پاورپوینت کامل آقایان! خانم ها! بفرمایید جلسه ی زوج درمانی! ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آقایان! خانم ها! بفرمایید جلسه ی زوج درمانی! ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آقایان! خانم ها! بفرمایید جلسه ی زوج درمانی! ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آقایان! خانم ها! بفرمایید جلسه ی زوج درمانی! ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

حسین پور تکتم

عنوان فیلم: آتش بس۲

فیلم نامه نویس و فیلم ساز: تهمینه میلانی

نقش آفرینان: بهرام رادان، میترا حجار، آتیلا پسیانی و…

* خسرو و ترانه می خواهند به سفر خارج از کشور بروند. آن ها در فرودگاه بعد از سال ها با روان شناس خانوادگی شان برخورد می کنند و با او از مشکل های زندگی شان می گویند. در پایان، مشخص می شود که خسرو به خاطر ترسی که از پرواز داشته، هر بار که خواسته اند به سفر خارج از کشور بروند، به بهانه ای سفر را کنسل کرده و برخوردشان با روان شناس هم اتفاقی نبوده و به دعوت خسرو در فرودگاه حاضر شده تا با کمک او بر ترسش غلبه کند. بالأخره با صحبت های روان شناس، خسرو موفق می شود بر ترسش غلبه کرده و پرواز کند.

اولین «آتش بس»، نُه سال قبل، در زمان اکران خودش، یک کمدی رمانتیک قابل قبول، تا حدی دوست داشتنی و برای مخاطب آن زمان سرگرم کننده و جذاب بود. موضوعی خانوادگی و لحظه های شاد و مفرح داشت و به مدد بازی قابل قبول دو سوپراستار آن زمان -مهناز افشار و محمدرضا گلزار که حضورشان در هر فیلمی کافی بود تا فروشش تضمین شود – پرفروش ترین فیلم زمان خود شد و خاطره اش تا مدت ها در ذهن تماشاگر باقی ماند. شاید همین باعث شد که تهمینه میلانی نُه سال بعد، به فکر ساختن دنباله ای برای آن بیفتد! برخلاف انتظارها «آتش بس۲» نتوانست موفقیت قسمت اول را تکرار کند. این عدم موفقیت، دلایل مختلفی دارد؛ از جمله: فیلم نامه ی شلخته و پر از اشکال های منطقی، عدم وجود خط اصلی در روایت و ساختار نامنسجم، کاراکترهای سطحی و بی شناس نامه، بازی های ضعیف و بی رمق و از همه مهم تر، عدم درک و شناخت صحیح کارگردان از مخاطب امروزی و تفاوت های عجیبی که با مخاطب نُه سال قبل دارد.

اغراق نیست اگر بگوییم «آتش بس۲»، نه یک فیلم، بلکه یک جلسه ی زوج درمانی گروهی است که در طول برگزاری آن، دکتر روان شناس برای این که جلسه از یک نواختی خارج شود، مقادیری فیلم و اسلاید از زندگی کاریکاتوروار یک زوج جوان را نمایش می دهد که شباهت زیادی به پت و مت دارند. با این کار، هم اندک انبساط خاطری برای حاضران در جلسه ایجاد می شود و هم لابد مثال های عملی برای فهم بهتر نکته های آموزشی و اثر بیش تر بر زوج ها یا همان تماشاگران حاضر در سالن فراهم می شود!

فیلم ساز، آن قدر برای طرح پند و اندرزهای روان شناسانه اش عجله داشته و ذوق زده شده که به کلی فراموش کرده تماشاگر برای دیدن یک فیلم خوب به سینما می رود، نه شنیدن جمله های پندآموزی که این روزها از هر طرف دارد با آن ها بمباران می شود و از فرط تکرار، مایه ی دل زدگی اوست.

«آتش بس۲» مجموعه ای از اتفاق ها و ماجراهایی است که بدون هیچ ارتباط منطقی، ردیف شده اند. نه داستان، کشش و جذابیت دارد، نه قهرمان کنش مند و دراماتیکی هست که ماجراها را پیش ببرد. دو شخصیت اصلی، هیچ شباهتی به یک زن و شوهر تحصیل کرده و به اصطلاح امروزی ندارند و بیش تر شبیه دو تا بچه ی لوس و نُنر هستند که مدام به هم می پرند. آن کتاب خانه ی پروپیمان و شیک و مجلسی را باور کنیم یا پدر و مادری که سر لج و لج بازی کودک شان را در مهدکودک جا می گذارند! زنی را باور کنیم که در منزل، مدام در حال مطالعه یا پای لپ تاپ است و در محل کار در هیئت یک آرشیتکت به مهندس زیر دستش امر و نهی می کند و خود را، نه یک فمینیست که یک انسان می نامد، یا زنی که موقع برگشتن از مهمانی حرف های خاله زنکی می زند و نگران چروک دور چشم است و به خاطر یک ظرف غذا، با پرستار کودک درگیر می شود و بکش بکش راه می اندازد؟ این همه تضاد و تناقض در شخصیت پردازی، در سینمای این روزها کم نظیر است! وضعیت مرد داستان که از این هم اسف بارتر است. متأسفانه خسرو هم مانند اغلب شخصیت های مرد آثار تهمینه میلانی، ویژگی بارزی ندارد و نه یک شخصیت؛ بلکه فقط موجودی بی هویت و بی شناس نامه است که فیلم ساز – تنها برای بمباران شدن و به تصویرکشیدن ظلم به زنان – در داستان آورده است. مردانِ آثار میلانی، همگی یا شخصیت هایی خشن، قلدر و عاری از مهر و محبت هستند؛ مانند پدر و همسر و خاطرخواه فرشته در فیلم «دو زن»، پدرشوهر فرشته در فیلم «واکنش پنجم»