پاورپوینت کامل گنج های بهشتی ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گنج های بهشتی ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گنج های بهشتی ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گنج های بهشتی ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۷

تفسیر دو آیه آخر سوره بقره

«امَنَ الرَّسولُ بِما اُنزِلَ اَلیهِ من رَبِّهِ و المؤمنون؛ گروید و اعتقاد کرد رسول صلی الله علیه و آله وسلم به آن چیزی که
فرستاده شد به او از پروردگار او و مؤمنان [نیز به او آن ایمان دارند[.»

آن چیز که از پروردگار به او فرستاده شد، آن آیات قرآن است و احکام دین و حقوق
شرع. این، شهادت و تصریح است از حق سبحانه بر صحَّت ایمان آن حضرت. مؤلفانِ اُمَمِ
دیگر که در سیرتِ پیغمبر تحقیق کردند، بالاتفاق گویند آن حضرت به رسالت خویش معتقد
بود و حقیقتا خود را فرستاده خدا می دانست و آن چه به نظرش می آمد، فرشته خدا و آن چه
می شنید، وحی آسمانی می شناخت. و بر آن که او جازم (مطمئن) است در امرِ خود و شک
ندارد.

«کُلٌّ امَنَ باللّهِ وَ ملائِکَتِهِ و کُتُبِهِ و رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَینَ اَحَدٍ مِن رُسُلِهِ؛ همه ایشان گرویده اند به خدا
و به فرشتگان او و به کتاب های مُنزِله وی و به فرستادگان او [و می گویند [ما جدایی نمی اندازیم در ایمان
میان هیچ کس از رسولان او.»

یعنی ایمان مؤمنان از طریق نظر و استدلال است و هر یک از ایشان گرویده به خدا و به
وجود ازلی و ابدی اَسمای حُسنی و صفات جلال و احکامِ کامله او و به فرشتگان او که
مقرّبان حضرت کبریایند و رُسُل اویند از حق سبحانه و به کتاب هایِ مُنزِّله وی که همه حق
است و کلام او سبحانه است و به فرستادگان او که هر یک پاک و معصومند و برگزیده و وحی
گذارنده و خواننده مردمان به راه خود.

«و قالوا سَمِعنا وَ اَطَعنا غُفْرانَکَ رَبَّنا و الَیکَ المَصیرُ؛ و گفتند همه مؤمنان شنیدیم و فرمان
بردیم، پس بیامرز ما را ای پروردگار ما و به سوی توست عقاب و ثواب و بازگشتِ همه بندگان بعد
از موت.»

مؤمنان گویند که همه رسولان الهی را تصدیق کنیم و به همه ایشان ایمان آورده ایم. به
خلاف یهود و نصاری که از روی حسد، منکر بعضی رُسُل شده اند. پس [مؤمنان] گفتند:
اجابت کردیم قول خدا را و اطاعت نمودیم. پس به جانب ربوبی خطاب برآمده گفتند: ای
پروردگار! بیامرز ما را به آمرزش خود و می طلبیم آمرزش تو را و بازگشت همه به
سوی توست.

و این، اقرارِ تصدیق ایشان است به بعث (حشر در روز قیامت).

و در حدیث است که پیامبر فرمود: چون شب معراج به سدرهُ المنتهی رسیدم، مراسه
چیز عطا کردند، اول نمازهای پنج گانه؛ دوم، خواتیم (آخر) سوره بقره؛ و سوم آن که ذنوب
(گناهان) کبیره امت مرا بیامرزیدند اگر شرکت نیارند به خدا.

گویند: چون رسول به معراج رفت و بساط گیتی را به قدم همت طی کرده به منزل قرب
رسید از حضرت عزّ،ت خطابِ مُستَطاب رسید که: یا محمد! بخواه آن چه می خواهی.

فرمود: تَحیّات (درودها) و سلام های طیّب و طاهر و پاکیزه از آنِ خداست.

از جانب او سبحانه جواب آمد که «السَّلامُ عَلیکَ ایُّها النَّبیُ وَ رَحمَهُ اللّه و بَرَکاتُهُ»

رسول صلی الله علیه و آله وسلم موافقت این کلام کرده فرمود که: «السَّلام عَلَینا و عَلی عِبادِاللّه الصّالِحین» و
سپس شهادتین خواند.

[و در این جا] حق تعالی فرمود که: «امَنَ الرَّسولُ …»

سیّد عالم صلی الله علیه و آله وسلم مناجاتی کرد محتوی بر آن که مرا شربتِ این کرامت، بی مؤمنانِ امت،
گوارنده نیست.

حق سبحانه فرمود: «و المؤمنونُ کُلٌّ …» بعد از آن فرمود که: یا محمد! امَّتِ تو در قبولِ
احکام چه می گویند؟

فرمود: «و قالوا سَمِعنا و ….»

دعاهای قرآنی

«لا یکلِّفُ اللّه َ نَفسا الاّ وُسعَها؛ تکلیف نکند و در رنج نیفکَنَد خدا هیچ نفسی را مگر مادون طاقت او و
گنجایش قدرت او.»

«لَها ما کَسَبَت و عَلَیها ما اکتسبت؛ آن نفس را باشد آن چه کند از نیکویی ها (یعنی منفعت آن
نیکویی ها به او جمع شود) و بر وی باشد آن چه به جا آرد از بدی ها (یعنی ضرر معاصیِ او به او بازگشت
می کند نه به غیر)»

بدان که حق تعالی در این آیه، با بلیغ ترین وجه فرموده که فراتر از وسع و طاقت، جایز
نباشد تکلیف کردن.

و دلیل بر آن که حق سبحانه، ما را تکلیف کمتر از وسع و توانایی کرده، آن است که ما را
طاقت آن است که شبانه روزی زیاده از هفده رکعت نماز بگزاریم و در سالی بیشتر از یک
ماه روزه داریم. او سبحانه با وجود این، بر هفده رکعت و سی روز، فرمود.

و حق تعالی تکلیف نکرده هیچ نفسْ را مگر آن چه بر او آسان باشد و نه دشوار و تکلیف
نکرده هیچ کس را به قدر طاقت او، چه اگر تکلیف [به اندازه] طاقت کردی، مُکَلَّف به رنج
افتادی پس به جهت آن، تکلیف فرمود به مادون (پایین تر و کم تر) از طاقت.

و نیز در این آیه دلیل است بر آن که ثواب و عقاب و خیر و شر و طاعت و معصیت، نفعی
و ضرری به خدای سبحانه نرساند. و نیز دلیل است بر آن که ثواب و عقاب بر عمل است و
خدای تعالی بر طبق فعل ایشان عمل خواهد کرد که طریق عدالت منوط است به آن، مگر که
گاهی که نظر به فضل خود کرده، قلم عفو بر سر معاصی بنده کشد و ما سوای عدل و فضل،
ظلم است و او سبحانه از آن منزَّه و مُبرّاست. پس یا بر وفق عدل با بنده عمل خواهد کرد و یا
بر طریق فضل. مروی است که چون حضرت رسالت پناه صلی الله علیه و آله وسلم در شب معراج، این کلماتِ با
برکات را از واهبُ العَطایا استماع فرمود، به الهام الهی به زبان امت، این کلامِ میمنت انجام را
ادا فرمود که:

«رَبّنا لا تُوْاخِذنا اِنْ نَسِینا او اَخطَأنا؛ ای پروردگار ما! مگیر ما را به عقوبت اگر فراموش کردیم فعلی
از طاعات را یا خطا کردیم (و بدون قصد مرتکب مناهی شدیم.)»

مفسّران، نسیان و خطا را در این مقام به یکی از چهار وجه تفسیر کرده اند:

یکی آن که نسیان به معنی ترک است و خطا به معنی ذنب (گناه). زیرا که معاصی،
موصوف به خطا می شود از جهت آن که ضدّ صواب است و اگر چه فاعل آن در انجام عمل
قصد کند و عمدی باشد. پس در این حال، خدای تعالی بندگان را امر کرده به استغفار از
آن چه ترک آن کرده اند از واجبات و از آن چه اقدام به آن کرده اند از گناهان. در این حال، معنی
آیه آن است که: ای آفریدگار ما! مؤاخذه مک