پاورپوینت کامل قم از نگاه بیگانگان (۱۰) ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قم از نگاه بیگانگان (۱۰) ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قم از نگاه بیگانگان (۱۰) ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قم از نگاه بیگانگان (۱۰) ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۲

ایرانگرد آلمانی

هیزیش کارل بروگش (۱۸۹۴ -۱۸۲۷) که از مصرشناسان بنام آلمان شمرده می شود، درباره ی ایران نیز پژوهشهای بسیار
داشته و دو بار به ایران سفر کرده است.

وی که نخستین کتاب خویش درباره ی الواح مصری را در زمانی نوشت که هنوز دوره ی دبیرستان را می گذارنید، بعدها
به استادی دانشگاههای گوتینگتن و برلین و سپس سرپرستی مدرسه ی مصرشناسی قاهره رسید و گذشته از فرهنگی
که برای زبانهای مصر می نوشت درباره ی دین و تاریخ و جغرافیا و دستور زبان و سایر جنبه های فرهنگ مصر تحقیقات
فراوانی انجام داد.

نخستین سفر وی به ایران در سال ۱۸۵۹ همراه هیاتی بود که دولت پروس به ایران فرستاد و چون سفیر پروس در این سفر
درگذشت بروگش جانشین وی شد و تا سال ۱۸۶۱ در ایران اقامت داشت. بروگش در بازگشت به آلمان نخستین سفرنامه
خود را نوشت سفر دوم وی در سال ۱۸۸۶ انجام شد که طی آن، از راه روسیه و قفقاز به ایران آمد و از گیلان و تهران و
اصفهان و شیراز دیدن کرد. خاطرات وی از این سفر می تواند برای آشنایی با اوضاع اجتماعی ایران در نیمه دوم سده ی
نوزدهم مفید باشد.

جستجو در جامعه ایران

بروگش، چون با کشتی از راه دریای خزر پا به خاک ایران می گذارد، چشمش به مناظر زیبا و سرسبز گیلان روشن
می گردد. این منطقه، چندان برای او جذاب بوده است، که بی اختیار با عباراتی شاعرانه مشاهداتش را به وصف می کشد.
این ایرانگرد آلمانی، هنگامی که به درون خانه های ایرانیان راه می یابد از ذوق و سلیقه ایرانی به شگفت می آید و با
زیباترین عبارات هنر آنها را در معماری و تزیینات اتاقها و صنایع دستی و قالیبافی و … می ستاید اما تنها جلوه های هنر
ایرانی اندیشه و نظر بروگش را به خود معطوف نداشته است، بلکه آنچه بیش از این جنبه ها، بدان توجه داشته و به عنوان
یک ماموریت خود را به انجام آن متعهد می دانسته پژوهشهایی است که درباره تاریخ و فرهنگ و جامعه ایران تعقیب
می کرده است. به همین جهت به شرح و تحلیل طبقات اجتماعی، وضع اصناف، نظامیان، درباریان، زنان حرمسرا، فقرا و
دراویش و … می پردازد و آگاهیهای مفیدی را در اختیار خواننده می گذارد.

موانع رشد اقتصادی ایران

بروگش، اقتصاد ایران را نیز از نزدیک مورد مطالعه قرار داده و در این باره نظریه هایی را عرضه کرده است. او گرچه از
مشاهده غلات و به ویژه میوه های متنوع و مرغوب ایران که علی رغم کمبود آب و مشکلات بسیار، به وفور تولید و عرضه
می شود، اظهار شگفتی می کند ولی مانند «دکتر پولاک » معتقد است که زمینه های رشد و توسعه صنعتی ایران، بیش از
استعداد کشاورزی آن است، زیرا لازمه صنعتی شدن; وجود مواد اولیه، نیروی انسانی معتقد و سرمایه است که همه این
موارد دور از دسترس نمی باشد. اما او از موانع این راه نیز آگاه است و لذا می نویسد:

«یکی از علل اصلی عقب ماندگی ایران فقدان تاسیسات صنعتی در این کشور، همین عدم امنیت مالی است که باعث
می شود سرمایه ها و استعدادها گریخته و منابع خداداد ایران همچنان در زیر خاک پنهان بماند و کسی به فکر استخراج و
بهره برداری از آنها نیفتد و یا از استعداد خود برای تاسیس کارخانه یا تجارت گسترده با خارج استفاده نکند. علاقه به
سرمایه گذاری و قابلیت و توانایی فعالیت در زمینه صنایع و بازرگانی نه تنها در بین ایرانیان کم نیست، بلکه باید گفت یکی
از خصوصیات اصلی این قوم بشمار میرود و موفقیت های ایرانیان خارج از کشور که تحت حمایت قوانین ممالک مسیحی
کار می کنند، گواه صادق این مدعاست. مثلا تشکیلات منظم و مرتبی که در زمینه حمل و نقل بین تفلیس و سایر
شهرهای ماوراء قفقاز فعالیت می کند متعلق به یک ایرانی است و یا در شهرهای تفلیس، باکو، حاجی طرخان و سایر
شهرهای بزرگ و کوچک اطراف دریای خزر بازرگانان و بانکداران و صرافان ایرانی در میان همتایان خود جزو
موفقترین ها به شمار میروند. در هندوستان یکصد و پنجاه هزار مهاجر پارسی باهوش و درایت ذاتی و پشتکار خود در
زمینه بازرگانی و صنعت، ثروتهای کلانی اندوخته و در جامعه هند از احترام و اعتبار ویژه ای برخوردارند. ظاهرا هوش و
استعداد فطری ایرانی تنها در وطنش ایران بخاطر عدم توانایی دولت در حفظ امنیت مالی و جانی اتباعش بازدهی
نداشته و کشورش بدین خاطر از امکان توسعه و ترقی و رفاه اجتماعی محروم مانده است.

هر چند در این خصوص ناچارم از شخص شاه دفاع کنم، زیرا قصد و نیت وی واقعا توسعه بازرگانی و صنعت در کشورش
می باشد، ولی اجرای این نیت عالی، در اثر طمع غرض و مالدوستی افراد قدرتمند و متنفذ غیر ممکن شده است!

معمولا ایران را کشوری فقیر می دانند، اما این گفته صحت ندارد. در ایران ثروتمندان زیادی وجود دارند اما کسی جرات
نمی کند ثروت خود را برای اجرای طرحهایی که برای خود و دیگران سودمند است نظیر احداث راه آهن، کارخانه یا
تاسیسات بزرگ دامداری و کشاورزی که برای عمران و آبادانی کشور ضروری است، به کار اندازد. افراد ثروتمند در ایران
کم نیستند (به عقیده یکی از دوستان ایرانیم در ایران می توان تقریبا هزار نفر ملیونر را نام برد!) اما آنها نه تنها پول خود
را با دقت مخفی کرده و از به کار انداختن آن در کارهای سودآور اجتناب می ورزند، بلکه همواره می کوشند، کسی از
میزان ثروتشان اطلاع پیدا نکند و در میان مردم همچون افراد عادی جلوه نمایند.»

اخلاقیات و روحیات ایرانیان

بروگش، علی رغم ستایش از شاه و معرفی او به عنوان تجددخواه و اصلاح طلب، علما دینی و مردم مذهبی ایران را به
ارتجاع و کهنه پرستی متهم می سازند. و صفات ناپسندی چون پول پرستی، تجمل پرستی، نیرنگ بازی، غش در معامله،
فحاشی، دزدی، ریاکاری و خرافه پرستی را به عموم توده های شریف نسبت می دهد.

بروگش در عین حال گزارشهای تکان دهنده ای از نابسامانی و فقدان امنیت در سراسر ایران ارائه می کند، ظاهرا او
سامان بخشی و تامین امنیت را از وظایف حکومت نمی داند! و به همین جهت در فرازهای گوناگون شاه را تبرئه می کند و
حتی دزدی و غارتگری و رشوه خواری و ستمگری ماموران دولتی قاجاری را به حساب روحیات و اخلاقیات ایرانیان
می گذارد!!!

اما در کنار این ناروائیها و بی انصافی ها، نتوانسته است به برخی از واقعیتها اعتراف نکند و صفات ستوده و بارز ایرانی را در
همه زمینه ها انکار کند از اینرو سخاوت، بلندنظری ایرانیان را فطری می داند و شوخ طبعی و مهمانوازی ایشان را
می ستاید، و سپس می افزاید:

«درباره عیوب ایرانیان که فکر می کنم به اندازه کافی از آن اطلاع یافته ام، قصد ندارم بیش از این چیزی بنویسم; زیرا در
میان آنان دوستان واقعی و صمیمی زیادی دارم که ماهها و سالها با آنها مراوده داشته ام و مطالب زیادی از آنان آموخته و
ساعات خوشی را در کنارشان گذرانده ام. طبعا هر ملتی نقاط ضعفی دارد. نقاط ضعفی که در شخصیت ایرانیان هست در
مقابل هوش و ذکاوت [همتایان] هند و اروپاییشان مساله ای ناچیز است، باید توجه داشت که ایرانیان دور از سایر برادران
هند و اروپاییشان و دور از فرنگستان متمدن، یکه و تنها در قلب آسیا در میان اقوام بی فرهنگ و قبایل بیابانگردی زندگی
می کنند که نه تنها نمی توانند چیزی از آنان بیاموزند، بلکه ناچارند پیوسته با تمام قوا بکوشند که خود را از تاثیرات
منفی شیوه زندگی غیرمتمدنانه آنها به دور نگاهدارند. ایرانیها که اقبال چندان یارشان نبوده، در سرزمین پهناوری که
قسمت اعظمش بی آب و علف است در میان اقوام دیگر زندگی ساده و بی آلایشی دارند; با وجود این، حافظ و نگهدارنده
فرهنگی کهنسال و غنی هستند و مدتی است که تلاش می کنند همچون عموزاده های هند و اروپاییشان خود را به قافله
تمدن برسانند. یکی از دوستان ایرانی ادیبم مطالب حقیقتا صحیحی درباره جهانگردان اروپایی نوشته ا