پاورپوینت کامل بسیار سفر باید، تا پخته شود خامی ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بسیار سفر باید، تا پخته شود خامی ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بسیار سفر باید، تا پخته شود خامی ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بسیار سفر باید، تا پخته شود خامی ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

>

بدان ای ایرانیِ سخن شنو که برای فراغت از عید دیدنی و پذیرایی از میهمان، بریز و بپاش و پول هدر دادن، بهترین چاره رفتن به مسافرت است؛ چرا که بزرگان گفته اند: بلند نام نگردد کسی که در وطن است. (صائب تبریزی) ما نیز برای آن که میان کسان و بزرگان دیگر سرشناس و بلندآوازه گردیم؛ باید به مسافرت رویم و در این راه هیچ سستی و درنگی جایز نمی باشد. در این روزگاران، به طور اتفاقی غول چراغ جادو چاره ای اندیشیده تا برای رهایی از دید و بازدید عید؛ که البته فعل «دید»ش خوشایند مزاج ما و فعل «بازدید»ش ناخوشایند طبع ماست؛ به بهانه ی مسافرت فرار می کنیم از دست آنان که به جای بازدید با لب خندان از صاحب خانه، از پسته های لب خندان، آجیل، شیرینی و شکلات بازدید می کنند و باعث انقباض بیش از حد دریچه های قلب ما می شوند. اصلاً عید که می شود همه باید فرار کنند؛ گویی موشک انداخته شده باشند. بدین سان چون ما از تبار کوروشیم و شجاع و شیردلیم باید همیشه این شعار را چراغ راه آینده ی خویش سازیم که: از گرسنگی مردن بِه که به مسافرت نرفتن!

در عزم ما همین بس که تمام طلاهای داشته و نداشته خود را به تیر حراج گرفتار ساخته تا هزینه ی این مسافرت های آن طرف آبی را فراهم کنیم و هر که گفته است که «این رهِ ما به ترکستان می رود» دروغ گفته است؛ چرا که عقل مردم عاقل به چشمان بینای شان است و بزرگان گفته اند: شرط اول برای داشتن احترام نزد خلایق، «های کِلَس» بودن است و ما هم باید برای رسیدن به این امر مهم و خطیر بسیار بکوشیم.

در بردباری ما در رسیدن به هدف همین بس که: مدام با خود تکرار می کنیم که ما داراییم، پس برازنده ماست بهترین مسافرت ها. پس عزم خود را جزم کرده و دل خود را به اقیانوس های طوفانی و گرداب سواحل قناری می زنیم و بلیت های هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ را اُکی می کنیم تا به جزایر قناری رویم؛ چون اگر نرویم مرگ از این زندگانی بِه! بلیط هواپیما اُکی می شود و آن گاه ما با بلندگویی رویاخراش در گوش تمام کسان مان روایت مسافرت خود را، فریاد می کنیم. اینک زمان سلوک فرارسیده است؛ از سه روز جلوتر چمدان های مان را می بندیم چونان که گویی برای منزل گاه ابدی آماده می شویم. رسالت اطلاع رسانی خود را انجام داده ایم، همه می دانند و ما نیز آماده ایم؛ اما در درون مان اضطرابی به شکل هیولایی زبانه می کشد و خوف آن داریم که خدای ناکرده کفتر آرزوهامان پرپر شود و ما به جای بلندنامی، بار حقارت را بر دوش نحیف خود کشیم. پس عقل سلیم حکم می کند به جای این که کسان خود را برای بدرقه، آواره کنیم، خودمان برویم و با جمله ی کلیشه ای برای شما زحمت می شود خودمان یکه و تنها، گام در وادی مسافرت نهیم. به طیاره گاه پایتخت می رویم؛ اما از بخت شوم ما، همان که خوف داشتیم می شود و کفتر آرزوهامان پر نزده، تلف می شود.

طبق معمول همیشه، طیاره نقص فنی دارد و ما مجبور هستیم منتظر باشیم. دیگر به کاشانه ی خود هم نمی توانیم رویم و مجبور هستیم به یکی از هتل های بی ستاره ی پایتخت برویم تا کسی ما را نبیند و آبروی مان برود. آخر نمی دانیم این طیاره پران ها در کدام کفترخانه ای درس خوانده اند که همیشه ما را با دیو نقص فنی مواجه می کنند؟ آخر قرار بود عید را در کنار سواحل قناری باشیم و نسیم چشمان مان