پاورپوینت کامل توحید و تجلّی آن در اهل بیت علیه السلام ۴۶ اسلاید در PowerPoint

ما مظهرِ ذاتِ کبریاییم

ما جام جم جهان نماییم

ای تشنه بیا که در حقیقت

ما آبِ حیاتِ جانفزاییم

ای در غلط از رهِ دوبینی

آیا تو کجا و ما کجاییم؟

معلوم شود که غیر حق نیست

از چهره، نقاب اگر گشاییم

ما را عدم و فنا نباشد

زان روی که عالم بقاییم

ای طالب صورت خدایی

چون بگذری از دویی، خداییم

شاهنشه اَعظمیم گر چه

در کشور نیستی، گداییم

زلفت چو دلیل ماست امروز

در سایه دولت هماییم

در عالم بی چرا و بی چون

بی چون و چگونه و چراییم

ای خواجه اگر تو شمس دینی

از روی حقیقت آنچه ماییم

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

ای ساقی روحْ پرور ما

لعل تو، شراب کوثر ما

رخسار تو، آفتاب عالم

گفتار تو شهد و شکر ما

سودای درازِ کنْتُ کنْزا

زلف تو نهاد در سر ما

فردوس نعیم جاودان نیست

بی وصل رخ تو در خور ما

در ظلمت آفرینش آمد

خورشید رخ تو، رهبر ما

اندیشه نبست هیچ صورت

جز روی تو در برابر ما

کی دل، برِ ما قرار گیرد

تا هست رخ تو دلبر ما

در بحر محیط عشقت ای جان

پرورده شده است گوهر ما

از مهر تو شد چو قلب ها زر

شایسته سکه زر ما

ای مصحفِ بخت و فالِ دولت

مسعود شد از تو اختر ما

ای جوهر ما ز روی معنی

نشناخته ای تو جوهر ما

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

ای گوهر گنج لا مکانی

جانانه جان و جانِ جانی(۱)

در صورت نطق آشکارا

در باطن اگر چه بس نهانی

از عشق تو شد ظهور اشیاء

ای گوهر لا مکان چه کانی؟

جانی و جهان و جسم و جوهر

هر چیز که بود و باشد آنی

بر لوح وجود اگر چه حرفی

آن نقطه تویی که در میانی

چون رفع وجود کرد از رخبی

پرده شد آب زندگانی

ای موسی مغربی رها کن

بحث اَرَنی و لَنْ تَرانی

بگذر ز خود و ببین خدا را

کاین است نشان بی نشانی

اشیا همه ناطقند و گویا

لیکن به زبان بی زبانی

فانی شو و در بقا وطن ساز

ای طالب عمر جاودانی

در صورت آدمیم اگر چه

در خطه عالم معانی

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

خورشید جمال ما عیان شد

زان ظلمت شرک و شک نهان شد

انوار تجلیات حسنش

بر ذره فتاد و ذره جان شد

بر جسم رمیم چون نظر کرد

او زنده وحی جاودان شد

بنمود به هر که چهره خویش

از شک برهید و بی گمان شد

هر ذره که شد قبول قبضش

مقبول زمین و آسمان شد

چشمی که شد از رخش منوّر

بینا به جمال غیب، آن شد

از نقطه و حرفِ خط و خالش

اسرارِ کلامِ حق عیان شد

تنزیل و کتاب، صورت او

تفسیرِ حقایقِ جهان شد

هفت آیت مصحف جمالش

مفتاح رموز کنْ فَکانْ شد

آن دل که نشان وصل او یافت

گم گشت ز خویش و بی نشان شد

چون قوّت و صوتِ نطقِ ما بود

امری که وجود و خلق از آن شد

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

شد گنج جهان ما هویدا

گنجی که از او غنی شد اشیا

گنجی که عطای فیض او بود

یاقوت به کوه و دُر به دریا

گنجی که ز کاف و نون او شد

ترکیب وجودِ عالم، انشا

گنجی که نصیب هر که شد دید

در جنت جاودان خدا را

گنجی که از او شد آفرینش

امروز و پریر و دی(۲) و فردا

ای صورت غیر بسته در دل

سهو و غلط تو هست اینجا

در ظاهر و باطن دو عالم

ماییم همه نهان و پیدا

ای بی خبر از جهان وحدت

بگذار دویی و باش یکتا

ای مفلس گنج هر چه معنا

خواهی که شوی بصیر و بینا

قطع نظر وجود خود کن

وز نفی و ثبوت لا و الا

تا پرتو آفتاب مشرق

روشن شود این که لم یزالا

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

مخمور می شبانه ماییم

پیمانه کش مُغانه ماییم

مفتاح خزائن سماوات

مصباح شرابخانه ماییم

چنگ و نی و بربط و دف و عود

اشعارِتر و ترانه ماییم

در عالم لا مکان و بی کیف

مرغ الف آشیانه ماییم

سوزنده شرک و هستی غیر

آن آتش یک زبانه ماییم

آیینه صورت الهی

در شش جهت زمانه ماییم

بی حد و کرانه ایم اگر چه

حد همه و کرانه ماییم

هستیم لقای واحدیت

چون در دو جهان یگانه ماییم

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

در خانه نُه رواق گردون

ماییم ز اندرون و بیرون

لیلی چو نبود جز رخ ما

بر چهره خود شدیم مجنون

ماییم در این جهان و ماییم

در عالم بی چرا و بی چون

ای طالب حق ببین خدا را

در صورت خوب و حسن موزون

عشق رخ ماست آنچه آمد

از هستی هر دو عالم افزون

ای بنده نفس شوم تا کی

دنیاطلبی زِ همّتِ دون

روزی که برای آفرینش

پیوسته نبود کاف با نون

ماییم که بوده ایم و هستم

بر حسن و جمال خویش مفتون

کی به شود ای مریض شهوت

رنج تو به فرفیون(۳) و زیتون

دیوی که تو را از او نخواهد

رام تو شدن چه خواهی افسون

ای بی خبر از حقیقت ما

واقف شو از این اشارت اکنون

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

برقع ز رخ قمر برانداز

اسرار نهفته را در انداز

از زلف و رخ آتشی و تابی

در جان و دل مه و خور انداز

صد فتنه و شور و شر برانگیز

آوازه روز محشر انداز

ای عاشق سرو قامت دوست

در پای مبارکش سر انداز

گنج گهر است عشق جانان

خود را تو چه گنج گوهر انداز

بگشا سر خم که تشنه گشتند

این بادهِ کشانِ ساغر انداز

ای طایر عالم هویت

وی سی و دو مرغ شهپر انداز

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

ماییم امین سرّ اسما

ماییم حقیقت مُسمّا

در صورت آب و خاک پنهان

در حال و خط نگار پیدا

ماییم سفینه ای که در وی

جمع آمده است هفت دریا

ای حسن تو در جهان خوبی

بی شبه و شریک و مثل و همتا

جز روی تو بت نمی پرستیم

ای کعبه حسن و قبله ما

عین همه گرنه ای چرا نیست

غیر از تو حقیقتی در اشیا

ای طالب گوهر حقیقت

در بحر دل است دیده بگشا

نظاره صورت خدا کن

در شیوه حظ و وجه زیبا

هیهات که حق نبینی امروز

ای غرّه به وعده های فردا

ای در طلب لقای محبوب

دل صاف کن ارنه ای مصفّا

چون از گل آدم ای «نسیمی»

ترکیب وجود ما شد انشا

روح القدسیم و اسم اعظم

روحی که دمیده شد در آدم

داریم نشان بی نشانی

دانیم زبان بی زبانی

ماییم چو از منی گذشته

سرچشمه آب زندگانی

طفلیم به روزگار پیری

پیریم به عالم جوانی

سلطان دو عالمیم اگر چه

پیوسته کنیم جان فشانی

موسی ارنی مگوی زنهار

گاهی که زنیم لَنْ ترانی

ماییم فلان، مگوی ما را

کامروز فلان بن فلانی

ما را چو مکان نباشد این دم