پاورپوینت کامل هنر حوزوی در شهر کاشی های فیروزه ای ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هنر حوزوی در شهر کاشی های فیروزه ای ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هنر حوزوی در شهر کاشی های فیروزه ای ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هنر حوزوی در شهر کاشی های فیروزه ای ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۲

در یک روزچ آفتابی اسفند ماه میدان امام یا همان میدان
تاریخی و زیبای نقش جهان را در اصفهان شهر گنبدهای فیروزه ای، طی می کنیم تا به
خیابان حافظ جایی که دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه در آن قرار دارد، برسیم.
تابلویی بزرگ در این خیابان قدیمی ما را به توقف می خواند. در سمت چپ تابلو
نمایشگاه و فروشگاه دائمی «بوستان کتاب» کنجکاوی ما را جلب کرده است که با توجه
به شروع مراسم «دومین جشنواره ادبی و هنری حوزه»، وعده دیدار از کتابفروشی در
پایان مراسم را به خود می دهیم.

جمعیت که بیشتر آنها خانم ها و آقایان طلاب جوان هستند، به
سالن وارد می شوند. در بدو ورود از همه افراد با تقدیم بسته هایی شامل خبرنامه
جشنواره و میوه و خوراکی پذیرایی می شود. با تماس مجدد تلفن همراه، از وضعیت
حضور بعضی دانشجویان را که برای حضور در چنین مراسمی مطلع کرده ایم خبردار
می شویم و این که آنها نیز به زودی به مراسم می رسند. آوای خوش قرآن کریم و پخش
سرود ملی جمهوری اسلامی، حال و هوای ویژه ای به مراسم می دهد.

مجری برنامه ها یکی از طلاب جوان است که با لهجه اصفهانی
آشکاری همه را به صلواتی فرا می خواند و سپس معاونت فرهنگی و هنری حجت الاسلام
سید مهدی مدنیان یکی دیگر از فضلای جوان حوزه را به گفتگو می خواند تا از او
بشنویم که: «اگر عدد شیعیان پس از قرن ها هنوز از ۳۰۰ میلیون نفر تجاوز نمی کند
از آن روست که ما نتوانسته ایم مردم را با زیبایی های دین آشنا کنیم. این در
حالی است که در ادیان دیگر ـ همچون مسیحیت استفاده از ابزار هنرهای تصویری ـ به
عنوان تأثیرگذارترین هنر جامعه مدرن ـ بسیار رایج است.»

این فاضل جوان، حوزه انحصار تبلیغ دین به استفاده از منبر
را، در جهان امروز، ناکافی دانسته، می افزاید: «ما باید با ابداع هنرهای زیبا
مردم را با دین خدا آشنا کنیم به صورتی که هر کس با هر مذهب، ملیت، و زبان و
… بتواند اندیشه ما را دریافت کند. سینما، موسیقی، گرافیک، خط و ادبیات و
سایر هنرهای والا هنگامی که با اندیشه دینی آمیخته می شود می تواند دین را به
نحوی شایسته و با زبانی همه فهم جهانی عرضه کند.»

گفتنی است که حجت الاسلام سیدمهدی مدنیان متولد سال ۱۳۵۵ در
اصفهان است و علاوه بر تحصیلات حوزوی تا سطح دو، دارای مدرک کارشناسی ارشد
تهیه کنندگی از دانشکده صدا و سیما می باشد.

آنگاه حجت الاسلام علی اکبر داوودی رشتی که ردیف های آوازی
را به طلاب آموزش می دهد برای اجرای قطعه آوازی به جایگاه دعوت می شود. ایشان
ابتدا ردیف های آوازی را نزد پدرش آموخته که هم قدم موسیقی دان و خواننده معروف
«تاج اصفهانی» بوده است. او که در سال ۱۳۴۷ به حوزه علمیه وارد شده است، تأکید
می کند: «آموزش به طلاب در هر زمینه ای بسیار مهم است و آموزش هنر و ردیف خوانی
به طلاب جوانی که قصد منبر رفتن دارند بسیار شایسته و مهم است.» ولی در عین حال
تأکید می کند: «کسانی که می خواهند آموزش ببینند باید ظرفیت و معرفت داشته
باشند. یک پیام واحد در قالب هنرهای مختلف تأثیرات متعددی را در سطوح مختلف
دارا می باشد.» وی آنگاه به عنوان حسن ختام با صدای رسا غزلی را به یاد حضرت
صاحب الزمان (عج) به آواز می خواند:

«مرا جز دیدن رویت، به عالم آرزویی نیست

مرا جز گفتن وصفت، نگارا گفتگویی نیست…»

آنگاه در میان صلوات محمدی حاضران که پیوسته بر شمار آنان
افزوده می شد آقای فاتحی معاونت فرهنگ و تبلیغ دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه
اصفهان در جایگاه خطابه قرار می گیرد تا بگوید: «در سراسر جهان، اصفهان را شهری
هنرخیز می دانند حتی وقتی به زیارت عتبات شریفه اهل بیت(ع) در کشورهایی مانند
عراق و سوریه می رویم می بینیم که بر روی آثار هنری آن مکان های مقدس نوشته شده
است «کار اصفهان» که این موجب افتخار ما است، ولی متأسفانه در «حوزه علمیه
اصفهان» کاری در زمینه هنر صورت نگرفته است.»

وی سپس از روند گفتگوهای سازنده میان مسئول دفتر تبلیغات
اسلامی اصفهان، حجت الاسلام آقای زادهوش و حضرت آیت اللّه مظاهری رئیس حوزه
علمیه اصفهان و حجت الاسلام و المسلمین طباطبایی امام جمعه محترم اصفهان و نیز
استقبال گسترده طلاب از فراخوان آثار هنری گزارش مختصری بیان و اظهار امیدواری
کرد که تشکلی از فرهیختگان حوزوی در زمینه هنر در حوزه علمیه اصفهان شکل گیرد.
سپس نوبت حجت الاسلام محدثی است تا نقش مهم علما و طلاب را در توسعه هنر اسلامی
ـ ایرانی بیان کند او ضمن بیان خاطراتی از دوران طلبگی خود تأکید کرد: «حتی
امروز نیز همچون دیروز وقتی سخن از هنر حوزه و طلبه هنرمند به میان می آید،
خیلی از مردم و حتی قشر تحصیل کرده با شک و ظن بسیار با این مسئله برخورد
می کنند و باید دیدگاه جامعه در این مورد اصلاح گردد.»

سخنان جناب محدثی، ما را به یاد خویشاوندی در کسوت حوزوی
انداخت که به دو سبب مورد غضب برخی دوستان دیروزش واقع شد. یکی به خاطر علاقه
به ادبیات و هنر تئاتر و دیگری شرکت در کلاس آموزش زبان انگلیسی! و به یاد
آوردیم که او در سال ۱۳۷۳ در یک اثر نمایشی ارزشمند در باره مرحوم آیت اللّه
میرزا جهانگیر قشقایی، به عنوان بازیگر، نقش مرحوم آیت اللّه ارباب را ایفا
کرد که مورد استقبال مردمی قرار گرفت و بارها تکرار شد.

اکنون این احساس خوشایند را در خود می یافتیم که حرکتی از
متن حوزه به احیای نقش هنر و ادبیات در ترویج دین و فرهنگ غنی اسلام پرداخته
است. راهی که بزرگان چون شیخ بهاءالدین عاملی و فیض کاشانی و آیت اللّه غروی
اصفهانی