پاورپوینت کامل جلوه های هنر در صحن و سرای حضرت معصومه(س) ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه های هنر در صحن و سرای حضرت معصومه(س) ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه های هنر در صحن و سرای حضرت معصومه(س) ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه های هنر در صحن و سرای حضرت معصومه(س) ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۴

هنر

تعریف دقیق و جامع هنر بدون بحثهای طولانی دشوار است، اما با نقل مطالبی از صاحب نظران و هنرشناسان می توان راه را برای ورود به یک سلسله مقالات هنری بازکرد:

«هنر یک شیوه بیان است، یک شیوه اداکردن است، منتها این شیوه بیان از هر تبیین دیگر رساتر، دقیق تر و ماندگارتر است، دقت در هریک از این چند تعبیری که عرض کردم: رساتربودن، دقیق تر بودن، نافذتر و ماندگارتربودن، در فهم معنای هنر کمک می کند، ای بسا که یک گزارش غیرهنری گرچه علمی و تحقیقی و دقیق، خاصیت ارائه هنری را نداشته باشد. ابزارهای هنری بی شک، رساترین، بلیغ ترین و کاری ترین ابزار ابلاغ و تبلیغ پیام است.» ^(۱)

هنر این خصوصیت را دارد که به خاطر ملایمت با طبع آدمی، بی شک در طبع او اثر می کند. هر هنری در طبع آدمی اثر می گذارد، اگرچه آن کسی که مورد اثر قرارگرفته نتواند آن هنر را تحلیل کند هنر اثر خود را می گذارد، یعنی دل را منقلب می کند و اثری در روح باقی می گذارد، هرچه مایه هنری کمتر باشد، این اثر هم کمتر می شود.» ^(۲)

«بر این نکته می توان اتفاق کرد که «هنر می تواند معنای واقعی همه چیز را بهتر از آنچه ما می بینیم نشان دهد.» ^(۳)

«دانشمند روابط عالم هستی را اندازه گیری می کند، هنرمند این روابط را حدس می زند و آنها را از نو با صورتی روشن به بیان درمی آورد، هردوی آنها در پی ادراک جهانند یکی از راه عقل، دیگری به مدد عاطفه، هردوی آنها زبده هائی از عالم هستی بیرون می کشند، حاصل استخراج دانشمند «حقیقت » خوانده می شود، و از آن هنرمند «زیبائی.» ^(۴)

با صرف نظر از پیام و محتوای مخفی شده در اندام اثر هنری، هریک از آثار موجود دربردارنده مجموعه ای از آگاهیها، فنون و قواعد علمی است. یک اثر هنری نظیر مسجد شیخ لطف الله یا مسجد جامع اصفهان نشان می دهد که مهارتهای هندسی و ریاضی فراوانی در پدیدآمدن آن به کار رفته است; هریک از قطعه های کاشی، سنگ و گچبریها نشان می دهد که ابزارهای مهندسی و معماری آن زمان چه بوده، میزان دانایی پدیدآورندگان درباره مصالح، رنگ و فضا در چه پایه ای قرار داشته است. وقتی که یک قرآن نفیس از عهد تیموری یا صفوی زیر ذره بین کارشناسان قرارمی گیرد، فنون کاغذسازی، رنگ سازی، ابزار ترسیم و نگارگری، عناصر تشکیل دهنده مرکب، بافت ویژه جلد و آشکار می شود و هر بخش آن رساله و یا حتی کتابی از فن و دانش را به نسل حاضر منتقل می سازد.

هرگز نباید هیچ اثر هنری به جای مانده از گذشته را سبک شمرد و بسادگی از کنار آن گذشت، بویژه اگر آن اثر با انگیزه های پاک و مقدس دینی پدیدآمده، گویای اعتقادات خالص نسلهای گذشته باشد.

صحن و سرای حضرت

معصومه(علیهاسلام)

بارگاه حضرت معصومه(علیهاسلام) و آثار علمی و فرهنگی به جای مانده در کتابخانه و موزه آستان مقدس قم، همانند غالب بناهای اسلامی و گنجینه های دینی، از مواریث گرانبهایی است که همراه با قداست و طهارت معنوی، دانش و هنر گذشتگان را به ما منتقل می کند. این مجموعه برای پژوهشگران موضوعی تازه و دست نخورده است. هرچند قدمت تاریخی و نفاست اماکن مقدس قم و عراق بسیار والاست، ولی متاسفانه شرق شناسان و هنرپژوهان داخل و خارج چنانکه باید بدان نپرداخته اند. در نوشته های این محققان آنقدر که درباره اصفهان و سایر بلاد ایران مطلب به چشم می خورد درباره حرمهای مطهر قم و عتبات عالیات دیده نمی شود، شاید علت اصلی این امر آن باشد که شرق شناسان و ایرانگردان غربی، که پایه گذار تحقیقات باستان شناسی هستند، بنا به سبب ویژگیهای مذهبی نتوانسته اند به صحن و سرای مطهر امامان و امامزادگان نفوذکنند و براحتی سایر ابنیه به بررسی و مطالعه این آثار بپردازند. عتبات عالیات و حرمهای مطهر امامان و ذراری رسول خدا(صلی الله علیه وآله) پناهگاه دردمندان، عبادتگاه پارسایان، جایگاه عالمان و نیک نهادان است. هدف کسانی که به این مکانهای مقدس روی می آورند چیزی جز تامین نیاز معنوی، محبت و ولایت، اخلاص و تقرب به ذات لایزال الهی نیست.

این انگیزه ها چنان پاک و مقدس است که زائران و عاشقان به خانه توجه ندارند و صاحب خانه را می جویند. بسیار کسان هستند که سالهای دراز پروانه حرم و جلیس مسجد و محراب بوده اند، اما به ظاهر بنا و آثار گرانبهای هنری و تاریخی کمترین توجهی نداشته اند. در این مکانهای سراسر نور، شور درون و اشک و آه سوزان به دیدگان اجازه نمی دهد تا این فضای ملکوتی و مقدعس را موضوع بررسی و تحقیق صرف قراردهد و شاید اغلب مؤمنان پرداختن به ظواهر دل انگیز بیوتات حرم را نوعی گستاخی و بی ادبی تلقی می کنند. ما نیز اگر تحقیق و مطالعه در آثار هنر اسلامی، مخصوصا در این اماکن مقدس، را وظیفه حتمی خود نمی دانستیم، به این کار حساس و دقیق دست نمی زدیم.

به هر صورت مسلمانان و دین باوران بیشتر و پیشتر از بیگانگان باید سرمایه های معنوی و مادی خود را بشناسند و در نگاهداری آنها بکوشند. نادیده گرفتن این وظیفه و نبودن برنامه صحیح باعث شد تا بیگانگان بسیاری از نفایس اسلامی ما را به یغما ببرند; در این باره اظهارات اولین سفیر آمریکا در ایران مایه عبرت و اندوه است:

«… ولی افسوس که عده زیادی از این بقعه ها و آرامگاه ها بتدریج رو به ویرانی گذاشت و تزئینات و سرامیک های آن بتاراج رفت و در سالهای اخیر با قیمت های گزاف از طرف دلالان خارجی خریداری شد و روانه خانه کلکسیونرهای هنری و موزه های بزرگ جهان گردید. یکی از بهترین آثار این دوره تزئینات سرامیک داخلی مسجد سلطانیه بود که همگی آن به یغما به موزه های خارجی رفت و متاسفانه از آن فقط دیوار خالی بجا مانده است و از همه این تزئینات مهمتر کاشیهای سردر مسجد سلطانیه بود که تا این اواخر باقی بود ولی یک مرتبه بطرز مرموزی ناپدیدشد اخیرا برای اینکه جلوی این تاراج و دزدی آثار نفیس قدیمی را بگیرند در مورد کسانی که اقدام به سرقت این قبیل آثار نمایند حکم مرگ صادر می شود ولی پول زیادی که به کلکسیونرها و موزه ها بابت این آثار می پردازند آنقدر زیاد و قابل توجه است که بازهم اشخاص جان خود را به خطر انداخته و به این دستبردهای هنری ادامه می دهند، آرامگاه مشهور حضرت امام رضا(علیه السلام) در مشهد نمونه دیگری از شاهکارهای معماری ایرانی ها مخصوصا در رشته سرامیک است، البته مسیحیان اجازه بازدید از این آرامگاه را ندارند و از فاصله مشخصی بآن نمی توانند نزدیک شوند ولی عظمت آن را گنبدهای طلائی، کاشیکاری و گلدسته های زیبای آن از فواصل دور دیده می شود و هنرشناسانی که این بنای مهم را دیده اند از عظمت و نبوغ هنری که در آن بکار رفته حکایت می کنند کاشی های لعاب دار قدیمی ایرانی که در این بنا بکاررفته ارزش فوق العاده زیادی دارند، بطوری که موزه ها برای هر کاشی لعاب دار قدیمی مبلغی در حدود ۵۰۰دلار به دلالانی که آنها را به طور قاچاق از ایران خارج می کنند، پرداخت می نمایند، این کاشیها که لعابی از شیشه دارند در چند بنای تاریخی دیگر ایران هم بکار رفته اند که درخشندگی و جلای خاصی دارند و مانند بلور نور را تجزیه کرده و باطراف منعکس می نمایند.»

هنر اسلامی قطعی ترین و درست ترین داوری این است که هنرهای اسلامی از «قرآن » و «مسجد» سرچشمه گرفته است همه کسانی که هنر اسلامی را، به عنوان یک مقوله فرهنگی، بی طرفانه مطالعه و بررسی کرده اند به این نتیجه رسیده اند که منبع اصلی هنرهای دینی در تمام سرزمین های مسلمان نشین قرآن و مسجد بوده، حتی به جرات میتوان گفت همه رشته های هنری در کشورهای اسلامی بنحوی ریشه در مقدسات دینی دارند; سخن شرق شناسان و ایران شناسان در این باره گواه روشنی است:

«اعتقاد به اسلام که میان غالب ایرانیان بنا برغبت شخصی بود، هنر نوی را که در نظر شرقیان هنری بس مهم بود بوجود آورد و تقدیر آن بود که این هنر در ایران به اوج خود برسد و آن هنر خطاطی بود، احترام به کلام مقدس خداوند که چاوش سعادت و زندگی جاوید بود باعث بوجودآمدن احترام آمیزترین کتابت ها شد. خط بدوی عرب بظرافت گرایید و توسعه یافت و اولین پیشرفتهای هنر خط در شهر کوفه انجام گرفت و خط کوفی منسوب باین شهر بواسطه ظرافتش شهرت زیادیافت. الفبای قوی و اصیل مدون شد که عظمت کلام الهی را شایسته باشد، نبوغ ایرانی این الفبا را معقول و متناسب ساخت تا بجایی که خط کوفی تزئینی ترین و گویاترین خطوط گردید. ذوق بخط خوش که این جنین انگیخته شده بود به اشتیاقی منجرشد که حتی بوسواس کشید آتش این اشتیاق مدت هزارسال در دل مسلمین افروخته بود …».

«