پاورپوینت کامل تا دیر نشده ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تا دیر نشده ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تا دیر نشده ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تا دیر نشده ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۰

مریم جان سلام!

امیدوارم خوب باشی. حتما از اینکه برایت نامه ای نوشته ام
متعجب شدی، اما راهی به جز این نداشتم. یعنی راستش را بخواهی نمی توانستم
حرف های دلم را راحت و در حضور تو بگویم. به خاطر همین تصمیم گرفتم برایت نامه
بنویسم. با این وسیله هم تو از حرف های من باخبر می شوی، هم دیگر نیازی به جر و
بحث و درد و دل نیست. به احتمال زیاد باز هم مامان و بابا احساس نمی کنند یک
دعوای دیگر شروع شده و باید قضاوت این جریان را به عهده بگیرند، بگذریم!

شاید یکی دو خط از نامه ام را که خواندی، از خواندن بقیه اش
منصرف شدی و مثل ورقه های نمونه سؤال من که دیروز همه اش را پاره کردی، نامه ام
را راهی سطل آشغال کنی اما به نظر من اصلاً مهم نیست، مهم این است که من
توانستم، حرف هایم را که در دلم تلنبار شده بود برایت بنویسم و خوش خیال باشم
که آن را خواهی خواند. به هر حال اگر تا آخر نامه با من همراهی کنی خیلی خیلی
خوشحال خواهم شد.

مریم! من و تو حدود هفده سال است که با هم آشنا شده ایم،
یعنی دقیقا روز تولد من که خواهر همدیگر شناخته شدیم. گرچه سه سال از تو
کوچک ترم و از لحاظ سنی تقریبا هزار روز کمتر از تو عمر کرده ام، اما فکر
نمی کنم که دوستی من و تو امکان پذیر نباشد. به هر حال ما هم مثل بقیه
نوجوان ها و جوان ها می توانیم برای همدیگر دوستان خوبی باشیم، صرف نظر از
روابط خانوادگی و دور از مسائل و مشکلات مان! دلم می خواهد واقعا به این
گفته ام توجه کنی تا بتوانیم راحت تر و بدون دخالت بزرگ ترها مشکلات مان را حل
کنیم.

می دانم که از ابتدای کودکی بین من و تو فرق های زیادی
بوده، بزرگ ترین فرق بین ما «مادر» است. دقیقا همین مسئله هم مشکل من و توست!
متأسفانه مادرت در یک حادثه از دنیا رفت و تو از نعمت به این بزرگی فقط یک سال
محروم شدی. شاید موافق نظر من نباشی اما وقتی بی طرف به این مسئله فکر می کنم
می بینم تو فقط یک سال مادر نداشته ای و بعد از ازدواج پدر با مادرم، نعمت مادر
بار دیگر به تو بخشیده شد. البته فکر می کنم خودت هم نظری موافق با من داشته
باشی. مادر هیچ وقت نسبت به تو رفتار زشت، بد و غیر قابل تحملی نداشته است. این
را همه اطرافیان می گویند و معتقدند که مادر با تو مادرانه و فرشته وار رفتار
می کند. دلیل حرفم را از میان تمام خاطراتت پیدا کن! مادر همان کسی بود که من
را وقتی فقط ده روز از تولدم می گذشت به خاطر بیماری تو رهایم کرد و در
بیمارستان مشغول پرستاری از تو شد.

این را حتما بارها و بارها از زبان مادربزرگ شنیده ای که با
چه شور و شوقی از عروسش حرف می زد و می گفت او بهترین زنی است که تا به حال
دیده!

خودت هم می دانی که مادر در حق تو محبت های زیادی کرده است.
البته دوست ندارم فکر کنی با گفتن این طور مسائل می خواهم به قول خودت منت
بگذارم و … اما می خواهم بگویم مادر من و تو ندارد و این زن که با یک اتفاق
مادر من است و نامادری تو در حق تو بیشتر دلسوزی کرده و هر بار می بینم که چقدر
برای تو و آینده ات نگران است.

از همان کودکی هم همین طور بود. همیشه به خاطر دارم که
بهترین لباس ها را برای تو می دوخت. وقتی بیرون می رفتیم اولین اسباب بازی،
لباس، وسیله شخصی یا هر چیز دیگری را برای تو می خرید و بعد برای من! خیلی
وقت ها هم که پول کم می آورد، برای تو هدیه ای می گرفت اما به من وعده یک روز
دیگر را می داد. آن روزها فکر می کردم که این یک قانون است. اول بزرگ ترها و
بعد کوچک ترها ولی بعد فهمیدم این محبت سرشار مادر در حق تو برای چیست!

خیلی وقت ها وقتی که من و تو سر چیزهای کوچک دعوا می کردیم
مادر بی آنکه بپرسد چه شده، حق را به تو می داد و از تو دفاع می کرد و همیشه
مرا نصیحت می کرد. حتی یادم هست که چند بار به خاطر همین مسائل کتک خوردم، ولی
تو با بی انصافی تمام مقابل همه محبت این زن می ایستی و می گویی نمی خواهم برای
من دلسوزی کنی، تو که مادرم نیستی.

مادر باید فقط ما را به دنیا بیاورد تا مادر شود؟ یعنی آن
همه محبت و علاقه، او را به مادری دلسوز تبدیل نمی کند؟ اگر هم جای