پاورپوینت کامل خانواده، عشق، استواری (۱۲)؛ مشکلی به نام «هوو» ۱۰۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خانواده، عشق، استواری (۱۲)؛ مشکلی به نام «هوو» ۱۰۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خانواده، عشق، استواری (۱۲)؛ مشکلی به نام «هوو» ۱۰۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل خانواده، عشق، استواری (۱۲)؛ مشکلی به نام «هوو» ۱۰۶ اسلاید در PowerPoint :

>

زن و مرد به طور طبیعی دوست دارند هیچ کس دیگری در زندگی آنان نقش و تأثیری نداشته باشد. پذیرفتن شریک در زندگی زناشویی، سخت، دردآور، شکننده و بر خلاف میل است و تک شوهری و تک زنی طبیعی ترین شکل پیوند زناشویی است که در آن هر یک از زن و شوهر همه عواطف، احساسات و کامجویی ها را از «آنِ» خود و مخصوص خویش بداند و از این بابت دغدغه، اضطراب و نگرانی نداشته باشد.

«چندشوهری» منفور مرد و زن

چندشوهری جز در مقاطعی کوتاه و بسیار محدود آن هم در جامعه ای غیر متمدن وجود نداشته است. بنا به نقل «ویل دورانت» این گونه ازدواج در قبیله «تودا» و بعضی از قبایل «تبّت» و بنا به نقل «منتسکیو» در قبیله «نائیر» در سواحل مالابار چین دیده شده است. مردان قبیله نائیر نمی توانستند بیش از یک زن بگیرند، در حالی که زنان شان می توانستند شوهرهای متعدد داشته باشند. «منتسکیو» در توجیه و علت این قانون می گوید: چون مردان قبیله جنگجو و سلحشور بودند، برای اینکه زن و زندگی آنان را از جنگاوری باز ندارد، از ازدواج متعدد منع شده بودند.[۱]

در جاهلیت عرب نیز چندشوهری به شکلی وجود داشته است، ولی این رسم هیچ گاه مقبولیت عمومی نیافت و در سطح گسترده مرسوم نگشت. علت رواج نیافتن این رسم در چند جهت است:

۱- چندشوهری با طبع انحصارطلب مردان مخالف است و هیچ مردی برای همسرش وجود شوهر دیگری را نمی پذیرد.

۲- هر انسانی اعم از زن یا مرد دوست دارد نسبت به صحت و سلامت نسل خود مطمئن باشد و به یقین بداند فرزندی که می خواهد وارث نام، مال و جاه او باشد و باید در تربیت او از جان مایه بگذارد، از خودش حاصل شده باشد. در رسم چندشوهری راه اطمینان بخشی برای تعیین نسبِ فرزندِ متولد شده از زنِ دارای چند شوهر نیست و باید به سخن قیافه شناسان، قرعه یا آزمایش های ژنتیکی پناه برد. علاوه که نظام های نفقه و ارث و.. . همگی بر مبنای نسب وضع شده اند و مشخص نبودن نسب، این نظام ها را هم مختل می گرداند و مشکلات فراوان به بار می آورد.

۳- مهم ترین دلیل رواج نیافتن این رسم مخالفت آن با طبیعت و منافع زن است، زیرا هدف اصلی زن از ازدواج با مرد، ارضای غریزه جنسی نیست، بلکه می خواهد قلب او را در اختیار گرفته و حامی، مدافع و دلبسته خود گرداند تا شوهر برایش فداکاری کند، زحمت بکشد و محصول کارش را نثار او نماید. در چندشوهری زن هرگز نمی تواند حمایت، عواطف، محبت خالصانه و فداکاری چند مرد را نسبت به خود جلب کند، از این رو این رسم مانند روسپیگری مورد نفرت زن بوده است. نیاز زن به مدافع روحی، روانی و اقتصادی در تمام دوران زندگی بخصوص در دوران بارداری و بچه داری مورد قبول همه روانشناسان است. در چندشوهری، چون هر یک از شوی ها برای زنش شریکانی می بیند، به طور طبیعی تمام عشق و علاقه اش را نثار وی نمی کند و در دفاع و خدمت به وی از همه توانش مایه نمی گذارد، به علاوه در دوران بارداری چون نسبت به پدر بودن خود مطمئن نیست، چندان توجهی به همسر باردار نخواهد داشت. همه این فرآیندها خلاف میل و خواست زن است.

افزون بر موارد فوق، ضرورتی هم برای چندشوهری وجود نداشته و نمی توان یافت، از این رو چندشوهری منفور زن و مرد بوده و طرفدار ندارد.

ادیان و مکاتب نیز همگی به مخالفت با این رسم برخاسته یا حداقل از تأیید آن خودداری کرده اند. متأسفانه در دهه های اخیر بعضی از فمینیست ها و مدافعان حقوق زن به گمان خود به جهت مخالفت با تبعیض و در جهت یکسان کردن حقوق زن و مرد مدعی شده اند باید تعدد زوجات برای مرد ممنوع شود یا برای زنان نیز اجازه چندشوهری صادر گردد!!

«این پیشنهاد [ازدواج زن با شوهر دوم] تنها مخالف با اصل بردگی زن است. همچنان که یک مال بیش از یک مالک ندارد، زن هم چون بنا به قوانین صریح و ضمنی کشور ما در حکم اموال است، از این رو نباید بیش از یک مالک داشته باشد. ما می توانیم بگوییم همچنان که مرد تا چهار زن می تواند داشته باشد، زن هم چون بشر است و با مرد برابر، باید بتواند حقوقی را که او دارد، دارا شود. زن یکی است و مرد یکی. هر دو با هم برابرند. اگر به مردان از لحاظ اینکه مردند، حق داده شده است که تا چهار زن بگیرند، باید زنان هم همین حق را داشته باشند.»[۲]

این مدافعان باید چندشوهری و چندزنی را بیطرفانه مقایسه کرده، اگر در چندزنی مانند چندشوهری، نفرت زن و مرد را دیدند و ضرورتی در آن نیافتند، آنگاه در صدد نفی این پدیده برآیند.

چندهمسری

چندهمسری بر خلاف چندشوهری در طول تاریخ و در غالب ملت ها وجود داشته و ادیان بزرگ نیز آن را جایز شمرده یا از انکار و نپذیرفتن آن خودداری کرده اند. ویل دورانت می گوید:

«علمای دینی [مسیحی] در قرون وسطی چنین تصور می کردند که تعدد زوجات از ابتکارات پیغمبر اسلام است، در صورتی که چنین نیست و در اجتماعات ابتدایی جریان چندهمسری بیشتر وفق داشته است.»[۳]

گوستاو لوبون می گوید:

«رسم تعدد زوجات ابداً مربوط به اسلام نیست، چه اینکه قبل از اسلام هم رسم مذکور در میان تمام اقوام شرقی از یهود، ایرانی، عرب و غیره شایع بوده است.»[۴]

در مغرب زمین که اکنون چندزنی قدغن می باشد، ممنوعیتی برخاسته از دین آنها نیست. جرجی زیدان می گوید:

«در متون دینی مسیحیت نصّی صریح بر ممنوعیت چندزنی وجود ندارد، بلکه کلماتی است که می توان جواز چندزنی را از آنها به دست آورد، لکن از آنجا که در نظر ارباب کلیسا اکتفا به یک زن برای حفظ نظام خانواده بهتر به نظر رسید و از قدیم نیز در دولت روم تک همسری حاکم بود، پس به خودشان زحمت بررسی نصوص دینی را ندادند تا اینکه به مرور زمان ازدواج با زن دوم حرام محسوب شد.»[۵]

به اعتراف کلیسا تا قرن هفتم میلادی، چندزنی بین مسیحیان وجود داشته و «لوتر» هم در اعتراض خود به مسیحیت گفته که چندزنی به امر خدا حرام نشده است.[۶]

متأسفانه غربیان تعدد همسر را در قانون و بر صفحه کاغذ ممنوع شمرده اند، ولی در عمل هر مرد علاوه بر زن رسمی و قانونی خود چندین زن غیر رسمی و معشوقه دارد. این اعتراف گوستاو لوبون است:

«رسم وحدت زوجه رسمی است که ما آن را فقط در کتاب های قانون می بینیم و الا خیال نمی کنم بشود این را انکار کرد که در معاشرت واقعی اثری از این رسم نیست.»[۷]

علل رواج و دوام چندهمسری

چرا چندهمسری در دوران های بسیار و در محدوده های گسترده جغرافیایی وجود داشته و دوام یافته در حالی که چندشوهری نه رواج یافته و نه دوام داشته است؟! برای این پدیده چند دلیل ذکر شده است:

۱- زورگویی و تسلط مرد؛ ممکن است با دید سطحی علت رواج و دوام این رسم را زورگویی و تسلط مرد و بردگی زن بدانیم!

شهید مطهری در نقد این نظریه می گوید:

«من منکر عامل «زور و قدرت» به عنوان یکی از عوامل گرداننده تاریخ بشری نیستم و هم منکر اینکه مرد در طول تاریخ از قدرت خود علیه زن سوء استفاده کرده، نمی باشم اما معتقدم که منحصر کردن عامل ها به زور و قدرت مخصوصاً در توجیه و توضیح روابط خانوادگی زن و مرد ناشی از کوته فکری است.»[۸]

ایشان اضافه می کند که بنا بر نظریه بالا باید در مواقعی که چندشوهری معمول بوده – مثل دوره جاهلیت یا مثلاً در قبیله نائیر – بپذیریم که زن فرصت یافته و علیه مرد قدرتی به دست آورده و چندشوهری را بر او تحمیل کرده است و آن دوران را دوره طلایی زندگی زن بدانیم، در حالی که همه می دانند این گونه نبوده است.

البته چندهمسری موافق طبع و میل مرد است و مانند چندشوهری نیست که اغلب زنان از آن روگردان باشند، ولی فقط به سبب اینکه عادتی موافق میل مردها باشد، برای رواج و دوام یافتنش کافی نیست. باید علل محکم تری در جنب این عامل، دوام و رواج آن را تضمین کند. علاوه بر آن مرد برای ارضای حسّ تنوع طلبی و هوسرانی خود دو راه دارد:

اوّل – چندزنی که مرد را نسبت به هر یک از زن ها متعهد گردانده و او را از روابط جنسی خارج از چارچوب ازدواج و آزاد با زن های دیگر منع می کند. در این حال نسبت به زن های خود و فرزندان احتمالی آنان تکالیفی بر دوش او می گذارد و علاوه بر آن موظف به رعایت عدالت و انصاف نسبت به آنان هم می گردد.

دوم – زن بازی آزاد و معشوقه گیری که در آن مرد علاوه بر هوسرانی و عیش، هیچ تعهد و تکلیفی نسبت به زن ها و فرزندان احتمالی آنها نمی پذیرد و در تعداد معشوقه ها هم محدودیتی ندارد.

طبیعی است که حسّ برتری طلبی، تسلطخواهی و زورگویی مرد او را به راه دوم سوق می دهد، که امروزه در غرب شایع است و زنان جامعه بیشترین ضربه را از این وضع می خورند، در حالی که راه اوّل تضمین کننده بسیاری از حقوق زنان می باشد و در صورت وجود ضرورت، بسیار پسندیده تر از راه دوم است.

۲- عادت ماهیانه و محدود بودن دوره فرزندزایی زن را هم از علت های روی آوردن مرد به چندهمسری شمرده اند. باید گفت: گرچه این عوامل تأثیر دارد، ولی عامل اصلی نمی تواند باشد.

۳- فزونی شمار زنان آماده ازدواج نسبت به مردان آماده ازدواج؛ این عامل مهم ترین و اصلی ترین عامل پیدایش و دوام چندهمسری است. اگر تعداد زنان آماده ازدواج بیش از مردان آماده ازدواج باشد:

أ) باید با اجرای قانون تک همسری، شماری از زنان را از داشتن همسر شرعی و قانونی محروم کنیم و آنان را به سرکوب غرایز طبیعی جنسی امر نماییم؛

ب) به آنان اجازه روابط نامشروع با مردان زن دار بدهیم، که هر دو راه غلط است و پیامدهای وخیم فردی و اجتماعی دارد؛

پ) با وجود شرایطی به بعضی مردان توانمند از لحاظ روحی، ایمانی و اقتصادی اجازه چندهمسری بدهیم.

به حکم عقل و منطق اجازه مشروط چندهمسری دادن به مردان، بسیار بهتر و پسندیده تر از محکوم کردن زنان به محرومیت از پیوند زناشویی یا روا دانستن روسپیگری و فساد است. اجازه تعدد زوجات در حقیقت نهادن تکلیفی بر دوش مرد به سود همسر و زنانی است که همسر ندارند، زیرا با رواج تعدد زوجات (چندهمسری) هم زنانی که شوهر ندارند، همسردار شده و از مواهب و کامجویی های غریزی مشروع بهره مند می گردند، هم زنان شوهردار از شکار شوهران شان توسط معشوقه ها ایمن می شوند و زندگی های خانوادگی استواری می یابد. در این فرض، قانون چندهمسری بیش از آنکه به نفع مردان باشد، به نفع زنان است.

گریزناپذیری جواز چندهمسری

اما آیا واقعاً تعداد زنان آماده ازدواج در غالب اوقات بیش از مردان آماده ازدواج است؟ نمی خواهیم بگوییم شمار جنس مؤنث به طور کلی بیش از جنس مذکر است بلکه چه بسا در مجموع تعداد آنها مساوی یا حتی شمار مذکرها بیشتر باشد، چنان که چه بسا تعداد پسران نوزاد بیش از دختر به دنیا آمده باشد. مهم است ثابت کنیم تعداد زنان آماده ازدواج بیش از شمار مردان آماده ازدواج است، که خوشبختانه آمارهای جهانی این امر را اثبات می کند و نشان می دهد که در طبقه آماده ازدواج، غالباً تعداد جنس مؤنث بیش از مذکر است با اینکه در سنین پیش از آن متوازن یا بر عکس بوده و شمار مذکرها مساوی یا بیشتر بوده است. آمارهای جهانی نشان می دهد تعداد ذکور و اناث تا حدود بیست سالگی – که شروع سن ازدواج می باشد – معمولاً متوازن می باشد اما از این سنین به بعد شمار زنان رو به فزونی می گذارد. «اشلی مونتاگو» در کتاب «زن جنس برتر» به این حقیقت اعتراف می کند:

«در سراسر عالم پیوسته میزان زنان آماده ازدواج بر مردان فزونی دارد. آمارگیری سال ۱۹۵۰ نشان داد که زنان آماده ازدواجِ آمریکا به اندازه یک میلیون و چهارصد و سی هزار تن بر مردان افزایش دارد.»[۹]

علت افزایش در سنین ازدواج را دو عامل برشمرده اند:

اوّل: تلفات مردها در این سنین بیش از زنان است، زیرا غالب تلفات انسانی ناشی از جنگ هاست که مردان حضور آشکارتر و گسترده تری در آن دارند و تلفات ناشی از کارهای سخت نیز بیشتر دامنگیر مردان است، چنان که در تلفات ناشی از حوادث نیز مرگ و میر مردان بیشتر است.

دوم: مقاومت زن ها در مقابل بیماری ها بیشتر است و مرگ و میر زنان در اثر بیماری ها بسیار کمتر از مردان می باشد.

با توجه به دو عامل برشمرده در غالب اوقات شمار زنان آماده ازدواج بیش از مردان آماده ازدواج است و این واقعیت اجتماعی، گریزناپذیری جواز تعدد زوجات را نشان می دهد.

مردها و ازدواج مجدّد

راز اینکه زنان حاضر می شوند با مردهای زن دار ازدواج کنند و «زن دوم» شوند، روشن است؛ با اینکه به طور طبیعی هر زنی دوست دارد با مرد مجرد ازدواج کند و شوهرش مختصِ او باشد، ولی وقتی به دلایل پیش گفته زنانی خواهان شوهر وجود دارند که مرد مجرد برای ازدواج نمی یابند، به ناچار به «زن دوم» شدن تن می دهند. طبیعی است در غالب این ازدواج ها ضرورت، آنان را به این اقدام خلاف میل وادار کرده است.

اما چرا مردها زن دوم می گیرند؟

۱- روحیه خوشگذرانی، عدم وفاداری و ناسپاسی؛ متأسفانه برخی مردان بدون توجه به تعهد اخلاقی که هنگام ازدواج به همسر خود سپرده اند و بدون توجه به اینکه همدیگر را برای همسری و همراهی تا آخر عمر انتخاب کرده اند، به دنبال برآورده کردن هوس های خود، به ازدواج دوم اقدام می کنند با اینکه غالب آنان در توان اداره همسر اوّل و فرزندان ضعف و کاستی فراوان دارند، نیز از جهت های عاطفی، روانی، اقتصادی و.. . آنان را تأمین نکرده اند؛ با این وجود بدون اطلاع همسر اوّل و فرزندان و بدون جلب رضایت و اعتماد آنان یا به رغم نارضایتی آنها – در صورت آگاهی – به ازدواج دوم اقدام می کنند. طبیعی است پس از ازدواج دوم هم رفتارشان با زن اوّل و دوم بر مبنای عدالت و انصاف نبوده، با ازدواج خود تنش بزرگی در زندگی همسر اوّل و فرزندان ایجاد می کنند. چنین ازدواج هایی معمولاً با فاصله کمی از ازدواج اوّل شکل می گیرد، حتی معمولاً مرد به ازدواج دوم بسنده نکرده، در صدد ازدواج سوم و چهارم می باشد. این گروه «ذوّاق = چشنده هایی» هستند که رسول خدا(ص) ملعون بودن آنان را اعلام فرموده اند.[۱۰] متأسفانه در جامعه بیشتر ازدواج دومی ها از این نوع هستند.

۲- نداشتن زندگی آرام و دلنشین با همسر اوّل؛ متأسفانه بعضی زن و شوهرها با هم مشکل دارند و زندگی آنان از شیرینی و دلچسبی لازم برخوردار نیست. در این زندگی ها، مردها بدون اینکه برای حل مشکلات اهتمام ورزند و در ایجاد صفا و صمیمیت و همگرایی با همسر اوّل کوشش کنند، با ازدواج دوم مشکل خودشان را حل کرده و همسر اوّل را در مشکل و سختی تنها می گذارند که این اقدام جوانمردانه نیست.

۳- مشکل دارا بودن همسر اول؛ گاهی همسر اول به دلایلی از انجام وظایف همسری و مادری به طور ایده آل ناتوان است و در عین حال حاضر نیست از مرد زندگی اش جدا شود و بودن «هوو» در کنار خود را می پذیرد و مرد وی نیز با توجه به وجود مشکل و توافق همسر، به ازدواج دوم اقدام می کند.

۴- اقدام ایثارگرانه؛ در مواردی نیز در ازدواج دوم مرد، هیچ کدام از دلایل پیش گفته عامل اصلی نبوده بلکه مرد و همسر اوّلش نسبت به معضل و مشکل «زنان در سنّ ازدواج» (که از یافتن همسر مجرد ناامید هستند و چاره ای جز «همسر دوم» شدن یا سرکوب غرایز یا انحراف ندارند) احساس مسئولیت می کنند و هر دو یعنی زن با موافقت و مرد با ازدواج، برای حل مشکل آنها اقدام کرده و از سر احساس مسئولیت، اقدام ایثارگرانه ای را پیش می گیرند. این اقدام توسط زن و مرد، ایمان و تقوای بالایی را می طلبد زیرا از طرف زن با پذیرفتن «هوو» و شریک همراه است (که خلاف میل و به غایت مشکل است) و از طرف مرد با مسئولیت های شرعی و اخلاقی فراوان زیرا مرد برای انجام ازدواج صحیح دوم، باید اوّلاً حرمت همسر نخستش را کاملاً حفظ کند و از خدشه دار شدن کرامت و شخصیتش پرهیز نماید، نیز عدالت و انصاف را رعایت کند و در مسائل عاطفی، روحی و اقتصادی بار دو خانواده را به دوش بگیرد و.. . پذیرفتن چنین مسئولیتی و انجام آن به طور صحیح کار مشکل و طاقت فرسایی است که بسیاری از آن گریزانند.

چون اقدام به ازدواج دوم برای حل معضل مذکور لازم است، گاه واجب کفایی است که بعضی زن و مردها باید با هم و ایثارگرانه بدان رضایت دهند، تا علاوه بر کسب فضیلت و ثواب بسیار، سلامت جامعه و زمینه استحکام خانواده ها را فراهم سازند.[۱۱]

آنچه سبب منفور شدن ازدواج مجدد در جامعه و بخصوص نزد زنان شده، مشاهده ازدواج های مجددی است ک