پاورپوینت کامل نقش فاطمه زهرا «علیهاالسلام» در اتحاد و انسجام اسلامی (قسمت اول) ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش فاطمه زهرا «علیهاالسلام» در اتحاد و انسجام اسلامی (قسمت اول) ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش فاطمه زهرا «علیهاالسلام» در اتحاد و انسجام اسلامی (قسمت اول) ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش فاطمه زهرا «علیهاالسلام» در اتحاد و انسجام اسلامی (قسمت اول) ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۱

آموزه وحدت در ابعاد گوناگون زندگانی دختر پیامبر اکرم
«صلی الله علیه و آله و سلم»، حضرت فاطمه زهرا «علیهاالسلام» ساری و جاری
است. او دختر کسی است که محور وحدت امّت اسلام خوانده می شود؛ همان کسی که
همه مسلمانان به او عشق می ورزند و به مقام بلند و ملکوتی او احترام
می گذارند. فاطمه زهرا «علیهاالسلام» که همواره سیره پدر را الگو و سرمشق
خویش قرار داده و خود همواره مورد تکریم آن پدر مهربان بوده است، نمی تواند
سیره ای جز اصلاح گری و منشی جز تربیت و بیدارگری داشته باشد؛ از این رو ما
در این نوشتار بر آن نیستیم که همه سیره آن حضرت یا همه سخنان وی را بررسی
کنیم؛ این بحث، بحث بسیار طولانی و دنباله داری است که بررسی آن در این
صفحات نمی گنجد بلکه می خواهیم تنها سخنانی از آن حضرت را بررسی کنیم که
بیشتر به اثبات فرضیه ما کمک می کند. این سخنان گاه بدون واسطه بر ادعای ما
دلالت می کند و گاه با واسطه. فاطمه زهرا «علیهاالسلام» برای اتحاد، عواملی
را بر می شمرد؛ بدین معنا که این عوامل باعث ایجاد یا تقویت روح برادری
دینی می شود و جامعه را از تشتّت و افتراق نجات می بخشد. برخی از این عوامل
به شرح زیر است:

۱. خداپرستی و نیایش

دعوت به خداپرستی، دعوت به وحدت است؛ چه این که
مسلمانان در اصل خداپرستی و خدا دوستی با هم مشترکند، همه به یک خدا اعتقاد
دارند و از شرک می پرهیزند؛ به سوی یک قبله نماز می گذارند و یک پیامبر را
آخرین فرستاده خدا می دانند؛ با این همه گاه این حقایق عظیم را فراموش
می کنند و دل به بیگانه می سپارند و به روی دوست شمشیر می کشند. مسلمانان
باید در کشمکش و درگیری قبیله ای و مذهبی و حزبی، این حقایق سترگ را به یاد
آورند و دست به خونِ برادر خویش نیالایند.

دیگر آن که دعوت به خداپرستی، دعوت به درک حقایق زیبای
جهان و دعوت به درنگ در پدیده های مادّی و معنوی است؛ درنگی که باعث رشد و
بالندگی معنوی و پیشرفت علمی و عملی می شود. دعوت به خداپرستی، دعوت به
آرامش است؛ چه این که یاد خدا آرام بخش دل هاست و دل ها را از پریشانی و
آشفتگی می رهاند.

فاطمه زهرا «علیهاالسلام» با باورداشت این اندیشه ها،
مردم را به خداپرستی و خدا دوستی فرا می خواند؛ همان چیزی که خود از زلال
آن بسیار بهره مند بود. او مردم را به حقیقتی دعوت می کرد که خود فانی در
آن بود، از این رو خود سرمشق بزرگی برای عابدان و زاهدان بود؛ چنان که نقل
شده: «نفس های فاطمه «علیهاالسلام» هنگام نماز از خوف خدا به شماره
می افتاد» و نیز آمده است: «در این امّت، عابدتر از فاطمه، کس نیست؛ او آن
قدر [در حین عبادت] ایستاد که پاهایش آماس (ورم) کرد.

روایاتی که درباره عبادت فاطمه «علیهاالسلام»، تسبیح او، نمازهای منقول از
او و دعاهای او آمده فراوان، و گواه صادقی بر ژرفای عبادت و زهد اوست.

در اندیشه دختر پیامبر «صلی الله علیه و آله و سلم»
جامعه ای که روح عبادت و دعا به کالبد آن درآید، کمتر دچار تشتّت و چند
دستگی می شود. آن حضرت مردم را به دعا فرا می خواند و در دعا نیز به آنان،
دعا برای دیگر برادران و خواهران دینی و امّت اسلام را آموزش می داد، چنان
که در یکی از دعاهای وی می خوانیم: «بِسمِ اللّه عَلی اَحِبَّتی وَ وَلَدی
و قَراباتی، بِسمِ اللّه علی جیرانی المؤمِنین و اِخْوانی وَ مَن قَلَّدنی
دُعاءً اَوِ اتَّخَذَ عِنْدی یَدا اَو ابتَدأ اِلَیَّ بَرّا مِنَ
المُؤمِنینَ وَ المؤمِناتِ، بِسمِ اللّهِ عَلی ما رَزَقَنی رَبِّی و
یَرزُقَنی»؛ «بسم الله دوستان و فرزندان و خویشانم، بسم الله بر همسایگان
مؤمن و برادران دینی من و هر آن کس که دعایی به من کرده یا نعمتی به من
بخشیده یا ابتدا به نیکی به من کرده از مؤمنین و مؤمنات، بسم الله بر هر چه
که پروردگارم روزی ام فرموده و روزی ام می کند.»

شوق دعا برای برادران و خواهران دینی و مدرسه تعلیم
دعای آن حضرت تا لحظات پایانی عمر مبارکش ادامه داشت: آن حضرت به گفته
اسماء بنت عمیس در لحظات پایان عمر شریف خود دستان خود را به آسمان بلند
کرده، می گوید:

«اللّهُمَّ اِنّی اسألُکَ بِمُحَمَّدٍ المصطفی و شُوقه
إلیَّ و بَبْعلی عَلیٍ المُرتَضی و حُزْنه عَلَیَّ، وَ بِالحَسَنِ
المُجتَبی و بکائِه عَلَیَّ وَ بِالحُسَیْنِ الشَّهیدِ و کآبَتهِ عَلَیَّ و
بَناتی الفاطِمیّات تحسّرهُنَّ عَلَیَّ، انَّکَ تَرحَمُ وَ تَغْفِرُ
لِلعُصاهِ مِن اُمَّهِ مُحمّدٍ و تَدْخُلُهُم الجَنَّهَ، اِنَّکَ اَکْرَمُ
المَسئولینَ وَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ؛» «خداوندا، تو را می خوانم به حق
محمد مصطفی که اشتیاق دیدار او را دارم، و به حقّ شوهرم علی و اندوهی که بر
من داد، و به حق حسن مجتبی و اشکی که بر من می ریزد، و به حق حسین شهید و
افسردگی اش نسبت به من و به حق دختران فاطمی ام و حسرتی که بر من می خورند
که گناهکاران امّت محمد را بیامرزی و در بهشت داخل کنی، همانا تو بهترین
درخواست کنندگان و مهربان ترن مهربانان هستی».

آن حضرت بر این باور است که ریشه اختلاف امّت، فراموش
کردن یاد خدا و شکر و ثنای وی، و نیز سرپیچی از فرمان های اوست. از این رو
در سترگ ترین سخن خود – خطبه در مسجد مدینه، که به خطبه فدکیه شهرت یافته
-، نخست به حمد پروردگار و ذکر نعمت های او و فواید توحید می پردازد. آن
حضرت در بخشی از آن خطبه می فرماید:

«وَ اَشهَدُ اَن لا اِله الاّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شریکَ
لَه و کَلمَهَ جَعَلَ الاخلاص تأویلَها، و ضَمَّنَ القُلوبَ مَوْصولَها وَ
أنارَ فِی الفِکر مَعْقُولَها، المُمْتَنِعُ عَنِ الابصارِ رؤیَتُهُ وَ
مِنَ الألْسُنِ صِفَتُهُ، وَ مِن الاوْهامِ کِیْفِیَّتُهُ، اِبْتَدَعَ
الاشیاءَ لا مِن شی ء کانَ قَبْلَها و اَنْشأها بِلا احْتِذَاء أمْثِلَهٍ
اِمْتَثَلها، کَوَّنها بِقُدرَتِه و خَدَأها بِمَشیَّتِهٍ مِن غیر حاجَهٍ
مِنْهُ اِلی تکوینِها وَ لا مائِدهٍ لَهُ فی تَصویرها اِلاّ تَثْبیتا
لِحِکمَتِهِ و تنبیها عَلی طاعتِهِ و اِظْهارا لِقُدرَته و تَعَبُّدا
لِبَریَّته وَ اعِزازا ثُمَّ جَعَلَ الثَّوابَ علی طاعَتِهِ وَ وَضَعَ
العِقابَ علی مَعْصِیَته زیادَهً عَنْ نِقْمَتِه و حِیاشَهً لَهُمْ اِلی
جَنَّتِهِ»؛ «گواهی می دهم که معبودی جز او نیست، یکتایی است بی انباز و
شریک، روح این گواهی دوستی بی آلایش و خلوص است، که دل های مشتاقان با آن
در آمیخته آثارش در افکار پرتو افکن شده است. خدایی که دیدگان را توانایی
دیدن، زبان را یاری بیان و گمان ها را قدرت بر ادراک او نیست. همه چیز را
از نیستی به هستی در آورد و آنان را بدون وجود الگو و نمونه ای ایجاد نمود.
با ید قدرت خود همه را بالندگی داد و با اراده اش به خلقِ موجودات دست
یازید؛ بی آن که به آفرینش آن ها نیازمند باشد و از این صورتگری طرفی
ببندد. جز این که می خواست حکمتش را آشکار سازد و مردم را به فرمان
برداری اش هشیار کند و بندگان را به عبودیتش رهنمون گرددد و برای دعوتش
موجب سرافرازی باشد. پس آنگاه پاداش را در اطاعت و کیفر را در نافرمانی
نهاد، تا بندگان را از خشم و عذاب خود رهانیده به سوی بهشت و کانون رحمتش
سوق دهد.»

آن حضرت در بیان وظایف مردم نسبت به پروردگار خود
فرموده است: «اَنْتُم عِبادَ اللّه نَصْبُ اَمْرِهِ و نَهْیِه وَ حَمَلَهُ
دینه وَ وَحْیه و اُمَناءُ اللّهِ عَلی اَنْفُسِکُم وَ بُلغاؤُهُ اِلَی
الأمم وَ زَعیمُ حَقَّ لَهُ فیکُم وَ عَهْدٍ قَدَّمَهُ اِلَیْکُم»؛ «شما
بندگان خدا، نگاهبانان حلال و حرام، حاملان دین و احکام، امینان خدا بر
خویش و پیام آورانِ او به سوی امّت ها هستید. حقی از سوی خدا بر عهده دارید
و پیمانی را که با او بسته اید، پذیرفته اید.»

دختر پیامبر اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» علت روی
گردانی مردم از خدا و در نتیجه ظهور تفرقه را، بروز جریان نفاق در میان
آنها می داند:

«ظَهَرَتْ فیکُم حَسَکَهُ النِّفاقِ وَ سَمُلَ جِلْبابُ
الدّین»؛ «خار نفاق و دورویی در میان شما آشکار و پرده دین دریده شد». نیز
فرموده است: «وَ اَطْلَعَ الشَّیط