پاورپوینت کامل استفتائات رسانه ای ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استفتائات رسانه ای ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استفتائات رسانه ای ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل استفتائات رسانه ای ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۶۸

رسانه ها و فتاوای مراجع تقلید

رسانه آبشخوری است که انسان ها در طول شبانه روز از آن به طرق مختلف، تغذیه فکری و معنوی می کنند در این میان، رسانه های نو، از جمله رادیو، تلویزیون، سینما، اینترنت، ماهواره و پیامک یا (sms) از اهمیت ویژه ای برخوردارند. برخی از این رسانه ها که در دامان تمدن غرب هم زمان با شروع جنگ جهانی دوم متولد شده و به سرعت رشد کرده اند، در طول حیات خود تحولات اجتماعی فرهنگی بسیاری را سبب گردیده اند. امروزه رسانه های جمعی به دلیل اثرگذاری بر افکار، گرایش ها و احساسات عمومی مطرح اند و با ظهور مسئله جهانی شدن، افزون بر آنکه رسانه ها از عوامل سرعت بخشی به آن شمرده می شوند، در تبادلات بین فرهنگی نیز، موازنه فرهنگی را به نفع کشورهای صنعتی غرب به سبب برخورداری از امکانات، محصولات و فرصت های بیشتر رسانه ای تغییر می دهند. به همین دلیل، یکی از چالش های مهم کشور های جهان سوم، به کار گیری این ابزارها در فضای داخلی و جهانی است. استفاده از این ابزار برای کشورهایی که در پی حفظ استقلال و ارتقای فرهنگی خود هستند یا داعیه دار فرهنگ و اندیشه نو برای بشریت اند، اهمیت به سزایی دارد. از طرف دیگر، نقش رسانه های قدیمی در حال کم رنگ شدن است. برای مثال، روزنامه نگاران و بسیاری از مردم از طریق وبلاگ ها اطلاعات خود را برای قضاوت در اختیار دیگران قرار می دهند. از این رو، بررسی اثرگذاری رسانه در گسترش فرهنگ دینی یا غیر دینی برای نظامی همچون نظام مقدس اسلامی ایران لازم است.[۱] که طبعاً باید به دور از سطحی نگری و برخوردهای عامیانه داوری شود و این قضاوت را از منظر کارشناسان دین و فقیهان متبحر و مراجع عظام تقلید، جویا شویم. باشد تا باید ها و نبایدهای رسانه را از نوّاب عام امام زمان(عج) بگیریم و در مسیر تحقق بخشیدن به آرمان های جهانی حضرت مهدی(عج) گام کوچکی برداریم. ان شاء الله

در ابتدا باید یادآوری کنیم «مسائلی که انسان غالباً به آنها احتیاج دارد، واجب است یاد بگیرد».[۲] مقام معظم رهبری در خصوص مراجعه آحاد مردم به کارشناسان مسائل دینی، چنین فرموده است:

«اظهار نظر در مسائل دینی و احکام شرعی برای کسانی که صاحب نظر نیستند، جایز نیست و بر مؤمنین واجب است در تمام احکام دینی به مراجع بزرگوار تقلید و اسلام شناسان مورد وثوق و اعتماد، مراجعه نمایند».[۳]

موسیقی و رسانه

ابتدا باید در خصوص موسیقی و آثار آن توضیح داده شود و دلیل حرمت آن بیان گردد:

(وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْتَری لَهْوَ الْحَدیثِ لِیُضِلّ عَنْ سَبیلِ اللّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ)[۴]؛

«و برخی از مردم سخنان بیهوده را می خرند تا مردم را از روی نادانی، از راه خدا گمراه سازند».

«موسیقی» یا «موسیقیا»، واژه ای یونانی است که در فرهنگ لغت، معادل «غنا» است؛ ولی در حوزه مفاهیم دینی و اصطلاح فقه، با یکدیگر تفاوت دارند. «غنا» در اصطلاح شرعی عبارت است: از آوازی که از حنجره آدمی بیرون آید و در گلو چرخانده (چهچهه) شود و در شنونده حالت سرور و وجد ایجاد کند و مناسب مجالس لهو و خوش گذرانی باشد. اما موسیقی به صوت و آهنگی گفته می شود که از آلات موسیقی، پدید آید. بر این اساس، نسبت بین موسیقی علمی و موسیقی فقهی، عموم و خصوص مطلق است.[۵]

در قرآن چند آیه در این زمینه وجود دارد و با توجه به آیات ذیل، حرمت غنا و موسیقی لهوی به خوبی ثابت می شود: لقمان/۶، فرقان/۷۲، مؤمنون/۳، حج/۳۰، قصص/۵۵.

«لهو» چیزی است که انسان را به خودش آن چنان مشغول کند که باعث غفلت و بازماندن از کارهای مهم تر شود و در روایات از آن به «غنا» تفسیر شده است.[۶] در مورد «غنا» پیامبر اعظم(ص) می فرماید: «الغِناءُ رُقَیَّهُ الزَّنا؛ غنا نردبان زناست».[۷]

در توضیح کامل ترِ «لهو» چنین گفته اند: سازگاری و هم نوایی آواز و آهنگ نواخته شده با مجالس فساد و خوش گذرانی است، بدین معنا که ممکن است نغمه ای طرب انگیز نباشد، ولی از نغمه هایی باشد که در مجالس فاسقان و هواپرستان رایج باشد. به این آهنگ، آهنگ لهوی می گویند و اگر از هر دو مشخصه (طرب و لهو) برخوردار باشد، به آن مطرب لهوی می گویند.

همه مراجع تقلید «لهوی» بودن را جزء و قید موسیقی حرام می دانند؛ ولی در قید «طرب انگیزی»، اختلاف نظر دارند.[۸]

تشخیص موسیقی حرام و مجاز

در این مورد از مراجع تقلید چنین استفتا شده است:

ملاک و مرجع تشخیص موسیقی و غنای حرام در نظام اسلامی کیست: وزارت ارشاد، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، کارشناسان موسیقی، فقیهان، عرف مردم یا شخص؟

همه مراجع عظام در تعیین و تشخیص موسیقی حرام و جایز فرموده اند: «باید به عرف عام مراجعه کرد».[۹]

حکم انواع موسیقی

در خصوص انواع موسیقی چنین استفتا شده است:

آیا میان انواع موسیقی ها از قبیل اصیل (سنتی)، کلاسیک، محلی (بومی)، پاپ و … تفاوتی در حکم وجود دارد؟

همه مراجع فرموده اند: خیر، هیچ گونه تفاوتی میان آنها در حکم نیست و معیار حرمت استماع موسیقی، طرب انگیزی و لهوی بودن آن است.[۱۰]

و در باره موسیقی سنتی استفتا شده است:

آیا موسیقی سنتی که میراث ملی ایران می باشد، حرام است یا خیر؟

مقام معظم رهبری در پاسخ این استفتا فرموده است: «چیزی که از نظر عرف، موسیقی لهویِ مناسب با مجالس لهو و معصیت محسوب شود، به طور مطلق حرام است و در این مورد فرقی بین موسیقی ایرانی و غیر ایرانی و موسیقی سنتی و غیر آن نیست».[۱۱]

بقیه مراجع عظام نیز موسیقی لهوی و مطرب را حرام دانسته اند.[۱۲]

موسیقی و آهنگ های صدا و سیما

درباره پخش موسیقی مشکوک از رسانه ملی (صدا و سیما) چنین استفتا شده است:

گاهی از صدا و سیما آهنگ هایی پخش می شود که به نظر می رسد مناسب با مجالس لهو و خوش گذرانی است؛ در حالی که در نظر دیگران این چنین نیست! آیا می توانیم آنان را از گوش دادن به آن منع کنیم؟

در پاسخ این فتوا، مراجع فرموده اند: «بر شما واجب است که به آن گوش ندهید؛ ولی نهی دیگران مبتنی بر این است که آنان هم آن را موسیقی حرام بدانند».[۱۳]

استماع نوارهای موسیقی مجاز

در خصوص شنیدن و گوش دادن به نوارهای مجاز، چنین استفتا شده است:

گوش دادن به نوارهایی که توسط وزارت ارشاد یا حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی تهیه می شود و از نظر آنان مجاز است، چه حکمی دارد؟

اکثر مراجع تقلید در پاسخ این استفتا فرموده اند: اگر مشتمل بر غنا و موسیقی لهوی باشد، حرام است.

و مقام معظم رهبری چنین مرقوم داشته اند:

«اگر فیلم ها یا نوارها به نظر مکلّف عرفاً مشتمل بر غنا یا موسیقی مطرب و لهوی مناسب با مجالس لهو و گناه باشد، توزیع و عرضه آنها و همچنین دیدن و گوش دادن به آنها برای او جایز نیست و مجرد تأیید برخی از ادارات مربوطه، زمانی که مکلف در تشخیص موضوع با نظر تأیید کنندگان مخالف است، دلیل شرعی برای جواز محسوب نمی شود».[۱۴]

عدم تأثیر موسیقی حرام

در خصوص عدم تأثیر موسیقی حرام در برخی افراد، استفتا شده است:

اگر استماع موسیقی هیچ گونه تأثیری در انسان نداشته باشد، آیا باز حرام است؟

مراجع در پاسخ فرموده اند: «اگر از نوع موسیقی حرام باشد، گوش دادن به آن جایز نیست؛ هر چند در شخص خاصی تأثیر نداشته باشد».[۱۵]

موسیقی حرام چه نوع موسیقی است؟

درباره این موضوع از مراجع تقلید استفتا شده است:

ویژگی های موسیقی حرام (بدون کلام) کدام است: داشتن ریتم تند، ایجاد رقص در شنونده، طرب انگیزی آن و یا هیچ کدام؟

امام خمینی(ره)، حضرات آیات عظام: خامنه ای، فاضل لنکرانی و نوری همدانی: «معیار حرمت موسیقی، طرب انگیزی و لهوی بودن آن است که با مجالس گناه و خوش گذرانی و فساد، تناسب دارد».

بهجت و صافی: «استفاده از آلات موسیقی به طور مطلق حرام است».

تبریزی، سیستانی، مکارم و وحید: «معیار حرمت موسیقی، لهوی بودن آن است که با مجالس گناه، خوش گذرانی و فساد تناسب دارد».[۱۶]

موسیقی تحریکی چیست؟

از مراجع تقلید عظام در این خصوص چنین پرسیده شده است:

آیا زن و شوهر به جهت تمایل به یکدیگر و افزایش شهوت می توانند به موسیقی لهوی گوش فرادهند؟

مراجع: «گوش دادن به موسیقی حرام، جایز نیست و صرف افزایش تمایل به همسر، مجوز شرعی برای استماع آن محسوب نمی شود».[۱۷]

مجالس موسیقی

درباره شرکت در مجالسی که موسیقی نواخته می شود، از مراجع تقلید چنین استفتا شده است:

در صورتی که در مجلسی، مجبور باشیم موسیقی مطرب و لهوی را تحمل کنیم، آیا باز هم مرتکب گناه شده ایم؟

مراجع تقلید: «اگر احتمال تأثیر می دهید با فراهم بودن سایر شرایط باید نهی از منکر کنید. اگر نمی پذیرند، چنانچه حضور شما در آنجا باعث استماع حرام و یا تأیید گناه گردد، مجلس را ترک کنید، مگر آنکه باعث فتنه و فساد شود. در این صورت ماندن در آن محل به مقدار ضرورت اشکال ندارد. البته در صورت امکان باید از گوش دادن به موسیقی حرام، اجتناب ورزید».[۱۸]

شرکت در مجالس لهو و لعب جایز نیست.[۱۹]

مجلس عروسی و پخش موسیقی

در این خصوص از مراجع تقلید استفتا ش