پاورپوینت کامل تاریخچه ی تحول شعر معاصر (۲) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخچه ی تحول شعر معاصر (۲) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخچه ی تحول شعر معاصر (۲) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخچه ی تحول شعر معاصر (۲) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

>

جریان های ادبی در دهه ی ۱۳۲۰

در سال ۱۳۲۰ پس از کناره گیری رضاشاه و رفع محدودیت های زمان وی، چندین نشریه ی ادبی مشغول به کار شد که برخی از آن ها زمینه را برای شکوفایی «شعر نو»، هموار کردند. برخی از این نشریات عبارت بودند از: روزگار نو، پیام نو (که ناشر افکار انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی بود)، مجله ی سخن (که به صورت تخصصی به مباحث نقد و تقویت و هدایت استعدادهای ادبی می پرداخت).

از مهم ترین حادثه ی ادبی این سال ها، تشکیل اولین کنگره ی نویسندگان و شاعران ایران در تیرماه ۱۳۲۵ بود که به همت «انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی» تشکیل شد. شصت شاعر و ادیب و محقق در این کنگره شرکت کردند که از میان آن ها تنها چهار شاعر نوگرا بودند: «نیما»، «فریدون توللی»، «شیبانی» و شاعری به نام «روا هیچ» (محمدعلی جواهری).

از دیگر وقایع این دهه، ظهور شعر نو تغزلی به پرچم داری فریدون توللی بود که درون مایه ی آثارش را عشق، شکست، سکوت و غم و نومیدی تشکیل می داد.

در همین دهه بود که «شعر سپید» یا «شعر منثور» در ایران با نخستین مجموعه شعر «شاملو» ظهور کرد.

شاملو

شاملو در سال ۱۳۲۶ کتاب «آهنگ های فراموش شده» را به چاپ رساند. این کتاب ترکیبی بود از شعرهای کاملا سنتی تا اشعار نیمایی و حتی نوشته های بی وزن و قافیه که بعدها به شعر سپید شهرت یافت. این کتاب در دنیای شاعری شاملو اهمیت چندانی ندارد و طبق پیش بینی او، این شعرها زود به فراموشی سپرده شدند. اما چون این مجموعه حاوی نخستین نمونه های شعر سپید است انتشار آن در این سال حائز اهمیت است.

پس از آن شاملو با مجموعه ی «قطع نامه»، «باغ آینه»، «آیدا در آینه» و. .. و نیز «ابراهیم در آتش» و «دشنه در دیس» به دیدگاه مستقل دست یافت.

شاملو ملهم از نثر کهن فارسی و از سویی متأثر از ترجمه ی شعر مدرن غرب بود و با بهره گیری از نوعی ریتم درونی و آهنگ ذاتی کلمات (بی بهره از وزن عروضی قدیم و یا جدید) و توجه به معماری و هندسه ی کلمات و ایجاد توازن در پیکره ی عمودی و افقی کلام، شعر سپید را طی دهه های چهل و پنجاه، اوج و اعتلا بخشید.۱

جریان های ادبی در دهه ی ۱۳۳۰

در این دهه شعر نو تغزلی – که از دهه ی پیش آغاز شده بود – پس از وقایع ملی شدن صنعت نفت و کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ رفته رفته جای خود را به نوعی ادبیات اجتماعی و حماسی داد؛ چرا که شاعران در این دهه به نوعی یأس و دل مردگی و ابهام و رمزگرایی روی آورده بودند و سرودن حماسه ی انسان محروم و منظوم را موضوع اساسی شعر خویش قرار داده بودند. این روح حماسی در مفهوم نو نیمایی، خود، از «افسانه» جلوه گر شد.

نیما در سال ۱۳۳۸ درگذشت اما کسانی چون شاملو، شیبانی، «فروغ فرخزاد» و «مهدی اخوان ثالث» با پروردن این شیوه، راه او را ادامه دادند.۲

مهدی اخوان ثالث

اخوان ثالث از پیش کسوتان شعر نو حماسی – اجتماعی روزگار ماست. وی به دنبال اقامت در تهران با شیوه ی نیما آشنا شد و به آن گرایید و مجموعه ی «زمستان»، «آخر شاهنامه» و «از این اوستا» را به چاپ رساند. بیان روایی فاخر و باستان گرا، ترکیب سازی ها و تصویرآفرینی های نو معتدل، التزام به شیوه ی نیما در حوزه ی شکل و موسیقی و غلبه ی روح یأس و حسرت تاریخی- اجتماعی، از برجسته ترین خصیصه ی عاطفی و اندیشه ی شعر او محسوب می شود.۳

در این مجال بخشی از شعر «قاصدک» از اخوان ثالث را با هم می خوانیم:

قاصدک هان چه خبر آوردی؟

از کجا وز که خبر آوردی؟

خوش خبر باشی، اما، اما

گرد بام و در من

بی ثمر می گردی

انتظار خبری نیست مرا

نه ز یاری، نه ز دیّار و دیاری باری

برو آن جا که بود چشمی و گوشی با کس

برو آن جا که تو را منتظرند

قاصدک!

در دل من، همه کورند و کرند….

جریان های ادبی دهه ی ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰

این دو دهه را باید دوره ی کمال ادبیات معاصر به حساب آورد. سیر شعر در این دوره نیز اجتماعی و حماسی است و شاعران، بهتر و هنری تر از گذشته به جوهر شعر دست یافته اند.

زمینه ی اصلی شعر این دوره را بیشتر نوعی نقد اجتماعی تشکیل می دهد و هیجان های فردی و سطحی جای خود را به نوعی تفکر زلال عاطفی داده است. زبان شعر بارورتر و صیقلی تر شده است. کلمات با یک دیگر و با مفاهیم، انس و الفت بیشتری دارند و روابط و معانی تازه ای برای آن ها پدید آمده است.

در مسیر شعر نو در دهه ی باید از «تولدی دیگر» فروغ فرخزاد و «صدای پای آب»، «مسافر» و «حجم سبز»، سهراب سپهری نام برد. در این مجال به اجمال سرگذشت این دو شاعر را بیان می کنیم.

فروغ فرخزاد

فروغ، نخستین مجموعه ی شعرش را به نام «اسیر» در هفده سالگی منتشر کرد و پس از آن «دیوار» و «عصیان» را به چاپ رساند.

سپس به دنیای سینما گام نهاد و در تهیه ی چند فیلم کوتاه با ابراهیم گلستان همکاری نمود. در چهارمین و پنجمین مجموعه ی شعر فروغ به نام «تولدی دیگر» و «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد»، تحول روحی یک روشن فکر سرخورده ی معاصر کاملا هویداست؛ «تحول از گرایش نفسانی به مرحله ای از درک فلسفی و اجتماعی که تجربیات و تأثیرات عام را از زندگی و محیط پر اضطراب و لرزان بیرون در دامن تصویر تازه ی شعری می ریزد»۴

اینک قطعه ای ا