پاورپوینت کامل عین، شین، قاف ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عین، شین، قاف ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عین، شین، قاف ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عین، شین، قاف ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۰

خانواده و تربیت /

قصه زندگی

مرد که تو آمد، زن لابه لای
کاغذهای سفید گم بود. ندید که
مرد آن شب جعبه کیک را با
دقت درون یخچال جا داد و بعد
نایلون سیب سرخ را تو سینک
ظرفشویی خالی کرد و بعد یک
سیب سرخ درشت قل خورد و
رفت طرف ظرف های نشسته ای
که روی صفحه کابینت پخش و
پلا بود و آنجا مورچه ها، تو دو
ردیف منظم می خوردند و
می بردند و می دویدند. زن دنبال
یک کلمه می گشت. ماهها بود و
شاید سال ها که کاغذها همه
سفیدِ سفید، تانخورده و شق و
رق تو سطل زباله می افتاد و مرد
دورتر از نگاهِ مات زن، روی
کاناپه چُرتش می گرفت و همان
جا خوابش می برد تا صبحگاه
می رسید و دوباره … زن دوباره
ندید که مرد آن شب همه
ظرف ها را شست و سیب ها را
براق و مرتب چید تو سبد
حصیری. ماهی بُرش خورده را از
فریزر بیرون آورد و تو فر گذاشت
و لیموها را قاچ داد. زن داشت تو
قاب پنجره چراغ های روشن دور
را می شمرد. شاید به سرنخی
برسد و اولین حرف آن کلمه … .

اما نشد. پنجره را با حرص
بست و پرده را کیپ کشید و ندید
که مرد آن شب دستمال نمدار
روی برگ گل ها کشید و بعد
تلویزیون را روشن کرد و کاسه ای
تخمه و لواشک تمشک که زن
خیلی دوست داشت و چای. زن
حالا تو قاب عکس قدیمی، روی
امواج دریا سوار بود. تو همان
قایق بی پارو، پا زد، دور شد. ته
افق، خورشید را دید که داشت
بالا می آمد. داغ و سرخ. تشنه
شد، گرما و عطش، نفسش تنگ
شد و چشم ها تار، و ندید که مرد
تو فنجان های نقره ای دسته دار
چای ریخت و یک قندان پر از
نقل زعفرانی. بوی مطبوع چای
تا اتاق زن رسید. زن آهسته و
آرام بو کشید، تشنه تر شد.
لب هایش خشک و داغمه بسته.
ناگاه لرزید و دست هایش روی
سفیدیِ کاغذ ناگاه خط کشید؛
الف، تاء، میم، عین، عین، عین.
اولین حرف گمشده از دهانش
بیرون پرید و شرّه کرد روی کاغذ.
نوشت عین، و مرد ندید که زن
آن شب اولین حرف گمشده اش
را پیدا کرده بود. داشت
بشقاب های لب نقره ای را مرتب
روی میز می چید و توی گلدان
چند شاخه گل میخک سرخ.
حالا روبان های زرد و صورتی را
به هم بافت، پیچید، یک حلقه
گل شاد، زد روی در اتاق زن، و
زن توی اتاق چشم دوخته بود به
در که قاب عکس عروسی اش
وارونه روی آن آویزان بود. بلند
شد. دست هایش بی اراده چسبید
به قاب عکس؛ بعد از ماهها قاب
را برگرداند. مرد خیلی جوان بود و
او هم. موهای زن سیاه و بلند
ریخته بود روی شانه اش و روی
شانه مرد که داشت رو به دوربین
می خندید. لحظه ای لب هایش از
هم باز شد. لبخندی کمرنگ
روی لبانش جان گرفت. دستش
آهسته روی سپیدی لباس تور
لغزید. شور و شوقی تو دلش پرپر
زد. قاب عکس را روی در تکان
داد. عروس و داماد توی قاب
تاب خوردند و خنده روی
لبان شان بیشتر شد. زن بعد از
ماهها بلند بلند خندید و نشنید که
مرد پشت پیانو، ساخته جدیدش
را مرور می کرد.