پاورپوینت کامل مصاحبه با استاد و محقق پرتلاش شیخ علی کورانی و گروهی از محققان مجله حوزه ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مصاحبه با استاد و محقق پرتلاش شیخ علی کورانی و گروهی از محققان مجله حوزه ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مصاحبه با استاد و محقق پرتلاش شیخ علی کورانی و گروهی از محققان مجله حوزه ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مصاحبه با استاد و محقق پرتلاش شیخ علی کورانی و گروهی از محققان مجله حوزه ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۷

به بهانه نیمه شعبان سالروز تولد حضرت قائم صاحب الزمان(عج)

با تشکر از حضرات آقایان که در این گفتگو شرکت نمودید، نخست از جناب آقای کورانی که تاکنون آثار گران سنگی در
باره حضرت مهدی(عج) نگاشته اند خواهش می کنیم مختصری در باره این آثار توضیحاتی بفرمایند.

استاد کورانی: من از شما و مجله وزین کوثر تشکر می کنم و امیدوارم به برکت نام «کوثر» همواره از الطاف آن حضرت
بهره مند بوده و در نشر حقایق دین موفق تر باشید.

بنده پس از تحصیل مقدمات حوزوی در لبنان برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفتم. در آنجا از محضر اساتید بزرگ
همچون; شهید محمدباقر صدر و مرحوم آیت الله خویی بهره گرفتم و در کنار درس به کار تالیف و تبلیغ نیز مشغول بودم.
اولین کتابی که در باره امام زمان نوشتم «الممهدون للمهدی » بود که قبل از پیروزی انقلاب نوشته شده و در موضوع
علائم ظهور آن حضرت است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و این نهضت بزرگی که رخ داد و همه مسلمانان را شادمان
نمود خود به خود ذهنم را متوجه روایاتی کرد که در باره اهل مشرق از ائمه(ع) رسیده و اینکه اینان آماده کنندگان زمینه
قیام حضرت مهدی(عج) هستند. به خاطر علاقه ای که به انقلاب داشتم، به دنبال جمع آوری این گونه روایات رفتم که
نتیجه آن کتاب «عصرالظهور» شد که کتابی عمومی و برای همگان مفید است. این کار روایی مرا علاقه مندتر کرد تا آنکه
موضوع را در سطح وسیع تری دنبال کنم نیاز به کار گروهی داشت موضوع را با مرحوم سید عباس مهری، مؤسس
«مؤسسه المعارف الاسلامیه » در میان گذاشتم. ایشان موافقت کردند که در آن مؤسسه با جمعی از محققان آن جا کار را
شروع کنیم و پس از حدود پنج سال کار جمعی موفق شدیم تمامی روایاتی را که در باره حضرت مهدی(عج) است از منابع
روایی شیعه و سنی جمع آوری نموده و در پنج جلد به نام «معجم احادیث الامام المهدی(عج)» منتشر نماییم و امیدواریم
مورد رضای خداوند و قبول امام زمان(عج) واقع شود. البته این مجموعه به کامپیوتر نیز داده شد و به صورت دیسکت در
سطح جهانی در اختیار محققان و علاقه مندان قرار گرفته است.

ناگفته نماند که این مجموعه با همه تلاشی که شده است، هنوز کامل نیست و می توان گفت حدود پنج تا ده درصد از
احادیث در مآخذ و منابع باقی مانده که در این مجموعه وجود ندارد.

کوثر: لطفا در باره هدف از تالیف معجم توضیحات بیشتری بفرمایید.

استاد کورانی: ایمان و عشق ما به حضرت مهدی(عج) ما را واداشت تا آنکه در جهت شناخت هر جه بیشتر این
حصیت بزرگ جهان آفرینش و موعود الهی، تحقیق نماییم و گامی در جهت شناساندن این وجود مقدس به دیگر مسلمانان
جهان برداریم.

هدف دیگر آنکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) و بیداری مسلمانان در سراسر دنبا و
نیز توجه همگان به این حرکت مقدس لازم بود، تا بر یکی از نقاط مشترک همه مسلمانان و در حقیقت آن چیزی که به
خاطر باور و ایمان به او این حرکت عظیم بوجود آمده به مسلمانان بهتر معرفی شود و آن حضرت مهدی(عج) است چون
می دانید همه مسلمانان اعتقاد به مهدی موعود و این که در آخرالزمان با آن خصوصیت از فرزندان پیامبر برای گسترش
عدالت در زمین خواهد آمد را دارند نهایت برخی از اهل سنت مانند ما شیعیان معتقدند آن حضرت متولد شده و
هم اکنون زنده است و برخی دیگر معتقدند هنوز متولد نشده است ولی اصل اعتقاد به مهدی موعود در میان مسلمانان
همگانی است و این نقطه مشترک و اتحاد خوبی است و حتی مطابق روایات ما که پس از ظهور حضرت مهدی(عج)
حضرت عیسی از آسمان به زمین می آید و از مسیحیان برای پیروی از حضرت دعوت می نماید ترویج این باورها می تواند
نقطه ارتباط بین مسلمانان و مسیحیان نیز باشد.

کوثر: پس از معرفی اجمالی آثار و اهدافی که در تالیف آنها داشته اید. پرسش دیگر این است که با توجه به فرموده پیامبر
گرامی اسلام که انتظار فرج را با فضیلت ترین اعمال می داند شما چه برداشتی از روایات انتظار فرج دارید و انتظار فرج به
چه معنی است؟

استاد کورانی: انتظار فرج بعضی انتظار استقرار عدالت بر تمامی کره زمین چیزی که خداوند متعال وعده آن را داده
تمامی پیامبران الهی از آدم تا خاتم با آنکه دستیابی به عدالت و استقرار آن را در جامعه از اهداف اولیه خود قرار داده
بودند ولی متاسفانه به عللی یا ناموفق و یا کم موفق بودند هدف این است که انسانهای تشنه عدالت همواره باید در انتطار
یک چنان روزی باشند که این وعده الهی تحقق پذیرد. بر اساس این امید و اعتقاد همواره مسلمانان و بخصوص شیعیان
در جهت رسیدن به عدالت مبارزه کرده اند و تلاش نموده اند تا آنکه حتی المقدور در عدالت را در جامعه خود پیاده کنند و
ظلم و ستم را ریشه کن سازند. حتی غیر مسلمانان و آنهایی که به خدا اعتقاد ندارند در آرزوی عدالت و برای رسیدن به
آن تلاش می ورزند. بنابراین تحق عدالت در جامعه آرزوی همه انسانهاست و خداوند هم تحقق این آرزو را به همگان
بشارت داده و آن را جزء برنامه ها و قوانین مسلم خویش قرار داده است. و انتطار فرج یعنی انتظار این تحقق آرزوی مهم و
انتظار اجرای عدالت به دست منجی بشریت حضرت مهدی(عج) و پیاده شدن قوانین و دستورات عدالت گستر اسلام.

کوثر: آنچه از روایات در باره تشکیل حکومت قبل از قیام حضرت مهدی(عج) استفاده می شود بیان فرمایید آیا اساسا
حکومت حقی قبل از قیام امام زمان علیه السلام محقق می شود یا خیر؟

استاد کورانی: در روایات ما از دو حکومت حق قبل از قیام سخن به میان آمده است یکی در یمن (بانی) و دیگری در ایران
(خراسانی) با این تفاوت که حکومت یمانی در همان سال ظهور ماه رجب تشکیل می شود که در روایات تعبیر به (قیام)
شده است ولی حکومت خراسانی قبل از سال ظهور تشکیل می شود که تعبیر به (خروج) شده است که بر اساس نهضت
امام خمینی «خروج » است و مطابق روایات این هر دو حکومت همراه و پشتیبان قیام حضرت مهدی(عج) هستند.

بر اساس تحقیق و برداشت از روایات (خراسانی) یعنی ایرانی چون زمان قدیم به ایران می گفتند «بلاد شرق »، «بلاد
خراسان » و (جبال طالقان) مقصود همه اینها همان ایران است. و می شود گفت احادیثی که در باره اهل شرق است و اینکه
قبل از ظهور مردی از قم خروج می کند. و یا دارد که (رایات اهل مشرق) اینها همه اشاره به همان خروج قبل از ظهور
امام زمان علیه السلام است که تحقق پیدا می کند.

کوثر: جناب آقای کورانی فرمودند با توجه به روایات وجود حکومت حق قبل از ظهور امری مسلم است. جناب آقای
مزینانی از آنجا که دیدگاهها در این باره متفاوت است و جناب عالی تحقیقی در این زمینه داشته اید لطفا چند پرسش در
این موضوع هست که خوب است توضیخاتی بفرمایید.

سؤال اول اینکه: در باره تشکیل حکومت در عصر غیبت چه دیدگاههایی وجود دارد؟

مزینانی: در این باره سه دیدگاه وجود دارد:

۱- بیشتر فقهای شیعه، قیام و اقدام برای تشکیل حکومت اسلامی را ضروری می دانند و بر این باورند که فقهای عادل،
باید به این مهم اقدام کنند و اگر یکی از آنان تشکیل حکومت داد بر دیگران واجب است که از او پیروی کنند.

۲- برخی تشکیل حکومت اسلامی را واجب نمی دانند ولی بر این باورند که اگر حکومتی تشکیل شد بر همگان لازم است
که از آن حمایت کنند.

۳- شماری اندک برآنند که اقامه حکومت از شؤون امام معصوم(ع) است، بنابراین، در دوره غیبت تشکیل حکومت
اسلامی جایز نیست.

کوثر: شما در تحقیقتان به چه نتیجه ای رسیده اید؟

مزینانی: در تحقیقات مفصلی که در این باره داشته ام به این نتیجه رسیده ام که تلاش مردم، بویژه فقهای بزرگوار برای
ایجاد حکومت اسلامی جایز بلکه واجب و از اهم واجبات است. و به گفته صاحب جواهر کسی که در این مساله تردید کند
طعم فقه را نچشیده و رمز سخنان امامان معصوم(ع) را درنیافته است. دلایل عقلی و نقلی بسیاری بر این مطلب در جای
خود اقامه شده است.

آیا می توان گفت که در طول غیبت صغری، که بیش از هزار سال از آن می گذرد و ممکن است هزارها سال دیگر ادامه
داشته باشد، اجرای احکام اسلام لازم نیست. بدون تردید پاسخ منفی است; چرا که لازمه سخن فوق، این است که احکام
اسلام محدود به صدر اسلام و زمان حضور معصوم(ع) باشد و این برخلاف ضروریات اعتقادی اسلام است. بر همین
اساس، بیشتر فقهای شیعه، از جمله امام خمینی تشکیل حکومت اسلامی را در دوره غیبت لازم می دانند. و اگر این کار،
جز به قیام و اقدام دسته جمعی امکان پذیر نباشد همگان باید به این مهم اقدام کنند.

کوثر: در باره ایده سوم و دلیلهای آن کمی بیشتر توضیح دهید؟

مزینانی: بینش اختصاص حکومت به امام معصوم، نخست به صورت یک اختلاف فقهی کلامی مطرح بود ولی در این
اواخر رنگ سیاسی به خود گرفت. عده ای بر اساس همین بینش بزرگانی چون آخوند خراسانی، آیت الله مازندرانی و
علامه نائینی و … را تخطئه کردند. این بینش چون تضادی با خودکامگی حکام نداشت بلکه توجیه گر اعمال آنان نیز بود از
سوی آنان نیز حمایت و ترویج شد تا جایی که هواداران این اندیشه پیش از انقلاب اسلامی به صورت گروهی منسجم
درآمدند و با تبلیغ این که وظیفه ما در این عصر انتظار است و بس، و ما نباید در کارهای سیاسی دخالت کنیم با مبارزان
و طرفداران امام خمینی به مخالفت برخاستند. هر چند با تلاش عالمان آگاه و پیروزی انقلاب اسلامی، این باور غلط
منزوی شد و بسیاری از هواداران آن به صف انقلاب پیوستند ولی این بدان معنی نیست که این بینش هیچ هواخواهی
نداشته باشد. هنوز در گوشه و کنار هستند افرادی که به این تفکر دامن می زنند از این روز ما در مقاله ای به تفصیل به نقد
و بررسی این اندیشه و بیان آن پرداختیم و سستی و بی پایگی آن را نمایاندیم.

کوثر: جناب آقای کورانی از مسائل مورد گفتگو در باره حضرت مهدی(عج) موضوع ارتباط با آن حضرت در عصر غیبت
کبری است آیا تشرف به خدمت حضرت امکان دارد یا خیر؟

استاد کورانی: اصل ارتباط ممکن است ولی نکته ای را که می خواهم عرض کنم و شاید بیشتر این کسانی که ادعای
ارتباط می کنند البته آنهایی که صادق هستند. این نوع از ارتباط است ارتباط با یاران و نزدیکان حضرت است چون
می دانید مطابق روایات امام زمان یاران و سربازانی دارد که حضرت خضر(ع) از جمله آنهاست و جمعی از مؤمنان زیر
نظر آن حضرت هستند و چه بسا این ارتباطها با آنان انجام می گیرد. قصه ای را از آقای حائری شنیده ام برایتان نقل
می کنم مؤید این سخن ماست. ایشان می گفتند مدتی در مسجد جمکران مشغول عبادت بودم و دلم می خواست آقا امام
زمان علیه السلام را ملاقات کنم یک روز در حال نماز ظهر بودم بوی عطری به مشامم رسید که تا آن زمان چنان بوی
دل انگیزی را استشمام نکرده بودم. روزی از در مغازه ای رد می شدم صاحب مغازه پیرمردی بود چند نفر جلو مغازه
ایستاده بودند باز همان بوی عطر به مشامم رسید ایستادم خواستم از او سؤال کنم چون دیگران بودند رفتم و فردای آن
روز آمدم و از او پرسیدم آیا دیروز آقا امام زمان علیه السلام اینجا تشریف آورده بودند؟ پیرمرد با تعجب گفت چه می گویی؟
من کجا و امام زمان علیه السلام کجا؟

گفتم من نشانه ای دارم و آن بوی عطری بود که با آن سابقه آن را بوئیده بودم وقتی این را گفتم و او را سوگند دادم که
حقیقت را برایم بگوید گفت درست است یک نفر از نوکران امام زمان علیه السلام از جلو مغازه ما رد شده بود. بنابراین با
این که اصل ملاقات ممکن است باشد ولی چه بسا موارد این گونه باشد که عرض شد.

کوثر: چه بسا افرادی به خاطر علاقه زیاد و اینکه دائما در فکر ارتباط و ملاقات باشند دچار خیالات شوند و نتوانند بین
حقیقت و خیالات خود تفاوتی قائل شوند.

استاد کورانی: البته این ممکن است لکن تشخیص حقیقت از خیالات هم ممکن است به اینکه ملاقات حقیقی همراه با
کرامتها و نشانه هایی اتفاق می افتد که حقیقت را از وهم خیال متمایز می سازد.

کوثر: جناب آقای ذاکری با توجه به اینکه شما در مجله وزین حوزه مقاله ای در باره ارتباط با امام زمان علیه السلام در
دوران غیبت نوشته اید لطفا نظر خود را در امکان ارتباط با حضرت بیان کنید؟

ذاکری: اگر منظور از امکان ارتباط از جهت عقلی باشد امری است ممکن. اما اگر مقصود امکان ارتباط از نظر روایات و
علمای شیعه باشد پاسخ آن متفاوت است.

عده ای از علمای شیعه مانند نعمانی در کتاب غیبت، فیض کاشانی در وافی، کاشف الغطاء در رساله حق المبین ارتباط را
در غیبت کبری منتفی دانسته اند. بزرگانی مانند سید مرتضی و شیخ طوسی اصل امکان ارتباط را مطرح ساخته اند.

جمعی از علمای متاخر امکان ارتباط را نه تنها جایز دانسته بلکه حکایتهایی در این زمینه نقل کرده اند. اما در روایات به
ویژه توقیع شریف که توسط آخرین نایب خاص حضرت، علی بن محمد سمری(م ۳۲۹) دریافت شد. مدعیان دیدار را
دروغگو و افترا زننده معرفی نموده است و امکان دیدار را در دوران غیبت کبری منتفی می داند و فقط در روایتی این
افتخار را برای «موالی خاصه » جایز می شمرد.

کوثر: آیا غیر از توقیع، روایات دیگری در نفی امکان ارتباط وجود دارد؟

ذاکری: روایات در این موضوع بسیار است و می توان آن را به سه دسته تقسیم کرد:

۱. روایاتی که بر ناشناخته بودن حضرت در میان مردم دلالت می کند در این دسته روایات آمده است که ایشان بمانند
یوسف در جمع مردم شرکت می کند، افراد را می بیند اما مردم حضرتش را نمی شناسند.

۲. روایاتی که دلالت می کند امام عصر(عج) در مراسم حج حضور می یابد اما مردم او را نمی شناسند.

۳. آن دسته از روایات که تاکید می کند مدت غیبت حضرت چنان طولانی می شود که مردم ضعیف الایمان حضرت را از
یاد برده و می گویند نیاز به آل محمد نداریم. روشن است که اگر امکان دیدار باشد چنین سرخوردگی رخ نخواهد داد.

کوثر: به نظر می رسد که مهمترین دلیل بر نفی ارتباط توقیع شریف است در حالی که در سند و دلالت آن اشکال
کرده اند.

ذاکری: شکی نیست توقیع دلیل اصلی منکران ارتباط است. ناقلان توقیع مانند: شیخ صدوق، شیخ طوسی، شیخ
طبرسی، قطب راوندی، فیض کاشانی، سید بن طاووس در اعتبار سند و دلالت آن تردید نکرده اند. به نظر می رسد
کسانی که در سند توقیع تردید کرده اند، آن را از منبع اصلی کمال الدین صدوق نقل نکرده بلکه آن را از نسخه نادرست
غیبت شیخ طوسی آورده اند که اسم راوی در آن اشتباه ذکر شده است. در این زمینه مجله حوزه مراجعه شود.

اما اشکال دلالت آن را بدین گونه ذکر نموده اند که توقیع، مدعیان دیدار همراه با نیابت را نفی می کند اما چنانچه کسی
بدون ادعای نیابت مدعی دیدار شود مشمول توقیع شریف نیست.

به نظر می رسد که این توجیه صحیح نیست زیرا نفی نیابت در قسمت اول توقیع است که خبر از مرگ سمری می دهد و
تکذیب مدعیان مشاهده در بخش پایانی آن است که بیان می کند مدعیان دیدار و مشاهده قبل از خروج سفیانی
دروغگوی افترازننده هستند و در نتیجه باید آنها را تکذیب کرد.

کوثر: لطفا توضیح دهید چگونه شیخ طوسی که توقیع را پذیرفته امکان دیدار با حضرت را در دوران غیبت مطرح
ساخته است و بیان نمایید که منظور از «موالی خاصه » کیست؟

ذاکری: این نکته ای قابل تامل و بجاست. باید توجه داشت سید مرتضی و شیخ طوسی که امکان دیدار عده ای از اولیاء الله
را با حضرت مطرح ساخته اند در پاسخ از اشکال علمای اهل سنت بوده که امام غایب چه فایده ای برای امت دارد. این دو
بزرگوار در پاسخ به این اشکال، امکان ارتباط را مطرح ساخته اند که برخی ممکن است از محضرش استفاده کنند. در
جمع بین قول به امکان دیدار و توقیع شریف، صاحب کشف الغمه گفته است: امکان دیدار برای برخی اولیا الله هست اما
چون توقیع دستور می دهد مدعی مشاهده و دیدار را باید تکذیب کرد هیچ گونه ادعایی نمی نمایند. اما موالی خاصه شیخ
مفید آنها را خادمان حضرت دانسته اند. و برخی آنها را همراهان حضرت دانسته اند که در روایتی عدد آنها سی تن ذکر
شده و به هر حال دلیلی بر رؤیت حضرت نیست. و با توقیع مخالفت ندارد.

کوثر: با توجه به توضیحاتی که ارائه گردید امکان دیدار را بعید می سازد و کسی حق اظهار ادعای دیدار ندارد نظر
خویش را در باره کتابهای و حکایتهایی که در این زمان در باره دیدار با امام عصر(عج) رواج یافته بیان نمایید.

ذاکری: وظیفه ماست که تمام مدعیان دیدار را تکذیب کنیم و این آخرین پیام امام خویش را پاسداریم. ما حق نداریم
خود را دوستدار امام زمان(عج) بخوانیم و برخلاف فرمایش حضرت عمل کنیم. علمای سلف هیچگاه مدعی دیدار
حضرت نبوده اند. علامه بحرالعلوم که مقامات معنوی و محرز است و حکایتهایی از دیدار وی با حضرت حجت(عج) نقل
شده در صحت توقیعاتی که در باره شیع طوسی در کتاب احتجاج نقل شده تردید می کند و پذیرش آن را برابر با ادعای
مشاهده می داند که طبق توقیع شریف روا نیست.

بنابراین در باره مدعیان دیدار باید گفت یا آنان گرفتار توهم و خیالات شده اند کسی که امام زمانی با لهجه اصفهانی
می بیند و با وی بمانند مصاحبه مطبوعاتی گفتگو می کند و یا خدای ناخواسته در صدد کسب موقعیت و فریب مردم
می باشد. آنچه به عهده ما شیعیان واقعی حضرت است عمل به دستور ایشان می باشد که باید مدعیان مشاهده را دروغگو
خواند و اجازه نداد عده ای از این باور سوء استفاده کنند وبه فریب عوام بپرد