پاورپوینت کامل نگاهی به وضعیت خانواده در بیست سال آینده؛ در گفتگو با چند کارشناس مسائل زنان ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به وضعیت خانواده در بیست سال آینده؛ در گفتگو با چند کارشناس مسائل زنان ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به وضعیت خانواده در بیست سال آینده؛ در گفتگو با چند کارشناس مسائل زنان ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به وضعیت خانواده در بیست سال آینده؛ در گفتگو با چند کارشناس مسائل زنان ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

>

[پاره ای مشکلات که به ویژه در سال های اخیر تشکیل خانواده را دچار دشواری کرده، نیز طلاق در کشور، هر چند بر خلاف آنچه گاه گفته می شود، رشد خیره کننده ای نداشته است، اما به خاطر اهمیت آن، افزایش در حدّ یک یا دو درصد نیز قابل توجه است. این امر به ویژه اگر رو به گسترش باشد معلوم است که نگران کننده خواهد بود. رشد یکباره جمعیت در سال های ۶۰ تا ۶۵، گسترش تحصیلات عالی دختران، و گسترش بسیار زیاد اطلاعات و در نتیجه به هم خوردن مناسبات «درون خانوادگی» دیروز، سه عامل مهمی هستند که در پیش بینی وضعیت خانواده در دو دهه آینده در نگاه کارشناسان مورد توجه است بخش عمده امیدها و نگرانی ها نیز ناشی از این عوامل می باشد. صدرالدین بلادی، حسین بانکی، اشرف گرامی زادگان و فرشته ولی مراد، به عنوان کارشناس این موضوع را مورد توجه قرار داده اند.]

مقدمه

جهان ما به سرعت دگرگون می شود و جامعه و آدم ها نیز در تغییرند. هر آنچه به حیات آدمی مربوط می شود، نیز تغییر می پذیرد. خانواده هم به عنوان یک نهاد اجتماعی مهم و اولیه، از گردونه تغییرات بیرون نیست. خانواده با مجموعه نقش ها، کارکردها و موقعیت های مربوط به اجزای درونی خود یعنی زن، مرد و فرزند، در حال تغییر است. خانواده به عنوان نهادی مرتبط با سایر نهادهای اجتماعی چون تعلیم و تربیت، سیاست و اقتصاد دگردیسی می پذیرد. البته هنوز خانواده مهم ترین نقش را در جامعه پذیری آدم ها به عهده دارد. خانواده تنها سازمان مشروع برای ارتباط میان زن و مرد و تولید نسل به حساب می آید. اما در جهان امروز که پدیده ای چون وسایل ارتباط جمعی به درون خانه ها راه یافته و در کنار پدر و مادر، به اجتماعی کردن کودکان می پردازد، در دنیایی که تعریف آدم ها از نقش های خود در خانواده و جامعه، تنها از منبع سنت و فرهنگ بومی اقتباس نمی شود، بخصوص موقعیت و نقش زن ها به سرعت عوض می شود، نمی توان خانواده را سنتی تعریف کرد؛ نه در نقش ها و تعامل های درونی و نه در موقعیت ها و ارتباطهای بیرونی.

در این میان یک سؤال مهم برای بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران مطرح است: مجموعه این تغییرات به سود خانواده و دوام و ماندگاری آن است یا به ضرر آن؟

بسیاری بر این باورند که جایگاه کنونی خانواده نسبت به گذشته بسیار متزلزل تر و نامطلوب تر است. خانواده امروزی نه دوام و بقای خانواده سنتی را دارد و نه در کارکردها و وظایفی که برای خانواده تعریف شده، چون گذشته موفق و کارآمد است. با چنین دیدگاهی موقعیت خانواده در جامعه فردا به مراتب نامطلوب تر و سست تر است.

عده ای هم می گویند برخورد فعال و مثبت با مسائل و مشکلات فعلی خانواده می تواند فردای خانواده را در جامعه ما امیدافزا و روشن تر سازد. نظریات مختلف را در این زمینه بخوانید:

وضعیت امروز خانواده مثبت است، نه…

صدرالدین بلادی، کارشناس مرکز آمار ایران و عضو هیأت علمی دانشگاه:

پیش از اینکه در مورد موقعیت خانواده در جامعه آینده از دیدگاه آماری در ابعاد اجتماعی، آموزش، باروری و اشتغال صحبت کنم، می خواهم در امور فرهنگی به یک نکته کلی اشاره کنم. در امور فرهنگی و اجتماعی هر جامعه محدودیت بوده، محدودیت گریزی هم بوده است. در سفر به کشورهایی مثل هند و ژاپن رفتارهای زنان را می دیدم. اصلاً ندیدم زنان در محافل عمومی با آرایش ظاهر شوند. اما متأسفانه زنان و دختران ما در واکنش به محدودیت هایی که در این مورد (وضع ظاهر) بوده، به این گونه رفتارها روی آورده اند. به نظر من در آینده با کم شدن محدودیت ها، محدودیت گریزی هم در زنان و دختران ما کم می شود و این، بر وضع خانواده اثر مثبت خواهد داشت.

اما در مورد روند تغییرات در خانواده باید بگویم وقتی کوچک بودیم، خانواده پدرسالار بود. در حالی که الان خانواده فرزندسالار شده است. پدر در کارها با فرزندش مشورت می کند، اما از آن سو، فرزندان خلاف نظر پدرها و مادرها کار می کنند. این وضعیت خانواده در جامعه هم نمود پیدا می کند. الان که فضای جامعه باز شده و فرزندان در اداره امور خانواده مشارکت می کنند، جامعه سیاسی هم به این سمت حرکت می کند. اگر چنین نشود، افراد دچار تعارض می شوند، در واقع به سمت نوعی هماهنگی میان خانواده و جامعه باید حرکت کنیم.

تحصیلات عالی زنان

اما یکی از تغییرات مهم در جامعه ما که مربوط به موقعیت زنان است، تحصیل آنها در مقطع عالی است. در مورد تحصیلات عالی خانم ها باید گفت معمولاً هدف آنها در تحصیل، معیشت نیست، معیشت هدف دوم آنهاست. چون می دانند کار نیست، هدف خانم ها در تحصیل بیشتر کسب پرستیژ، چشم و هم چشمی و بالا کشیدن خود به لحاظ اجتماعی است. در هر حال با افزایش تحصیلات زنان، آگاهی عمومی آنها بالا می رود. این آگاهی باعث می شود زنان با حقوق قانونی و مدنی خود آشناتر شوند، چه قوانین رسمی و اکتسابی مثل قوانینی که به تصویب مجلس می رسد و چه قوانین عرفی. البته ممکن است تحصیلات بالاتر پیامدهای صنفی هم داشته باشد. اما در مجموع باید پیامدهای مثبت تحصیلات زنان را بیشتر دانست.

کاهش بُعد خانوار

اولین تأثیر مثبت تحصیلات زنان، بر خانواده آن است که بُعد خانوار کاهش می یابد. در سال ۶۵ هر زن و مرد به طور متوسط ۶ فرزند به دنیا می آوردند. یعنی تقریباً تمام انرژی زن – چه روحی و چه جسمی – در خدمت فرزندان بود. عملاً برای زن هیچ انرژی نمی ماند که برای خودش صرف کند، ولی الان هر خانواده حداکثر سه فرزند دارد. در آینده این تعداد باز کاهش می یابد و این باعث می شود بچه ها از نظر آموزشی و تربیتی، بهتر پرورش یابند. همین بچه ها هستند که خانواده های آینده را تشکیل می دهند.

گسترش مسئولیت های اجتماعی

زنانی که تحصیل کرده اند و فرزند کمتری دارند به کارهای اجتماعی مثلاً در بخش آموزش و پرورش می پردازند. یعنی وقتی را هم به خودشان اختصاص می دهند. با بالا رفتن تحصیلات زنان، مسئولیت های آنها بیشتر می شود. مسئولیت های اجتماعی بالاتر باعث می شود بانوان برای بهبود وضعیت خود و انجام وظایف شان تدابیری بیندیشند و تلاش هایی داشته باشند. همین فرآیند موجب رشد جایگاه زنان و بهبود وضع خانواده می شود.

در حال حاضر میزان بیکاری افزایش پیدا کرده است. چون زنانی که تحصیل می کنند، بیشتر دنبال کار می روند. منتها در این روند موقعیت خانواده تضعیف نمی شود. چون معمولاً زن ها سعی می کنند در نقش های اجتماعی ظاهر شوند که به خانواده و بچه ها لطمه نزند. در بخش دولتی ۵۰% زنان معلم هستند. چون اوّلاً معلمی وقت زیادی نمی گیرد و آنها به فرزندان شان بهتر می رسند. ثانیاً نقش هایی چون معلمی، نقش مقابل خانواده به حساب نمی آید.

البته در مواردی که زن ها نقش های سنگین اجتماعی می پذیرند ممکن است خانواده تضعیف شود، ولی در کل خانواده در اثر پیشرفت زنان در تحصیلات و مسئولیت های اجتماعی، تضعیف نمی شود. راهکاری که خیلی خانواده ها در موقعیت جدید زنان یافته اند این است که تک فرزند یا بی فرزند باشند.

تحصیلات بالای زنان ممکن است این پیامد منفی را هم داشته باشد که زنان با تحصیلات عالی می توانند با مردان همرده خود یا بالاتر از خود ازدواج کنند. چون معمولاً در ازدواج سن و تحصیل بالاتر مرد برای زن مهم است. در آینده این روند نمی تواند ادامه یابد.

همفکر و مشاور مرد

پیامد دیگر تحصیلات بالای زنان این است که زن تحصیل کرده نمی تواند در خانواده، تسلیم محض باشد. او خود را در کنار مرد و همفکر و مشاور او می بیند. حتی در مواردی ممکن است زن خود را بالاتر از مرد ببیند که در این صورت، یک پیامد منفی حساب می شود.

اما در مورد ازدواج زنان تحصیل کرده می توان دو راهکار ارائه داد:

۱- زن ها بپذیرند با مردانی با تحصیلات کمتر از خود ازدواج کنند.

۲- چنین ازدواجی در فرهنگ جامعه پذیرفته شود.

البته در پیش بینی وضعیت آینده خانواده در جامعه نباید تنها شهری مثل تهران را در نظر بگیریم. درست است که در تهران ماهواره، اینترنت و… باعث شده گرایش به دفاع از حقوق زنان بیشتر شود اما ارتباطات یک نکته مثبت را در جهت تقویت خانواده به همراه دارد. این نکته مثبت آن است که امروزه در کشورهای پیشرفته به تقویت خانواده بیشتر فکر می کنند.

اما به هرحال همه کشور، تهران نیست. در نقاط دیگر کشور زنان خیلی مظلوم تر و محروم ترند و وضعیت خانواده هم چندان مطلوب نیست. بر این اساس باید گفت همه تحولات مربوط به وضع خانواده در آینده منفی نیست.

اما در پیش بینی موقعیت آینده خانواده در جامعه ما به لحاظ جمعیت شناختی با توجه به وضعیت فعلی، باید گفت الان گروه سنی ۱۹ – ۱۵ ساله که در اوج جوانی اند بیشترین درصد جمعیتی در جامعه ما هستند. اگر روی این گروه سرمایه گذاری شود، آینده جامعه بیمه می شود. الان بحران بیکاری جوان ها را در اوج سنین جوانی داریم. انرژی نهفته در جوان ها با ورزش و زمینه های سالم دیگر باید آزاد شود و یا با امور خلاف مثل اعتیاد که موجب عدم امنیت در جامعه می شود.

پیامدهای افزایش جمعیت

موالید سال ۱۳۶۳ حدود ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفرند که الان به سن کنکور رسیده یا پشت کنکور مانده اند. بعداً اشتغال این افراد مسئله اجتماعی است و برای ازدواج و مسکن شان باید چاره جویی کرد. پس از یک دوره کاهش موالید الان دوباره با یک دوره افزایش موالید مواجهیم. چون جمعیت زیادی از دختران وارد زندگی خانوادگی شده و به سنین باروری رسیده اند.

تحلیل جمعیتی که در مورد ازدواج می توان ارائه داد این است که الان گروه سنی ۱۹ – ۱۵ ساله زنان بیشتر از گروه سنی ۲۴ – ۲۰ ساله مردان است. بنابراین عده ای از دختران نمی توانند ازدواج کنند. در آینده این وضعیت، برعکس می شود. چون رشد جمعیت به گونه ای کاهش می یابد که مردان برای ازدواج به تنگنا برخورد می کنند. اگر مشکل فعلی یعنی نبود دختران در یک گروه سنی خاص برای ازدواج با مردان در گروه سنی بالاتر حل شود، یعنی شرط سن و تحصیلات بیشتر مردان نسبت به زنان در ازدواج در نظر گرفته نشود، در آینده هم مشکل مردان برای ازدواج با همین راهکار حل می شود.

پیشنهاد شورای عالی خانواده در مجلس هفتم مسکوت ماند

خانم اشرف گرامی زادگان، کارشناس حقوق زنان و مدیرمسئول مجله حقوق زنان:

زنان رو به جلو می روند و این خود به خود برای خانواده هیچ پیامد منفی ندارد، به شرط آنکه امکانات و ابزارهای لازم برای حل مسائل و ناهمگونی ها در خانواده فراهم شود. دایره های مددکاری و مشاوره های خانوادگی باید تقویت شود تا خانواده در عین دگرگونی، پایه های خود را حفظ کند. یکی از ابزارهای مهم حفظ خانواده، قانون مناسب است. قانونی که نقش دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی را در حفظ خانواده مشخص کند.

سازمان امور کودکان

در برنامه چهارم توسعه، پیشنهاد تأسیس سازمان امور کودکان را دادیم، چون در کشور متولی دولتی برای امور کودکان نداریم. بهزیستی در مورد کل آسیب های اجتماعی مسئول است و نمی تواند برای کودکان کار خاصی انجام دهد. تحکیم خانواده هم بدون توجه به امور کودکان عملی نیست.

متأسفانه پیشنهاد تشکیل شورای عالی خانواده هم اکنون در مجلس هفتم متوقف شده است. لازم بود برای هماهنگی میان وزارتخانه ها و NGOها در مورد مسائل خانواده و سیاست