پاورپوینت کامل کمک به نیازمندان و اکرام ایتام(به مناسبت ۲۶ شهریور، آغاز هفته اطعام نیازمندان و اکرام ایتام) ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کمک به نیازمندان و اکرام ایتام(به مناسبت ۲۶ شهریور، آغاز هفته اطعام نیازمندان و اکرام ایتام) ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کمک به نیازمندان و اکرام ایتام(به مناسبت ۲۶ شهریور، آغاز هفته اطعام نیازمندان و اکرام ایتام) ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کمک به نیازمندان و اکرام ایتام(به مناسبت ۲۶ شهریور، آغاز هفته اطعام نیازمندان و اکرام ایتام) ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۴

اشاره

احسان و نیکوکاری که گاه از آن به انفاق و صدقه تعبیر شده است، در شرع مقدس اسلام
دارای جایگاهی بسیار والاست و آیات و روایات زیادی درباره اهمیت و آثار نیک آن و در
مواردی پی آمدهای منفی ترک آن وجود دارد. در قرآن هرجا که از نماز به عنوان نماد
عبادت ها سخن گفته شده، از انفاق نیز به عنوان نماد وظایف اجتماعی یاد شده است.
درباره اهمیت و ضرورت کمک به نیازمندان، توجه به امور آنان و برآورده ساختن
نیازهایشان روایت ها بسیار زیاد است، از جمله آنکه «هر کس شب با شکم سیر بخوابد در
حالی که همسایه اش گرسنه باشد، مسلمان نیست.» با توجه به این تعبیرها و تأکیدها،
می توان دریافت که در اسلام کمال و سعادت انسان بر دو پایه اصلی بنا شده که یکی
نماز به عنوان عبادت و راز و نیاز با خداست و دومی کمک به نیازمندان به عنوان یک
وظیفه مهم اجتماعی.

آثار نیک دنیایی و آخرتی احسان و نیکوکاری.

حکمت: «خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَهً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکِّیهِمْ بِها وَ
صَلّ ِ عَلَیهِمْ إِنّ صَلاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ؛[۱] فراگیر از مال های ایشان صدقه را
که پاک گردانی و پاکیزه کنی ایشان را یا به سبب آن برکت در جان ها و مال هایشان دهی
و رحمت فرست بر ایشان به درستی که دعای تو سبب آرامی ایشان است. مخفی نماند که از
اعظم نعمت های حضرت منان و [از] اجلّ الطاف خداوند بر بنی نوع انسان، قرار دادن
صدقات و انفاقات است و امر به خیرات و مَبَرّات،[۲] که با این اکسیر احمر[۳] و
کیمیای اکبر [به] آنچه نفع دنیوی که به عقل درآید، به تمام نعمت های گوناگون آخرت و
لذت های بی اندازه و نهایت که وعده به آن شده، توان رسید و به این قلعه حصین[۴] و
سپر آهنین از جمیع شرور و آفات ارضی و سمائی می شود محفوظ ماند.

* * *

«لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّی تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبّونَ؛ هرگز نخواهید رسید به
خیر تا آنکه انفاق کنید از آنچه دوست دارید.[۵] پس هر چیزی به هر کس رسد، از انفاقی
است که گاهی از او سر زده، هر چند سیر کردن موری یا ادخال سروری بر قلب مؤمنی
باشد».[۶]

آیه مذکور (۱۰۳ توبه) به دو مورد از فایده های اساسی صدقه و انفاق و کمک به
نیازمندان اشاره دارد:

نکته: «فایده اول، طاهر شدن ایشان به صدقه است که نشود مگر به تطهیر اموال ایشان که
اگر به قدر خَردلی[۷] به کثافات شرعیه و باطنیه مُلَوّث[۸] باشد، مانع شود از طهارت
اعضا و جوارح و قلب و تأثیر کردن عبادات در آنها؛ چه ظاهر آیه آن است که به صدقه
ایشان پاک می شوند. آنچه به دست انسان می رسد از وقت منعقد شدن ماده آن از آب و خاک
و آتش و باد تا رسیدن به دست و هنگام صرف، آن قدر کثافات باطنیه و ظاهریه، دنیویه و
اخرویه [و مفاسد دیگر] به او می رسد که جز خداوند کسی نداند، چه از زمین ها بعضی
مغصوب و مذموم و خبیث و از آب ها بسیاری مذموم و از بادها پاره ای سموم و عقیم که
از وزیدن آنها [در] هر چیزی مقداری سمّیت و ضرر پیدا شود و آفتاب و ماه و سایر
کواکب را حالت نُحوست و وبالی است و … از آن جا که معرفت تمامی این مفاسد از قوّه
بشر بیرون و بر فرض دانستن تمام آن، علم به اصلاح آن و طاقت عمل به آن، محال و رشته
بندگی که بی زندگی نشود، لهذا خداوند به حکمت بالغه[۹] و لطف عمیم[۱۰] این اکسیر
سعادت را معیّن و مقرّر فرمود که با او آن مَضِرَّت ها[۱۱] و کثافت ها را از مال
بردارند و آن را پاکیزه و حلال و طیّب کنند».

حکایت: «حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می فرماید: حضرت موسی گیاه صحرا می خورد و از
لاغری، سبزی گیاه از زیر پرده شکم مبارکش پیدا بود و غذای جناب عیسی(ع) چیزی بود که
زمین می رویانید، بلکه از عهد آدم تا زمان حضرت نوح گوشت حیوانات، حلال نبود و اگر
به ملاحظه مصلحتی گاهی میل به غذای مطبوخ و مرکّب[۱۲] می کردند، به قدر امکان در آن
بودند که تقلّب[۱۳]دست ها در آن کمتر شود و از این جهت بعضی زراعت می کردند و بعضی
شبانی و بعضی خیاطی و بعضی هیزم کشی، بلکه خود مباشر آرد و خمیر کردن و نان پختن و
آب کشیدن می شدند».[۱۴]

نکته: [فایده دوم صدقه، تزکیه است.] «بر سالکان صراط مستقیم دین قویم[۱۵] پوشیده
نماند، که هیچ رفیقی و یاوری و معینی و هم سفری نزدیک تر و پایدارتر و بهتر برای
انسانِ قاصدِ سفر به سوی خداوند تبارک و تعالی، از طعام و شراب [و لباس] نیست اگر
مراعات شود.

به دادن صدقه، تمامی چرک و کثافات و نجاسات ظاهری و باطنی مالِ مانده برود و چون
طلای احمر، پاک و پاکیزه و خالص شود و با بدن همان کند که حلال اصلی که دست کثیفی
به او نرسیده بود، می کرد. [و انسان] هر چه بیشتر دهد، تأثیر باقی مانده بیشتر و
برکتش زیادتر شود و هر نفع و لذت اثری که در آنها خیال داشت در آنچه باقی مانده
خواهد دید، سیری که در دو نان مثلاً می دانست و به آن عادت داشت، در یک بلکه در
نیمه نانی مشاهده خواهد نمود و لذت و قوّتی که در ألوان اطعمه[۱۶] طلب می کرد، بهتر
و بیشتر از آن را در یکرنگی پیدا خواهد فرمود».[۱۷]

حکایت: «مشهور است که [حضرت] باغی در مدینه داشت که همه کس را آرزوی آن بود و آن را
به ده هزار دینار فروخت و جمیع آن را در مسجد به فقرا و مساکین پخش نموده، به خانه
آمد در حالتی که وجه چاشتی از آن نمانده بود! فاطمه علیها السلام گفت: تو می دانی
که حسنین دو روز است که چیزی نخورده اند و من و تو نیز همان حال داریم، ازین باغ
مرا یک رطل آرد جو نصیب نبود؟! گفت: جماعتی که ذلّ[۱۸] سؤال در چهره ایشان مشاهده
نتوانست کرد، مانع آمدند که از آن چیزی به خانه آورم».[۱۹]

امام حسن و امام حسین(ع) نیز به بخشندگی و دستگیری از نیازمندان معروف بودند:

حکایت: «ابن بابویه [شیخ صدوق] به سند معتبر از حضرت صادق(ع) روایت