پاورپوینت کامل تو را با ندبه می خوانم ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تو را با ندبه می خوانم ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تو را با ندبه می خوانم ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تو را با ندبه می خوانم ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

تو را می خواهم و می خوانم؛ تو می آیی و
آمدنت دور نیست. این مژده را در بیابان یأس
از نهان دلم گرفته ام که تو می آیی و آمدنت
مثل شعر ناگهانی است و چونان سبزه، زمرّد
زمین. مثل اشک، هزاران عاطفه داری و
چونان تحویل سال، هزار خنده و دیدار.
فانوس ها را به کوچه ها آورده ام و در
آبگینه هاشان آتش ریخته ام تا در صبح
استقبال، کسی دل مرده نباشد. هرچند
می دانم که تو در راهی و با خود یک اقیانوس
آب می آوری، به اندازه ای که همه تشنگان
تاریخ را سیراب کنی. حدیث گل و بلبل و
شمع و پروانه را که کهنه ردائی نخ نما بودند
رها کرده ام و حدیث ندبه تو را به زمزمه
نشسته ام که همیشه تازه است و هر روزِ مرا
جمعه می کند؛ جمعه ای به ساحت انتظار.

تو را می خواهم و می خوانم؛ زیرا می دانم
که اسب آرزویم، تنها در چمن زار ظهور تو
چابک خواهد بود، زیرا با تو از تیرگی های
شبهای غیبت، از همیشه جور و از فریب
سراب های روزگار، راحت تر از همه سخن
می گویم؛ مولای من! کاش لایق بودم تا
وجود فراتر از اقیانوست را ببوسم و شمیم
مست تر از گلت را ببویم. کاش کبوتری سبک
بال در کهکشان مهر و عشق تو بودم و
چکاوکی آشیانه بسته در آلاچیق کویت. هنوز
در انتظارت نشسته ام. می دانم که می آیی و
تمامی پرستوهای مهاجر را در ییلاق کویت
ساکن می کنی. می دانم که آغاز تمامی
سلام ها و پایان تمامی خداحافظی ها خواهی
بود. هنوز در انتظارت نشسته ام و هر صبح و
شام چشمان منتظرم را به عطر گل نیلوفر
می آرایم. ای عصاره وجود! کاش حائل ضخیم
فراق دریده می گشت و غم هجرانت به سر
می آمد. آنگاه وصال، رنگین ترین قصه آمالم
با آهنگ سلام خوانده می شد. اما دریغ که
عرصه انتظار تقدیر من شده است و مرا جز
انتظار راهی نیست! انتظاری طاقت فرسا، که
گنجینه سرخین سینه ام را صندوقچه ای گرد و
غبار گرفته و تازیانه خورده از اظلام زمانه،
کرده است. و در حالی این چنین، آیا داروی
مرحم گذاری به غیر از ندبه مرا التیام
می بخشد؟ آه! ندبه، ندبه چیست که این گونه
آرام بخش است؟

ندبه، زبان راز و رمز عاشقان حضرت
بقیه الله الاعظم است که هر صبح جمعه به
هزاران امید گویا می شود و با کلام قدسی اش
بر دل خستگان طریق عشق، هزار لاله امید
که هر کدام به نوعی بوی وصال می دهد؛
می کارد. و چنین است که در ندبه، سرور و
شادی از دل حزن و اندوه به پا می خیزد.
وگرنه چگونه ممکن است که از «مغیّب لم
یخل منا» به «سبیل فتلقی» رهنمون
می گردیم و از «احار فیک» به «ترانا نریک»
واصل می شویم؟

مگر نه این است که فلسفه «فلیبک
الباکون»، «فنقرّ عینا» می باشد و شرط «ننتفع
من عذب ماءک»، «فقد طال الصدی»؟ مگر نه
این است که مأموریم تا در جرگه «ولیصرخ
الصارخون» و «یضج الضاجون» درآییم و با
چشمانی که مصداق «قذیت عین» هستند به
انتظار صاحب «لواء النصر» بنشینیم اگرچه
ندانیم که در کجاست؟؛ «ابرضوی او غیرها ام
ذی طوی»؟

ندبه ناله شیدایی منتظران نور است که در
فراق گمشده تاریخ بلند است. و کدام عاشق
است که با ناله های شیدایی و راز و رموز
طریقت عشق بیگانه باشد؟ هیچ نمی بینی که
سالکان این طریقت را به طلیه ناله محک
زنند و به شدت شیدایی رتبه دهند؟ پس هان
که در ندبه، جز راز نجویی و جز به شیدایی
زمزمه اش نکنی.

ندبه قصه ترکنازی قلندران عشق است
که در غم فراق قافله سالار این طریقت با
آهنگ غم خوانده می شود. هیچ قلندر
دیده ای که شادی اش را غیر اشکِ یاد آن
حضرت غایب از نظر رقم زند؟!

پس زنهار! که از این قافله عقب نمانی. بیا
تا طوفان آهی گردیم و بر ابر باران زای ندبه
سوار گردیم و همراه باران های اشک بر
چمن زار انتظار فرود آییم، باشد که در صبح
صادق فَرَج، اولین شاهدان طلوع آن
شمس الشموس ولایت گردیم. وه که چه
دیدنی است آنگاه که شکست فضاحت بارِ
سایه تیره و سرد مه فراق را نظاره گر باشیم و
پیروزی غرورآفرین پرتوهای خورشیدِ آخرین
وصال را به تماشا بنشینیم.

ندبه پربهاترین هدیه عاشقان فَرَج
حضرت دوست است که به کادوی اشک
پیچیده گشته تا هر صبح جمعه در طبقی از
اخلاص، هدیه به قدوم مبارک معشوق گردد.
و چنین است که ندبه بی اشک را نخرند
آن سان که هدیه بی کادو را. و به راستی چه
چیزی بهتر از هدیه، نیاز ناز محبوب را
برطرف می کند و کدام معشوق است که نیاز
نازش اشک باشد جز آن معشوق عالم
هستی؟

ندبه نوحه فراق عاشق شیدایی است که
تقدیر تاریخ او را سرگردان معشوق کرده است
و راز ناله عاشق اینجاست که سرگردان است
ورنه عاشق آنجا که به معشوق رسیده باشد،
نه به اشک و ناله، بلکه به مستی و تغزل
روی می آورد و چنین است که آنچه عاشق را
مجنون می کند فراق است و هجران، نه
وصال و دامان.

اگرچه در دنیایی که در آن عاشق مآبان
هوشیار و مجانین بی خبر از عشق با راز و
رمزهای تصنعی تکلم می کنند، دیگر فراق و
وصال، حاملان راز و رمز تاریخ نخواهند بود.
مگر شنیده شده است که مرکب عشق در
وادی عقل چابک باشد؟ و یا شنیده شده است
که مجنونی جز در گلستان عشق به تغزل
نشیند؟ هرگز! که اگر چنین بود دیگر عاشقی
را جنون، شرط اول نبود.

ندبه سرود آرام بخش دلدادگان دلبری
است که گوهر وجودش میراث چندین هزار
ساله انبیاست و ندبه، حاوی تاریخ انبیا. از
اینروست که ندبه را در فراق آن میراث دار
انبیا می خوانند. و وقتی تاریخ انبیا، تاریخ
مظلومان است و ندبه، غم نامه آن تاریخ، چرا
به آخرین مظلوم تاریخ تعلق نگیرد؟

ندبه ابر پر آب رحمت لایزال حضرت
منّان است که در آسمان ولایت سینه گسترده
است تا بر چمنزار اهل ولا ببارد. مگر
لاله های ایمان این گونه شکوفه دهند. و اگر
ابرهای ندبه و کمیل و عاشورا و توسل و…
نبودند، بذر کدامین گل ایمان در زمین تفتیده
و خشکیده عصیان و گ