پاورپوینت کامل موافق رفع تبعیضیم، نه وجود تشابه (۱) ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موافق رفع تبعیضیم، نه وجود تشابه (۱) ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موافق رفع تبعیضیم، نه وجود تشابه (۱) ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل موافق رفع تبعیضیم، نه وجود تشابه (۱) ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۳

اشاره

به دنبال تصویب لایحه الحاق به «کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان » توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی، بار دیگر این سئوال
در بین مجامع مختلف مطرح گردیده که چه اشکالاتی بر مواد کنوانسیون وارد می باشد؟

سئوالاتی از قبیل، سبب گردیده گفتگوی یک ساعته ای را با سرکار خانم علاسوند (از اساتید محترم جامعه الزهرا که مطالعات
گسترده ای در این زمینه انجام داده اند) ترتیب دهیم . به دلیل اهمیت موضوع و ضرورت آشنایی شما طلاب ارجمند با عواقب
الحاق به کنوتنسیون و ابهامات مشابه، پیشنهاد می کنیم، حتما این «مصاحبه چالشی » را مطالعه بفرمایید .

خانم علاسوند! به عنوان اولین سئوال، پیشینه ای از طرح کنوانسیون را برای آشنایی مخاطبان، بیان بفرمایید .

کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان، در واقع یکی از حرکات حقوقی – بین المللی کنش موسوم به فمنیسم است . با مطالعات
تاریخی، کاملا به دست می آید که فمنیست ها بعد از تشکیل سازمان ملل متحد و صدور اعلامیه حقوق بشر، در پی این بودند که
سازمان ملل متحد در خصوص حقوق زنان، عکس العمل جدی داشته باشند . از آنجایی که اعلامیه حقوق بشر را کافی
نمی دانستند – چون در رابطه با مسئله زنان تصریحات کافی به نظر آنها نداشت – در نتیجه سازمان ملل را تحت فشار قرار دادند تا
اینکه پیش نویس کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان در سال ۱۹۶۷ تهیه شد . سازمان ملل، دهه بعد از آن را به عنوان «دهه زن »
معرفی کرد و ۲ سال بعد از پایان این دهه، در ۱۹۷۹، کنوانسیون رفع تبعیض، در یک مقدمه و سی ماده تالیف و برای تصویب
دولت ها در سازمان ملل مفتوح شد .

دقیقا دو سال بعد یعنی در ۱۹۸۱، این کنوانسیون به دلیل الحاق ۲۵ عضو و رسیدن اعضاء به حدالنساب، در کشورهای عضو، لازم
الاجرا شد . این سال ها با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی در ایران، مصادف بود . به همین دلیل در ده سال اول
گذشت انقلاب، اطلاعات زیادی به ما نرسید . اما به هر حال، این کنوانسیون از آن سال تا کنون، برای الحاق کشورها، مرتبا در
بورس مباحث حقوقی قرار دارد .

دلیل فشارهای بین المللی، به کشور اسلامی ما، برای پیوستن به این کنوانسیون را چه می دانید؟ آیا این فشار نسبت به کشورهای
دیگر هم وجود دارد؟

کنوانسیون رفع تبعیض، بعد از تصویب، محکی شده برای تشخیص اینکه کشوری قوانین تبعیض آمیز دارد یا نه . در واقع
کشورهایی که بر عدم الحاق مصر هستند، عدم الحاقشان، از نظر معیارهای بین المللی، دلیلی است بر وجود قوانین تبعیض آمیز و
اصرار بر بقای آن قوانین .

این فشار نوعا وجود داشته چون کشورهایی که نمی پیوندند یا دیرتر پیوستند، معمولا کشورهای اسلامی هستند . بنابراین تمام
این کشورها تحت این فشار قرار داشتند . در خصوص ایران ممکن است بگوییم یک مقدار این فضا غلیظ شده، به این خاطر که
برخورد سازمان ملل با ایران، همیشه یک برخورد گزینشی بوده و براساس اینکه ما کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی را یکی از
ابزار مهم برای سلطه قدرت های برتر جهان بر کشورهای کوچکنر می دانیم، طبیعتا ایران به عنوان کشوری که مزاحم آنها و
منافعشان است، بیشتر مد نظر قرار گرفتند که حتما به این کنوانسیون ملحق شود . الحاق ایران به معنای الحاق ام القرای جهان
اسلام است و کشورهای دیگر، پس از آن، به راحتی به کنوانسیون می پیوندند . در مجموع فشار برای الحاق یا پس گرفتن شرطها
بر همه کشورها بوده و هست، اما می توان گفت در مورد ایران جدی تر بوده .

آیا عدم الحاق کشور ما به این کنوانسیون، عواقبی از سوی مجامع بین المللی در پی خواهد داشت؟

در حاشیه این کنوانسیون برنامه هایی دیده شده که وجود آن برنامه ها (در صورت عدم الحاق)، فشاری از سوی جامعه جهانی، بر
ایران، به حساب می آید . مثلا بعضی کشورها، اعطای تسهیلات مالی را به کشورهای مختلف – از جمله ایران – را به تعیین
موضعشان در قبال کنوانسیون، منوط کرده اند . مثلا اتحادیه اروپا، بنا دارد با کشورهای غیر عضو، رابطه تجاری برقرار نکند . یا
بعضی شرکت های بزرگ مثل شرکت فولاد آمریکا اعطگی وام به کشورها را مشروط به الحاق به این کنوانسیون دانسته (هر چه
خود آمریکا، هنوز به این کنوانسیون ملحق نشده) . بنابراین یک سری فشارهای مالی اقتصادی وجود دارد . یک سری محکومیت
هایی هم از سوی کمیسیون های حقوق بشر، برای ایران به وجود می آید و طبعا فشارهایی هم کشورهای دیگر بر ایران وارد
می کنند . وجود این فشارها و محکومیت ها و شکل پیدا کردن در روابط تجاری، عواقبی است که وجود دارد .

منتهی نکته اینجاست که اکثر ایران به کنوانسیون پیوندد، باز هم این فشارها برقرار است .

به چه علت؟ لطفا در این مورد بیشتر توضیح بفرمایید .

ما وقتی کنوانسیون را در چار چوب شرع می خواهیم بپذیریم همان طور که از طرف هیات دولت و مجلس با این شرط پذیرفته
شده – یعنی، اینکه ما می خواهیم بر استمرار قوانین اسلام تاکید کنیم . کنوانسیون رفع تبعیض فعالیت های کمک کننده های
کنوانسیون – مثل کمیته رفع تبعیض، که بعد از تالیف و انعقاد این معاهده به وجود آمد – تاکید دارید براینکه مذهب به عنوان
عاملی که ایجاد فرق و تبعیض می کند پذیرفته نیست . یعنی نژاد، ملیت، جنسیت، فرهنگ، آداب و رسوم و مذهب را نمی پذیرند .
تاکید دارند که مذهب نباید عامل ایجاد استثنائات (یعنی قوانینی که بین زن و مرد ایجاد تفاوت می کند) شود . به عنوان مثال
کشور پرو (که کشور کاتولیک متعصب است) را تحت فشار قرار می دهند که محدودیت هایی که بعضی از اقوام مذهبی شما ایجاد
می کنند و اینکه شما این فعالیت ها را تایید می کنید، موجبات نگرانی کمیته رفع تبعیض را ایجاد کرده . این تصریحات نشان
می دهد که مذهب را به عنوان عاملی که بخواهد کنوانسیون را تحت الشعاع قرار دهد و یا باعث تفسیر یا تغییر قوانین آن شود،
نمی پسندیدند .

اگر ما کنوانسیون را در چارچوب شرع می پذیریم یعنی می خواهیم بگوییم: ما می خواهیم قوانینی را که تفاوت ها را بر اساس
مذهب ایجاد می کند)، نگهداریم، اما به کنوانسیون هم بپیوندیم . لذا طبیعتا اعمال فشارها وجود دارد . چون آنها کشور ایران را به
دلیل اینکه قوانین مذهبی دارد که باعث تفاوت میان زن و مرد می شود، متهم می کنند در عین حال ما می خواهیم اینها را نگه
داریم . بنابراین همان علتی که در صورت عدم الحاق هب کنوانسیون، موجب محکومیت است، باز هم باقی است اما با یک رنگ و
لعاب جدی تر . چون دیگر به کنوانسیون پیوسته ایم و از این رو ابزار قانونی به دست سازمان ملل داده ایم که جنبه نظارتی خودش
را بر ما قوی کند . چون وقتی به کنوانسیون بپیوندیم،