پاورپوینت کامل چگونه بد تدریس کنیم. ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چگونه بد تدریس کنیم. ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چگونه بد تدریس کنیم. ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چگونه بد تدریس کنیم. ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۴

به نام خدای «شمیم بهشت»

که بر لوح دل، مِهر او را نوشت

نگارستان مجموعه­ای از گفته­ها و نکته­های دینی، علمی، ادبی، هنری و جز آن است که رشد فرهنگ و اندیشه را خواهان است. نگارستان امید می­بَرد که با نگاره­های آموزشی و پژوهشی خود، به این آرزوی فرازمند دست یازد و آرزومندانی چون خویش را خرسند سازد؛ البته سخن زیبای سلمان هراتی را نیز در یاد دارد: «بهار آن است که خود ببوید، نه آن که تقویم بگوید.»

برای این که تدریس کنیم و مُدرّسی ناموفق باشیم به گونه­ای که از ما برای تدریس کم­تر دعوت کنند و یا اصلاً دعوت نکنند، باید به ۲۰ نکته زیرین خوب توجه و عمل نماییم. پس مُدرس بد باش تا کامروا شوی.

۱. به آراستگی ظاهر و چهره خویش توجه نکنید و آن را نادیده بگیرید؛ زیرا در تدریس، فقط خوب درس دادن مهم است، نه آراستگی ظاهر مدرّس. پس با موهای نامرتب و شانه­نکرده، کفش­های واکس­نزده، لباس­های اتو نکرده و وصله­خورده، دهان مسواک­نزده، بدن و جامه نامطبوع نانظیف به تدریس بپردازید و به سخنانی همچون «خدا زیباست و زیبایی را دوست می­دارد»، اهمیت ندهید.

۲. به رعآیت نظم و انضباط در کلاس­داری توجه نکنید و وقت شاگردان را تلف نمایید. هر گاه خواستید، به کلاس دیر بروید و کلاس را دیرتر از موعد مقرر به پایان برسانید و حتی وقت زنگ تفریح و استراحت شاگردان را بگیرید. اصلاً به دیگران چه کار که بخواهند در امور فنی و حرفه­ای شما دخالت کنند؟

۳. مخاطب­شناسی در هنر تدریس اهمیت ندارد. پس طبق نیازهای شاگردانِ خود تدریس نکنید و هر چه را قبلاً مطالعه و فیش­برداری کرده­اید، همان­ها را برای شاگردان خویش بیان کنید. به طور مثال، اگر آنان به تحلیل کردن مطالب نیاز دارند، شما به وصف کردن مطالب بپردازید. اصولاً در فن کلاس­داری، قائل به ربط نباشید.

۴. برای تدریس­هآیتان مطالعه نکنید، مخصوصاً اگر در فن کلاس­داری دارای سابقه و تجربه بسیاری هستید؛ زیرا مطالعه پیش از تدریس، برای آموزگاران مبتدی است نه برای شما که راه­ها و روش­های نو و پیشرفته در گردآوری مطالب و ارائه هر چه جذاب­تر محتوای سخن را به شاگردان خود کامل می­دانید و از سخنان و مطالب جدید و بروز اطلاع دارید.

۵. فقط به فکر این باشید که مطالب خوب و مفیدی را جمع­آوری کنید و در اختیار شاگردان خود بگذارید. دیگر به فکر این نباشید که همین مطالب خوب و مفید را چگونه و با چه روشی بیان کنید که برای شاگردانتان جذاب­تر و بر آنان تأثیرگذارتر باشد. سخن در پی آمده را هرگز سرلوحه این گونه فعالیت­های خویش قرار ندهید: «فقط خوب بودن پیام مهم نیست؛ بلکه خوب رساندن پیام نیز مهم است.»

۶. در تدریس، فقط به مطالب و چیزهایی که «باید» بگویید فکر کنید و به مطالب و چیزهایی که «نباید» بگویید فکر نکنید، حتی اگر شُبهه­انگیز یا ضد عقل و یا رَماننده از دین و مکتب باشند. پس کلّاً این جمله را در امر تدریس فراموش نمایید: «مُدرّس موفق فقط کسی نیست که می­داند چه چیزهایی را باید بگوید، بلکه کسی است که می­داند چه چیزهایی را هم نباید بگوید.»

۷. در تدریس، از هر دری سخن بگویید و از این شاخه به آن شاخه بپرید و بعد هم به شاگردانتان بگویید که اَلکلامُ یجُرُّ الکلام و حرف، حرف می­آورد. اساساً به تنظیم و دسته­بندی مطالب و مدیریت اطلاعات و در اختیار گرفتن معلومات خویش اهمیت ندهید. کار نداشته باشید که از نظر روان­شناسی و از جهت آموزشی، مطالبی که تنظیم و دسته­بندی شده­اند، زودتر و آسان­تر آموخته می­شوند و در ذهن و حافظه شاگرد جای می­گیرند.

۸. هر چه آیه و حدیث و شعر و مانند آن مطالعه و حفظ کرده­اید، همان­ها را پشت سر هم و حتی بدون هر گونه دسته­بندی و ترتیبی برای شاگردانتان بخوانید و هیچ­گونه نکته و تحلیلی درباره آن­ها بیان نکنید. مهم فقط نقل و روآیت و گزارش است، نه عقل و درآیت و پژوهش.

۹. درس خود را با کلمات و جملاتی زیبا بیان نکنید؛ زیرا هر چه پیش اید، خوش اید. تازه، مگر چند نفر از شاگردانتان دقت می­کنند کلمات و جملاتی که شما به کار می­برید، زیباست و حتی از سخنان بسیاری مُدرّسان دیگر نیز زیباتر است و تأثیری غیر مستقیم و لطیف بر آنان می­گذارد؟ مثلاً به جای این که جمله­ای زیبا و بدون صورت بگویید: «نباید با دنیا بسازیم؛ بلکه باید دنیا را بسازیم»، بگویید: «ما باید به مردم دنیا آموزش دهیم و آنان را تربیت کنیم و نباید تسلیم وضع موجود در دنیا شویم.»

۱۰. در تدریس­های خویش تنوع نداشته باشید و به صورت یکنواخت و طوماری و اتوبانی تدریس کنید، حتی اگر خستگی و خمیازه کشیدن و پلک روی هم گذاشتن را در شاگردانتان مشاهده کردید. چه کسی گفته است که مُدرّس، برای ایجاد تنوع در تدریس­های خود، باید گاه از شعر یا داستان یا امثال و حِکَم یا سخنان بزرگان دین و دانش یا خاطره و تجربه­های خود و دیگران یا نکته­های نغز و پُرمغز یا آمار و اخبار یا اطلاعات عمومی یا مطالب علمی و یا لطیفه­های پندآموز استفاده کند؟

۱۱. نوآوری در هنر تدریس را کنار بگذارید و به همان حرف­ها و مطالب تکراری و باسمِه­ای بسنده کنید، حتی اگر متاع سخن و بازار تدریس، کساد و کلیم کاشانی در این باره نیز سروده باشد: «گر متاع سخن امروز کساد است کلیم/ تازه کن طرز که در چشم خریدار اید.» مثلاً در جایی که می­خو