پاورپوینت کامل توان مندی زنان راز موفقیت جامعه است ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توان مندی زنان راز موفقیت جامعه است ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توان مندی زنان راز موفقیت جامعه است ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل توان مندی زنان راز موفقیت جامعه است ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

گفت وگو با سونیا پوریامین، مجری و تهیه کننده تلویزیونی

«سونیا پوریامین» کارشناس ارشد پژوهش هنر، کارگردان و تهیه کننده ی برنامه های تلویزیونی «خانه ی ما»، «شب ایرانی»، «همراه ایرانیان»، «سؤال»، «خانه ی زیبای من» و…، و مجری برنامه های بسیاری چون «تهران بیست» است. پوریامین مادر دو پسر با تحصیلات عالیه و همسر مردی پژوهشگر و استاد دانشگاه است. علاوه بر فعالیت در دنیای رسانه، «پوریامین» در دنیای مطبوعات هم فعال است. وی در گذشته سردبیر و مدیر مسئول مجله ی «دنیای زنان» و مجله ی «آشپز باشی» و هم چنین سردبیر مجله ی «سروش بانوان» بود. نشریات زنان و علت موفقیت و شکست آن ها، بهانه ای است که به سراغ این فعال فرهنگی برویم و نقطه نظراتش را درباره رسانه های مکتوب و تصویری جویا شویم.

* از فعالیت هایی که طی این سه دهه داشتید، کدام را در انتقال اندیشه های تان مؤثر می دانید؟

تهیه کنندگی و برنامه سازی کمک کرد تا بتوانم حرف هایم را بهتر به مخاطب منتقل کنم. سردبیری نشریات هم که براساس برنامه ریزی ها و اهدافم در زندگی انتخاب شده بود. در اجرا هم می شد با بخشی از جامعه ارتباط برقرار کرد و درد دل مردم را گفت. به دلیل همین انتخاب ها بود که ضرورت شناخت مردم و پژوهشگری را دریافتم و ادامه ی تحصیل دادم.

*با توجه به حضور در عرصه ی کارهایی که به خانواده و زن مربوط می شود، وضعیت زنان را در گذشته و حال چگونه می بینید؟

از سال ۵۹ که وارد سازمان شدم تاکنون مشغول به فعالیت هستم و روند حرکت این بخش از جامعه را رصد می کنم. از کودکی و نوجوانی یاد گرفته بودم که خانواده اهمیت دارد. چه آن زمان که در هجده سالگی وارد اجتماع شدم و دانشجو بودم و چه پس از آن که متأهل شدم. همیشه خانواده برایم اهمیت فوق العاده داشت. خیلی از کارها و فعالیت ها را به خاطر خانواده نپذیرفتم که شاید موقعیت مالی و شهرت بیش تری داشت. در همه ی فعالیت هایم رضایت، مشورت و نظر همسرم را به دلیل نوع تربیت خانوادگی ام داشتم. من مستقل، با اعتمادبه نفس و ساعی تربیت شده بودم. یک بار توسط مادرم اصول زندگی درست و سالم را شنیدم و بعد از آن برای انتخاب مسیرم، مشورت می گرفتم. تصمیمات و برنامه هام را به اطلاع خانواده می رساندم. خانواده ها باید به فرزندان شان اعتماد داشته باشند تا آن ها اعتمادبه نفس پیدا کنند. در گذشته برای به دست آوردن موقعیت تلاش می کردیم. من با زحمت و تلاش و تحصیل پیش رفتم. کوشش کردم در کارم متخصص باشم. الآن خیلی راه ها برای دختران و زنان کشورم باز است؛ اما آن اعتمادبه نفس و تلاش را کم تر در نسل جوان می بینم. جوانان ما با توجه به سرعت بالای تکنولوژی و اطلاعاتی که کسب کردند خود را از پدر و مادرشان داناتر می دانند. کم تر از مشورت و هم فکری و تجربیات آن ها استفاده می کنند. زمینه برای پیش رفت آن ها آماده است.

*در این پیش رفت وظیفه ی رسانه های مکتوب را چه می دانید؟

زیاد؛ اما با توجه به درصد زنان باسواد و تحصیل کرده ی جامعه چند مجله ی مخصوص زنان، و نه مخصوص خانواده داریم؟ چه تعداد از زنان از نشریات مخصوص شان مطلع هستند؟ اصلاً تعداد مجلات تخصصی زنان، به تعداد انگشتان یک دست می رسد؟ در دنیا مجلات متعددی برای زنان به طور خاص منتشر می شود. مجله ای است که به طور هفتگی چاپ میلیونی می شود و بسیار آسان در دست رس اغلب زنان قرار می گیرد. آن ها مجلاتی ویژه درباره ی چاقی، لاغری، زیبایی پوست، مو، ناخن، بهداشت دوران یائسگی، بارداری، و…. دارند. ما در مقابل جمعیت ۷۵ میلیونی که نصف آن را زنان تشکیل می دهد و دو سوم شان باسواد و در سن جوانی و میان سالی هستند، چند مجله ی خاص آن ها داریم؟ به تعداد انگشت های یک دست! از این تعداد اندک چه قدر در اختیار آن ها و روی گیشه قرار می گیرد؟ تیراژشان چه قدر است؟ در فرانسه به مجلات زنان سوبسید می دهند و با تیراژهای میلیونی رایگان به در منازل می فرستند! چرا؟ چون آن ها می خواهند توان مندی و آگاهی زنان شان را بالا ببرند تا نسلی درست داشته باشند؛ تا سطح خانواده را به وسیله ی زن ارتقا بدهند. تا مردان را بهتر مدیریت کنند و در نهایت جامعه هدایت شود! ما که معتقدیم زن مدار و محور و رکن خانواده است چه قدر به مجلات زنان اهمیت دادیم؟ زن هرچه سالم تر، شادتر و مطلع تر باشد اعتمادبه ‎نفسش بیش تر می شود و می تواند جامعه را رشد بدهد. آیا زنان خانه دار که بیش ترین آمار افسردگی پنهان را دارند، مجله ای خاص خودشان دارند؟ مسئولان فرهنگی چه قدر به این مسأله فکر کرده اند؟ اگر وزیر ارشاد یا معاونت مطبوعاتی ایشان می خواست همین چند مسئول نشر مجلات زنان را جمع می کرد و هم اندیشی ترتیب می داد؛ حتماً می توانست راهکار پیدا کند، و مسائل را آسیب شناسی کند. آیا نمی شد مشکلات سر راه نشر مجلات مخصوص زنان را برداشت.

تمام مدتی که دنیای زنان، سروش بانوان و مجله ی آشپزی را منتشر می کردم همیشه با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم کردم تا در نهایت هم با افسوس مجلاتی را که یک دهه از عمرم را برای شان صرف کرده بودم، واگذار کردم. مسئولان اگر نگاهی فرهنگی به مقوله ی نشر مجلات تخصصی زنان داشته باشند، متوجه می شوند این نشریات که باید ارتقای اندیشه و دانش زنان را به عهده داشته باشد، نباید در چنبره ی تجارت بیفتد. نباید برای سرپا ماندن به کسانی که آگهی و هزینه ی مجله را تأمین می کنند، تکیه کند.

*یعنی نوع نگاه به زنان و مسایل آن ها در سطح کلان درست نیست؟

نمی گویم که اندیشه و ارتقای زنان برای مسئولان اهمیت ندارد؛ اما عمل کردشان این است که می بینیم. باید به زنان اعتماد کرد. باید زنان را در مصادری که امکان تجربه داشته باشند، قرار داد. زنانی هم که در مشاغل تصمیم گیری هستند، باید به هم کمک کنند. من در مجله ی آشپزی با بیش از شصت زن آشپز کار کردم. امکان مقایسه و تجربه را برای شان فراهم کردم. زنان در ورطه ی رقابت رشد کردند. کارشان دیده شد. آن ها که به بلوغ فکری رسیده بودند از حسادت فاصله گرفتند و کارشان را بهبود و ارتقا بخشیدند؛ و کار دیگران را حقیر نکردند. تلاش کردند تا بهترین باشند. در برنامه ی خانه ی ما که مدت پانزده سال از تلویزیون پخش شد و من تهیه کننده اش بودم از همه ی زنانی که توانی داشتند استفاده کردم، نظر و مشورت گرفتم. اگر زنان جریان ساز و کارآفرین باشند هر کجا قرار بگیرند مایه ی حرکت و برکت می شوند.

*ظاهراً جایی گفتید عدم آموزش کافی، خود باوری و توان مندسازی را مشکل زنان می دانید، این طور است؟

بله. یک بار در خیابان جلوی یک آموزشگاه زبان انگلیسی دیدم تعداد زیادی از مادران جوان و میان سال منتظر هستند. چندین بار و در چندین مکان با این صحنه مواجه شدم. فکر کردم مادران ساعت ها پشت در کلاس ها منتظر می شوند تا فرزندان شان اطلاعات جدید کسب کنند و خودشان را از آن ها جلوتر بدانند! مادران برای صرفه جویی نقش سرویس را ایفا م