پاورپوینت کامل شرح حال فقیه اهل بیت علیهم السلام مرحوم آیت الله میرزاکاظم تبریزی رحمه الله (۱) ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرح حال فقیه اهل بیت علیهم السلام مرحوم آیت الله میرزاکاظم تبریزی رحمه الله (۱) ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرح حال فقیه اهل بیت علیهم السلام مرحوم آیت الله میرزاکاظم تبریزی رحمه الله (۱) ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرح حال فقیه اهل بیت علیهم السلام مرحوم آیت الله میرزاکاظم تبریزی رحمه الله (۱) ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۳۹

فقیه اهل بیت، حضرت آیه الله میرزا کاظم تبریزی قدس سره از علمای طراز اول به شمار می رفت که وظیفه اصلی خود را کسب و
نشر علم و تربیت شاگرد تشخیص داد و در مدت زندگانی پربار خویش بدان پای بند بود.

آیه الله تبریزی با این که موقعیت علمی و معنوی بلندی داشت، اما مجموع آن چه در معرفی ایشان (تا چند سال پس از در گذشت
او) در جاهای مختلف چاپ شده به ده صفحه نرسید تا این که آقای سیدحسن فاطمی با تلاش فراوان و با ترتیب دادن
گفت وگوهای متعدد با فرزندان و شاگردان ایشان، موفق به تدوین شرح حال مفصلی از ایشان با عنوان «سینای معرفت » شد.

تولد

حضرت آیه الله میرزاکاظم قاروبی تبریزی در سال ۱۳۰۰ شمسی برابر با ۱۳۴۰ قمری در خانواده ای مذهبی در تبریز دیده به جهان
گشود. پدر او مرحوم حاج فرج الله از بازاریان متدین تبریز بود که به فروش خواربار و گیاهان دارویی اشتغال داشت.

تحصیلات

آیه الله تبریزی تحصیلات جدید را تا کلاس نهم در تبریز فرا گرفت و پس از آن، دروس حوزه را نیز در کنار آن آموخت. در سطح
کشور دانش آموز نمونه شناخته شد و برای ادامه تحصیل در اروپا با بورس دولتی انتخاب شد; اما با راهنمایی یکی از علمای تبریز،
تحصیل در حوزه علمیه را ترجیح داد.

به جهت علاقه زیاد، پیشرفت او در دروس چشم گیر، بود به گونه ای که یکی از استادان به او لقب «ملاکاظم » را داده بود.

پس از تحصیل دروس مقدماتی در تبریز، یک سال در حوزه زنجان مشغول تحصیل شد و پس از آن، راهی تهران شد و به مدت دو
سال، فلسفه را از استادان مبرز آن روز تهران از جمله آیه الله محمدعلی شاه آبادی و میرزا مهدی آشتیانی فرا گرفت. پس از تهران،
توقف کوتاهی در قم داشته است.

هجرت به نجف اشرف

فشار شدید رضاخان به حوزه علمیه قم، سبب شد در سال ۱۳۶۱ قمری برای تکمیل معلومات خود، به اتفاق علامه محمدتقی
جعفری رحمه الله راهی نجف اشرف شود. در آن دیار با عشق فراوان، به فراگیری دانش، تهذیب نفس، ریاضت های شرعی، تالیف و
تدریس مشغول شد.

تلاش در راه تحصیل و مطالعه

عشق به مطالعه و تحقیق سبب شده بود از امور بسیاری چشم پوشد و محرومیت های زیادی را تحمل کند. در نجف سال ها در
حجره زندگی می کرد و بخش هایی از شرح استدلالی عروه را در همان حجره نوشت.

تشکیل خانواده

در سی سالگی در نهایت سادگی ازدواج کرد. هنگام ازدواج از استادان ممتاز و سرشناس نجف به شمار می رفت و زمینه وصلت با علما،
بسیار فراهم بود، اما برای رسیدگی بهتر به امور علمی، وصلت با خانواده ای آن هم با موقعیت اجتماعی پایین را ترجیح داد.

ثمره این ازدواج، شش پسر و دو دختر بود. دو تن از فرزندان معظم له هم اکنون از روحانیان حوزه علمیه قم هستند.

تحمل فقر

معظم له دوران مختلف زندگی را در فقر گذراند ولی هیچ گاه مشکلات مادی مانع پیشرفت علمی او نشد. از شدت فقر ناچار
می شد در نجف از کاغذهایی برای یادداشت استفاده کند که آن زمان، ماست کیسه ای را برای فروش روی آن ها می گذاشتند.

هم چنین به دلیل فقر و احتیاط در تصرف وجوه شرعی، کتاب های مورد نیاز را از میان کتاب های فرسوده انتخاب می کرد.

آیه الله تبریزی در ۵۳ سالگی موفق به خرید خانه شد. آن هم با کمک مالی دیگران و زمانی که سهم ارث پدری به دستش رسید. به
جهت مشکلات مالی نمی توانست به فرزند بیمارش آن گونه که لازم است رسیدگی و او را درمان کند و سرانجام در نوجوانی از دنیا
رفت. در این مورد به حجه الاسلام سیدنجف رضوی فرموده بود: «اگر پول داشتم دخترم از دست نمی رفت!»

استادان

از توفیقات مهم آیه الله تبریزی بهره مندی از محضر استادان برجسته در رشته های مختلف است. در این جا برخی از استادان
برجسته معظم له را معرفی می کنیم:

۱. آیه الله شیخ محمدعلی شاه آبادی (۱۲۹۲- ۱۳۶۹ق)، صاحب شذرات المعارف.

۲. آیه الله میرزامهدی آشتیانی (۱۳۰۶- ۱۳۷۲ق)، صاحب اساس التوحید.

۳. آیه الله شیخ موسی خوانساری (۱۲۹۳- ۱۳۶۳ق)، صاحب کتاب منیه الطالب. (تقریرات درس خارج مکاسب آیه الله میرزاحسین
نایینی) .

۴. آیه الله شیخ مرتضی طالقانی (۱۲۸۰- ۱۳۶۴ق)، از استادان بزرگ اخلاق.

۵. آیه الله شیخ محمدعلی کاظمی (۱۳۰۹- ۱۳۶۵ق)، صاحب تقریرات درس اصول مرحوم نایینی با عنوان فوائد الاصول.

۶. آیه الله سیدابوالحسن اصفهانی (۱۲۷۷ یا ۱۲۸۴- ۱۳۶۵ق)، از مراجع بزرگ تقلید و صاحب وسیله النجاه.

۷. آیه الله میرزاعلی آقاقاضی (۱۳۸۵- ۱۳۶۶ق)، از استادان برجسته اخلاق.

۸. آیه الله شیخ محمدکاظم شیرازی (۱۲۹۰- ۱۳۶۷ق) .

۹. آیه الله شیخ محمدرضا آل یاسین (۱۲۹۷- ۱۳۶۵ق)، صاحب بلغه الراغبین.

۱۰. آیه الله سیدابراهیم اصطهباناتی معروف به میرزاآقا (۱۲۹۷- ۱۳۷۹ق)، صاحب حاشیه بر عروه الوثقی، وسیله النجاه و… .

۱۱. آیه الله سیدمحسن حکیم (۱۳۰۶- ۱۳۹۰ق)، صاحب مستمسک العروه الوثقی.

۱۲. آیه الله شیخ حسین حلی (۱۳۰۹- ۱۳۹۴ق)، صاحب اخذالاجره علی الواجبات.

۱۳. آیه الله سیدمحمود شاهرودی (۱۲۹۳- ۱۳۰۱ یا۱۳۹۴ق)، صاحب تقریرات درس آقا ضیاءالدین عراقی.

۱۴. آیه الله سیدمحمدهادی میلانی (۱۳۱۳- ۱۳۹۵ق)، صاحب محاضرات فی فقه الامامیه.

۱۵. آیه الله سیدابوالقاسم خویی (۱۳۱۷- ۱۴۱۳ق)، صاحب معجم رجال الحدیث.

هجرت به قم

پس از سی سال اقامت در نجف اشرف به اتفاق خانواده در سال ۱۳۵۰ شمسی (۱۳۹۱ قمری) وارد ایران شد. در ابتدا تصمیم داشت
چند ماه در ایران بماند، اما پس از مدت کوتاهی، اخراج ایرانیان از عراق آغاز شد در نتیجه تا پایان عمر در قم ماندگار شد.

موقعیت علمی

ایشان فرموده بود:

اگر همه کتاب های فقهی را در دریا بریزند می توانم یک دوره فقه بنویسم و اجمالا به دلیل هر مساله اشاره کنم.

در جلسات عمومی، فراوان پیش می آمد که در پاسخ به سؤالات علمی، بدون مطالعه قبلی علاوه بر جواب پرسش، سؤال کننده را
به منابع مختلف، با ذکر شماره صفحه ارجاع می داد. هنگام تدریس، متن روایات، اسناد آن و متن عروه و… را از حفظ می خواند.

گاهی می فرمود: هیچ کتاب فقهی [و معروف] نیست; مگر این که آن را از ابتدا تا انتها مطالعه کرده ام.

بر قله علم در جوانی

شواهد متعدد نشان می دهد که معظم له در جوانی به قله های دانش دست یافت. حدود سی سال داشت که از وی خواسته شد تا
دیدگاه آیه الله خویی را در مناسک حج بنویسد. این پیشنهاد در روز چهارشنبه مطرح شد و آیه الله تبریزی روز شنبه – سه روز بعد –
آن را تحویل داد و اولین چاپ «مناسک حج » آیه الله خویی به قلم ایشان به چاپ رسید. در حالی آیه الله تبریزی با این سرعت،
مناسک حج را نوشت که خود به حج مشرف نشده بود.

حافظه عالی

دیگر از ویژگی های آیه الله تبریزی، حافظه استثنایی وی بود. هنگام نقل مطالب، نه تنها نام کتاب، نوبت چاپ، نسخه بدل ها و
شماره صفحه را ذکر می کرد بلکه گاه نصف صفحه کتاب را از حفظ می خواند.

حجه الاسلام محمد مهدی شب زنده دار می گوید:

در مدت بیست سالی که در مجالس عمومی و خصوصی در خدمت ایشان بودم، یک بار نشد معظم له برای پاسخ به سؤالی، به
کتاب یا نوشته ای مراجعه کند. از هر بابی که سؤال می شد آماده و با استدلال، جواب می داد.

جامعیت در علوم و فنون گوناگون

اوج دانش آیه الله تبریزی، فقه بود، اما در دانش های دیگر نیز تخصص داشت. بنا به گفته خود:

هیچ علم رایج (در حوزه آن روز نجف) نیست مگر این که در آن استاد دیده است. نیز فرموده بود:

ما من علم الا وقد دخلت فیه وقد خرجت منه

نگاهی گذرا به آثار باقی مانده از ایشان هم احاطه وی بر دانش های مختلف را نشان می دهد.

تدریس

شیوه آیه الله تبریزی تدریس هر کتاب، پس از تحصیل آن بود. ایشان این روش را به دیگران نیز سفارش می کرد.

دقت در مطالعه و تحقیق و گستردگی مطالعه، جایگاه خاصی به تدریس او داده بود; به گونه ای که درس ایشان از شلوغ ترین
درس های نجف به شمار می رفت.

تالیفات

آن چه از ایشان در دانش های گوناگون باقی مانده حدود ۳۵۰ جلد کتاب است.

خاطره زیر از یکی از شاگردان او نشان دهنده ارزش تالیفات آیه الله تبریزی و سخت کوشی ایشان است:

روزی معظم له در درس، حدیثی را از وسائل الشیعه خواند که شیخ حرعاملی آن را از تهذیب الاحکام شیخ طوسی نقل کرده بود.
استاد فرمود: من در کتاب تطبیقات الوسائل نوشتم: «لم اجده; این حدیث را در تهذیب نیافتم.» برای نوشتن این جمله، کتاب
تهذیب الاحکام ده جلدی را از اول تا آخر، سطر به سطر خواندم; زیرا احتمال می دادم آن حدیث، ذیل حدیث دیگر آمده باشد. از
آن جاکه احتمال دادم در بار اول از چشمم عبور کرده باشد و آن را ندیده باشم، بار دوم نیز آن را دیدم. وقتی مطمئن شدم که در
تهذیب نیست نوشتم: آن را نیافتم.

از آیه الله تبریزی تنها دو کتاب در زمان حیات (در اواخر حیات) چاپ شد: یکی مناسک حج و دیگری تعلیقه بر وسیله النجاه آیه الله
سیدمحمد حجت کوه کمری.

برخی از آثار باقی مانده عبارت است از:

۱. تطبیقات الوسائل، ۳۰ جلد; ۲. القواعد الفقهیه، ۴۰ جلد; ۳. طبقات الرجال; ۴. التعلیقه علی العروه الوثقی، بیش از ۱۰۰ جلد; ۵.
حاشیه فتوایی بر عروه; ۶. رجال، ۲۰ جلد; ۷. تعلیقه علی المنظومه، ۱۰ جلد; ۸. تعلیقه علی الرسائل، ۴۰ جلد; ۹. تعلیقه علی شرح
النظام; ۱۰. حاشیه بر کبری فی المنطق; ۱۱. حاشیه بر خلاصه الحساب شیخ بهایی، ۲ جلد; ۱۲. حاشیه بر کفایه الاصول، ۴۰ جلد;
۱۳. اسامی الکتب; ۱۴. حاشیه بر باب حادی عشر; ۱۵. حاشیه بر کشف المراد.

عمل به دستورهای شرع

رمز مهم موفقیت ایشان عمل به دستورهای شرع بود. به آن چه از منابع فقه استنباط می کرد متعبد بود. نمونه ای از پای بندی
معظم له به احکام شرع، پرهیز از اسراف در تمام دوران زندگی است. برای پیش نویس تالیفات، گذشته از استفاده از کاغذهای
باطله و اعلامیه ها، با خط ریز در میان سطرهای چاپ شده، می نوشت. برگه های رسید وجوه شرعی در کوچک ترین اندازه تهیه
شده بود.

در نامه نگاری ها از به کار بردن الفاظی چون: «ارادتمند» و «مخلص » دوری می جست; زیرا در به کار بردن این الفاظ، شبهه دروغ
وجود داشت.

حجه الاسلام سیدنجف رضوی می گوید:

روزی به استاد عرض کردم: علمای اخلاق راه های گوناگونی برای رسیدن به مقامات عالی ذکر می کنند. جناب عالی بهترین راه را
چه می دانید؟

فرمودند:

«بهترین راه، ترک گناه است.»

به حجه الاسلام شب زنده دار فرموده بود:

از هفده سالگی تاکنون (اواخر عمر) یک بار نماز صبح را زمانی نخوانده ام که ستاره ها پیدا نباشند.

محبت به اهل بیت علیهم السلام

در نجف هر روز پس از درس، به زیارت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می رفت. می فرمود: هرگاه نام امام زمان (عج) را
می شنوم مو بر بدنم بلند می شود.

اگر کوچک ت