پاورپوینت کامل مجری باید زبان رسانه را بداند ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مجری باید زبان رسانه را بداند ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مجری باید زبان رسانه را بداند ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مجری باید زبان رسانه را بداند ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

>

در میان زنان مجری باسابقه در برنامه های رادیو و تلویزیون، سراغ «ژاله صادقیان» از مجریان پرکار و پرانرژی صداوسیما رفتیم که از کودکی در این سازمان کار می کند. او هم چنین در برنامه های فرهنگی برون سازمانی بسیاری هم کار اجرا را بر عهده دارد. وی بعد از بیست سال تجربه، در باشگاه خبرنگاران جوان به آموزش گویندگی و اجرا مشغول است.

* خانم صادقیان! چه کسانی در شکل گیری شخصیت شما مؤثر بودند؟

برادرم که از من کوچک تر است! بابک که به دنیا آمد او را پیش مادربزرگ گذاشتند و منِ سه ساله مجبور شدم همراه مادر به مدرسه بروم. مادر، ناظم مدرسه بود. رفتم مدرسه و نشستم سر کلاس اول. خیلی زود نوشتن و خواندن را همراه بقیه یاد گرفتم. پنج سالم بود که کلاس سوم را تمام کردم و مثل حرفه ای ها کتاب می خواندم. مادر همیشه می گفت باید برای بهترین شدن تلاش کنی. او مرا مستقل و متکی به خود بارآورد. البته معلم و استادان ادبیاتم در دبیرستان و دانشگاه، آدم های پررنگ زندگی ام بودند. آن وقت ها می خواستم مثل آن ها ادبیات درس بدهم.

* چه طور سر از تلویزیون درآوردید؟

بچه ی تخس پنج ساله ای که خوب حرف می زند، تحلیل می کند و حافظه ی خوبی دارد، توسط پسرخاله ی مادرش که تهیه کننده است به رادیو برده می شود تا در برنامه ی کودک اجرا کند. مادر پرمشغله نمی تواند بچه را ببرد. خاله بدری عزیز مسئول می شود. بچه ی تخس، بدون ترس و دلهره به استودیوی ۲۰ رادیو در میدان ارک می رود. سؤال های معمول را خوب جواب می دهد. به او می گویند برو این متن را حفظ کن تا بتوانی پشت میکروفن اجرا کنی. بچه ی تخس بازیگوشی می کند و فقط چند خط اول را حفظ می کند؛ چون می داند که می تواند از رو بخواند. امتحان شروع می شود. بچه ی تخس که سواد دارد از رو می خواند. مچ او را می گیرند که «فسقلی! تو داری از رو می خونی؟» و بچه ی تخس می ترسد و گریه سرمی دهد؛ حالا گریه نکن کی گریه بکن! اجرا و ضبط قطع می شود؛ ولی گریه تمام نمی شود.

خلاصه قرار می شود بچه ی تخس که امتیاز خواندن از روی متن را هم دارد، هفته ای دو بار برای اجرا توسط خاله بدری به رادیو بیاید. هشت سال این آمدورفت ادامه داشت. در برنامه های دیگر غیر از برنامه ی کودک، چون برنامه ی قصه ی شب هم از بچه ی تخس استفاده می شد. او، هم اجرای نقش می کرد و هم گویندگی. خاله سه چهار ساعت می نشست تا کار فسقلی تمام شود.

* بعد از انقلاب کارتان در رادیو جدی شد؟

خیر، بعد از انقلاب از سازمان تسویه شدم و اصلاً فکر نمی کردم دوباره برگردم. بعد از انقلاب خانواده ام اصرار داشتند برای ادامه ی تحصیل به خارج از کشور بروم. چون دلم به رفتن نبود، قول دادم درس بخوانم و همین جا دانشگاه قبول شوم. با رتبه ی ۴۳ در کنکور قبول شدم و می توانستم هر رشته ای را انتخاب کنم. ارتباطات را انتخاب کردم و در دانشگاه علامه شروع به تحصیل در رشته ی مورد علاقه ام کردم. این انتخاب مرا به رسانه پیوند زد. پایان نامه ام را بیست گرفتم. اساتیدم شک نداشتند که سراغ روزنامه نگاری خواهم رفت. در این زمینه هم موفقیت هایی داشتم؛ اما دقیقاً یک هفته بعد از فارغ التحصیلی، در رادیو مشغول شدم.

* خودتان خواستید یا انتخاب شدید؟

باز هم خودم انتخاب کردم؛ چون می دانستم که می توانم و باید تلاش کنم بهترین باشم. به خودم گفتم اگر قرار است گوینده باشم، باید کارم را بلد باشم. شده کسانی موقع اجرا می گویند وای چه قدر هنرمندی! اما من هنرمند نیستم. این کار را بلد هستم. یاد گرفتم. تلاش کردم. در رادیو ماندم تا این که سال ۶۹ وارد تلویزیون شدم. اجرای رسمی ام برنامه ی نغمه ها، گلپونه ها و دلنوازان بود. بعد گفتند گوینده های رادیو نباید در تلویزیون هم کار کنند. روز تودیع آقای لاریجانی، مجدد به تلویزیون برگشتم و برنامه ی چرتکه را ضبط کردم. همان شب، برنامه روی آنتن رفت و مورد استقبال قرار گرفت.

* اجرا در رادیو چه تأثیری در آن سال ها در شخصیت تان داشت؟

در کوچکی، بزرگ شدم و بچگی نکردم. شاید دلیل پرجنب وجوش بودنم در آستانه ی میان سالی همین باشد! آن موقع در مدرسه دوست داشتم بقیه بدانند من چه می کنم. این که اولیای مدرسه می دانستند و برایم احترام قائل بودند، روح نوجوان مرا راضی می کرد. زنگ های تفریح، رادیو را روشن می کردند و بچه ها صدایم را می شنیدند. البته علاوه بر اجرای برنامه ی صبحگاهی سر صف و این مسائل، دانش آموز درس خوانی هم بودم. این ها همیشه مرا در جایگاه خاصی قرار می داد و براساس چیزی که از مادر یاد گرفته بودم، همیشه برای بهتر شدن تلاش می کردم.

* رسانه ی تلویزیون چه حد می تواند در زندگی افراد نقش بازی کند؟

با توجه به توانایی ها و محدودیت هایی که رسانه دارد، در تلویزیون این نقش بسیار می تواند قابل اجرا و اثرگذار باشد. مهم این است ما که مسئول، مجری، مدیر و دیگر عوامل هستیم، چه قدر به این کارکردها و توانایی ها واقف باشیم. متخصص باشیم و به زبانی دیگر، عاشق کارمان باشیم. معتقدم یعنی از مادرم به یاد دارم که هر کاری را آن قدر خوب انجام بده که دیگری بهتر از تو نتواند. باید زبان رسانه را دانست و از آن برای گفتن بایدها، ارزش ها و… استفاده برد؛ وگرنه تیغی خواهد شد در دست زنگی مست! رسانه می تواند شخصیت تک تک افر