پاورپوینت کامل آداب و شرایط نمازگزاری و ادای ذکر ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آداب و شرایط نمازگزاری و ادای ذکر ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آداب و شرایط نمازگزاری و ادای ذکر ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آداب و شرایط نمازگزاری و ادای ذکر ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۶

شرایط باطنی و ظاهری قیام به نماز

نکته: «یکی از آن، طهارت به ظاهر، از نجاست و به باطنْ از شهوت؛ و دیگر طهارت جامه به ظاهر، از نجس و به باطن، آنکه از وجه حلال باشد؛ سه دیگر، طهارت جای به ظاهر، از حوادث و آفت و به باطن، از فساد و معصیت؛ چهارم، استقبال قبله- قبله ظاهر، کعبه و از آن باطن، عرش و از آن سرّ، مشاهدت؛ پنجم، قیام ظاهر اندر حال قدرت و قیام باطن اندر روضه قربت، به شرط دخول وقت آن به ظاهر شریعت و دوام وقت اندر درجه حقیقت؛ و ششم، خلوص نیت به اقبال حضرت؛ هفتم، تکبیری اندر مقام هیبت و قیامی اندر محل وصلت و قرائتی به ترتیل و عظمت، و رکوعی به خشوع و سجودی به تذلل و تشهدی به اجتماع و سلامی به فنای صفت».[۱]

تعجیل در ادای فریضه نماز

حکایت: «روایت کردند که یکی از زنان پیامبر(ص) دوک رِشتی. چون مؤذن بانگ نماز گفتی، تاری که برگرفته بودی در دوک نپیچیدی. و گفت از پیغامبر ـ علیه السلام ـ شنیدم که چون مؤذن بانگ نماز گوید، هر کاری که کنند، آن از نصیب شیطان است».[۲]

ترک کسالت در نماز

حکایت: «روایت کردند از پیغامبر ـ علیه السلام ـ چون بانگ نماز بشنیدی، زود از جایگاه خود برجستی. پرسیدند: یا رسول الله! این چه حال است؟ گفت تا از آن کسان نباشم که خدای عزّوجلّ گفته است: «إِذا قاموا اِلی الصَّلوه قامُوا کُسالی»[۳] (نسا: ۱۴۲) اندر صفت منافقان همی گوید که چون به نماز برخیزند، به کاهلی برخیزند».[۴]

خشوع در نماز

نکته: «اصل روح نماز خشوع است و حاضر بودن دل اندر جمله نماز؛ که مقصود از نماز، راست داشتن دل است با حق ـ تعالی ـ و تازه کردن ذکر حق ـ تعالی ـ بر سبیل هیبت و تعظیم».[۵]

توصیه: «اکنون تو کار را باش! سرّ اعظم نماز در خضوع و خشوع دل است. اگر قالبی بی جان به کار اید هرگز، می دان که نماز بی خشوع و خضوع نیز به کار اید. و خلق جهان از نماز بدان محجوب مانده اند که حبّ دنیا در درون ایشان رخت بنهاده است. حبُّ الله می باید که به دل افتد».[۶]

حضور قلب در نماز

توصیه: «قبله تن نمازکننده، کعبه است و قبله دلِ نمازکننده، حضرت حق عزّوجلّ. و بنده می باید که اقبال کند به تن سوی کعبه، و به دل به حضرت حق عزّوجل. و درین هر دو التفات نکند به هیچ چیز تا روی تن از کعبه، و روی دل از حضرت حق برنگردد».[۷]

راه به دست آوردن حضور قلب و تمرکز در نماز

توصیه: «طریق هایی هست که دل حاضر کند: یکی آن است که هرچه دل را مشغول کند و در نماز بلای کار شود، آن چیز لشکر شیطان بود، از خود دور کند…

و طریق دیگر در حاضر کردن دل، آن است که فکرت کند که عبادت همه آسمانیان را درین نماز من جمع کرده اند، اهل علیین و فریشتگان گرد بر گرد عرشند، عبادت ایشان وقوف است گرد بر گرد عرش، تسبیح و تحمید می گویند و آمرزش می خواهند اهل زمین را تا قیامت. طایفه ای از فرشتگان، پای های ایشان سست شده است از هیبت مولی تعالی همچو راکعانند تا قیامت. جمعی دیگر در سجودند، مولی تعالی عبادت همه آسمانیان را در نماز جمع کرد و خواندن قرآن زیادت این بندگان را در نماز. این فکرت چون صحّت یابد، عظمت عبادت نماز در دل افتد با دیدِ فضل و رحمت حق تعالی، که لطف از وی است. لاجرم سبب شود حاضر شدن دل را…

طریق دیگر، در وقت آوردن هر رکن و هر شرط از اعمال نماز و توابع وی، معنی ای فهم کند که آن معنی وسیلت ذکر شود… پس چون نماز کننده ندای مؤذن بشنود، از ندای اسرافیل علیه السلام یاد کند که اسرافیل ندا کند که ای استخوان های پوسیده، و ای گوشت های ریزیده! جمع شوید به فرمان خدای ـ عزّوجل ـ جمع شدن گیرند. مؤذن ندا کند: مهیا باش که ندای قیامت است، بشتاب به نماز، چون به نماز ایستادی، یاد کن از ایستادن خلق در عرصات، منتظر تا حکم چه اید. و چون گفتی «الله اکبر» معنی آن باشد که خدای است از همه چیز بزرگ تر، تأمل کن که هیچ چیز در باطنت از خدای ـ تعالی ـ بزرگ تر نباشد. آوردنِ دست، به گرفتن نامه مانَد و قرآن، به خواندن نامه، و قیام در وقت قرآن. و در قیامت حالتی است که به رکوع ماند که خبر از آن حال است در رکوع، از آن فکرت کن و چون به سجده روی، یاد کن از آنکه در قیامت قومی را در روی افکنده باشند و کشان کشان به دوزخ می برند. و چون به قعده[۸] نشینی، یاد کن از آن حالتی که همه خلق در زانو درآمده باشد و همچنین که در افعال، فهم این معانی کردی، در هر ذکری چیزی فهم کن. و بدین طریق، دل حاضر شود إن شاء الله تعالی».[۹]

ترک همه چیز در هنگام اقامه نماز

حکمت: «رسول(ص) گفت: نماز چنان کن که کسی را وداع خواهی کرد؛ یعنی بدین نماز، خود را و هوای خود را وداع کن، بلکه هرچه جز حق- تعالی- است، آن را وداع کن و همگی خود به نماز ده».[۱۰]

صدق در گفته های نماز و ادای درست عبارات

نکته: «بدان که هر کلمه ای را که اندر نماز بباید گفت، حقیقتی است که باید معلوم بود و باید که گوینده بدان صفت باشد تا صادق بود. مثلاً معنی «الله اکبر» آن است که «خدای بزرگ تر». اگر این معنی را نداند، جاهل بود و اگر داند ولیکن اندر دل وی چیزی بود بزرگ تر از حق ـ تعالی ـ ، صادق نباشد، با وی گویند: این سخن راست است، و تو دروغ می گویی. و هرگاه که چیزی دیگر را مطیع تر بود از حق ـ تعالی ـ آن چیز نزدیک وی بزرگ تر است و معبود و اله وی آن است که وی مطیع اوست.

و چون الحمدلله گوید، باید که نعمت های حق ـ تعالی ـ بر دل تازه کند و همه دل وی به صفت شکر گردد، که این کلمه شکر است و شکر به دل بوَد.

و چون ایاکَ نَعْبُدُ وَ ایاکَ نَستَعین گوید، باید که حقیقت اخلاص بر دل وی تازه گردد.

و چون اِهْدِنا گوید باید که دل وی به صفت تضرع و زاری شود؛ که سؤالِ هدایت می کند، و اندر هر کلمه ای از تسبیح و تهلیل و قرائت همین باید که باشد، چنان که می داند، و دل وی به صفت آن معنی همی گردد. و شرح آن دراز باشد.

اگر می باید که از حقیقت نماز نصیبی یابد، چنین باید که باشد، و اگر نه، به صورت بی معنی قناعت کرده باشد».[۱۱]

اسباب غفلت دل هنگام نماز

نکته: «بدان که غفلت دل اندر نماز از دو سبب باشد: یکی از ظاهر بوَد و یکی از باطن.

اما آنچه ظاهر بوَد، آن باشد که نمازْ جایی کند که چیزی همی بیند یا همی شنود که دل بدان مشغول همی شود. و دل تبع چشم و گوش باشد. و علاج این، آن باشد که نمازْ جایی کند که هیچ آواز نشنود- و اگر جایی تاریک بوَد بهتر باشد- … و بیشتر عابدان عبادت را خانه ای ساخته اند خُرد و تاریک؛ که اندر جای فراخ، دل پراکنده تر باشد. ابن عمر(رض) هرگاه که نماز کردی، شمشیر و کتاب و هر قماشی که بودی، از پیش برگرفتی تا چشم بدان مشغول نشدی.

سبب دوم از باطن بُوَد، و آن اندیشه و خاطرِ پراکنده باشد. و این دشوارتر و صعب تر است. و این از دو گونه باشد:

یکی از کاری بوَد که وقتی دل مشغول دارد. و تدبیر آن بوَد که پیش تر آن کار تمام کند و دل فارغ گرداند، آن گاه نماز کند و برای این رسول(ص) گفت: چون طعام و نماز فراهم رسند، پیش تر طعام بخورید. و همچنین اگر با کسی سخنی دارد، باید که پیش تر سخن بگوید و دل از آن اندیشه خالی کند.

دیگر نوع اندیشه کاری باشد که به یک ساعت تمام نشود، یا خود اندیشه پراکنده باشد که بر دل وی غالب شده است به عادت؛ و علاج این، آن بوَد که دل به معانی ذکر و قرآن که می خواند همی دارد، و معنی آن همی اندیشد تا بدین اندیشه، آن را دفع کند. و این تسکین کند اندیشه را، اگر سخت غالب نبوَد و شهوت آن کار قوی نباشد. اما اگر شهوت قوی باشد، اندیشه آن بدین دفع نیفتد. تدبیر کند تا مسهلی خورد تا مادّت علت را از باطن قمع کند. و این مسهل، آن بوَد که به ترک آن چیز ـ که اندیشه از آن است ـ بگوید، تا برهد. و اگر نتواند، هرگز از این اندیشه نرهد. و نماز وی همیشه آمیخته بوَد با حدیث نفس.

و مَثَل وی چون کسی باشد که اندر زیر درختی بنشیند و خواهد که مشغله بنجشکان نشنود، چوبی برگیرد وایشان را همی راند، و اندر حال باز همی ایند. اگر خواهد که برهد، تدبیر آن بوَد که درخت از اصل برکند. چه، تا درخت باشد، نشیمن بنجشکان باشد. همچنین تا شهوت کاری بر دل وی مستولی بوَد، اندیشه پراکنده به ضرورت با وی همی باشد و از این بوَد که رسول را جامه ای نیکو آورده بودند به هدیه و عَلَمی نیکو داشت، چشم وی بر آن علم افتاد اندر نماز، چون نماز بگزارد، آن جامه را با خداوند جامه[۱۲] داد و جامه کهنه اندر پوشید».[۱۳]

برتری نمازهای واجب بر مستحبی

توصیه: «چنان باید که فضایل گزار فریضه مردم نباشی. بسیار وقت باشد که کسی گوید من برخیزم و نماز شب کنم. آنگه چون صبح براید، فرا خواب شود تا وضوی وی شکسته شود، پس برخیزد و نماز فریضه فرا کردن گیرد، و آن وسواس دیو باشد. چنان نباید کرد؛ و این در روزگار پیشین می بود که ما نو به کار درآمده بودیم که ابلیس ـ علیه الل