پاورپوینت کامل اصلاحات علوی، بازگشت به ارزش ها ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصلاحات علوی، بازگشت به ارزش ها ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصلاحات علوی، بازگشت به ارزش ها ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصلاحات علوی، بازگشت به ارزش ها ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

>

سالی که در آن قرار داریم، به نام مبارک حضرت مولی الموحدین، امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب علیه السلام، زینت یافته است.
رادمردی که تاریخ برای او مثل و مانندی سراغ ندارد. مقتدایی که همگان را شیفته و شیدای خویش ساخته است. بزرگمردی که تا
ابدیت سرمشق بشریت است و همواره چون خورشید بر تارک اسطوره ها می درخشد.

او اولین مردی است که به پیامبر عظیم الشان ایمان آورد و از کودکی در دامان نبوت و عصمت تربیت شد. علی علیه السلام
بزرگ ترین حامی دین خدا است که با ایثار، تلاش و از خودگذشتگی بی مانندش، موانع عظیم پیشبرد اهداف پیامبر را از میان
برداشت و مشکلات بزرگ را برطرف کرد. اخلاص علی علیه السلام و بزرگی اقدامات او در راه دین آنچنان است که القاب «لافتی الا
علی، لاسیف الا ذوالفقار ^(۱) »و «ضربه علی فی یوم الخندق افضل من عباده الثقلین ^(۲) »را از منبع وحی دریافت کرد و مقامش نزد
خداوند آنچنان رفیع است که در آیه مباهله «نفس ^(۳) »پیامبر شمرده شده است.

تمامی متفکران و فرزانگانی که بیش از هزار سال به تحقیق و پژوهش درباره شخصیت این امام همام پرداخته اند، به عجز خویش از
دستیابی به قله رفیع شخصیت او اذعان کرده اند.

در جهان اسلام همگان از عارف و عالم و صوفی و فیلسوف و متکلم و… معارف خویش را از سرچشمه علوم بی انتهای او می دانند.

مراحل زندگانی علی علیه السلام

زندگانی امیرالمؤمنین علیه السلام را می توان، به سه دوره متفاوت تقسیم کرد:

اول: دوران حیات پیامبر که دوره آغازین اسلام و حضور علی علیه السلام در صحنه های دفاع و حمایت از دین است. در این دوران
شخصیت بی مانند مولی الموحدین بروز و ظهور یافت.

پیامبر عظیم الشان اسلام نیز در این دوران با شناساندن آن حضرت به مسلمانان، جایگاه و وضعیت رهبری اسلام را در دوران پس
از پیامبر روشن فرمودند.

دوم: دوران بیست و چند ساله پس از ارتحال پیامبرصلی الله علیه وآله تا خلافت امیرالمؤمنین علیه السلام. در این دوران حوادث
گوناگونی مسیر رهبری اسلام را از راهی که پیامبر تعیین فرموده بود، تغییر داد. در این دوران نیز جهان اسلام از نور وجود
امیرالمؤمنین بهره مند بود و به رغم همه مصایب، آن حضرت با مشاوره و راهنمایی و همفکری در اداره حکومت اسلامی به
پیشرفت و گسترش اسلام در جهان کمک می فرمود.

سوم: دوران پنج ساله خلافت و زمامداری حضرت علی علیه السلام است. در این دوران آن حضرت شعارهایی محوری در جهت
اصلاح جامعه اسلامی مطرح فرمودند. و اقداماتی را براساس آن ها آغاز نمودند.

اساس اصلاحات مورد نظر امیرالمؤمنین علیه السلام

اساس اصلاحات امیرالمؤمنین بر دو پایه استوار بود:

الف: اجرا و گسترش عدالت در جامعه;

ب: بازگشت به ارزش ها و سنت های عهد پیامبرصلی الله علیه وآله.

امیرالمؤمنین در اجرای اصلاحات بر این عزم بود که ناروایی ها و ناراستی ها و انحرافاتی را که در دوران بیست و سه ساله پس از
پیامبر به ویژه سال های اخیر خلیفه سوم به وجود آمده بود، از میان بردارند. از این رو در آغاز دوران خلافت، با همگان اتمام حجت
فرمودند و در خطبه معروفشان تاکید فرمودند که اموال به ناحق گرفته شده را به بیت المال باز می گردانند.

آن حضرت در اجرای همین اصلاحات، بی اعتنا به مصلحت اندیشی های غیر الهی، فرمان عزل همه فرمانداران غیر شایسته و
انتصاب فرمانداران لایق را صادر فرمودند، آنچه در اداره نظام اسلامی و بررسی کارنامه مدیران حکومتی برای امیرالمؤمنین در
اولویت اول قرار داشت، اجرای عدالت، رفع ظلم و تجاوز، احقاق حقوق و اجرای احکام دین بود.

پرهیز از دنیا طلبی نیز نزد آن حضرت جایگاه ویژه ای داشت و زمامداران حکومت ایشان با کمترین گرایشی به سوی دنیاطلبی –
که بی تردید به تبعیض و بی عدالتی می انجامد – توبیخ می شدند. امروز نیز در جامعه اسلامی ایران شعار اصلاحات محوری ترین
شعار شده است. نکته ای که در این باره شایسته توجه و التفات است، سوءاستفاده هایی است که از این شعار می شود. اما متاسفانه
گرد و غبار درگیری های گروهی، دلسوزان را از این نکته مهم غافل کرده است.

باید توجه داشت که گروهی در قالب جراید، سخنرانی ها و گفتارها، ندانسته و یا زیرکانه به دنبال القای این مطلب هستند که
دوران اعتقاد و التزام و اجرای احکام دین گذشته است و باید به دنبال اصلاحاتی بود که با محدود کردن حضور دین در جامعه و
گسترش آزادی ها، فضای مناسب تری را ایجاد کند و از ادامه حضور دین در اداره جامعه جلوگیری شود!!

با بررسی کامل تری از دوران حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام، می توان تصویر روشن تری از اصلاحات و بازگشت به ارزش ها را
ارایه داد و به این حقیقت آشکار پی برد، که تنها راه نجات و رستگاری و تامین سعادت دنیا و آخرت حرکت اصلاحی به سوی
ارزش های دینی و معنوی است.

گذری کوتاه بر شکل گیری حکومت علوی

به دنبال یک سلسله نابسامانی ها و فساد گسترده اداری و مالی که در دوران حکومت خلیفه سوم – به ویژه در شش ساله دوم آن –
در جامعه اسلامی حکمفرما شده بود و سرانجام منجر به شورش و انقلاب وسیع مسلمانان و قتل خلیفه شد، علی علیه السلام به
حکومت رسید.

تشکیل دولت و حکومت توسط علی علیه السلام که بیست و چند سال از صحنه سیاست و مسند خلافت به دور مانده بود، در واقع
با اصرار و پافشاری انقلابیون صورت گرفت.

شورشیان و ناراضیان، به بذل و بخشش های بی حساب و کتاب، به ریخت و پاش بیت المال توسط دستگاه خلافت و تصرف های غیر
مجاز در آن، قبضه منصب های مهم و کلیدی توسط خویشان فاسد و ناصالح و آلوده خلیفه (از بنی امیه) ظلم و ستم بر مردم،
بی اعتنایی و بی توجهی خلیفه و کارگزارانش به انتقادها و حقگویی های خیرخواهان و حتی آزار و شکنجه و تبعید آنان که صحابه
بزرگی مانند، ابوذر، عماریاسر و عبدالله بن مسعود دچار آن شدند و اقدامات نادرستی از این قبیل، معترض بودند، و از
نابسامانی ها و مرگ سنت ها و رواج بدعت ها و بی عدالتی ها به ستوه آمده بودند و اصلاح این امور را جز به دست توانای علی علیه
السلام مقدور و عملی نمی دانستند.

از این رو پس از کشته شدن خلیفه، باشور و هیجان و ازدحام فوق العاده ای به علی علیه السلام مراجعه کرده و خواستار قبول
خلافت توسط آن حضرت شدند! و چون امام پس از چند روز تامل و تاخیر – به خاطر زمینه های نامساعد و مشکلات بزرگی که در
برابر اصلاحات وجود داشت – خلافت را پذیرفت، موجی از شادی و سرور در مدینه به وجود آمد که خود حضرت آن را چنین
توصیف می کند:

شما دستم را (برای بیعت) گشودید و من بستم، شما آن را به سوی خود کشیدید و من آن را عقب کشیدم، پس از آن همچون
شتران تشنه که روز آب خوردن به آبشخور حمله می کنند و به یکدیگر تنه می زنند، در اطراف من گرد آمدید آنچنان که بند کفشم
پاره شد، عبا از دوشم افتاد و ضعیفان زیر دست و پا رفتند!

آن روز سرور و خوشحالی مردم به خاطر بیعت با من چنان شدت داشت که خردسالان به وجد آمده بودند، پیران خانه نشین با
پای لرزان برای دیدن منظره بیعت به راه افتاده، و بیما