پاورپوینت کامل عمل به ضدّ ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عمل به ضدّ ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عمل به ضدّ ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عمل به ضدّ ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۸

گوناگونی، مختلف اند. از نظر قیافه، لهجه، اندام، افراد انسان نسبت به یکدیگر از جهات
زبان و تن صدا و صدها اختلاف حقیقی و
اعتباری دیگر، که شاید یکی از مهمترین آنها،
مغایرت از ناحیه رفتار و عمل باشد. البته خود
این اختلاف نیز به نوبه خود، بر اساس ملاک و
معیاری که برای سنجش آن در نظر گرفته
می شود، مختلف است ولی آنچه مقصود ما از
آن در این نوشتار است، تنوع و تکثّری است
که با میزان اخلاق دینی و از منظر ارزشهای
مکتبی در بین انسانها وجود دارد. یکی مشتاق
کارهای پسندیده و صالح و دیگری به دنبال
عملهای نامشروع است، فردی در برابر
احساس وظیفه به راحتی به آن تن می دهد و
انجام اعمال نیک برایش آسان و تحمل
دشواریهای احتمالی آن برای او سهل است، در
حالی که شخص دیگری ارتکاب گناه را برای
خود هموار می بیند ولی برای انجام یک عمل
صالح در خود احساس سختی می کند. در این
میان برخی نیز هستند که با وجود میل و اقبال
به سوی شرور در خود، به لحاظ نظری و
فطری، شیوه صالحان را می پسندند و دوست
دارند مثل آنان باشند ولی این کار را برای
خویش بسیار دشوار دانسته و با توجه به حالات
و افکار و احساساتشان چنین چیزی را برای
خویش دست نیافتنی و آرزویی غیر عملی
می دانند. اکنون سؤال این است که منشأ این
اختلاف در عمل چیست؟ و آیا برای دسته اخیر
راه چاره ای هست؟ پاسخ به این پرسش را در
ادامه این قسمت خواهید دید.

قرآن و سرچشمه عمل

بنا بر تعلیمات قرآنی و مکتب اهل بیت
علیهم السلام، منشأ اصلی برای عمل، اختیار و
اراده انسان است که در محدوده وجود بشر
حاکم و مافوق هر انگیزه و عامل دیگری است.

قرآن کریم می فرماید «إنا هدیناه السّبیل إما
شاکرا و إما کفورا» «ما راه را به انسان
نمایاندیم، او یا شکرگزار می شود و یا ناسپاس
خواهد بود.»(۱) ولی در مرحله بعد پدیده
دیگری در نفس بشر هست که زاینده عمل و
تعیین کننده نوع آن است و در قرآن کریم از آن
به عنوان «شاکله» یاد شده است. و می فرماید:
«قل کلّ یعمل علی شاکلته فربّکم أعلم بمن هو
أهدی سبیلاً». بگو هر یک بر طبق شاکله خود
رفتار می کند. پس پروردگارتان به کسی که
هدایت یافته تر است آگاه تر است».(۲)

راغب اصفهانی می گوید: ریشه «مشاکله»
از «شکل» یعنی بستن چهارپاست … و اینکه
خدای متعال می فرماید: (هر کس بر «شاکله»
خود عمل می کند) مقصود خلق و خویی است
که بشر را به زنجیر می کشد، زیرا سجیّه و
منش او، سلطه و قهر خود را بر رفتار او حاکم
می کند …».(۳)

البته اگر مقصود «راغب» از این کلام
رساندن نوعی جبر باشد که اراده انسانی مقهور
مطلق ملکات نفسانی است و تخلف از آن
برایش غیر ممکن است، سخنی ناصواب گفته
است ولی اگر مراد او نوعی قهر است که راه
سرپیچی و خروج از آن به رویش بسته نیست،
بحق سخن رانده است.

علامه طباطبایی در تفسیر این آیه
می نویسند: «آیه کریمه کار انسان را بر شاکله او
مرتب دانسته یعنی عمل، مناسب و موافق با
آن صورت می گیرد و در حقیقت، خوی بشر
نسبت به عمل او مانند روح است که در بدن
ساری است و اعضا و اعمال جسم، بیانگر
چگونگی و حالات روح است. و از بررسیهای
علمی به دست آمده است که بین ملکات و
احوال نفسانی انسان با رفتار و عمل او، رابطه
خاصی است. و لذا عکس العمل شخص شجاع
و بی باک با فرد ترسو در مواجهه با صحنه های
هولناک، یکسان نیست. همچنان که برخورد
انسان کریم و بخشنده با آدم بخیل و گرفته، در
موارد انفاق و بخشش متفاوت است و همین
طور. البته بین صفات نفسانی و نوع ترکیب بنیه
انسانی نیز ارتباط ویژه ای است، و لذا برخی از
مزاجها طبیعتا در هجوم عوامل غضب،
خشمگین می شوند و برخی نیز با اندک
محرکی، شهوت طعام و نکاح در آنها به جوش
آمده و برانگیخته می شود و همچنین موارد
دیگر. بنابراین کیفیت مزاجها و اختلاف آنها در
سرعت و کندی پیدایش صفات و ملکات
نفسانی مؤثر است. و با همه آنچه گفتیم دعوت
مزاجی که مناسب با خلق و یا عملی خاص
است، آن را از حد اقتضا خارج نساخته و علت
تامّه آن نیست، به گونه ای که کار مخالف با طبع
ممکن نباشد و اختیار باطل شود. روی این
اصل، فعل انسان بر اختیاری بودن خود باقی
است گرچه در برخی موارد تخلف از مقتضای
طبع و ملکات روحی در نهایت صعوبت و
دشواری است …»(۴)

در روایتی امام صادق علیه السلام فرمودند:
«انّما خلّد اهل النّار فی النّار لانّ نیّاتهم کانت
فی الدّنیا أن لو خلّدوا فیها أن یعصوا اللّه ابدا و
إنما خلّد اهل الجنّه فی الجنّه لانّ نیّاتهم کانت
فی الدّنیا أن لو بقوا فیها أن یطیعوا اللّه ابدا
فبالنیّتان خلّد هؤلاء و هؤلاء. ثم تلا قوله تعالی:
«قل کلّ یعمل علی شاکلته» قال: علی نیّته»

«علت جاودانه بودن جهنمیان در عذاب
این است که آنها قصد داشتند اگر برای همیشه
در دنیا بمانند تا ابد خدا را معصیت کنند و
همچنین سبب خلود بهشتیان در نعمتهای آن،
نیتی است که در سینه های خود داشتند که اگر
در دنیا از حیات جاودانه برخودار می بودند، تا
بی نهایت اطاعت الهی را به جای می آوردند؛
پس هر یک از دو گروه به سبب تصمیمی که
برای عمل در زندگی خود داشتند، در جایگاه
ویژه خویش، جاودانه هستند. سپس حضرت
این آیه کریمه را قرائت فرمود و آن را به نیت
شخص تفسیر فرمود».(۵)

و بدیهی است چنین نیتی برخاسته از
همان ملکه و ساختار روحی هر یک از آن دو
گروه است. آیات دیگری نیز هست که بر همین
مضمون دلالت دارند.(۶)

از آنچه گفته شد به دست می آید که
خصلتها و اخلاق و ملکات راسخ در نفس
انسانی، هر یک از خوب و بد، منشأ نوعی
عملکرد مناسب با آن، از سوی صاحب آن
صفت است، گرچه در عین حال اراده بشری
فوق آن بوده و امکان تخلف برای آن در هر
زمان و تحت هر شرایطی موجود است، گو
اینکه در برخی موارد رهایی و گذار از آن به
غایت دشوار و در نهایت سختی است. و لذا
قرآن کریم نسبت به نتیجه دعوت بسیاری از
کافران به توحید خطاب به پیامبر(ص)
می فرماید «و سواءٌ علیهم أ أنذرتهم أم لم
تنذرهم لا یؤمنون» تو چه آنان را از عذاب
الهی بیم دهی یا ندهی برایشان یکسان است،
آنها ایمان نمی آورند.(۷)

نقش عمل در ایجاد ملکات

در اینجا این پرسش پیش می آید که علت
ایجاد خلق و خوی در نفس انسانی چیست؟ آیا
انسانها در اصل آفرینش این گونه مختلف و هر
یک دارای ملکه ای خاص اند و یا این صفات در
مرور ایام و گذار زندگی کسب می گردد؟ برخی
می گویند انسانها در اصل خلقت، گوناگون و هر
کسی با ذات مخصوص خود آفریده شده و به
مقتضای آن هم عمل می کند. این نظریه از
سوی بسیاری از علماء شیعه همچون عقیده به
جبر مردود دانسته شده و آن را باطل دانسته اند
که فعلاً جای بحث آن نیست.

رأی صحیح در این باره آن است که
صفات و ملکات نفسانی، نتیجه مستقیم اندیشه
و عمل انسان است و تربیت و اوضاع محیطی،
نقش عمده و اصلی در این خصوص دارند،
گرچه همان گونه که در سخنان علامه
طباطبایی اشاره شد، مزاجهای مختلف، هر
یک در پذیرش نوع خاصی از تربیت، نسبت به
دیگری استعداد و آمادگی بیشتری دارند، ولی
عامل محوری در این باب، تربیت و عمل
است.

قرآن کریم می فرماید: «کلاّ بل رانَ عَلی
قُلُوبِهِمْ ما کانوا یکسِبوُن» کردار زشت آنان بر
قلبهایشان حجاب و زنگار زد.(۸)

زراره از امام باقر علیه السلام نقل می کند
که آن حضرت فرمودند: «هیچ بنده ای نیست
مگر اینکه در قلب او نقطه ای نورانی است.
وقتی مرتکب گناهی شود در آن قسمت،
نقطه ای سیاه و تاریک پدید می آید. اگر آن
شخص از آن معصیت توبه کرد، سیاهی می رود
ولی اگر به گناه ادامه داد، آن نقطه تاریک
گسترش می یابد و تا آنجا پیش می رود که
دامنه آن، تمام صفحه نورانی دل را فرا می گیرد
و در آن صورت، چنین شخصی هیچ گاه رو به
سوی خیر نخواهد گذاشت و این معنای سخن
خداوند است که می فرماید: کلاّ بَلْ رانَ علی
قلوبهم ما کانُوا یکسِبُون»(۹)

و باز قرآن مجید می فرماید: «اِنَّ الذّینَ
تَوَلَّوْا مِنْکُم یومَ الْتَقَی الجمعان انّما استزلَّهُمُ
الشّیطانُ ببعضِ ما کَسَبُوا …» آن گروه از شما
که روز رو در رویی با دشمن به صحنه نبرد
پشت کردند، شیطان به خاطر گناهان گذشته
آنها و کردار زشتش