پاورپوینت کامل شیوه های پرورش عزت نفس در کودکان ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیوه های پرورش عزت نفس در کودکان ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیوه های پرورش عزت نفس در کودکان ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیوه های پرورش عزت نفس در کودکان ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۹

اشاره

بدون شک، خانواده در شکل گیری و تربیت عزت نفس نقش اساسی دارد. کودک، بسیاری از خلق و خوها و آداب و رسوم را از
والدین فرا می گیرد و آنان را در زندگی سرمشق خود قرار می دهد. در صورتی که والدین عزت نفس بالایی داشته باشند و نیز در رفتار
تعاملی با فرزندان، به آن ها احترام بگذارند، به طور معمول فرزندان از طریق مشاهده و تقلید، آن را فراگرفته، به خود و دیگران نگرش
مثبت می یابند. امّا اگر والدین، عزت نفس خود و دیگران را رعایت نکنند، فرزندان آن ها نیز احساس خوش بینی و ارزشمندی نخواهند
کرد؛ بنابراین نقش خانواده در تربیت و شکوفایی ارزش های اخلاقی از نظر دین، امری پذیرفته و غیر قابل انکار است. براساس همین
اصل، در مکتب اسلام، به سفارش هایی برمی خوریم که از یک طرف به بیان ارزشمندی و کرامت انسان می پردازد و از طرف دیگر، به
والدین و مربیّان لزوم احترام گذاشتن به کودکان و نوجوانان را یادآور می شود.

۱. احترام به کودکان

پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) همواره به کودکان احترام می گذاشت و دیگران را نیز به این امر سفارش می کرد. از سخنان آن حضرت
است که فرمود:

فرزندان خود را گرامی بدارید و با آداب نیکو با آن ها معاشرت کنید.۱

یکی از فلسفه های اصلی احترام به کودکان که در اسلام به آن سفارش شده، پرورش «عزت نفس» آن ها است.

۲. انتخاب نام نیکو و شایسته برای فرزند

یکی از کارکردهای انتخاب نام شایسته برای کودک، آن است که شخصیت کودک گرامی داشته شود و کودک، خود را محترم و
ارزشمند بداند، محتوا و مفهوم نام کودک، باعث ایجاد نوعی نگرش در او از شخصیت خود می شود و می کوشد که همان گونه باشد.

در اسلام، انتخاب نام نیکو از وظایف والدین و یکی از حقوق فرزند بر پدر ومادر شناخته شده است. پیامبر گرامی اسلام در این باره
می فرماید:

«من حق الولد علی الوالد ان یُحسِنّ اسمه و یُحسنّ ادبه»۲

یکی از حقوق فرزند بر پدر این است که برای او نام نیکو برگزیند و او را نیکو تربیت کند.

اهمیّت نامگذاری فرزند به حدّی است که سفارش شده، حتّی پیش از تولّد فرزند، برای وی نام مناسب برگزیده شود. حضرت علی
(علیه السلام) می فرماید:

فرزندان خود را پیش از ولادتشان نامگذاری کنید و اگر نمی دانید فرزندتان پسر است یا دختر، نامی برایش برگزینید که مناسب دختر
و پسر باشد؛ زیرا [اگر به دنیا آمد، به همان نام یاد می کنید، و اگر مرده متولد شد] روز قیامت شما را ملاقات می کند و به پدرش می گوید:
چرا برای من نام ننهادی؟ مگر پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) نوه خود را قبل از تولّد، محسن نام ننهاده بود؟۳

در برخی روایات آمده است که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) نام های ناپسند کودکان را تغییر می داد.

۳. ابراز محبّت به کودکان

یکی از راه هایی که باعث می شود افراد، احساس ارزشمندی کنند، ابراز محبّت به آنان است. محبّت عامل بسیار نیرومندی در
شکل گیری شخصیت در تمام دوره های رشد است؛ امّا این نیاز در دوره کودکی، اهمیّت و حساسیت بیش تری دارد، به گونه ای که
شکل گیری و رشد شخصیت روانی کودک به ارضای این نیاز منوط است. از این رو، در آموزه های دینی، توجّه ویژه ای به آن شده و از
محبّت به کودکان، به بهترین اعمال،۴ وسیله رحمت الهی،۵ و عبادت۶ یاد شده و پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) مکرّر به محبّت فرزند
سفارش کرده است:

«احبّوا الصبیان و ارحموهم و اذا وعدّتموهم ففوا لهم، فَانَّهم لاَ یَرَوُنَ اِلاّ اَنّکم ترزقونهم»۷

کودکان را دوست بدارید و با آنان مهربانی کنید، و هرگاه به آنان وعده دادید، به وعده خود عمل کنید؛ زیرا آنان شما را روزی دهنده
خود می دانند.

«رحم اللّه عبداً اعان وَلَدهُ علی برّه بالاحسن الیه و التألُّف له و تعلیمه و تأدیبه»۸

خداوند بیامرزد بنده ای که فرزندش را بر نیکی و سعادتش یاری کند؛ به این که به وی احسان کند و با او رفتار دوستانه داشته باشد و
به تعلیم و تربیتش بپردازد. محبّت به کودکان، سیره رسول خدا و امامان (علیهم السلام) بوده است.۹

محبّت به کودک گستره وسیعی دارد. یکی از مصادیق آن، دست کشیدن به کودک و بوسیدن اوست.

در روایات آمده است:

«قَبِّلوا اولادکم فان لکم بکل قُبلهٍ درجهٌ فی الجنّه و ما بین کل درجتین خمس مأه عامٍ»۱۰

فرزندان خود را ببوسید؛ زیرا برای هر بوسه درجه ای در بهشت خواهید داشت که فاصله هر درجه تا درجه دیگر، پانصد سال راه است.
«مَنْ قبَّلَ ولده کتب اللّه له حسنه»۱۱

هر کس فرزند خود را ببوسد، خداوند برای او نیکویی می نویسد.

۴. رعایت عدالت و مساوات بین فرزندان

در زمینه رعایت عدالت بین فرزندان، از رسول خدا چنین روایت شده است:

«اعدلوا بین اولادکم کما تحبُّون ان یعدلوا بینکم فی البرِّ و اللطف»۱۲

میان فرزندانتان به عدالت رفتار کنید؛ همان گونه که دوست دارید دیگران در نیکی و لطف با شما عدالت داشته باشند.

ـ عدالت در بوسیدن فرزند

بوسیدن کودک نشانه مهر و محبّت و رمز احترام به اوست. از نظر اسلام، در این باره نیز تبعیض روا نیست. در روایت آمده است:

رسول خدا به فردی که دو فرزند داشت و یکی از آن دو را بوسید و دیگری را نبوسید، فرمود: چرا بین آن دو مساوات [و عدالت] را
رعایت نکردی؟۱۳

ـ عدالت در هدیه دادن به کودکان

هدیه، اگر چه اغلب کالای مادّی است، از مهر و محبّت هدیه دهنده و احترام گذاشتن او به فرد حکایت دارد. نعمان بن بشیر از پیامبر
(صلی الله علیه وآله) روایت می کند:

«اعدلوا بین اولادکم فی النحل کما تُحِبُّون ان یعدلوا بینکم فی البَّرِ و اللطف»۱۴

بین فرزندان خود در دادن هدیه به عدالت رفتار کنید ؛ همان گونه که دوست دارید آنان نیز در نیکی و لطف و محبّت به شما عدالت
داشته باشند.

۵. سلام کردن به کودکان

یکی دیگر از عوامل و زمینه هایی که باعث احساس ارزشمندی در کودک می شود و اسلام بر آن تأکید کرده، سلام کردن به کودکان
است. پیامبر گرامی اسلام در این باره فرمود:

«خمسٌ لا أدعهُنَّ حتّی المَمَاتِ [… الی ان قال] و التسلیم عَلَی الصّبیَانِ لِتَکُونَ سُنَّهً مِنْ بعدی»۱۵

پنج چیز را تا هنگام مرگ ترک نخواهم کرد [… تا اینکه فرمود] و (پنجمین عمل) سلام کردن به کودکان (است) برای اینکه سنّتی باشد
(و) پس از من (باقی بماند).

رسول خدا (صلی الله علیه وآله) خود به این سیره پایبند بود و همیشه آن را رعایت می کرد. انس ابن مالک می گوید: ما کودک بودیم که پیامبر
(صلی الله علیه وآله) بر ما گذشت و فرمود: «سلام بر شما کودکان».۱۶

۶. عدم افراط در سرزنش و تنبیه کودک