پاورپوینت کامل گوهر اندیشه(برگزیده متون اندیشمندان خارجی) ; از رهگذر ستایش ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گوهر اندیشه(برگزیده متون اندیشمندان خارجی) ; از رهگذر ستایش ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گوهر اندیشه(برگزیده متون اندیشمندان خارجی) ; از رهگذر ستایش ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گوهر اندیشه(برگزیده متون اندیشمندان خارجی) ; از رهگذر ستایش ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۲۹

چراغ امید

خدایا! تویی که چراغ امیدهای مرا هم چنان روشن نگاه می داری و بر تاریکی پیرامونم نور
می افشانی. همه ما از برکت بی پایان تو بهره ای بردیم، زیرا هر جانی که به این جهان می آید، به نورِ
حقیقی که همانا تویی، منوّر می گردد و در تو هرگز تغییری رُخ نداده است و طریقِ تو را گریزی
نیست.

ای پروردگار ما! بگذار تا سایه بال هایت به ما اُمید بخشد. ما را محافظت کن و حامی باش. از
هنگام کودکی تا آن هنگام که موهایمان به سپیدی می گراید، دستِ حمایتِ تو بر سرِ ماست.

هرگاه قوتِ ما به قدرت تو مُتکی است، قوی هستیم و هرگاه به تواناییِ خویشتن بسنده کنیم
از ضعیفانیم.

خیر و صلاح ما جاودانه در تواست و اگر از توروی برتابیم، آن خیر به شرّ بدل می شود. ای
خدا! بگذار تا عاقبت به خانه خود نزد تو بازگردیم تا که گم نشویم، زیرا خیرِ ما در توست و چون
عینِ ذاتِ توست، از عیب و نقص مبرّاست.

پروردگارا! اعترافات مرا بپذیر. زبانِ من آن اعترافات را هم چون قربانی، تقدیم درگاه تو
می کند، زیرا دستِ تو بود که زبانِ مرا تکوّن بخشید و روح تو بود که آن را به شکرگزاری ات
واداشت.

ای خدا! همه وجودم را شفا ده تا با همه وجودم فریاد کنم: خدایا! تو همتا نداری. ای خدا!
همان گونه که روی پوشاندن از خورشید، محال است، اَحدی را یارایِ گریز از گرمایِ سوزانِ تو
نیست. بگذار تا روحِ من از رهگذر ستایشت، عشقِ خویش را بر تو آشکار کند. بگذار تا با الطاف
تو معترف شود و شکرانه آن ها را به جای آرد.

ای خدا! هر ذرّه از آفرینش، بی وقفه تو را تسبیح می گوید.

ای خدا! حیوانات و اشیاء بی جان نیز با لب های آن کسانی که در آن ها تأمل می کنند، تو را
می ستایند.

جان های ما به چیزهایی که آفریده ای تکیه می کنند تا آن که بتوانیم از نا توانیِ خویش خلاص
گردیم و به سوی تو برشویم و در طریقی که به تو مُنتهی می شود، از آن چیزها که چنین عالی
آفریده ای یاری جوییم.

ای خدا! در تو،از نو برخاسته خواهیم شد و نیرویی حقیقی خواهیم یافت.

مشحون از زیبایی

پروردگارا! بگذار تا پلیدان به راهِ خود رَوند و از تو بگریزند، زیرا آن ها آرام و قرار
نمی شناسند، امّا چشمِ تو تاریکی را در می نوردد و تو همه آن ها را رؤیت می کنی.

ایشان، جهان پیرامون خویش را که مشحونِ زیبایی است، آلوده می گردانند، اما کدامین لطمه
را می توانند بر تو وارد آورند؟

آیا هرگز قادر بوده اند شریعتِ تو را که عدالتِ جدایی ناپذیر آن از اوجِ آسمان ها تا حضیضِ
خاک، گسترده است، به رسوایی بیالایند.

پس از روی برتافتن و گریز از تو، در کدامین ملجا پناه خواهند گرفت؟!

در کدامین پستو از چشم تو پنهان خواهند ماند؟!

ایشان از تو گریخته و چشمانشان را از تو برگرفته اند، اما می دانند که نگاهِ تو بر ایشان است.

ایشان نابینایند و توان دیدار خدایی را که از فرمانش تخطّی کرده اند، ندارند.

ای خدا! اما تو همواره حضور داری و ذرّه ای از آفرینش را به حالِ خود وا نمی گذاری.

ایشان از عدالتِ تو تخلّف ورزیده و مستوجب عذاب گشته اند، زیرا از رحمت لطیفِ تو
بیرون شده و نسبت به شریعت الهی، دست به گناه آلوده اند و از این روی در غضب تو گرفتار
آمده اند.

ای خدا! قطعا انسانهایِ شریر نمی دانند که تو در همه جا حضور داری، با این حال در هیچ
مکانی محصور نمی شوی. تنها تویی که همواره حتّی نزد آنان که از تو دوری می گزینند، حضور
داری.

* * *

ای خدا! رُخصتی ده تا رویِ خویش به سویت بگردانند و تورا بازجویند. در این حال
درخواهند یافت که تو هرگز مخلوقاتت را ترک نگفته ای. آن گونه که ایشان، خالقِ خود را به
نسیان برده اند. بگذار تا روی بگردانند و تو را در قلوبِ خویش بیابند.

ای خدا! تو در قلوب همه هستی؛ در قلوب آن کسا نی که دست به دامانِ رحمتت می آویزند و
در قلوبِ آن مردمی که طریق دشوار را رها کرده و مویه کنان سر بر شانه تو سپرده ا