پاورپوینت کامل وصیت نامه فقیه و عارف وارسته، حجت زنان مسلمان روزگار ما بانوی امین اصفهانی(قده) ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وصیت نامه فقیه و عارف وارسته، حجت زنان مسلمان روزگار ما بانوی امین اصفهانی(قده) ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وصیت نامه فقیه و عارف وارسته، حجت زنان مسلمان روزگار ما بانوی امین اصفهانی(قده) ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وصیت نامه فقیه و عارف وارسته، حجت زنان مسلمان روزگار ما بانوی امین اصفهانی(قده) ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۴

در شماره گذشته به مناسبت سالگرد رحلت مجتهده وارسته، بانو
امین اصفهانی شمه ای از زندگی پرافتخار، شایستگی ها و کمالات و نیز آثار
گرانسنگ آن بانوی بزرگوار را فراروی خوانندگان عزیز قرار دادیم. اکنون بایسته
است به بهانه فرخنده زاد روز زنان جهان، حضرت صدّیقه کبری، فاطمه زهرا(س)، که
روز زن مسلمان است، یاد و مقام زنی از تبار او را، که از رهروان زهرا و غوّاص
معارف قرآن و اسرار مصطفی و سالک کوی ولایت اجداد طاهرینش(س) بود، با توجه و
عرضه وصیّت نامه اش پاس داریم و گوش دل را به توصیه های ملکوتی او، فرا داریم.
مطالب بلندی که به گفته خود او (در همین وصیّت نامه) ارمغان هایی است آن سویی،
که با ریاضت، تقوی و عشق به امامان(ع)، نصیبش گشت.

او را، در قرون اخیر، در حوزه های علوم دینی، در بین
بانوان، همانندی نیست، با مشکلات بسیاری که برایش رخ داد، در متن زندگی اجتماعی
و خانوادگی، با انجام وظایف مادری، به تحصیل علوم و معارف دینی همّت گماشت.
مقدم بر تحصیل و درس، تهذیب نفس را سرلوحه کار خویش قرار داد. در علوم نقلی به
مقام اجتهاد نایل آمد و در علوم عقلی حکمت متعالیه، بافت اندیشه او شد. حقایق
عرفان نظری را نوشید و ذکر و عشق الهی قوت روانش شد. با قرآن همدم بود و با
سخنان معصومین(ع)، انسی مدام داشت. در هر زمینه ای، گفته های صائب و رهگشا عرضه
داشت. ژرفایی و نورانیّت نوشته های او حکایتگر اوج روحی و سفرهای ملکوتی اوست.

چون روایت شده است: «من ماتَ بلا وصیت ماتَ میته جاهلیّه»
بر آن شدم کتاب را با وصیتم پایان برم، تا خوش پایانی داشته باشد.

نخست آموزه رسول خدا(ص) را در راه و رسم وصیّت، با روایت
شیخ طوسی(قده) از کتاب «تهذیب» می آورم.

امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا فرمود: کسی که هنگام فرا
رسیدن مرگ، وصیتی نیکو نکند در خود و جوانمردی او کاستی است.

پرسش شد: چگونه باید وصیت کرد؟

حضرت فرمود: وقتی مرگ او نزدیک شد و مردم گرد او جمع شدند،
چنین بگوید:

«اللهم فاطر السموات و الارض، عالم الغیب و الشهاده، الرحمن
الرحیم. اللّهم انّی اعهد الیک فی دارالدنیا انّی اشهد ان لااله الااللّه انت
وحدک لاشریک لک و انّ محمدا عبدک و رسولکَ، و انّ الجنه حقّ و النّار حق و انّ
البعثَ و الحسابَ حق و العدل و القدر و المیزان حق و انّ القرآن کما انزلتَ و
انّکَ انت اللّه الحق المبین. جزی اللّه محمدا(ص) خیرالجزاء، و حیّااللّه
محمدا و آل محمد بالسّلام. اللّهم یا عدّتی عندَ کُربتی، و یا صاحبی عندَ
شدَّتی، و یا ولیّی فی نعمتی الهی و اله آبائی لاتکلنی الی نفسی طرفه عینِ.
کنتُ اقرب مِنَ الشّر و أبعدُ مِنَ الخیر، و آنس لی فی القبر وحشتی واجعل لی
عهدا یوم القاک منشورا.»

پس از قرائت این دعا، آنچه را که، به اعتقاد من، مایه خوشبختی، کامیابی، کمال و
رستگاری است، به برادران و خواهران دینی ام، توصیه می کنم و از خدای تعالی،
توفیق دستیابی به آنها را برای خود و همه برادران و خواهران مؤمن، خواستارم.

سفارش می کنم ترا به پروای خدا، پروایی سزاوار خداوندیش.

با تمام وجود، روی به سوی او دار و تمام همّت خود را وقف
ساحت قدسش نما. در هیچ حالی از حالات، به گاه آسانی و سختی، تندرستی و بیماری
خوشی و ناخوشی، سازگاری و ناسازگاری، نیاز و بی نیازی، به مقدار یک پلک به هم
زدن، از خدای سبحان، غافل مشو. دائم با زبان و دل، به یاد او باشد؛ به ویژه به
هنگام انجام فرمان ها و ترک نهی های او، جلّ شانه.

چونان که امام صادق(ع)، در ضمن سخنانی به ابی عبید
می فرماید:

«وذکراللّه کثیرا أما أنی لا أعنی: سبحان اللّه و
الحمدللّه و لااله الااللّه و اللّه اکبر، و ان کان منه، و لکن ذکراللّه عند
ما احلّ و حرّم، ان کان طاعه عمل بها و ان کان معصیه ترکها.»

منظور آیه شریفه که فرمود: مدام خدا را به یاد داشته باشید، گفتن ذکر: «سبحان
اللّه والحمدللّه و لااله الااللّه و اللّه اکبر» نیست (گرچه آن هم ذکر
است)؛ بلکه ذکر خدا آن است که: در برخورد با حلال و حرام، او را یاد آورید، اگر
فرمانی است اطاعت کنید و اگر گناهی است واپس روید.

مدام این آیه از سوره نور را آویزه دل بدارید:

«رجالُ لاتُلهیهم تجارهُ و لابیع عن ذکراللّه و اقام
الصلوه و ایتاءالزکوه یخافون یوما تتقلّب فیه القلوب و الابصار لیجزیهم اللّه
احسن ما عملوا و یزیدهم من فضله واللّه یرزق من یشاء بغیر حساب.»

زیرا کارها با تقوا پذیرفته می شود. چونان که خدای تعالی فرمود:

«انّما یتقبل اللّه من المتقین» با تقوا نفس کمال می یابد
و به مرتبه عبودیّتی که باطن و کنه آن رسیدن به مقام ربوبیت است نائل می شود.
به وسیله همین تقواست که دانش، نصیب انسان می گردد:

«اتقواللّه و یعلمکم اللّه » علمی که خاستگاه آن تقوا
باشد، جز دانشی است که با کسب و تعلیم به دست آید، چه دانش نظری از سنخ نقوش
است و آن را نور و روشنایی نیست. همان طور که شیخ بهایی به فارسی سروده است

علم رسمی سربسر قیل است و قال

نه از او کیفیّتی حاصل نه حال

اما علمی که از راه تقوا نصیب گردد، نوری است که خدا در قلب
هر کدام از بندگانش بخواهد می افکند.

تو را به فراگیری معرفت خدای عزوجل و کسب محبت او، و اشتیاق
به دیدارش توصیه می کنم چه کسی جز این راه به کامیابی و سعادت نرسد، آن را که
معرفت نیست اگر اعمال جن و انس را داشته باشد، کارهایش بی محتوا و بی بها است
همان طور که روایات بسیاری گویای آن است.

در تحصیل معرفت الهی، کسب تقوا و خوشنودی او تلاش کن و در
این مهم، نستوه باش. بدان! اهل تقوا را مکانتی مطمئن در مجلسی پسندیده، نزد
خدای تواناست.

پیوند قلبی و ایمان خود را به خدا، پیامبران و جانشینان او
استوار ساز، زیرا هر که به خدا بپیوندد، به دستگیره محکم و ناگسستنی دست یافته
است.

عمل صالح و شایسته انجام بده. بدان! خدای عزوجل کار هیچ مرد
و زنی را ضایع نمی کند.

اعمال و رفتارت را برای خدا خالص کن و در قبال آن کارها
مزدی مَطَلب؛ بلکه کارهای خالصت را نردبان لقاء و دیدار خدای تعالی کن، همان
طور که گوینده والامقام فرمود:

«فمن کان یرجوا لقاء ربّه فلیعمل عملاً صالحا و لایُشْرک
بعباده ربّه أحدا.»

هر کس لقای حق را می جوید باید عمل صالح و شایسته انجام دهد و در عبودیت
پروردگار، هیچ کس و هیچ چیز را شریک قرار ندهد.

در همه کارهایت به خدا توکل کن زیرا هر کس امورش را به خدا
بسپارد، خداوند او را بس است. به آنچه از جانب او رسد خوشنود و به فرمان های او
سرسپار.

بدان! منزل رضا و تسلیم مقامی بس بزرگ است، هر کس بدان مقام
رسد به کامیابی عظیمی دست یافته است. بر بلاها و پیشامدهای ناگوار صبور باشد؛
زیرا خداوند مزد صابران را بی کم و کاست می دهد.

بدان! راه وصول به عرفان الهی و رسیدن به مقام رضا، جز با
پیروی پیامبر(ص) نشاید. دوستی و ولایت اهل بیت رسول(ص) را به دست آور؛ زیرا
آنان دستاویز محکم و ریسمان استوار الهی و کشتی نجات اویند. هر کس به آنان توسل
جوید به ساحل نجات رسد و هر کس از آنان جدا شود، از جایی که خود نداند تباه و
هلاک گردد؛ زیرا با محبت و اطاعت آنان، سالک، راه نجات و پیروزی را پوید. سلوک،
بدون راهنمایی آنان ناممکن است.

در حدیث آمده است:

«بنا عرف اللّه و بنا عبداللّه ، لولانا ما عرف اللّه .»

پیامبر در حدیثی مشهور فرمود:

«و ما نودی بشی ء من الولایه.»

گرد محرمات و مکروهات مرو بلکه میل چیزهای شبهه دار مکن زیرا، آلوده شدن به
کارهای حرام راه خدا را بر رویت ببندد، و حجاب بین تو و پروردگارت گردد. بی شک،
انجام مکروهات و ارتکاب چیزهای شبهه دار، پرتگاه افتادن در حرام الهی و مایه
هلاکت ناگهانی است و ترک کارهای شبهه دار عامل نجات از حرام هاست. فرایض را
نیکو به پای دار و نفس خود را بر انجام مستحبّات دینی و نوامیس الهی و کارهای
شایسته وادار