پاورپوینت کامل فصل دوم آیتِ عشق از دفترِ عقل (تفسیر قرآن) ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فصل دوم آیتِ عشق از دفترِ عقل (تفسیر قرآن) ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فصل دوم آیتِ عشق از دفترِ عقل (تفسیر قرآن) ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فصل دوم آیتِ عشق از دفترِ عقل (تفسیر قرآن) ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۵

لطیفه ی لاهوتیّه

اسراری از سوره ی حمد

چون سوره ی فاتحه که سَبْعُ الْمَثانی است، در بیان ذات و صفات حضرت باری است و همچنین
در آثار و افعال او، باید که افتتاح به آن، پیش از شروع در مقصود واقع شود…

[در این سوره] «الرحیم» اشارت است به صفت حق تعالی که تعلّق به ممکنات در نشأت قیامت
دارد. مثل عَفوّ و گذشتن از گناهِ بندگان؛ پس اشاره به معاد ایشان نیز شده است. فلاجَرَم (ناگزیر) بر
دیده ی حقیقت بین مخفی نخواهد بود که در این آیه، اشارت به ذات و صفات و افعال
واجب بالذات، بر سبیل اجمال است. و بعد از اشارت اجمالی، شروع به حمد و ستایش نموده.

«الحمدللّه رب العالمین» «حمد» وصف به جمیل است از روی تعظیم و «رَبِّ» به کسر، صفت «اللّه »
است. رَبّ از تربیت است و عبارت از رسانیدن هر چیزی را به کمال خود بر سبیل تدریج. و از این
جا نیز ظاهر گردید که باری تعالی، فاعل مختار است، چه فاعل مختار، عبارت از آن کسی است که اگر
خواهد، کُند و اگر نخواهد نکند و به هیچ وجه مراد او از اراده اش، تخلف نکند و این معنی در
حقیقت در غیر رَبّ، واجب بالذات نیست. چه [را که] علم و قدرت و اراده، منشا افعال اختیاری
است.

همچنین دلالت بر علم باری تعالی به شهادت عقل و نقل است: اما اول آن است که حق تعالی
مربی و خالق عالم است که نهایت انتظام و غایت احکام دارد و باز از جمله ی عوالمِ علم و قدرت
است. فلاجَرَم عالم و قادر خواهد بود. و اما دلیل نقلی، آیه ی مذکوره است، بلکه آن را دلالت است به
این که عالِم به جمیع چیزهاست. به مقتضای برهان عقلی که مفاد آیه ی «اَلا یَعْلَم مَنْ خَلَقَ وَ هُوَاللَّطیفُ
الْخَبیر» است. چه ظاهر است که لطیف، عبارت از مجرَّد از غواشی (پرده هایِ) ماده است و خبیر
عبارت از داناست و هرگاه مجرد عالِم، ایجاد اشیاء نماید، [حتما] عِلم به آن اشیا خواهد داشت.

لطیفه ی دیگر

از این وجوه، ظاهر گردید که مفاد «رَبِّ العالَمین» چندین صفت باری تعالی است، مثل آن که حیّ،
مرید، سمیع، بصیر و متکلم است، چه معلوم است که خالق حیات، اراده، سمع، بَصَر و کلام که هر
یک از این ها از جمله ی عالِم است که باید متصِّف به جمیع این صفات بوده باشد.

و باز دلالت بر صدق باری تعالی دارد، چرا که کذب، نقص است و خلاّق جمیع موجودات و
فعّال کمالِ جمیع کاینات، مقدس از صفت نقص است.

و لطیفه ی اُخْری

در این آیه، چنان چه اشارت است به و احدیّت حق تعالی که عبارت از نفی شریک و نفی مِثل
است از او، همچنین اشارت است به احدیّت او که عبارت از عدم ترَکُّبِ از اجزا است، چرا که رَبِّ
جمیع اشیاء مستلزم آن است که مرکب از اجزا به هیچ وجهی از وجوه نباشد و الا لازم آید که آن
اجزاء داخل ما عدای (غیر) او از اشیاء باشند. پس باید که رب عالم، رب آن اجزا نیز باشد. چه، جزء
غیر، کلّ است و این باطل است.

«الرحمن الرحیم» رحمت عبارت از نعمت است و موضوع از برای مبالغه اند و در این آیه، دلالت بر
توحید است، چه، وصف او به «رحمن»، اقتضاء مبالغه در اتّصاف رحمت بر وجهی که شامل عامّه ی
خلایق باشد، می نماید و قادر به این معنی، حضرت باری تعالی است.

لطیفه ی تبیانیه

در این آیه دلالت است بر این که حضرت باری، بخشاینده ی جمیع خیرها و نعمت ها و وهّاب
آن هاست و بعضی از ارباب ذوق و شهود را اعتقاد آن است که رحمت بی غایت آن حضرت، تعلق به
فنا نیز دارد. چنان که گفته است که اصل همه ی کاینات فنا است، پس بر فنا هم رحمت کرد به
[وسیله ی [ایجاد، چه فنا در اصل، موجود نبود، فلهذا، رحیم، بعد از رحمن، ذکر شده تا شامل جمیع
انواع لطف باشد.

و بالجمله، فیض وجود که منبسط (گسترده) بر اعیان می گردد، هرچه به آن مرتبه از کمال و فیض
که قابلیت آن دارد ظاهر می گرداند، همچون فیض آفتاب که به هر یک از اعیان قابله که واقع می شود،
آن چه در اوست، از احوال و الوانْ می نمایاند، فلاجرَم آن چه از حضرت حق صادر می شود، فیض
وجود است و آن خیر محض است و شر از نقصان، قابلیت ممکنات است که قبول تمام فیض
ننموده، پس از این وجه منسوب به حق نباشد و از جانب مبدأ، نه. پس منشأ ظهور همه ی صفات
حمد، فیض وجود حق و رحمت بی نهایت اوست و نقص، از محض قصور قابلیت ایشان است.

نکات تفسیری از سوره ی مبارکه ی حج

رشیدالدین فضل اللّه میبدی

«وَاِذابَوّانَا لاِبراهیمَ مَکانَ البیتِ أَن لاتُشرِک بی شیئا و طَهِّر بَیْتی لِطائفین و القائمین والرُّکَّع اَلسُّجُود»(حج / ۲۶)

[به خاطر بیاور] زمانی را که جای خانه ی کعبه را برای ابراهیم آماده ساختیم [و به او گفتیم:] چیزی
را همتای من قرار مده و خانه ام را برای طواف کنندگان و قیام کنندگان و رکوع کنندگان و سجود
کنندگان (از بت ها) پاک ساز.

بنایِ خانه ی کعبه

[خداوند] می گوید: ابراهیم را ساز و آلت و قوّت و مهارت و قدرت و مَعُونَت دادیم تا خانه ی
کعبه را بنا کرد، چنانکه خواستیم و فرمودیم: آنگه او را گفتیم: کرده و ساخته ی خود منگر، توفیق و
معونتِ ما نگر و جهدِ خود مبین، ارادت و عنایتِ ما بین.

ای جوانمرد! بنده را دو دیده داده اند تابه یک دیده، صفاتِ آفاتِ نفس خود بیند و به یک دیده
صفاتِ کرم حق بیند، به یک دیده فضلِ او بیند، به یک دیده فعل خود بیند؛ چون فضلِ او بیند، افتخار
کند، چون فعلِ خود بیند، افتقار (فقر و احتیاج) آورد. چون کَرمِ قدم بیند، در ناز آید، چون قدم عدم
بیند، در نیاز آید.

طهارت خانه [و طَهِّر بَیْتی]

[خداوند] می گوید: دلِ خویش را یکبارگی باز ذکرِ من پرداز هیچ بیگانه و غیری را بدو راه مده که
دل پیرایه ی شراب مهر و محبتِ ماست… هر دلی که از مُکَوَّناتِ (به وجود آمده ها) صافی تر و بر
مؤمنان رحیم تر، آن دل به حضرت عزّت، عزیزتر و محبوب تر. دل سلطانِ نهاد توست زینهار تا او را
عزیز داری و رویِ وی از کدورتِ