پاورپوینت کامل ادبیات و عقیده ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ادبیات و عقیده ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ادبیات و عقیده ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ادبیات و عقیده ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۷

(کتاب «الادب فی ظل التشیع »از «عبدالله طعمه »بررسی سودمندی از نقش باورهای شیعی و جلوه های آن در ادبیات
شیعه است. آنچه تقدیم خوانندگان می گردد. ترجمه ای آزاد از بخشی از این کتاب است.)

مقدمه:

ادبیات، یکی از مظاهر وجودهای زنده و گویاست، چرا که احساس و ادراک و جهتگیری دارد و گذرگاهی رساست از آنچه
در زندگی می گذرد و نشان دهنده جنبه های روحی واجتماعی و سیاسی است و از جلوه ها و رنگ های گوناگونی برخوردار
است. شرایط سیاسی یا زمانی و مکانی نیز بر این محتوا و جهتگیری تاثیر می گذارد و همپای بشریت درکاروان های زندگی
متحول می شود و پیش می رود.

منطقی است که عمر ادبیات به درازای عمر انسان، این موجود زنده ناطق باشد وهمراه او زندگی کند و با مرگ او بمیرد
و از ملازم های فطری و گسست ناپذیر او باشد.

ادبیات، در جهت دادن به افراد و گروهها و ملت ها و در برانگیختن و به کارگرفتن عواطف، نقش مهمی دارد و در حیات
اجتماعی و سیاسی انسانها مؤثر است،همچنین در ساختار اخلاقی و فکری مردم نیز نقش ساز است. از دیرزمان، ادبیات
هرقوم، زبان فصیح و گویای آنان بوده که میزان فرهنگ و اندیشه و اخلاق و سنت های آنان را نشان می داده است. امروز
نیز چنین است و همواره خواسته ها و عواطف را تحت تاثیر قرار می دهد و بر دلها و جانها حاکم است و آنجا که بخواهد
می برد.

شاید بسیاری از آنان که در عصر پیامبر اکرم(ص) مسلمان شدند، تحت تاثیر زبان ادبی و نافذ قرآن کریم بودند.

نمونه اش مسلمان شدن عمر بن خطاب، که وقتی وارد خانه دختر و دامادش شد که بخشی از قرآن را می خواندند، با
شنیدن آیات قرآنی، آن خشم و التهابش نسبت به پیامبرفروکش کرد و مجذوب آیات شد و مسلمان گردید.

ادبیات، گاهی هم در خدمت اهداف سیاسی و انقلابی قرار می گیرد و در برانگیختن قوه غضبیه دیگران به کار گرفته
می شود و حماسه و شور پدید می آورد. تاریخ نیزنمونه های فراوانی به یاد دارد که چگونه ابزار شعر، در ایجاد حرکت و شور
وبرانگیختن حس انتقامجویی و غرور، به کار گرفته می شده است.

در زمینه های سیاست و جنگ ها و غزوات، در میان عرب هیچ چیز جایگاهی همچون ادبیات نداشته است و به همین
خاطر، اشعار سیاسی و ادبیات حماسی نزد عرب ها، وسعت چشمگیری دارد.

نقش عقیده در ادبیات

گفتیم که ادبیات، زبان عاطفه و احساس است و مظهرخواسته ها و کششها و گرایشها به شمار می رود. از آنجا که «عقیده »،
خاستگاه بسیاری از گرایشها و آرمانها و خواسته هاست، بیش از هر عامل دیگری در ایجاد این میل ها و گرایشها تاثیر و
نقش دارد. با توجه به این نکته، طبیعی است که ادبیات،همرنگ با خواسته های منبعث از باورها باشد و از مرزهای
شناخته شده عقاید، فراترنرود.

جز سهم باور و عقیده در پدیده های ادبی، نقش عوامل بیرونی را نیز، مانند ترس ووحشت و تقیه از حکومتهای متنفذ، یا
سودجویی و طمع ورزی نباید از نظر دور داشت.

ادبیات، به خودی خود، آینه ای شفاف است که روح و عقل و خواسته ها و اعتقادات وگرایش های ادیب را نشان می دهد و
آنها را در آینه خود منعکس می سازد. البته گاهی هم با انگیزه های دیگر و عوامل خاص درمی آمیزد و به تحرحف واقعیتها
یا ترسیم نادرست آنچه می گذرد می پردازد. پس می توان گفت:

دو گونه ادبیات داریم: یکی ساده و سالم و واقعی، دیگری مزورانه و آمیخته به دروغ و تحریف. ادبیاتی نمودار روح و عقیده
ادیب است که از نوع اول باشد، یعنی فطری و طبیعی و اثرناپذیر از عوامل بیرونی.

در اشعاری که ابوطالب در مدح رسول خدا(ص) سروده است، به اینگونه جلوه های صادقانه باور در اثر ادبی برمی خوریم.
در یک جا ابیاتی دارد که مضمونش این است:

«به خدا قسم آنان هرگز دسترسی به تو نخواهند داشت، مگر آنگاه که من در خاک خفته باشم! فرمان و ماموریتت را
آشکارا ابلاغ کن و هراسی نداشته باش و چشم روشن بدار. تو مرا (به دین حق) دعوت کردی و دانستم که راست می گویی.

تو همیشه راستگو و امین بوده ای. بر این باورم که دین محمد، از بهترین دین هاست…» آنچه در سروده های ابوطالب دیده
می شود، گواه صادق عشق و باور او به حقانیت پیامبر و دین اوست و به همین خاطر است که همه توان خویش ر