پاورپوینت کامل جلوه ایثار ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه ایثار ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه ایثار ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه ایثار ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

>

گزارشی از موسسه ۱۲ فروردین –

مصاحبه از: اشرف آشوری و خدیجه عابدی

در اولین لحظه ورود به موسسه دوازده فروردین، تابلویی زیبا«جمله امام در باره موسسه » چشمان ما را به سوی
خود می کشاند.

همزمان با مطالعه آن، خانم فریده مصطفوی را رو به روی خودمی بینیم. ایشان ما را به گرمی می پذیرد، چند
قدمی به استقبالمان می آید و لبخند بر لب به ما خوش آمد می گوید.

خانم فریده مصطفوی، مسوول موسسه ۱۲ فروردین، عضو هیئت مدیره جامعه الزهراء قم و عضو شورای
فرهنگی اجتماعی زنان تهران است.

حدود بیست سال است که به تحصیل علوم حوزوی می پردازد و هم اکنون به درس خارج مشغول است.

خانم مصطفوی در تدریس علوم دینی نیز فعالیت گسترده ای دارد،نهج البلاغه، اخلاق و تفسیر از جمله دروسی
است که ایشان تدریس می کند. بالاخره در دانشکده پزشکی فاطمیه تدریس دارد و هم اینک رساله دکترای خود
را می نویسد.

از ماهنامه فرهنگ کوثر آمده ایم و قصد داریم به مناسبت سال امام خمینی(ره) با شما که از یادگارهای امام
هستید، مصاحبه ای انجام دهیم. همکار دیگرم در همین حال، چند شماره از نشریه کوثر را به ایشان تقدیم
می کند تا بیشتر با کوثر آشنا شوند.

اگر اجازه بدهید به فعالیتهای موسسه بپردازیم. یادم می آید سال ۶۱ بود. گویا شما به همراه بانوانی دیگر از این
موسسه، خدمت امام تشریف بردید. از آنجا شروع کنید.

بله، ملاقات خوبی بود، ماتصمیم گرفتیم برای اینکه از اعضاتشکری کرده باشیم، آنان را به حضور رهبر انقلاب
ببریم. همچنین ایشان در جریان کارهای ما قرار بگیرند. امام در آن جلسه خیلی به ما محبت کردند. خانم
مصطفوی یک جلد از صحیفه نور بر می داردو بعد از ورق زدن چند صفحه می خواند:

«باید از خانم های محترم، از بانوان معظم قم و حضارمحترم که امروز اینجا تشریف دارند، تشکر و قدردانی کنم.

شاید من بهتر از دیگران مشکلاتی که بر این مملکت در طول سلطنت این پدر و پسر گذشت، شاهد بوده ام و به
اندازه من کمتر کسی، ازباب اینکه عمر وفا نکرده است، شاهد این مسایل بود.

… اکثر شما خانم ها آن زمان را به یاد ندارید و شاید در بین شما بسیار کم باشد که آن زمان اسف بار را یاد داشته
باشد. درآن زمان به اسم این که می خواهیم نیمی از جمعیت ایران را فعال کنیم، آن شقی جنایتکار دست به یک
جنایت زد و آن جنایت «کشف حجاب » بود. و به جای اینکه نیمی از جمعیت ایران را فعال کند،آن نیمه دیگری
هم که نیمه مردان بود، به طور بسیار زیادی ازفعالیت انداختند و این عروسک هایی که درست کردند و در
همه ادارات جا دادند و در همه خیابانها راه انداخته اند، آنهایی که در ادارات بودند، سایر افرادی که در ادارات
بودند، راهم ازکارهای خودشان باز داشتند. و آنهایی که در خیابانها رهابودند، جوان های ما را به فساد کشاندند
و فعالیت جوانهای ما رااز دست آنها گرفتند. به اصطلاح خودشان می خواستند، تمدن شرق راوارد ایران کنند و
با آن وضعی که درست کردند، تمدن بزرگ اسلامی را هم از بین بردند.

و بحمدالله در شهر مقدس قم آنچنان پایداری کردند خانم ها وبانوان که مشت بر دهان آنها زدند و در تهران و
سایر شهرها هم اکثریت زنها، اکثریت بانوان با آنها مخالفت کردند و تو دهنی زدند.

… الان را مقایسه کنید با آن وقت و الان ایران تقریبا یک مدرسه شده است. و در هرکجای ایران که انسان نگاه
می کند،بانوان آنجا مشغول فعالیت اسلامی، دینی و حتی فعالیت سیاسی هستند، با حفظ عفافشان، با حفظ
شرافتشان. آنها در طول این مدت کم آن قدر فعالیت کردند که شما نمونه اش را در قم ملاحظه کنید واز این
نمونه در شهرهای دیگر هم هست.

البته من باید تشکر کنم، از اهالی قم و از بانوان معظم قم که در یک همچو اوقاتی که ماگرفتار ابرقدرتهای فاسد
هستیم و ایران از هر طرف مورد حمله آنهاست. شما بانوان! در پشت جبهه آن فعالیتی را می کنید که سلحشوران
در جبهه ها. همانطور که آنهامشغول فعالیت هستند، شماهم مشغول فعالیت هستید، یک راه از راه ساختن خود
و جوانهای خود و خانم های جوان و یک راه از راه پشتیبانی به آنهایی که در جبهه هاهستند و این یک امری است
که بسیار مورد تشکر است و بسیار آموزنده است و در پیش خدای تبارک و تعالی ارزندگی شایانی دارد…»(۱) اینها
قسمتی از سخنان امام در آن جلسه است که برایتان خواندم.

خانم مصطفوی! چه شد به فکر ایجاد این موسسه افتادید؟ ازروزهای آغازین فعالیتتان بگویید.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام مستضعفین و محرومین،همه تشنه خدمت به انقلاب بودیم. مادر
قبال خانواده شهدا ومستضعفان احساس وظیفه سنگین می کردیم. محرومیت جامعه وکمبودهای مردم
لحظه ای آرامم نمی گذاشت. راستش را بخواهید،فقرفرهنگی بیداد می کرد و خانواده های بی سرپرست محتاج
دلجویی بودند. من هم به تنهایی قادر به انجام این گونه وظایف نبودم به این خاطر مساله را با دوستان در میان
گذاشتم و سرانجام اولین جلسه در روز بعد ۱۲ فروردین ۵۸; یعنی روز رای گیری جمهوری اسلامی برگزار شد.
یادم می آید، حدود سی نفر دورهم جمع شدیم وبرنامه ریزی کردیم. در جلسه بعد تعداد ما به ۳۰۰ نفر رسید.
که همه با شور و شوق تشریف آورده بودند. ما با ۲۰ نفر کادر رسمی کار را شروع کردیم و از آن روز تابه حال، بدون
پشتوانه های مالی و وسیله و امکانات و مکان مناسب که معمولا هر موسسه ای اولین دغدغه اش هست، کار
کرده ایم. در طول ۲۰ سال برنامه هایمان وسعت پیدا کرد و امروز «یک کمربند امدادی » اطراف شهر قم
که مناطق فقیرنشین هستند، تشکیل داده ایم.

کلاس های قرآن و احکام و اخلاق و عربی و تفسیر، و مطابق تقاضای اهالی کلاسهای خیاطی، گلدوزی و
مکرومه بافی دایر کرده ایم. یک عده از طبقه مستضعف هم هستند که زیر پوشش ما هستند و پس ازبازرسی هایی
که انجام می شود، ماهانه مختصر کمکی به اینهامی کنیم و لباس و مواد غذایی در ماه رمضان و ماههای دیگر
به آنها می دهیم. کارگاهی داریم که در آنجا سالی یک بار مقدارزیادی مانتو، شلوار می دوزیم و به کمیته امداد یا
آموزش و پرورش تحویل می دهیم، تا به دست بچه های دبستانی و راهنمایی از قشرضعیف برسد. هر ۱۵ روز یک
بار مختصر جهازیه ای به افراد محروم می دهیم.

در این بیست سال در ۷ شهر دیگر شعبه ایجاد کردیم، اراک،خانسار، کرج، تهران، ساوه، ایوانکی، گرمسار،
ابوزیدآباد کاشان که روستاهای دارد.

خواهش می کنم که در باره شعب موسسه در این شهرها توضیح دهید.

به صورت خلاصه باید بگویم در «کوی کن » در اوایل کار موسسه درسال ۱۳۵۸ عده ای از خواهرهای علاقه مند به
برنامه های موسسه، از«کوی کن » و «