر من مشکلات
اعضای شبکه و همچنین انجمن هایی که
عضو نیستند عدم توانایی برقراری ارتباط
مثلاً با کمیسیون سازمان ملل است، در واقع
تشکل ها آنقدر با مشکلات داخلی درگیر
هستند که با تشکل های خارجی ارتباطی
ندارند حتی در کشور خودمان هم اطلاعات
خودشان را در اختیار دیگر انجمن ها قرار
نمی دهند.»

دکتر «محبوبه خلوق» رئیس و
مدیر عامل «انجمن معلولین
ضایعات نخاعی» در تهران:

من از پانزده سالگی دچار
ضایعه نخاعی شدم و روی
ویلچر نشستم ولی ناامید
نشدم و با تمامی مشکلات
وارد جامعه شدم و کار کردم و
درس خواندم تا اینکه توانستم
در مقطع دکترای تاریخ
فارغ التحصیل شوم و در
دانشگاه تدریس کنم.

«صدیقه محسن زاده» مسئول
«مؤسسه خیریه ام البنین»
بیرجند است. این معلم
بازنشسته که از سال ۷۸
مؤسسه اش را راه اندازی کرده،
از اینکه سالی یک بار شبکه از
آنها دعوت می کنند و اعضا
می توانند تجربیات شان را بین
همدیگر مبادله کنند بسیار
راضی است.

«لیلا صحت» کارشناس آمار و یکی از
مؤسسین انجمن علمی پژوهشی «فراسو» از
تبریز که در محدوده کشوری فعالیت می کند،
گفت: «در استان آذربایجان شرقی ۱۵۰
تشکل وجود دارد که مسئول اکثر آنها خانم
است. راه اندازی انجمن فراسو هم بر این
اساس بود که با چند نفر از دوستان دور هم
جمع شدیم و تصمیم گرفتیم روی موضوعات
علمی، تحقیقاتی و انجام پروژه های پژوهشی
در مورد زنان کار کنیم، مثلاً توانمندسازی
زنان بی سرپرست استان یکی از این پروژه ها
بود.»

وی در مورد عضویت در شبکه و
درخواستش از شورای مرکزی گفت: «برای
عضویت در شبکه نوشتن برگه درخواست،
ارسال رونوشت مجوز انجمن و اساسنامه آن
کافی بود و ما با دیدن سایت شبکه و ارسال
مدارک عضو شدیم. در حال حاضر مشکل
مالی داریم و هیچ کس ما را حمایت نمی کند،
حتی اولین جلسه انجمن به دلیل نداشتن
مکان ثابت در سالن انتظار یک بیمارستان بر
پا شد! ما طرح هایی برای اجرا داریم ولی
بودجه نداریم. اگر شبکه بتواند به ما سفارش
کار بدهد باید به این طریق به یاری مان بیاید.
هر چند شبکه باید واقعا غیر دولتی باشد ولی
دولت برای توسعه مدنی هم که شده
وظیفه اش است به تشکل ها کمک کند.»

«صدیقه محسن زاده» مسئول «مؤسسه
خیریه ام البنین» بیرجند است. این معلم
بازنشسته که از سال ۷۸ مؤسسه اش را
راه اندازی کرده، از اینکه سالی یک بار شبکه
از آنها دعوت می کنند و اعضا می توانند
تجربیات شان را بین همدیگر مبادله کنند
بسیار راضی است.

وی که مدیر عامل «شرکت تعاونی
خدماتی مواد غذایی ولیمه»، نیز هست گفت:
«ابتدا فکر تأسیس شرکت را داشتم و با افتتاح
آن توانستم با اعضایی که همگی خانم های
فرهنگی هستند سفارش پخت غذا و شیرینی
بگیرم، سپس با وجود اینکه اجاره محل و
حقوق کارگران را از همان محل درآمد شرکت
می دادم تصمیم گرفتم مؤسسه خیریه ای هم
بنا کنم تا بتوانم به نیازمندان کمک کنم. در
حال حاضر هم مؤسسه کمک حال درمان
مستمندان، کمک هزینه دانشجویان
بی بضاعت و تهیه جهیزیه نوعروسان است.
یک تعاونی مسکن هم راه اندازی کرده ایم تا
بتوانیم در حد توان انتظارات افراد کم درآمد را
پوشش دهیم.»

«خدیجه نایب حسینی» دبیر «انجمن
بانوان خدیجه کبرا(س)» است و در انجمن
خود به آموزش مهارت های زندگی، تنظیم
خانواده، فرزندپروری، کلاس های هنری و
دادن مشاوره مشغول است.

وی در مورد انجمن خود و پیوستن آن به
شبکه گفت: «از سال ۷۱ به عنوان رابط
بهداشت در یزد مشغول به کار بودم تا اینکه
ده سال بعد از آن مشاور استاندار با توجه به
فعالیت های اجتماعی من نظر داد که توانایی
احداث یک انجمن را دارم. انجمن من در
حیطه محلی فعالیت می کند و زنان را با
مؤسسات و ادارات آشنا می کند و مشارکت در
جامعه را آموزش می دهد. هشتاد درصد زنان
یزد از کار ارگان هایی که برای زنان کار
می کنند بی خبر بودند و ما آنها را با جامعه آشنا
کردیم و حق عضویت کمی هم از آنان
گرفتیم. حالا هم که از طریق استانداری با
شبکه های ارتباطی آشنا شدیم. آنان گفتند در
هر کدام از شبکه ها که می خواهید عضو شوید
من هم در هر دو شبکه عضو شدم. در شبکه
خانم حبیبی برنامه ریزی ها همانی بود که
وعده داده بودند، و بدون اینکه با ما آشنا
باشند به اجلاس کیش دعوت شدیم و از ۲۲
تشکل استان، ۱۶ تشکل در کیش حضور
داشتند.

در شبکه خانم حبیبی ما با دیگر
انجمن های زنان از سراسر کشور آشنا
می شویم و در صورتی که کمکی به ما شود
حاضر به پرداخت حق عضویت به شبکه
هستیم.»

«سکینه دهقان بنارکی» با اینکه تا کلاس
پنجم ابتدایی بیشتر تحصیل نکرده است اما
به خاطر علاقه به خدمت به مناطق محروم
شهرش «مؤسسه بانوان توانمند یزد» را در
پنج سال قبل با هدف پیشگیری از
آسیب های اجتماعی راه اندازی کرده است.

«کار من مختص یکی از محلات
فقیرنشین به نام مریم آباد است که اهالی اش
از مراکز آموزشی دور هستند و نمی توانند
هزینه ای برای توانمندی خود پرداخت کنند.
مؤسسه ما در واقع پلی بین مراکز دولتی و
مردم آن منطقه شده است.

با ایجاد تعامل میان مراکز دولتی از آنها
مربی رایگان می گیریم و کلاس های رایگان
برای اهالی می گذاریم. با توجه به اینکه زنان
یزد برای حفظ آبرو تمام مشکلات زندگی را
تحمل می کنند و دم نمی زنند معمولاً دچار
افسردگی می شوند و ما با ایجاد کلاس های
یوگا و کاراته در زیرزمین مساجد و
حسینیه های این منطقه توانستیم زنان
افسرده را از خانه بیرون بیاوریم و آنها را
تبدیل به زنانی فعال در منطقه خودشان
بکنیم.»

«انسیه سادات تقوی» یکی از اعضای
«جمعیت آیه های ایثار و تلاش» است که از
سوی دبیر مؤسسه خانم «فاتحی» به اجلاس
آمده است. وی در مورد نوع فعالیت
انجمن شان گفت: «کار ما شناسایی و به
کارگیری و معرفی افراد نخبه خانواده
جانبازان، اسرا و شهدا به جامعه است. ما
توانسته ایم در طول هفت سال این افراد را در
کل کشور شناسایی کنیم و تا به حال ۱۵۰۰
زن را با تعاملاتی که با سازمان های دولتی
داریم در حد مدیریت به جامعه معرفی کرده و
برخی از آنان را مشغول به کار کرده ایم،
طوری که بعضی از آنها با کمک های جمعیت
توانسته اند حتی نماینده مجلس نیز بشوند.»

«شریفه حق شناس» که مدیر عامل
«مؤسسه خیریه مهرآفرین» و صندوق
قرض الحسنه حضرت زهرا(س) در کرمانشاه
است از سال ۷۸ تا اواسط ۸۵ مشاور امور
بانوان وزیر کشور و مسئول رسیدگی به کار
تشکل ها بوده است. وی در مورد مراحل
تأسیس یک تشکل یا «NGO» برای
علاقه مندان گفت: «برای راه اندازی انجمن
باید چند نفر به عنوان هیئت مؤسس،
تقاضای خود را به استانداری و یا دیگر
مراکزی که قرار است بر حسب نوع فعالیت،
آن انجمن را تأیید کند، تحویل دهند.
تحصیلات افراد هم مهم نیست ولی اگر
انجمن بخواهد در مباحث تخصصی فعالیت
کند باید حداقل یک نفر فارغ التحصیل آن
رشته در میان مؤسسین باشد.

مدتی که در وزارت کشور بودم سعی کردم
بحث انجمن ها را برای مدیران استان ها جا
بیندازم و به خانم هایی که علاقه مند گرفتن
مجوز «NGO» و ثبت آن بودند، کمک کنم.
حالا هم در برهه هایی از زمان دچار افت و
خیز می شویم ولی حرکتی که در جامعه زنان
ایجاد شده است امیدوارکننده است.»

این کارشناس علوم تربیتی که عضو
کمیته آموزش و تبلیغات شبکه شده است،
افزود: «در کشورهایی مانند ایران استراتژی
اصلی توسعه آموزش در جهات مختلف
اجتماعی فرهنگی فنی و حرفه ای و دیگر
ابعاد آموزشی است. یکی از کارهای شبکه هم
باید رسیدگی به مشکلات سازمان ها و
تصویب استراتژی ها و ارتقای جایگاه
تشکل ها باشد.»

«زهرا ریگی» مسئول تربیت بدنی و
«انجمن بانوان میرجاوه»، کارش حمایت از
زنان بی سرپرست، حفظ محیط زیست،
برقراری کلاس های خیاطی، گلسازی،
سکه دوزی، آرایشگری و برپایی نمایشگاهی
برای فروش محصولات است. وی از فقر
فرهنگی شهر میرجاوه علاوه بر فقر اقتصادی
اهالی گفت و چیزی که نام آن نداشتن آزادی
اجتماعی زنان در این شهر مرزی پاکستان
است.

این معلم میرجاوه ای که تنها تشکل
بانوان در شهر خودش را راه اندازی کرده است
از مشکلات ادامه تحصیل دختران و جذب
بازار کار نشدن آنان گله مند است و مهم تر از
آن از ازدواج اجباری دختران در سنین پایین.

خانم «ریگی» که عضو کمیته مشارکت
زنان شده است، هدفش را از این مشارکت
چنین اعلام کرد: «می خواهم به عنوان یک
بانوی ایرانی خدمتی به کشورم بکنم و بتوانم
در شهرم فقرزدایی فرهنگی کنم. مشکلات
مالی در منطقه نیز بسیار است و اگر بودجه ای
داشته باشم می توانم خدماتی به مردم ارائه
دهم و لااقل کمکی به دختران میرجاوه کنم،
دخترانی که پدرشان حتی نمی گذارند آنها
برای مسابقات ورزشی از خانه خارج شوند.»

«زهرا شهریاری» دبیر «انجمن بانوان
شمس زاهدان» در زمینه فقرزدایی،

«سکینه دهقان بنارکی» با
اینکه تا کلاس پنجم ابتدایی
بیشتر تحصیل نکرده است اما
به خاطر علاقه به خدمت به
مناطق محروم شهرش
«مؤسسه بانوان توانمند یزد»
را در پنج سال قبل با هدف
پیشگیری از آسیب های
اجتماعی راه اندازی کرده است.

«زهرا ریگی» مسئول تربیت
بدنی و «انجمن بانوان
میرجاوه»، کارش حمایت از
زنان بی سرپرست، حفظ
محیط زیست، برقراری
کلاس های خیاطی، گلسازی،
سکه دوزی، آرایشگری و
برپایی نمایشگاهی برای
فروش محصولات است.

اشتغال زایی زنان سرپرست خانوار، آموزش و
امور بهداشتی، کمک های اولیه امداد و نجات
و کلاس های قرآنی فعال است.

هر سال سفارت آلمان به یکی از
انجمن های استان ها کمک مالی اهدا می کند
و سال گذشته این کمک به «انجمن بانوان
شمس» شده و خانم «شهریاری» توانسته با
این سرمایه آمادگی و مهد کودکی رایگان با
نام ام ابیها در حاشیه زاهدان احداث کند.

این خانم جوان که انجمنش ۱۷۰ عضو
دارد در مورد مشکلات کاری اش گفت: «دفتر
انجمن در خانه ام است و همین طور اکثر
کلاس ها، شوهرم هم شکایتی ندارد. من هم
سعی می کنم در آن فضای مردسالاری که
دختران بومی زاهدان مجبور به ازدواج در نُه
سالگی هستند بتوانم کمکی برای دختران و
زنان منطقه باشم. هر چند اهالی هنگام
راه اندازی این انجمن مرا مسخره می کردند و
مراکز دولتی هم اهمیتی به فعالیت های من
نمی دادند ولی توانستم با کمک خیرین و
گرفتن دارو به روستاهای حاشیه شهر کمک
کنم و خانم دکتر میرکاظمی که از بیرجند برای
ویزیت رایگان بیماران می آیند کمک بزرگی
به انجمن من کرده اند. در حال حاضر هم
طرحی را با همکاری هلال احمر زاهدان با
نام کاروان تسکین آلام بشری راه اندازی
کرده ام تا زنان منطقه مستقل بار بیایند و من
بتوانم اطلاع رسانی خوبی برای آنها داشته
باشم. در ضمن صندوق قرض الحسنه ای هم

داریم که به اعضا کمک می کنیم تا مشکلات
اقتصادی شان تا حدی رفع شود.»

خانم «شهریاری» از طریق استانداری با
شبکه آشنا شده و در حال حاضر در هر دو
شبکه عضو است. مادر وی خانم «کلثوم
خمّر» نیز که لباسی محلی پوشیده است از
فعالیت های خیرخواهانه دخترش و نه فرزند
دیگرش بسیار راضی است و خداوند را به
خاطر داشتن ده فرزند فعال و کاری شکرگذار
است.

خانم «صحرایی» از انجمن «تولدی
دوباره» که تشکلی در راه مبارزه با اعتیاد
است، گفت: این انجمن با روش پرهیزمدار و
ایمان مدار با ایجاد پنجاه شعبه از کانون در کل
کشور توانسته است در زمینه کاهش
آسیب های اجتماعی فعالیت کند و در سال ۸۴
جایزه بین المللی جامعه مدنی از سازمان ملل
را به خود اختصاص دهد. اعمال راههای
کاربردی از زمان مصرف تا رهایی یافتن معتاد
و همچنین رسیدگی به مشکلات خانواده
معتادان، اشتغال و اسکان و تشکیل خانواده
برای آنان از جمله فعالیت های انجمن تولدی
دوباره است.

«طاهره مجد» که دکترای داروسازی دارد
و مدیر «خیریه خادمین ام البنین» تهران
است، نیز گفت: «ما که ادعای حضور در
مجامع بین المللی را داریم و در سمینارهای
مختلفی شرکت می کنیم باید بدانیم خدماتی
که خیریه ها انجام می دهند ۹۹ درصدش در
جهت کاهش فقر در جامعه است و این فقر
فقط فقر اقتصادی نیست. ما باید با ایجاد
شبکه خیرین جهت گیری مثبتی داشته باشیم
و بتوانیم برنامه ای منسجم ارائه دهیم. برخی
از افراد تحت پوشش یک خیریه در دیگر
خیریه ها هم عضو هستند و این باعث
می شود تا خیریه ها نتوانند افراد بیشتری را
زیر پوشش خود داشته باشند. ایجاد شبکه
خیرین در این اجلاس باعث رشد ۵۰
درصدی خیریه ها می شود. منابع مالی که
برخی خیریه ها را به خوبی حمایت می کنند،
می توانند به دیگر خیریه ها هم کمک کنند.»

«مرضیه محمدی» از «مؤسسه نور آتی»
نیز گفت: «نباید خیریه ها محلی برای ارائه
سبد خانوار تنها در ماه رمضان و یا عید نوروز
باشند. این سبد برای مددجویان و افراد
نیازمند کافی نیست. باید برای آنها شرایط
اشتغال زایی فراهم شود و بتوانند با آموختن
حرفه ای وارد چرخه اقتصادی کشور شوند و از
پوشش خیریه ها بیرون بیایند.»

«عطیه غلامرضایی» مسئول «انجمن
خیریه حمایت از بیماران MS» استان
مازندران از سال ۸۲ با مجوزی که از وزارت
کشور دریافت کرده، انجمن خود را دایر کرده
است. وی در مورد خود و تشکلی که بر پا
کرده، گفت: «در دوران نوجوانی وقتی به
مدرسه می رفتم حس می کردم که چشمم
دو تایی می بیند، بعد کم کم دچار عدم تعادل
در هنگام راه رفتن شدم و مشکلات شنوایی
و گفتاری کم کم بر من غلبه کرد. پزشکان
بیماری خاصی در من تشخیص نمی دادند و
چون هنوز در آن زمان «MS» شناخته نشده
بود؛ همه فکر می کردند ادعا می کنم که بیمارم
ولی من دچار ناتوانی هایی شده بودم و خودم
خوب احساس می کردم که بیمارم. پس با
بیماری ام کنار آمدم و از لحاظ روحی به خودم
اطمینان دادم که قابل درمانم تا اینکه پس از
ده سال پزشکان متوجه این بیماری شدند و با
تعجب اعلام کردند که پیشرفت «MS» در
من بسیار است و در آن شرایط حتی نباید
قادر به چرخاندن چرخ های ویلچر باشم و تنها
جواب من این بود که به توانمندی های خودم
ایمان داشتم و به آینده ای روشن. تا اینکه
بالاخره درسم را ادامه دادم و لیسانس امور
تربیتی گرفتم و حالا دبیر نمونه شهرم هستم.

«MS» یک بیماری خاص است که در
اثر شوک و یا فشار عصبی گریبان فرد را
می گیرد. خودِ من احتمالاًچون در سن کم
شاهد فوت پدر و برادرم بودم و ضربه بسیار
سختی به روحیه ام خورده بود، دچار این
بیماری شدم. با توجه به اینکه صدمات
بسیاری در اثر این بیماری خورده بودم
تصمیم گرفتم که برای حمایت از این بیماران
و خانواده های آنها این انجمن را راه اندازی
کنم تا به دیگر بیماران «MS» کمک کنم.
اکثرا این بیماران جوان و تحصیلکرده هستند.
در غرب «MS» به بیماری فرهیختگان
معروف است. در واقع کسانی که در شرایط
استرس زایی قرار می گیرند و فشارهای
بسیاری بر آنها وارد می شود دچار این بیماری
می شوند. البته بیست درصد بیماران هم
کم سواد هستند ولی توانمندی های بسیاری
دارند در حال حاضر ۴۵۰ بیمار عضو انجمن
من هستند و ۱۰۰ بیمار به طور غیر مستقیم
با انجمن درگیر هستند چون می ترسند که نام
بیمار روی خودشان بگذارند و مردم متوجه
حالات غیر طبیعی آنها شوند. در انجمن دایم
توانایی های خودم را به رخ اعضا می کشم که
متوجه شوند آنها هم می توانند مثل من
سلامتی نسبی خود را پیدا کنند. فیزیوتراپی
رایگان و فراهم کردن امکانات استخر شنا
برای درمان و آموزش تزریق خیلی خاص زیر
جلدی و انجام مشاوره، از کارهایی است که
برای بیماران انجام می دهم. همچنین زمینه
اشتغال زایی را برای آنها فراهم می کنم چون
این افراد با وجود تحصیلات بالا در راه رفتن
تعادل ندارند و کسی به آنها کاری نمی دهد و
بیماران باید بدانند اگر مرتب دارو مصرف
کنند و انگیزه و امید خود را برای زندگی از
دست ندهند و با مشکلات روحی مبارزه کنند
بیماری آنها عوارض کمتری خواهد داشت تا
به امید روزی که «MS» درمان قطعی داشته
باشد. یادم نمی رود روزی که به دفتر جدید
انجمن آمده بودم، هنوز نمی توانستم به
درستی راه بروم. آنقدر در خیابان دستم را به
دیوار کشیده بودم تا تلاش کنم و بتوانم راه
بروم که چادرم خاکی شده بود و ظاهری
آشفته داشتم. نگهبان ساختمان که هنوز مرا

«عطیه غلامرضایی» مسئول
«انجمن خیریه حمایت از
بیماران MS» استان مازندران:

روزی که به دفتر جدید انجمن
آمده بودم، هنوز نمی توانستم
به درستی راه بروم. نگهبان
ساختمان که هنوز مرا
نمی شناخت فکر کرد متکدی
هستم و از ورود من به دفتر کار
خودم ممانعت کرد!

«افسانه قاسمی» کارشناس
امور بانوان استانداری
اصفهان، یکی از کسانی است
که زنان را در راه اندازی تشکل
در اصفهان یاری می کند. این
عضو شبکه گفت:

حدود ۱۴۰ انجمن زنان در
استان اصفهان موجود است که
فعلاً تنها ۱۱۱ انجمن به ثبت
رسیده اند.

نمی شناخت فکر کرد متکدی هستم و از ورود
من به دفتر کار خودم ممانعت کرد!»

«طاهره ظریف» رئیس هیئت مدیره و
مدیر عامل «مؤسسه خیریه حضرت
مهدی عج» مشهد است. ایجاد انگیزه و
زمینه اشتغال زایی برای خانواده های تحت
پوشش، حمایت مالی و معنوی از زنان
خودسرپرست، آگاهی سازی و اطلاع رسانی به
خانواده های تحت پوشش در برابر مبارزه با
معضلات اجتماعی، مشاوره رایگان توسط
وکلا، ایجاد ارتباط و درک مسائل بین افراد
خانواده و جامعه و … از جمله اهداف این
مؤسسه است.

خانم «ظریف» گفت: «ایجاد کارگاههای
تولیدی خیاطی، سری دوزی و تولید
رختخواب و خوشخواب، همراه با پاک کردن،
شستن و خرد کردن سبزیجات؛ درست کردن
ترشی و مربا، خیارشور و سالاد شور در منازل
زنان بی سرپرست، تحت نظارت مؤسسه
صورت می گیرد. همچنین آموزش قرآن و
کلاس های هنری فیلمبرداری، عکاسی،
عروسک سازی، گل های مصنوعی،
معرق کاری و کلاس های تقویتی در تمام
پایه ها نیز داریم.»

«ثریا محمدی» دبیر آموزش و پرورش
شهر سنندج، مدیر «جامعه حمایت از زنان»
است. وی ۲۰۰ عضو ثابت در انجمن خود
دارد و تلاش می کند تا با فعالیت فرهنگی،
وضعیت اجتماعی زنان را بازسازی کند.
«محمدی» از نبود استقلال زنان در سیستم
مردسالاری گله مند است و تلاش دارد تا
دیدگاههای جنسیتی نادرست را تصحیح کند
و زنان را از ظلمی که در خانه و اجتماع به
آنان روا داشته می شود، نجات دهد. وی در
این باره گفت: «ما سعی داریم کارهای
زیربنایی انجام دهیم و به زنان بگوییم که اگر
به جامعه نیایند به ضرر خودشان است. ما با
ایجاد کارگاههای توانمندسازی و ایجاد زمینه
چالش و بحث فرهنگی و دخالت دادن زنان
در مسائل فرهنگی جامعه و تزریق اعتماد به
نفس به آنان، می خواهیم زنان را با حق و
حقوق خود آشنا سازیم و با برگزاری جلسات
تخصصی و دعوت کردن سخنران، آنان را
برای ورود به جامعه ای سالم و یافتن کار
تشویق کنیم.»

مؤسسه «مهر طاها» با مدیر عاملی
«زهره زا