پاورپوینت کامل پیوند دین و سیاست از نگاه امام خمینی(قده)(بخش آخر) ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیوند دین و سیاست از نگاه امام خمینی(قده)(بخش آخر) ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیوند دین و سیاست از نگاه امام خمینی(قده)(بخش آخر) ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیوند دین و سیاست از نگاه امام خمینی(قده)(بخش آخر) ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۶

عوامل ایجاد تفکر جدایی دین از سیاست

شواهد و دلایلی که، در خصوص همگرایی دین وسیاست مورد تحلیل قرار گرفت، ثابت کرد که بین این دو عنصر وحدت
وجود دارد. اکنون باید به این پرسش پاسخ داد: چه عواملی تفکر واگرایی دین از سیاست را پدید آورد و طراحان آن چه
کسانی بودند؟

امام خمینی(قده) فقیه ژرف اندیش و تیزبین، هنگام تبیین پیوند دین وسیاست به اهداف و عوامل جدایی دین از
سیاست نیز پرداخت. تا افکار صاحبان اندیشه را به این نکته جلب کند، تز جدایی دین از سیاست ساخته و پرداخته
ستمگران و استعمار گران است.

یکی از موضوعات بایسته این پژوهش، موضوع ایجاد تفکر جدایی دین از سیاست در حوزه تاریخ اسلام است. نظریه
پردازان معاصر در خصوص پیشینه و عوامل تفکر جدایی دین از سیاست، اختلاف نظر دارند; ولی آنچه همه بر آن اتفاق
دارند، این است که تز جدایی دین از سیاست از سوی فرمانروایان ستمگر و استعمار گران ارائه شده است. ^(۱)

بحث در خصوص تاریخ عوامل ایجاد تفکر جدایی دین از سیاست، به فرصت دیگر نیاز دارد وبر صاحبان قلم است که در
این باره تحقیق کنند. هدف این نوشتار بررسی عوامل جدایی دین از سیاست، از منظر امام راحل است. آن بزرگوار در
تبیین این مساله به عنوان زیر اشاره می کند:

۱ – بنی امیه و بنی عباس

از نگاه امام سیاست بخشی از ادیان الهی است: انبیا شغلشان سیاست است… ^(۲) امام عقیده دارد که دین واقعی مسیحیت
نیز با سیاست همگراست. ^(۳) در عصر رسول خدا(ص)، به دلیل اینکه آن حضرت رسما حکومت تشکیل داد و خود
بنیانگذار همگرایی دین و حکومت بود; کسی شعار واگرایی دین و سیاست را مطرح نکرد و تلفیق این دو عنصر مورد قبول
همه مسلمانان بود. امام فرمود: «پس از رحلت رسول اکرم(ص)، هیچ کس از مسلمانان در این معنا که حکومت لازم است
تردید نداشت. هیچ کس نگفت حکومت لازم نداریم. چنین حرفی از هیچ کس شنیده نشد. در ضرورت تشکیل حکومت
اسلامی همه اتفاق نظر دارند. اختلاف نظر در کسی بوده که عهده دار این امر بشود و رئیس دولت باشد.» ^(۴)

از منظر امام تز جدایی دین از سیاست پدیده شومی است که، بعد از رحلت رسول اکرم(ص)، در ابتدااز سوی بنی امیه و
بنی عباس طرح ریزی شد. وامروزه پرچمدار آن استعمار و استکبار جهانی است. آن بزرگوار می فرماید: «…این یک نقشه
شیطانی بوده است که از زمان بنی امیه و بنی عباس طرح ریزی شده است و بعد هم هر حکومتی که آمده است تایید
این امر کرده است; و اخیرا که راه شرق و غرب به دولتهای اسلامی باز شد، این امر در اوج خود قرار گرفت که اسلام یک
مسئله شخصی بین بنده و خداست. وسیاست از اسلام جدا است…» ^(۵)

«… این هم یک نقشه بوده است که از صدر اسلام ریشه دارد.» ^(۶)

استاد شهید مطهری عقیده دارد که پیشینه جدایی دین از سیاست به صدر اسلام باز می گردد. ^(۷) بنی امیه، که با حاکمیت
اسلام و رهبری ائمه(ع) مخالف بودند، سعی داشتند دین را حذف و ائمه(ع) را از صحنه سیاست خارج کنند; زیرا
حاکمیت دین و رهبری ائمه(ع) با حکومت سلطنتی آنان سازگار نبود، معاویه، بعد از صلح با امام حسن(ع)، در عراق
سخنرانی کرد و گفت: من با شما جنگ نکردم تا نماز بخوانید و روزه بگیرید و یا حج کنید یا زکات بدهید، شما این کار را
می کنید. من با شما جنگ کردم تا بر شما حکومت کنم و بر مقصود خود نیز دست یافتم. ^(۸) به تعبیر مرحوم علامه
طباطبایی، معاویه با این سخنان به جدایی دین از سیاست اشاره کرد. ^(۹) بنی عباس نیز، همانند بنی امیه، با حاکمیت دین
و ائمه(ع) مخالف بودند; زیرا می دانستند که ائمه(ع) برای رهبری امت اسلامی از همه شایسته ترند و با بودن آنها مردم
رهبری بنی عباس را نمی پذیرند. از اینرو تز جدایی دین از سیاست را مطرح کردند، تا آنها رهبران سیاسی مردم باشند و
ائمه(ع) رهبران دینی. واقعیت این است که بنی امیه و بنی عباس به منظور خارج کردن ائمه(ع) از صحنه سیاست تز
جدایی دین از سیاست، را مطرح کردند.

۲ – انحراف و تحریف حکومت

از دیدگاه اسلام حکومت هدف نیست، بلکه وسیله ای است برای حاکمیت خدا و اجرای قوانین الهی. از اینرو، در متون
اسلامی حکومت امانت و مسؤولیت و حاکم اسلامی مسؤول معرفی شده است: «ان الله یامرکم ان تؤدوا الامانات الی
اهلها» ^(۱۰)

رسول خدا(ص) فرمود: «کلکم راع و کلکم مسؤول … فالامام راع و هو مسئول…» ^(۱۱)

امام علی(ع) حکومت را امانت خوانده است; ^(۱۲)

و امام راحل نیز فرمود: «عهده دار شدن حکومت فی حد ذاته، شان و مقامی نیست، بلکه وسیله انجام وظیفه اجرای
احکام و بر قراری نظام عادلانه اسلام است.» ^(۱۳)

متاسفانه حکومت، در همان صدر اسلام، از مسیر و معنای اصلی اش منحرف شد. این انحراف به دو صورت انجام
پذیرفت; یکی سلب حکومت از ائمه(ع) و دیگری مورثی شدن حکومت. بدین ترتیب، حکومت از معنای اصلی اش منحرف
شد و وسیله ای برای عیاشی، رقابت سیاسی و ریاست طلبی گردید.

چنان که ابو سفیان حکومت را توپی خواند که بنی امیه باید سمت یکدیگر پرتاب کنند. و نگذارند از میان آنان خارج شود.
^(۱۴)

انحراف و تحریف حکومت سبب شد، تا مسلمانان در تشخیص حکومت دچار اشتباه شوند. حکومت، به معنای تحریف
شده، در دیدگاه امام علی(ع) از بند کفش بی ارزش تر است. ^(۱۵)

با توجه به مطالب فوق، امام راحل عقیده دارد که یکی از علل ایجاد تفکر جدایی دین از سیاست انحراف حکومت است:
«در صدر اسلام از زمان رسول خدا تا آن وقتی که انحراف در کار نبود، سیاست و دیانت توام بودند.» ^(۱۶)

«… پس از رحلت رسول اکرم(ص) معاندین و بنی امیه (لعنهم الله) نگذاشتند حکومت اسلامی با ولایت علی ابن ابی
طالب(ع) مستقر شود. نگذاشتند حکومت مرضی خدای تبارک و تعالی و رسول اکرم در خارج وجود پیداکند. در نتیجه
آن را دگرگون کردند، برنامه حکومتشان با برنامه اسلام مغایرت داشت، رژیم حکومتی و طرز اداره و سیاست بنی امیه و
بنی عباس ضد اسلام بود. حکومت کاملا وارونه و سلطنتی شد. و به صورت شاهنشاهان ایران و روم و فراعنه مصر در آمد.
» ^(۱۷)

نگرش امام راحل در خصوص علت جدایی دین از سیاست با نگاه نخبگان دیگر نیز هماهنگ است; چنانکه راشد الغنوشی
یکی از علل جدایی دین از سیاست را موروثی شدن خلافت و انحراف حکومت می داند. ^(۱۸) استاد جعفرسبحانی نیز می
نویسد: «تبدیل خلافت اسلامی به سلطنت موروثی و ادامه این وضع در طول تاریخ سبب شد، اکثریت مسلمانان در
تشخیص آن دچار اشتباه شوند.» ^(۱۹)

۳ – عملکرد فرمانروایان ستمگر

متاسفانه با جدایی رهبری دین از رهبری سیاسی و کنار گذاشتن امامان معصوم(ع) از صحنه سیاست، حاکمانی روی
کار آمدند که واجد شرایط رهبری نبودند. عملکرد این ستمگران موجب شد مسلمانان سیر و منش آنها را ضد دین
بدانند; زیرا حکومت اسلامی با آنچه فرمانروایان ستمگر انجام م