پاورپوینت کامل آسیب شناسی سیاسی و اقتصادی انقلاب اسلامی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آسیب شناسی سیاسی و اقتصادی انقلاب اسلامی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آسیب شناسی سیاسی و اقتصادی انقلاب اسلامی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آسیب شناسی سیاسی و اقتصادی انقلاب اسلامی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۵

اشاره: از جمله مهم ترین عوامل رشد و ترقی هر پدیده ای،
شناسایی آسیب ها و رفع آن برای تداوم حیات آن پدیده است. انقلاب شکوهمند اسلامی
با گذشت نزدیک به سه دهه از حیات پربرکت خود، همچنان به حرکت بالنده خود ادامه
می دهد. این مقاله تلاش دارد به آسیب های سیاسی و اقتصادی که در صورت بروز
می تواند مشکلات و خطراتی را برای انقلاب به وجود آورد ـ و الزاماً همه آنها در
حل حاضر وجود ندارد ـ نگاهی اجمالی بیندازد.

الف) آسیب های سیاسی

۱. تضعیف رهبری

تضعیف رهبری نظام اسلامی از جمله اهدافی است که دشمنان
انقلاب آن را دنبال می کنند. این تضعیف گاهی در مورد اصل ولایت فقیه است؛ زیرا
استحکام نظام همان گونه که در قانون اساسی ملحوظ شده به این اصل وابسته است. از
این رو دشمنان انقلاب تشکیک در آن را مورد توجه قرار داده اند.

آنان با به کارگیری برخی عناصر حوزوی و غیر حوزوی این گونه
وانمود می کنند که ولایت فقیه، ریشه محکم فقهی و تاریخی ندارد و اگر هم ریشه
دارد، کاربرد سیاسی برای آن متصور نیست. البته با هوشیاری رهبری و مردم، همه
این توطئه ها خنثی شده است.

گاهی نیز تضعیف در مورد شخص رهبر صورت می گیرد. از سال ۱۳۴۲
به بعد به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی حرکت های مختلفی بر ضد حضرت
امام(ره) آغاز شد. برخی در مرجعیت او تشکیک می کردند و برخی در اعلمیت او. در
مورد مقام معظم رهبری نیز این فتنه ها جریان داشت، اما گذشت زمان و تدابیر
ایشان در صحنه های مختلف انقلاب، صحت جانشینی ایشان را به اثبات رسانید.۱

۲. نفوذ فرصت طلبان

در هر انقلابی، گروهی به انقلاب ایمان و اعتقاد ندارند ولی
دستیابی به منافع شخصی یا گروهی، آنان را وامی دارد تا در تار و پود انقلاب
رخنه کنند. بدیهی است که پس از رسیدن به قدرت در فرصت های مناسب لطمات و ضربات
کوبنده خود را بر پیکر انقلاب، نظام و رهبری وارد خواهند کرد.

این افراد حتی ممکن است دارای سابقه انقلابی و اسلامی
درخشانی نیز باشند، اما از آن جا که آرمان های انقلاب در جان و روحشان ریشه
ندارد، با فراهم شدن زمینه ها، سعی در انحراف انقلاب از مسیر واقعی خود
می کنند. پیامبر گرامی (صلی الله علیه وآله) در این باره می فرمایند:

بر امت خویش از آشوبی که آنان را به خون کشد و یا از دشمنی
که بر میهن شان بتازد، نگران نیستم، بلکه بر ملت خویش از پیشوایان گمراهی
بیمناکم که اگر آنان را فرمان برند، ایشان را به کفر می کشانند و اگر از فرمان
آنان سرپیچی نمایند، آنان را می کشند.۲

شهید مطهری درباره مبارزه با نفوذ فرصت طلبان می گوید:

مبارزه با رخنه و نفوذ فرصت طلبان، علی رغم تظاهرات
فریبنده شان یکی از شرایط اصلی ادامه یک نهضت در مسیر اصلی است.۳

شاید تا به حال هیچ یک از آفات، به اندازه این آفت، ضربات
جدّی بر پیکره انقلاب اسلامی ایران وارد نکرده باشد. از بدو پیروزی تا به
امروز، هر از چند گاهی شاهد اقدامات این عناصر هستیم که موجب کُندی حرکت انقلاب
می شوند. این عناصر گاه در لباس روحانیت، و گاه در لباس کارگزاران نظام و زمانی
به شکل صاحبان اندیشه و قلم ابراز وجود می کنند. بنابراین مسئولان نظام باید در
به کارگیری و گزینش افراد دقت کافی داشته باشند.

۳. دنیاطلبی مسئولان

گرایش به زندگی تجملی و روحیه تکاثر به ویژه در میان عناصر
انقلابی و مسئولان نظام، انگیزه دفاع از انقلاب و ارزش ها را تضعیف می کند و
افراد را به زندگی شخصی و برآوردن نیازهای تجملی مشغول می سازد.

تجمل گرایی مسئولان، از زوایای مختلف، انقلاب را تهدید
می کند، اولاً محرومان را در فشار روحی قرار می دهد و مسئولان را از مردم جدا
می کند، ثانیا سبب افزایش هزینه ها و اسراف می شود.

حضرت علی(علیه السلام) می فرماید:

خدای متعال بر پیشوایان حق واجب گردانیده که خود را با
مردمان تنگدست برابر کنند تا این که فقر و تنگدستی بر آنان فشاور نیاورد.۴

چگونه می توانیم از مردم انتظار ایثار و فداکاری داشته
باشیم در حالی که مسئولان حکومت در آرامش و رفاه کامل به سر می برند. اگر
اعتماد و اطمینان مردم نسبت به رهبران، سلب شود، قابل جبران نخواهد بود.

حضرت امام(ره) درباره اخلاق و روش زندگی کارگزاران حکومت
اسلامی می فرماید:

… آن روزی که دولت، توجه به کاخ پیدا کرد، آن روز است که
باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم. آن روزی که رئیس جمهور ما خدای نخواسته
از آن خوی کوخ نشینی بیرون برود و به کاخ نشینی توجه بکند، آن روز است که
انحطاط برای خود و برای کسانی که با او تماس دارند پیدا می شود… .۵

۴. تفرقه بین نیروهای انقلابی

در جهان اسلام هیچ حربه ای برای اسلام و مسلمانان خطرناک تر
از اختلاف و تفرقه نبوده است. در صورتی که اسلام دارای قوانین و موازینی است که
اگر براساس آن عمل کنند، هیچ گونه اختلافی پیش نخواهد آمد.

در قرآن کریم آمده است:

… و از مشرکان نباشید، از کسانی که دین خود را پراکنده
ساختند و به دسته و گروه ها تقسیم شدند و شگفت آن که هر گروهی به آن چه نزد
آنها است، خوشحال اند.۶

البته منظور از اختلاف، اختلافات غرض آلود است که از
هوس های نفسانی سرچشمه می گیرد و بدون توجه به موازین اسلامی آشکار می شود. این
اختلاف هم چون سمی است کشنده که همه چیز را نابود می کند. و گرنه اختلاف نظر در
بحث و برنامه های اقتصادی و فرهنگی که بر اساس اصول اسلامی باشد، رشد و تکامل
در پی دارد. و در برخورد آرا و افکار، نظریات نو و سازنده تولید می گردد.

استعمار با این حربه کهنه می خواهد از اختلاف و جدایی بین
نیروهای انقلابی سوء استفاده کند و نظام را از درون پوسیده و خشک کند. استکبار
جهانی از تمامی روش های براندازی مانند محاصره اقتصادی، کودتا، جنگ تحمیلی،
ترور و شایعه پراکنی جهت رخنه در صفوف فشرده مردم استفاده کرده، اما راه به
جایی نبرده است، بنابراین تنها چاره را بعد از گذشت دو دهه از پیروزی انقلاب در
این حربه می جوید. بر نیروهای انقلابی است که آخرین تلاش دشمن را با شکست روبرو
سازند و نجات ملت و کشور را در اتحاد و همدلی و تضارب آرا بجویند. حضرت
امام(ره) نیر درباره اتحاد و عدم اختلاف می فرمایند:

… اگر در یک ملتی اختلاف سلیقه نباشد، این ناقص است. اگر
در یک مجلسی اختلاف نباشد، این مجلس ناقص است. اختلاف باید باشد. اختلاف سلیقه،
اختلاف رأی، مباحثه، جار و جنجال، باید باشد لکن نتیجه این نباشد که ما دو دسته
بشویم دشمن هم، باید دو دسته باشیم در عین حالی که اختلاف داریم دوست هم
باشیم.۷

ب) آسیب های اقتصادی

امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(علیه السلام) علل سقوط
اقتصادی ـ سیاسی حکومت ها را چهار چیز می دانند:

۱. سوء تدبیر و ضعف مدیریت؛

۲. تبذیر ناروا و هزینه های زیان بار اقتصادی؛

۳. عبرت نگرفتن از تجارب سودمند؛

۴. عذرخواهی مکرر به جای جبران خطاهای پیشین.

روش اقتصادی حضرت امیر(علیه السلام) بر اساس عدالت و حق و
حقیقت بود و جز به حق عمل نمی کردند و هیچ گ