پاورپوینت کامل زیربنای تربیت در جامعه اسلامی از نگاه امام صادق(ع) ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زیربنای تربیت در جامعه اسلامی از نگاه امام صادق(ع) ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زیربنای تربیت در جامعه اسلامی از نگاه امام صادق(ع) ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زیربنای تربیت در جامعه اسلامی از نگاه امام صادق(ع) ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۴

خانواده واحد و هسته کوچک شده جامعه انسانی است. و بازتاب
روابط نیک و بد خانواده در جامعه خود را نشان می دهد و مردان بزرگ در دامن
مادران فرزانه و حمایت پدران دلسوز بزرگ شده اند. اگر رأفت و مودت و عقلانیت بر
محیط خانه حاکم باشد زن و شوهر در آرامش بسر برده و در سایه این درخت برومند و
سایه گستر، مردان و زنان رشید و فرزندان شایسته تربیت می شوند. ولی خانواده
ناآرام و پرکشمکش، پایه های تربیت و رشد کودکان را لرزان و فرزندانی ناکارآمد و
را جامعه تحویل می دهد.

امام صادق(ع) پرچمدار بزرگ مکتب اهل بیت، در گفته ها و
رهنمودهای ارزنده و کارگشا، شیوه درست زندگی و راههای تعامل انسانی در خانواده
را به مسلمانان نشان داده است. در این رهنمون ها زن و شوهر نه دو رقیب و دو
شریک تجاری، که مایه انس و کمال و رشد یکدیگرند و در سایه همدلی و تعاون و
تعامل درست آن دو، خانواده خداگونه شکل می گیرد.

در مکتب امام صادق(ع)، تار و پود زندگی انسانی بایستی با
رشته های عواطف انسانی و عشق و ایثار پیوند خورد و اگر عشق و علاقه دو جانبه
میان زوجین نباشد، هیچ قانون بشری و امر و نَهی های عرفی و حکومتی نمی تواند
آرامش را در خانه برقرار سازد.

زن و شوهر نسبت به یکدیگر حقوق و وظایف متقابلی دارند که
اگر آن را به راستی پاس دارند، خانواده ای گرم و پر نشاط و پویا و امیدوار را
شکل داده و زمینه های رشد و تکامل خود و فرزندان، در آن فراهم می شود. و اگر هر
یک از آن دو از حدود و مرزهای خود سر پیچد در گردش رو به رشد و سلامت این هسته
انسانی وقفه ایجاد شده و ستیز و تیره روزی جای بهروزی و آرامش را پر خواهد کرد.

امام ششم(ع) برای موفقیت در خانواده، زن و شوهر را به رعایت
چند نکته توجه داده است:

«لا غنی بالزوج عن ثلثه اشیاء فیما بینه و بین زوجته، و هی
الموافقه لیجتلب بها موافقتها و محبتها و هواها و حسن خلقه معها و استماله
قلبها بالهیئه الحسنه فی عینها و توسعته علیها.

و لا غنی بالزوجه فیما بینها و بین زوجها الموافق لها عن
ثلاث خصال و هّنَ: صیانه نفسها عن کل دنس حتی یطمئنّ قلبه الی الثقه بها فی حال
المحبوب والمکروه. و حیاطته لیکون ذلک عاطفا علیها عند زلّه تکون منها. و
اظهارالعشق له بالخلابه و الهیئه الحسنه لها فی عینه»

امام صادق(ع) در این روایت برای موفقیت در خانواده، نخست وظایف مرد را شرح کرده
است.

الف: بایستگیهای شوهر:

«لاغنی بالزوج عن ثلثه فیما بینه و بین زوجته؛

شوهر در آنچه میان او و همسرش گذرد از سه چیز بی نیاز
نیست.»

۱ـ موافقت و سازگاری با زن

امام صادق(ع)، نخستین سرمایه مرد برای ایجاد روابط حسنه با
همسر را موافقت با بانوی خانه شمرده است و برای آن آثار مثبت و نیکویی شرح کرده
است.

«و هی الموافقه لیجتلب بها موافقتها و محبتها و هواها؛
همراهی با او تا با همراهی متقابل و محبت علاقه او را به دست آورد.»

موافقت، از ماده وفق به معنای: همراهی، حسن انقیاد، نرمش و
مدارا در برابر عنف و شدت عمل آمده است.

به این شرح؛ مرد در مواردی از خواسته ها و حقوق خود به سود همسرش بگذرد؛ چه زن
و شوهری که هماره شب و روز با هم زندگی می کنند و در همه شئون زندگی با یکدیگر
شریک و دمخورند، گاه در زندگی مشترک، میان شان اختلاف سلیقه پیدا می شود، برای
آنکه تفاوت دیدگاهها و خواسته ها اساس زندگی را نلرزاند بایسته است زن و مرد از
برخی خواهش های شخصی به سود شریک زندگی بگذرند.

از آنجا که مرد، رئیس و قیّم زندگی است و توانایی بیشتری
برای اجرای خواسته های خود دارد نرمش عزتمندانه و از سر اقتدار او در برابر
خواسته های کوچک زن، نوعی احترام به بانوی خانواده است و محبت و علاقه دو چندان
او را در پی دارد. گذشت و همراهی مرد با زن، روح و روان او را مجذوب مرد ساخته
و بانوی خانه همه علاقه و محبت خود را به پای مرد می ریزد.

امام صادق(ع) در این روایت در پیامد جلب موافقت زن فرموده
است:

ـ در سایه رفق و مدارای مرد زن نیز با خواسته های مرد همراه
می شود.

ـ زن همه دوستی و اخلاص خود را نثار مرد می سازد.

همراهی مرد با زن، زمینه ساز عشق و دلدادگی زن به مرد شده و
پیوند او را با شوی، دو چندان می کند.

امام ششم(ع)، در روایتی دیگر معاشرت جمیله را از
بایستگی های رفتاری مرد شمرده و تأکید فرموده مرد ولو به تکلف و تلاش باید آن
را در خود ایجاد کند: «اِن المرء یحتاج فی منزله و عیاله الی ثلاث خصال یتکلفها
و ان لم یکن فی طبعه ذلک: معاشره جمیله و سعه بتقدیر و غیره بتحصن؛

مرد در اداره خانه و خانواده اش نیازمند است خود را به سه خصلت بیاراید گرچه
این خصال در سرشت او نباشد: رفتاری خوش، گشاده دستی به اندازه و غیرتی همراه با
خویشتنداری.»

رفق و مدارا از مصادیق معاشرت جمیله است. در سایه همدلی
آرامش بر خانه حاکم شده، زن و مرد از زندگی لذت می برند و کودکان در محیط امن و
با آسایش بالیده و درهای رزق و روزی به رویشان گشوده می شود. در روایتی دیگر،
روزی حلال و فراغ و باز شدن درهای رحمت و برکت خداوندی از پیامدهای رفق و مدارا
در خانواده شمرده شده است. اّیما اهل بیت اعطوا حظّهم من الرفق فقد وسّع اللّه
علیهم من الرزق

۲ـ حُسن خلق

از آداب معاشرت و وظایف مرد در خانواده، حُسن خلق است.

حسن خلق: خوی خوب و پسندیده در برابر بدخویی و کج تابی.

حُسن خلق شاخه ای از مکارم اخلاق یعنی: سجایا و خصلت های
نیک انسانی چون، عفو و بخشش و صبر و شکر و غیرت و شجاعت و وفا …

پیامبر(ص) فرمود: «اّنما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق؛ من از
طرف خداوند مبعوث شده ام تا مکارم اخلاق را کامل کنم.»

حُسن خلق یعنی نرمخویی، طلاقت وجه، برخورد پسندیده. امام
صادق در روایتی مرزهای آن را چنین بیان فرموده است. حسن بن محبوب از برخی از
اصحاب نقل کرده:

«قلت لابی عبداللّه(ع) ما حدّ حسن الخُلق؟ قال: تلین جانبک
و تطیب کلامک و تلقی اخاک بِبِشر حَسَن.؛

از امام صادق پرسیدم مرز حُسن خلق چیست؟ فرمود: با مردم به نرمخویی و گرمی
برخورد کنی، پاک و منزه و در کمال ادب سخن بگویی و در روبه رو شدن با برادرانت
متبسم و گشاده روی باشی.»

از این رو، رفتارهای پسندیده ای چون پیشی گرفتن در سلام،
مصافحه، پوشیدن لباس پاکیزه، عطر زدن، عیادت بیماران، در تشیع جنازه شرکت کردن،
تسلیت به مصیب دیدگان، بدرقه و پیشواز مسافر رفتن، همه و همه در حوزه حُسن خلق
می گنجد و بخشی از ماموریت های پیامبر(ص) رواج آداب نیک در میان مردم است.

امام صادق(ع) توصیه فرموده است: مرد برای گرم کردن کانون
زندگی بایسته است: خود را به زیور حُسن خلق بیاراید:

«و حسن خلقه معها و استعماله استماله قلبها بالهئیه الحسنه
فی عینها؛

و خوش خویی با او و بکار بردن (فنون) دلجویی از او به صورتی
که در چشمش زیبا آید.»

برابر سفارش امام، خوش خویی اقتضاء می کند: مرد خویشتندار
باشد، نه تنها بر خشم و غضب خود پیروز آید که غم و اندوه خود را نیز در دل
پنهان دارد و به زبان نیاورد و برای همسرش سنگی صبور باشد تا آن یار مهربان
بتواند دردها و اندوه روزانه خود را با مرد به عنوان مونس محرم و پناهگاه مطمئن
در میان نهد و در پرتو همدردی مرد، اندکی آرامش یابد و افزون بر خوشرویی خوشگو
هم باشد و از واژه های زیبا و امیدآفرین در گفتگوها استفاده کند و از سخن
ملال انگیز و رنجش آور پرهیز کند.

علمای اخلاق، سفارش کرده اند: مرد در ورود به منزل سلام
کند، از زوجه اش دلجویی کند و در برابر زحمت ها و رنج هایی که در نگهداری
فرزندان و تهیه غذا می کند از او قدردانی کند و موفقیت خود را مدیون رنج های او
بداند، از احوال بستگان همسرش جویا شود و خود را علاقمند به سرنوشت آنان نشان
دهد، اینها در جلب علاقه زن به مرد حکم کیمیا را دارد. امام باقر(ع) در تأثیر
داروی محبت فرموده اند:

«البشر الحسن و طلاقه الوجه مکسبه للمحبه و قربه من اللّه و
عبوس الوجه و سوء البشر مکسبه للمقت و بعدٌ من اللّه؛

چهره خرم و گشادی رخسار مایه جلب دوستی و نزدیکی به خداست و ترش رویی و دُژم
چهرگی موجب دشمنی و دوری از خداست.»

ایجاد زمینه احترام به رئیس خانواده:

امام صادق در ذیل توصیه به خوش خلقی افزوده اند: که مرد
افزون بر خوش خلقی بایستی مراقب گفتار و رفتارش در زندگی باشد و حلال و حرام
خداوندی را پاس دارد و در میان خانواده و فرزندان به عدالت رفتار کند و دست و
دیده اش از گناه دور باشد تا اطمینان زن را به دست آورد و زن به او به دیده
تکریم بنگرد و به شوهر افتخار کند؛ چه گناه و پاس نداشتن مرزها و حریم الهی،
مرد را در دل و دیده زن، کوچک می کند و زمینه نافرمانی را در او تقویت می کند.

از جمله: «استعماله استماله قلبها بالهیئه الحسنه فی
عینها.» استفاده می شود که مرد باید با ابهت و اقتدار و صلابت باشد تا در چشم
زن زیبا جلوه کند و آن چنان نرم و رمیده و ترسیده نباشد که در دیده زن سبک و
بی ارزش بنماید؛ زیرا آنچه زن و مرد را به همدیگر علاقمند می سازد تفاوت های
طبیعی زن و مرد است، زن، مظهر احساس است و نرمش و صلح جوئی و هوادار آرامش و
احساسات مادرانه است. و مرد، نماد منطق و صلابت و مردانگی و اقتدار و مدیریت.

این ویژگی ها در مرد بیشتر باشد در دل و دیده زن از احترام
و شایستگی بیشتری برخوردار خواهد بود. و اگر مرد همان صفات و ویژگی های زن را
دارا باشد، نمی تواند در چشم زن به عنوان قهرمان جلوه کند و از او الگو گیرد.

تجمل و خودآرایی

تجمل و خودآرایی مرد از جمله مؤلفه های ابهت و احترام مرد
در نزد همسر است؛ چه زیبایی و آراستن ظاهر به آدمی، محبوبیت می بخشد و تمایل
بشر به جمال از خواهش های غریزی است. مردم به لباس نیکو و آراستگی علاقه دارند
و آن را نشانه نظم و فرهنگ و شعور می شمرند از این رو، قرآن و سنت، مسلمانان را
به آراستگی و زینت تشویق کرده اند. امام صادق(ع) فرموده است:

«اِنَّ اللّه یحب الجمال و التجمل؛

خداوند زیبایی و خودآرایی را دوست می دارد.»

امام ششم، از جدش امیرمؤمنان(ع) نقل فرموده است:

خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد و نیز دوست دارد
آثار نعمت های خود را در میان بندگانش ببیند.

پیامبر(ص) برای دیدار مؤمنان خود را می آراست و از ژولیدی و آشفتگی سر و موی
پرهیز داشت. وقتی بایسته باشد مؤمن برای دیدار زودگذر برادر مؤمن، خود را
بیاراید، همدم و مونس دائمی در اینباره حقوق بیشتری دارد. طبرسی در این باره
نوشته است: پیامبر(ع) خود را برای دیدار یاران آماده می کرد چه رسد به خانواده،
ولقد کان یتجمل لاصحابه فضلا عن اهله.

حُسن خلق و نرمخویی و خوش گویی و آراستگی مرد، زن را به شور و نشاط می آورد.
افسردگی های او را از میان می برد و زن نیز متقابلاً خوش اخلاق شده با لبان
خندان با مرد روبه رو می شود. مرد خانه با دیدن زن خوش خوی، خستگی های
روزانه اش از میان می رود. مرد نیز نیازمند به صبوری زن است، او انتظار دارد پس
از آن همه در پی لقمه نان دویدن، وقتی خسته و کوفته به خانه برمی گردد مصاحبت و
همدردی زن و فرزند بار او را سبک سازد و در خانه با چهره های خندان

و شاداب روبه رو شود، دیدن چهره های دژم و درهم کشیده
نخواهد توانست انتظار او را برآورده سازد.

پیامد، حُسن خلق، افزون بر آثار معنوی، رونق زندگی و برکت و
آبادانی آن است، چه همکاری و همدلی و نشاط و انرژی توان کار و فعالیت را بالا
برده و به زندگی برکت می دهد. به فرموده امام صادق(ع):

«البّر و حسن الخلق یعمران الدیار و یزیدان فی الاعمار؛
نیکی و اخلاق خوش سرزمین را آباد و عمرها را طولانی می کند.»

۳ـ توسعه و گشاده دستی

زن و فرزند، عیال مرد و اسیران در دوست اویند و هماره چشم
به راه او.

پیشوای امت اسلامی، سفارش فرموده: بر