پاورپوینت کامل حجاب، رسانه های جمعی و هویت ما ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حجاب، رسانه های جمعی و هویت ما ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حجاب، رسانه های جمعی و هویت ما ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حجاب، رسانه های جمعی و هویت ما ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۴۴

بازی گری فعال در عرصه انتقال اخبار و
اطلاعات، تعامل و تضارب افکار و اندیشه ها،
آموزش، پرکردن اوقات فراغت مخاطبان و … از
وظایف رسانه های دیداری، شنیداری و نوشتاری
هر کشوری است؛ با این تفاوت که این رسانه ها
باید وظایف خود را در آیینه باورهای دینی و ملی
بنگرند. از آن جا که رسانه ها سنت های دینی و ملی
هر قومی را احیا می کنند و حافظه تاریخی و جمعی
مردم را با تکرار سنت های اجتماعی حفظ
می نمایند، باید رسانه های جمعی هر کشوری
نگهبان هویت دینی و ملی آن کشور خوانده شوند.
از این رو اگر رسانه های جمعی، بدون در نظر گرفتن
باورهای دینی و ملی نقش آفرینی کنند، دیگر
رسانه آن قوم و تمدن خوانده نمی شوند.

تبلیغ و ترویج هویت دینی و ملی و تلاش
برای تثبیت آن، از وظایف انکارناپذیر رسانه های
جمعی است.اما وقتی سخن از هجوم فرهنگی بر
ارزش ها و هنجارهای دینی و ملی به میان می آید،
دفاع از هویت دینی و ملی نیز اهمیت می یابد و
رسالت رسانه ها دو چندان می شود.

تثبیت هویت شخصی از وظایف و نیز عوامل
روی کرد افراد جامعه به سوی رسانه های جمعی
کشور است و افراد منتظرند که در برخورد با کتاب،
روزنامه، سینما، رادیو و تلویزیون، شاهد پیام هایی
باشند که آنان را در پای بندی به سنت ها و باورهای
دینی و ملی خود مستحکم تر بدارد. همدم شدن با
افراد جامعه نیز از وظایف رسانه های جمعی به
شمار می آید و این مهم زمانی صورت می گیرد که
مردم، رسانه های جمعی را همدمی صادق بدانند که
آئینه باورها و سنت های پذیرفته شده آنان شمرده
شود.

بی شک حجاب برای مردم این سرزمین، تنها
یک واژه نیست؛ فرهنگی است که طی قرن ها حتی
قبل از پذیرفتن مکتب حیات بخش اسلام، با آن
زندگی کرده اند و امروزه هویت دینی و ملی و
انقلابی آنان با دیگر تمدن ها و اقوام به شمار
می رود و رسانه های جمعی باید از این هویت
نگهبانی کنند و در تثبیت هویت شخصی مردم
بکوشند و در مقابل هجوم فرهنگ بیگانه، همدم و
همراه مردم باشند.

آیا حجاب هویت دینی، ملی و انقلابی
ماست؟ آیا این هویت امروز مورد هجوم فرهنگی
و تمدنی قرار گرفته است؟ آیا رسانه های جمعی،
گذشته از تلاش برای تبلیغ و ترویج فرهنگ
حجاب در جامعه، رسالت خود را در برابر فرهنگ
مهاجم به نحو احسن انجام داده اند؟

حجاب از جنبه هویت، ابعاد گوناگونی دارد
که عبارتند از:

الف) حجاب هویتی دینی

حجاب و پوشش در بینش توحیدی مردم این
سرزمین قبل از آن که نیازی طبیعی باشد، امری
فطری به شمار می آید و حتی خداوند نیز دارای
حجاب است. در این جهان بینی، هشدار خداوند به
بشر در پیروی نکردن از شیطان، مؤید این واقعیت
است که شیطان انسان را به برهنگی و مخالفت با
طبیعت و فطرت خود می خواند:

«یا بنی آدم لا یفتننّکم الشیطان کما اخرج
ابویکم من الجنه ینزع عنهما لباسهما لیریهما
سؤالتهما»

حجاب در جهان بینی ما آیه و فرمانی از سوی
خداوند سبحان است:

«قل للموءمنات یغضضن من ابصارهن و
یحفظن فروجهن و لایبدین زینتهن الاما ظهر
منها».

حجاب حدودی دارد که هم فقهای شیعه آن را
مشخص کرده اند و هم مفسران قرآن تبیین
نموده اند و بهترین پوشش و حجاب برای زن
مسلمان، همان پوشش حضرت زهرا (س)
است. در بینش مردم ما، مخالفت با حجاب،
مخالفت با آیه حجاب به شمار می آید و مخالفت با
یک آیه قرآن، مساوی با مخالفت با کل قرآن
است.

امروزه حجاب، مشخصه مسلمانی زن ایرانی
است و به تعبیر فرانتس فانون، شاید فردی تا
مدت های زیادی با زندگی کردن با فرد مسلمان،
نفهمد که مسلمان گوشت خوک نمی خورد و یا در
روزهای ماه مبارک رمضان، روابط جنسی ندارد،
اما به مرور زمان می تواند به مسلمان بودن او پی
ببرد؛ ولی با دیدن چادر در همان لحظه نخست،
می توان به مسلمان بودن جامعه پی برد و به تعبیر او
«از روی طرز لباس پوشیدن جامعه که به وسیله
عکس ها و یا فیلم های مستند ارائه می شود،
می توان در بدو امر نوع جامعه ای را شناخت.»

ب) حجاب هویتی ملی

در میان اقوام و تمدن های عهد کهن، پوشش
زن ایرانی در مقایسه با پوشش تمدن های دیگر،
کامل تر بوده است. از این رو، در هیچ کتیبه و نقش
برجسته ای نمی توان زن ایرانی را حتی با سر برهنه
مشاهده کرد. روت ترنر در کتاب تاریخ لباس، به
پرده نشین بودن زن ایرانی در عهد باستان چنین
اشاره می کند:

از زنان (ایرانیان باستان) شما اندکی تندیس
به جای مانده است؛ زیرا زنان در زندگی اجتماعی
شرکت چندانی نداشتند.

ماریا برسیوس نیز به پوشش کامل زن ایرانی
در نقش های برجسته دوران هخامنشی چنین اشاره
می کند:

یک سوزن دوزی کشف شده در پهنه
هخامنشی که چهار زن را در دو طرف عودسوزی
نشان می دهد، بسیار چشم گیر است. این دیوار آویز
که در گوری مدفون در زیر یخ در پازیریک پیدا
شده، متعلق به دوره هخامنشی شناخته شده و تاریخ
آن قرن چهارم قبل از میلاد است (رودنکو ۱۹۷۰:
۲۹۶ و ۱۹۷۷ P.Iو منیر ۱۹۶۰) همین، در هر یک
از چهار گوشه تصویر شده است. زنان لباس بلند و
تزیین شده به تن دارند. هر چهار زن توری به سر
دارند که از پشت سر آویزان است. دو زنی که
نزدیک تر به عودسوز ایستاده اند، تاج بر سر
دارند.

در کتاب تاریخ پوشاک ایرانیان از ابتدای
اسلام تا حمله مغول به استفاده زن ایرانی از
پوششی در دوره اشکانیان و ساسانیان اشاره شده
است:

لباس زنان در دوران ساسانی را عموماً
پیراهنی یک دست و بلند و پرچین تشکیل می داد
که گاهی آن را با نواری در زیر سینه یا کمی
پایین تر جمع می کردند و می بستند. گاهی نیز
قسمت انتهای دامن را به وسیله پارچه ای اضافی و
پرچین پرچین تر می دوختند. هر دو این پیراهن ها
آستین های بلند تا مچ دست ها و یقه ای گرد و ساده
داشتند… هم چنین زنان ساسانی از نوعی چادر
استفاده می کردند که در دوران قبل از آن نیز
استفاده می شد.

متون کهن و اشعار راویان ایرانیان باستان هم
از پرده نشینی و پوشش کامل زن ایرانی حکایت
دارند تا آن جا که فردوستی در خصوص زنان دربار
پادشاهی می گوید:

همه دخت شاهان پوشیده روی

کسی کو نیامد ز پرده به کوی

پسر هست و پوشیده رویان بسی

چنین خسته و بسته هر کسی

با روی آوری ایرانیان به اسلام، پوشش زن
ایرانی کامل تر شد و چادر نیز بر پوشش های دیگر
افزوده گشت. این روند تا بدان جا پیش رفت تا در
دوره حکم رانان آل بویه، پوشیه هم افزوده شد:

لباس زنان دیلمی تفاوتی با لباس زنان ایرانی
همان دوره در نواحی خراسان و سیستان، با عراق و
بغداد نداشت. چادر زنان دیلمی سیاه بود و با
پارچه نازک ابریشمی (قعب) روی چهره خود را
می پوشاندند.

برادران شرلی در سفرنامه خود، حجاب زن
ایرانی را در عصر صفویه چنین به تصویر می کشند:

چادر و روبند بر سر دارند، به طوری که آفتاب
هیچ وقت بر صورت آنها نمی تابد. زن ها هم مانند
مردها شلوار و جوراب های مخملی گلی
می پوشند.

یوشیدا مساهارو، سفیر ژاپن در دربار
ناصرالدین شاه، در مورد حجاب زن در دوره قاجار
می نویسد:

زن ها چادر بر سر می کردند که از سر تا به
پایشان را می پوشاند و فقط چشم ها از پشت روبند
توری که زیر چادر به صورت انداخته بودند،
پنجره ای به بیرون داشت. در خیابان که به زن های
ایرانی می رسیدیم، آنها چشم از ما برمی گردانند و
رویشان را سخت می گرفتند. در چند ماهی که ما
اینجا بودیم، هرگز زنی رویش را به ما ننمود و
نتوانستیم صورت زنان را بی حجاب و چادر ببینیم.
در این وضع، زشت و زیبا، جوان یا پیربودن زن ها
را از روی رنگ و حالت دست هایشان که شاداب
یا چروکیده است، قیاس و ارزیابی می کردیم.

به اعتراف تمام جهان گردانی که در ادوار
گوناگون به ایران سفر کرده اند، تا قبل از مسئله
کشف حجاب رضاخانی، حتی بی حجابی در بین
زنان اقلیت های دینی ایران اعم از مسیحی، یهودی
و زرتشتی هم مشاهده نشده و فرهنگ حجاب و
عفاف، بر جامعه ایران حاکم بوده است.

ج) حجاب هویتی انقلابی

نقش محوری زنان محجبه در شکل گیری
انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نیست تا بدان جا
که امام خمینی خطاب به زنان باحجاب فرمودند:

آن که در این نهضت خدمت کرد، شماها
بودید. شما بودید که با همین وضعی که الان این جا
حضور دارید، با همین وضع در خیابان ها ریختید و
به نهضت ما کمک کردید. آنهایی که تربیت شده
بودند، آنها بودند [بی حجاب ها و بدحجاب ها [که
اگر هم دخالت، باز یک قشری شان بود که نزدیک
بودند به آن طوری که شماها هستید، آنهایی که
تربیتشان آن طور بود [بی حجاب ها] آنها کاری به
این مسائل نداشتند.

ایشان در مصاحبه با اوریانا فلانچی،
روزنامه نگار فرانسوی، به صراحت به جایگاه زن
باحجاب در شکل گیری بزرگ ترین انقلاب قرن
اشاره کردند. اوریانا فلانچی گفت:

خواهش می کنم امام! باید هنوز از شما
سوءالات زیادی بکنم. مثلاً از این چادر که بر من
پوشانده اند تا به خدمت شما برسم و شما به زور به
زنان می پوشانید. به من بگویید چرا زنان را مجبور
می کنید که خود را مخفی کنند؟ در زیر پوششی که
پوشیدن آن مشکل و بیهوده است که با آنان
نمی شود حرکت کرد؛ در حالی که همان زنان نشان
دادند که مثل مردانند؛ مثل مردان مبارزه کردند؛
زندان کشیدند؛ شکنجه دیدند و مثل مردان انقلاب
کردند؟

امام راحل در جواب فرمودند:

زنانی که انقلاب کرده اند، زنانی هستند که
پوشش اسلامی داشته اند و یا دارند، نه زنان
شیک پوش بزک کرده مثل شما این ور و آن ور
می روند بدون پوشش و یک دوجین مرد را دنبال
خود می کشند؛ عروسکانی که بزک می کنند و به
خیابان ها می آیند و سر و سینه و موی و فرم بدن
خود را نشان می دهند، بر ضد شاه قیام نکردند؛ هیچ
کار مفیدی انجام ندادند؛ نمی دانند خود را چگونه
مفید قرار دهند! نه به صورت اجتماعی، نه به
صورت سیاسی و نه حتی به صورت حرفه ای و
تخصصی و این بدین دلیل است که خود را به
نمایش می گذراند برای مردان و حواس پرتی
می آورند و آزارشان می دهد. هم