پاورپوینت کامل چشم بسته، دهان باز، مانند ماهی! ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشم بسته، دهان باز، مانند ماهی! ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشم بسته، دهان باز، مانند ماهی! ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشم بسته، دهان باز، مانند ماهی! ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

فیشرها می گویند ماهی گیری تفریح بسیار زیبایی است و زیباتر از آن رودخانه های آلوده به انواع سموم آفت کش، و پر از لنگه دمپایی های پاره. حالا برای آن هایی که هوس ماهی گرفتن به سرشان زده می خواهیم کمی ماهی گیری آموزش بدهیم. معمولاً ماهی گیری به دو صورت انجام می شود: یکی این که کِرم بزنی سر قلاب و انفرادی ماهی ها را صید کنی و دیگر این که تور پهن کنی و جمعی ماهی های بخت برگشته را غافل گیر و در چنبره ی تور گرفتار. نمی دانیم چرا بعضی استادبزرگ ها فکر می کنند اگر خودشان ماهی بودند، حس گرهای شان همیشه فعال بود و هیچ وقت گرفتار طعمه یا تور نمی شدند. راستی، برخی از سایت ها به آموزش ماهی گیری هم می پردازند و برخی دیگر به طور عملی در اینترنت به صید ماهی مشغول می شوند. در اینترنت بعضی از فیشرها وقت هایی که می خواهند به کسب و کار بپردازند، هم تور پهن می کنند و هم کرم به قلاب می زنند و هیچ ماهی گیری را پیدا نمی کنی که خودش با سر شیرجه بزند در آب و شناکنان دنبال ماهی بگردد. ما از همین جا با تریبون صنف دریابانان اینترنتی، به همه ی ماهی های طماع اعلام می کنیم که مواظب تورها و قلاب کرم هایِ مخفی باشند. ماهی جان تا بیست کیلومتری از طعمه ی صیاد دور شو! البته در اینترنت، منظورمان از کیلومتر فقط یک کلیک ناقابل است. ما مدام می گوییم خطر غرق در کمین است قبل از این که به دام بیفتید، مواظب باشید؛ اما کو گوش شنوا. ماهی جان، آن قدر غرق در آمال و آرزویت شدی که تا ماهی گیر قلاب می اندازد، دهان گنده ات را مانند ماهی ماهور می گشایی و طعمه را می بلعی. طعمه بلعیدن همانا، در دام فتادن همانا.

ایمیل گفت، حسابت جایزه برده است/ دلت گفت، آری، خزان مرده است

بهار است و فصل رسیدن شده/ همه ی اسکناس ها مال من شده

منی که همه شب به رؤیا خفته ام/ اینک در این صبح زیبا برخاسته ام

تا رسم به همه آرزوهای خود/ با بادآورده جایزه و پول های خود

باور کردنی نیست؛ حتی فکرش هم هم گرایی نسبتاً بالایی با خوش بختی دارد. برنده شدن در بانک یعنی خوش بختی! یعنی رونمایی از هرچه آرزوی مخفی شده در بقچه ی کودکی؛ همان بقچه ای که همه ی دار و ندارت را در آن قایم کرده ای. چه صبح روح انگیزی؛ وقتی ایمیلت را باز می کنی و اولین ایمیل خبر برنده شدن یک جایزه را به تو می دهد، آن گاه هوای مخچه ات پر از اتمسفر رؤیاهایت می شود. اندکی زمان فاصله داری برای عروجی اسکناسی. مدام در مخیله ات صورت زری، مری، نازی و الی را لود می کنی تا خبر تریلیاردر شدنت را بهشان بدهی بعد با یک رفرش، یک علامت تعجب وسط دماغ شان و یک علامت حسادت در مردمک چشمان شان می بینی. از همین اکنون چشم انداز خودت را با عینک دودی، پشت فرمان ماشین تمام اتومات می نگری و برای تمام دوستانت که حسرت خوش بختی ات را می کشند همانند برف پاک کن ماشینت به صورت کاملاً تراژیک دست تکان می دهی. اندکی بعد خودت را در ویلای لواسانت پشت میز اسکناس می بینی با طلا و جواهرات و الماس. وای صف خواستگارانت را بگو، همگی بِرندهای معروف کشورهای مختلف اند. دریپل پولداری مخصوص توست و سیگنالینگ اعتماد به نفست را بگو، که غوغا می کند. همه ی مشکل هایت در حال انقراض اند و نسل آسایش در حال تولد. (کلیپی که تشریح شد توسط ستاد ایجاد امید و آرزو در جوانان در نانوثانیه ای به صورت چند رؤیا از ذهن ماهی طفلکی رد می شود) آمپر قلبت از شدت هیجان به سقف چشمانت می چسبد و خونی به مغزت نمی رسد تا کمی فکر کنی و آهن رباوار جذب لینکی می شوی که نوشته است: «برای، آگاهی از جایزه ی برنده شده وارد حساب خود شوید.» این که رنجه کردن یک کلیک است اگر به تو گفته بودند تا دیوار چین باید بالا بروی، باز هم بالا می رفتی؛ بدون هیچ ترسی چراکه دیوار چین برج های دوقلو نیست که یک هویی فرو بریزد.

چشمانت را می بندی، دهانت را باز می کنی؛ درست مثل ماهی! کلیک را رنجه می کنی تا به تمام آروزهایت لباس واقعیت بپوشانی. صدای دالبی ساراند نبضت از بلندگوهای رایانه ات شنیده می شود؛ ناگهان پنجره ی دیگری باز می شود، پنجره ای که به روی آرزوهایت گشوده شده است. سایت، همان سایت «بانک آرزو» است؛ سایت آشنای همیشه. نام کاربری، شماره حساب و ccv را وارد می کنی و لحظاتی بعد با باوری از جنس پول، جایزه ی برنده شده را مشاهده می کنی. از خوش حالی مانند ماهی ای که طعمه را خورده، چشمانت در راستای محور دایره ای می چرخد و تمام رؤیاهایت در سینما خانواده ی دیدگانت زوم می شود. آن گاه دفترچه ی حساب در دستانت به سمت بانک ماراتن می روی. با چشمان ورقلنبیده و گونه هایی قرمز و یک گونی برنج در دستت، بدون این که نوبت بگیری از متصدی محترم با کلی اظهار تشکر می خواهی که جایزه ات را در گونی بریزند؛ اما خبری از جایزه که نیست، هیچ، حسابت هم خالی است. انگاری مسئولین بانک آلزایمر گ