پاورپوینت کامل پیشوای صادق علیه السلام در اندیشه مقام معظم رهبری ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیشوای صادق علیه السلام در اندیشه مقام معظم رهبری ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیشوای صادق علیه السلام در اندیشه مقام معظم رهبری ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیشوای صادق علیه السلام در اندیشه مقام معظم رهبری ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

>

در دوران مبارزه با رژیم ستم شاهی و در زمانی که رهبری جامعه;مهمترین مساله نهضت اسلامی بود; رهبر معظم
انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای (دامت برکاته چند سخنرانی درباره تحلیل زندگانی امام ششم(ع) ایراد کرد که
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی;تحت عنوان «پیشوای صادق(ع ») توسط انتشارات سیدجمال و باهمکاری واحد ایدئولوژی
روزنامه جمهوری اسلامی تنظیم و منتشرگردید. تاریخ دقیق انجام سخنرانی معلوم نیست ولیکن بین سالهای ۴۵ ۵۰
شمسی بوده است. کتاب «پیشوای صادق(ع ») در بین سالهای ۵۸ تا ۶۰ شمسی منتشر شده است. در هر حال; محتوای
کتاب هرچندمختصر است ۱۱۱ صفحه اما یکی از بهترین تحلیل های سیاسی درباره عملکرد امام صادق(ع) شمرده می شود.
مباحث این اثروزین;با رعایت امانت و براساس ترتیب و نظم کتاب به طور خلاصه عبارت از چند نکته ذیل است:

۱- دو قضاوت درباره امام صادق(ع) دربین مردم وجود دارد که هردو محل تامل است. قضاوت اول حمایت آمیز است: آن
امام بزرگ;فرصتی طلایی برای تعلیم و تربیت به دست آورد و چنان غرق در نشرعلم و دین شد که نتوانست به فریضه امر
به معروف و نهی از منکرعمل کند و ناچار شد در مقابل حکام ظلم و جور به مدح و ستایش وتملق بپردازد! قضاوت دوم
اعتراض آمیز است: او در زمانی که ظلم وجنایت از در و دیوار می بارید، ره عافیت در پیش گرفت و از رسالت انسانی یک
رهبر غفلت ورزید و به درس و بحث دل خوش کرد! در حالی که شیعیانش گرفتار تعقیب و زندان و شکنجه و تبعید و قتل
و غارت بودند!

۲- هیچ یک از آن دو قضاوت; پایه و مایه استوار و صحیحی ندارد.هردو قضاوت براساس چند روایت مجعول شکل گرفته
است که دقت درمحتوای آن; ساختگی بودن آن را آشکار می سازد، زیرا ساحت رفیع امامت بسی پاک تر و والاتر از آن است
که آلوده به تملق و ستایش بی جا; آن هم نسبت به طاغوت ها و ستمگران گردد. علاوه برآن که برخی از این روایات، اساسا
سند ندارد.

۳- در برخی از روایات مذکور که سندی برای آن ذکر شده، راوی شخصی است به نام ربیع حاجب. ربیع کیست؟ ربیع
آجودان مخصوص منصور خلیفه عباسی و به تعبیر آن روز حاجب او بود. اونزدیک ترین و مورد اعتمادترین شخص در
دستگاه منصور بود و در سال ۱۵۳ هجری به مقام وزارت نیز رسید و تا آخر زندگی منصور (سال ۱۵۸ هجری) در پست
وزارت باقی ماند. شگفت آور است که عاقلی; سخن نزدیک ترین یار خلیفه را درباره ذلت و تضرع دشمن خلیفه،
بی هیچ تحقیق و جستجویی بپذیرد!

۴- قضاوت دوم (قضاوت اعتراض آمیز) سخنی است شبیه داوری های شرق شناسان که غالبا آلوده به غرض یا برخاسته از
جهل و بی خبری است و مبتنی بر بینش مادی و الحادی، مانند قضاوت خاورشناس یهودی;فیلیپ حتی درباره صلح امام
حسن(ع) و قضاوت خاورشناس مارکسیست;پطروشفسکی بعثت رسول اکرم(ص).

۵- نظریه و داوری صحیح درباره امام صادق(ع) و سایر امامان علیهم السلام ، قضاوت سومی است که با تحقیق درمنابع و
مآخذ ودقت در آن به دست می آید و آن این است: امامان شیعه، همانند خودپیامبر(ص) هدفی جز این نداشتند که نظام
عادلانه اسلامی را با همان ویژگی ها و اهدافی که قرآن روشن کرده ایجاد کنند و یا استمراربخشند. زیرا امامت; تداوم
نبوت است. براین اساس، برنامه عمومی امامان علیهم السلام دو بخش اساسی و انفکاک ناپذیر داشت:

الف) تبیین ایدئولوژی اسلام.

ب) تامین قدرت اجرایی و اجتماعی.

۶- امامت از نظر تاریخی چهار دوره را پیمود:

الف) سکوت.

ب) قدرت.

ج) شهادت.

د) جهادی دیگر.

دوره اول از رحلت رسول اکرم(ص) شروع شد و با آغاز حکومت امیرالمؤمنین(ع) پایان یافت.

دوره دوم; دوره حکومت امام علی(ع) و امام مجتبی(ع) است. دوره سوم عبارت از بیست سال میانه صلح امام حسن(ع)
(سال ۴۱ هجری) وشهادت امام حسین(ع) (سال ۶۱ هجری) است. دوره چهارم; بعد ازشهادت سیدالشهداء(ع) تا دو قرن
بعد و آغاز غیبت است.

۷- امام امیرالمؤمنین علی(ع) در دوره اول که بیست و پنج سال به طول انجامید، برای حفظ اسلام و جلوگیری از
اختلاف، دست به قیام مسلحانه نزد و در برابر غاصبان حکومت سکوت کرد و بلکه ازروی کمال علاقه و دلسوزی نسبت به
اسلام و جامعه اسلامی; آنان رایاری کرد و در مسائل سیاسی، نظامی و غیره راهنمایی نمود;چنانچه این مطلب از
نهج البلاغه و کتب تاریخ استفاده می شود.

۸- در دوره دوم; هرچند بسیار کوتاه بود. حدود پنج سال امایک حکومت صد در صد اسلامی ارائه و حاکم گردید و عدالت
استقراریافت و ارزشهای جاهلی رخت بربست.

۹- در دوره سوم، تلاش برای بازگرداندن قدرت به خاندان پیامبر(ص) در فرصت مناسب، شروع شد و شیعه; عملا به کار
نیمه مخفی اهتمام ورزید.

۱۰- دوره چهارم; ادامه دوره سوم و با همان روش و البته به صورت برنامه دراز مدت بود. این دوره، هرچند پیروزی ها و
سکست هایی درمراحل مختلف داشت اما در زمینه کار ایدئولوژیک، به پیروزی قطعی رسید. برای آشنایی با زندگی امام
صادق(ع) باید این دوره را بیشتر بررسی کنیم.

۱۱- در دوره چهارم; امامان شیعه علیهم السلام تلاشی مستمرداشتند تا با فعالیت ایدئولوژیک ومبارزه با تحریف، زمینه
احیای حکومت اسلامی و حضور قرآن و سنت را در جامعه فراهم آورند و این انقلابی بزرگ و اساسی بود، شبیه انقلابی که
رسول الله(ص) درجامعه جاهلی پدید آورد و شاید از آن هم مشکل تر; زیرا تجدید یک انقلاب، گاه از ایجاد آن دشوارتر
است.

۱۲- در آغاز دوره چهارم، وضعیت شیعه بنابر روایت امام صادق(ع)چنین بود: «ارتد الناس بعدالحسین(ع) الا ثلثه
ابوخالد الکابلی و یحیی بن ام الطویل و جبیربن معطم ثم ان الناس لحقوا و کثرواو کان یحیی بن ام الطویل یدخل
مسجد رسول الله(ص) و یقول:

کفرنابکم و بدا بیننا و بینکم العداوه و البغضاء.»

پس از شهادت امام حسین(ع) همه منحرف شدند جز سه نفر: ابوخالدکابلی، یحیی بن ام طویل و جبیربن معطم.
بعدها دیگران محلق شدندو شیعیان زیاد گردیدند. یحیی بن ام طویل به مسجد پیامبر(ص) درمدینه وارد می شد و
خطاب به مردم می گفت: ما به شما کافریم ومیان ما و شم