پاورپوینت کامل کودک کتاب خوان من ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کودک کتاب خوان من ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کودک کتاب خوان من ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کودک کتاب خوان من ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

>

چگونه کودک مان را به مطالعه علاقه مند کنیم؟

مقدمه

چرا برای کودکی که هنوز معانی کلمات را نمی داند، باید کتاب خواند؟ چرا برای کودک نوپایی که نمی فهمد، باید شعر و ترانه خواند؟ چرا فرزندان ما به تلویزیون تمایل بیشتری نشان می دهند تا کتاب؟ چرا کودکان دل بند ما اسیر بازیهای متنوع کامپیوتری شده اند و حاضرند ساعت ها روبه روی کامپیوتر بنشینند اما یک ساعت مطالعه ی غیردرسی نداشته باشند؟ چرا پدر و مادرها رسیدگی به تکالیف درسی فرزندان شان را مهم تر از خواندن کتاب های جالب و دانستنی های علمی برای آن ها می دانند؟ این تفکر نادرست از کجا ناشی می شود؟ چرا کتاب از سبد خانوار ما حذف شده در حالی که خریدن بسیاری از وسایل تفریحی و سرگرمی و حتی خوراکی های رنگارنگ جای گزین این محصول فرهنگی شده است؟ و در نهایت، چه عاملی خانواده ها را در مقابل بی رغبتی فرزندان شان به مطالعه، قانع کرده است؟ یا به عبارتی عامیانه تر: چه چیزی بهانه ی کافی به دست والدین داده است؟

خواندن کتاب برای کودکی که هنوز معنی کلمات را نمی داند، کمک می کند تا ارتباط بین کلمات و معانی آن ها را دریابد، محیطی خوشایند و امن برای بچه ها ایجاد شود و به ایجاد علاقه ای دیرپا به مطالعه و یادگیری برای تمام عمر منجر شود. برخی والدین فکر می کنند که یادگیری مطالعه از زمانی آغاز می شود که کودک بتواند الفبا را به خاطر بسپارد و کلمات را تلفظ کند؛ اما واقعیت این است که پایه و اساس مطالعه در ذهن کودکان، خیلی زودتر شکل می گیرد. هر روز وقتی شما به اشیاء اشاره می کنید و در موردشان توضیح می دهید، مثلا وقتی به کودک لباس می پوشانید، یا با کودک نوپای تان به خرید می روید یا به همراه کودک پیش دبستانی خود، آشپزی می کنید، به نوعی مطالعه و خواندن را در ذهن آن ها پایه ریزی می کنید.

تعریف مطالعه

مطالعه چیست؟ سوالی ساده که شاید جواب های ساده ای نیز داشته باشد. «ال کنین۱» چنین تعریف می کند که: «مطالعه، آفرینش صورت شنیداری کلماتی است که بر اساس شکل تصویرشان چاپ شده اند.» (۱۹۷۳، ص۵۵۲) «گودمن و نیلز۲» از نگاهی دیگر مطالعه را «فرآیند پیچیده ای می دانند که در آن خواننده پیامی که با زبان تصویری- نوشتاری توسط نویسنده، رمزگذاری شده است، در درجات مختلفی، بازسازی می کند.»(۱۹۷۰، ص۵)؛ در تعریف دیگری، «بلوم فیلد۳» مطالعه را چیزی جز «ارتباط صورتِ شنیداریِ با صورت دیداری مرتبط با آن» نمی داند. مطالعه در تلقی عامیانه، رمزگشایی، خواندن و درک و فهم انسان ها از نشانه های چاپی و در سطحی بالاتر، دیداری و شنیداری است (یغمایی و خندان، ۱۳۸۳، ص۳).

مطالعه در فرهنگ اسلامی

نگاهی به فرهنگ دینی ما نشان می دهد که علم آموزی و توجه وافر به تفکر و یادگیری، از دیرباز مهم تلقی شده است. آیین مقدس اسلام، فراگیری علم و دانش را عاملی برای رشد، تعالی و پویایی جامعه برشمرده است. پیامبر گرامی اسلام(ص) همواره به یادگیری اصرار می ورزیدند کما این که سعادت دنیا و آخرت را در دانش آموزی می دانستند و اگر روزی بر ایشان می گذشت و در آن روز بر علم و دانش ایشان افزوده نمی شد، آن روز را روز مبارکی نمی دانستند.۴ چنین توجه و تاکیدی بر علم آموزی و مطالعه در کلام امیر المومنین(ع) نیز دیده می شود، جایی که می فرمایند: « هر آن کس که با کتاب آرامش یابد، راحتی و آسایش از او سلب نمی گردد».

مطالعه ای که صرفا تکرار طوطی وار افکار و اندیشه های نقش بسته بر کتاب هاست، نسبتی با تفکر ندارد (یغمایی و خندان، ۱۳۸۲، ص۳). کسی که از درون منفرد نیست در زمره ی عامه قرار دارد. عامی بودن به معنی این نیست که انسان، خواندن و نوشتن نمی داند، بلکه عاری بودن از تفرد درونی و عدم توانایی بر فاصله گرفتن از آن چه به آن می توان اندیشید، نوعی عامی بودن به شمار می آید. فرهنگ پخته و پرورده ی انسانی از هنگامی پدیدار می گردد که فرد آدمی، به طور منفک و جدا از ذهنیت جمعی و گروهی، اندیشیدن را آغاز می کند (ابراهیمی دینانی، ۱۳۷۹، ج۳، ص۱۷).

تاثیر مطالعه بر شخصیت و تفکر کودکان

بسیاری از دانشمندان وروان شناسان معتقدند که اساس و زیربنای شخصیت انسان در سال های اول زندگی، پایه گذاری می شود و آموخته های این دوران، تاثیر عمیقی بر آینده ی زندگی فرد دارد؛ بنابراین اگر مطالب خواندنی مفید و سازنده در اختیار کودکان و نوجوانان قرار گیرد و آن ها از همان سنین کودکی به مطالعه عادت کنند، راه و رسم زندگی را خواهند آموخت و تحت تاثیر داستان ها و کتاب های آموزنده، به رشد و تعالی خواهند رسید و در آینده نیز برای حل مشکلات خود از کتاب کمک خواهند گرفت.

خواندن کتاب ها و داستان های مختلف موجب شکل گیری ارزش های گوناگون در ذهن کودک می شود، حساسیت اورا رشد می دهد و احترام به دیگران در او شکل می گیرد. رضایتی که کودک از مطالعه به دست می آورد او را متکی به خود بار خواهد آورد. سؤالاتی که بر اثر مطالعه برای کودک مطرح می شود و مقایسه هایی که او بین مسائل مختلف می کند، در مجموع موجب می شود که او فردی خلاق بار بیاید. با بهره گیری از تخیل که ضرورت اساسی خلاقیت است دنیایی بزرگ و پهناور در مقابل چشمان کودک گشوده می شود و او قادر است آزادانه خیال پردازی کند. کودک در این شرایط هرگز خود را محدود و محبوس در حصار واقعیت ها و امور مشهود نمی بیند.

دانش آموزی که همگام با مطالعه ی درسی، به طور جدی به مطالعه ی کتاب های غیردرسی نیز می پردازد، بدین وسیله:

۱. دارای سطح فکر و اندیشه های وسیع می شود؛

۲. ذهنش برای فراگیری فعال تر می شود؛

۳. گنجینه ی لغاتش کامل تر می شود؛

۴. افق های جدیدی پیش رویش باز می گردد؛

۵. آمادگی اش برای یادگیری درس های مدرسه بیشتر می شود؛

۶. و به صورت جدی تر و قوی تر در راه کسب علم گام برمی دارد

کودکان و نوجوانان برای موفقیت در زندگی به الگوهای رفتاری نیازمندند. وجود حس همانندسازی در کودکان و نوجوانان و نیاز آن ها به الگوهای رفتاری ایجاب می کند که به الگوهای شایسته ای دست رسی داشته باشند تا بدین وسیله شخصیت و رفتار خود را تشکیل دهند. الگوهایی که به وسیله ی کتاب معرفی می شوند، نقش مهمی در شکل دادن به شخصیت کودکان و نوجوانان ایفا می کنند. به لحاظ تاثیری که الگوهای برجسته ی اخلاقی در شخصیت نوجوانان و جوانان دارد، مطالعه ی زندگی نامه ی بزرگان و مشاهیر و فرزانگان می تواند بسیار مؤثر واقع شود (کاربخش راوری، ۱۳۷۸).

مطالعه امری اکتسابی است نه ذاتی!

عده ای از والدین و مربیان تصور می کنند که عادت به مطالعه، امری ذاتی و خصلتی است که تنها بعضی از افراد به دلیل کنجکاوی، علاقه و… به آن روی می آورند و دیگران نمی توانند اهل مطالعه باشند و شاید به همین دلیل، هیچ گونه تلاشی برای ایجاد عادت به مطالعه، در فرزندان خود انجام نمی دهند.

پژوهش های اخیر در زمینه ی تعلیم و تربیت ثابت کرده است که عادت به مطالعه یک امر اکتسابی است. یعنی همان طور که یک کودک، خواندن و نوشتن را یاد می گیرد، می تواند مطالعه را هم بیاموزد؛ پس باید روش مطالعه را به او آموخت و او را به خواندن عادت داد (کاربخش راوری، ۱۳۷۸).

ره یافت هایی برای افزایش مطالعه در کودکان

بسیاری از فراگیران، برای مطالعه آموزش نمی بینند. آن ها توانایی مطالعه را به راحتیِ صحبت کردن و به گونه ای غیررسمی و معمولی به دست می آورند. فراگیران قبل از آموزش رسمی مطالعه، آن را فرا می گیرند. آن ها مدت ها قبل از این که به مدرسه بروند به دلیل داشتن انگیزه و توقعات مثبت، قادر به مطالعه هستند و برای تبدیل شدن به خوانندگان مستقل و ماهر به پیش رفت مهارت ها و آموزش نیاز دارند.

در آموزش مطالعه به کودکان باید به سطح حداکثری و حداقلی امکانات کودکان توجه داشته باشیم. منظور از سطح حداکثری، کودکان سطح بالایی هستند که علاوه بر پشتوانه ی اقتصادی- اجتماعی، والدین شان نیز برای آن ها وقت می گذارند و برای صحبت با آن ها و مطالعه ی آن ها زمان زیادی را صرف می کنند و حتی برای کودکان کتاب می خوانند. منظور از سطح حداقلی، کودکانی هستند که مطالعه را آسان گرفته اند و از آن خسته و ناامید شده اند. فراگیران معمولی که حتی با یک کلمه و یا جایزه ی کوچک تشویق نشده اند. ما باید از این قبیل کودکان حمایت کنیم زیرا آن ها درک وسیعی دارند و قادر به انجام کارهای سخت هستند. آن ها با انگیزه شروع می کنند و خیلی سریع به فراگیری مطالعه می پردازند. معمولا برای کمک به خواننده در مدرسه باید بدانیم که مطالعه، چگونه باید آموزش داده شود.

بسیاری از والدین از این که فرزندان شان می توانند بخوانند، متعجب می شوند غافل از این که آن ها به تنهایی مهارت های مطالعه را فراگرفته اند. بنابراین، آموزش گران مطالعه با گروه های زیادی در سطوح مختلفی از آمادگی و انگیزه مواجه می شوند که از میان آن ها تعدادی قادرند خیلی کم بخوانند و تعدادی نیز کاربرد کتاب و مطبوعات را درک نکرده اند. معلم، گستره ی وسیعی از روش ها و اطلاعات را برای ارتقاء آن ها به یک سطح قابل قبول به کار می گیرد.

تحقیقات معروف «بالوک» تحت عنوان «زبانی برای زندگی» نشان می دهد که «یک روش، رسانه، ره یافت یا فلسفه ی خاص که کلید فرآیند آموزش مطالعه باشد، وجود ندارد.» (دی. ای. اس، ۱۹۷۵، ص۷۷) غالب معلمان، با این بیان موافقند و در واقع ادعا می کنند که از روش ها و ره یافت های متنوع و گوناگونی در کارشان استفاده می کنند و این روش ها را با نیازهای فردی فراگیر و سطح آمادگی او تطبیق می دهند. ره یافت هایی که به مرور زمان مورد آزمایش قرار گرفته اند، عبارتند از:

۱. ره یافت دیدن و بیان کردن

این ره یافت، ره یافتی کلی است که ایجاد واژه های دیداری مشخص را ایجاب می کند. بیشتر کودکان در حالی وارد مدرسه می شوند که توانایی خواندن نام خود و تعداد زیادی از واژه هایی که در برنامه های تلویزیونی، روی برچسب غذاها و در تبلیغات عمومی دیده و شنیده اند را دارند.

۲. ره یافت آوایی

در این ره یافت، واژه ها از طریق آوای یکایک حروف و یا مجموعه ای از حروف، ساخته و تشخیص داده می شوند.

۳. ره یافت تمام جمله ای

در این ره یافت، معلم عنوان را می نویسد و فراگیر آن را می خواند. در واقع فراگیر چیزی را که معلم می خواند، تکرار می کند.

۴. ره یافت زبانی – روانی

در این ره یافت، شیوه ی مطالعه ی دانش آموز و کسب معنی از متن، توسط فراگیر مورد بررسی قرار می گیرد. این روش، از سرنخ های متنی استفاده می کند و می توان آن را بازی با معانی نام نهاد.

می توان به کودکان تفهیم کرد که به جای دنبال کردن تصاویر کتاب، می توانند موضوعات طبیعی را که به بازسازی الگو در ذهن آن ها کمک می کند، انتخاب کنند. معلم، داستان را می خواند و یا آن را تعریف می کند، جمله سازی می کند و حتی می تواند برای کسی که در هنگام دیدن تصاویر نام آن ها را بگوید، جایزه ای نیز تعیین نماید. هنگامی که معلم کتابی را برای فراگیران می خواند، کودکان می آموزند که چگونه کتاب بخوانند. به عنوان مثال، خواندن از راست به چپ و چگونگی ورق زدن کتاب را برای اولین بار از او می آموزند.

در عرصه ی نظر، تطبیق کتابی خاص با مهارت های خواننده ای خاص امکان پذیر است، اما در عمل چنین امکانی وجود ندارد. در این میان انگیزه ی خواننده بسیار مهم و پیچیده است. اگر کودکان به کسب چیزی از کتاب یا مجله ای خاص نیاز داشته باشند، به کوشش می پردازند. اگر کودکان بخواهند درباره ی تیم فوتبال مورد علاقه ی خود، نوازنده و خواننده ی محبوب خود و یا طرحی که علاقه شان را برانگیخته چیزی بدانند و یا اگر برای ساختن چیزی یا اجرای برنامه ای به اطلاعات نیاز داشته باشند، با شدت و علاقه ی هر چه تمام تر متون مربوط را مطالعه خواهند کرد. در مقابل ممکن است متنی متناسب با مهارت های خواننده باشد، لیکن ب