پاورپوینت کامل گزارش سمینار-۱. گردهمایی اسلام و چالش هزاره جدید (۱) ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزارش سمینار-۱. گردهمایی اسلام و چالش هزاره جدید (۱) ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزارش سمینار-۱. گردهمایی اسلام و چالش هزاره جدید (۱) ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزارش سمینار-۱. گردهمایی اسلام و چالش هزاره جدید (۱) ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۰

این گردهمایی از سوی مؤسسه مطالعات اسلامی در مک گیل، با همراهی شورای جوامع اسلامی در کانادا (The Council of Muslim Communities of Canada) ، شورای عالی اسماعیلیان در کانادا (Council For Canada Ismaili) ، فدراسیون ملی کاناداییان پاکستانی (Canadians National Federation of Pakistani) و انجمن پاکستانی کبک (Pakistan Association of Quebec) از تاریخ ۱۰-۹ آوریل، ۲۱-۲۰
فروردین ۱۳۷۸، با حضور استادان مسلمان شاغل و بازنشسته از دانشگاههای مختلف در دانشگاه مک گیل در مونترال
برگزار شد.

موضوع کنفرانس

این کنفرانس دو روزه با هدف طرح و پاسخ یابی برای این پرسش ترتیب یافته بود که اسلام و مسلمانان در هزاره جدید با
چه چالشهایی مواجه هستند و چگونه باید برای آنها پاسخ یابی نمایند. می توان مباحث طرح شده را یا به صورت تفصیلی
براساس سخنرانیهای ارائه شده گزارش نمود و یا با توجه به موضوعات ارائه شده با دسته بندی ویژه ای ترسیم نمود.

نگارنده روش دوم را برگزیده است و می کوشد بر اساس مطالب ارائه شده جمع بندی ای موضوعی ارائه نماید.

مباحث ارائه شده

در درجه اول می توان از سه موضع یاد نمود که در واقع چارچوب بحث را تعریف کرده، به قول قدما تحریر محل نزاع
می نمایند:

موضع اول: تاکید بر پاکدینی اسلامی. این موضع با مفروض اصلی گردهمایی از در مخالفت برخاسته، مدعی بود که دوران
تازه ای آغاز نشده است تا مسلمانان را به چاره اندیشی بخواند. اگر هزاره ای هم هست، از آن مسیحیان است و ارتباطی با
بقیه عالم ندارد. تغییری که همگان از آن با واژگان یکپارچه شدن جهانی (globalization) یاد می کنند، به زعم این
موضع، تدبیری جز ادامه سیاستهای استعماری نیست. مثلا محمود ایوب، استاد لبنانی تبار دانشگاه تمپل، این نظر را
بیان داشت که “یکپارچه شدن جهانی تجسم تازه ای از امپریالیسم غربی است و اگر ادعای دهکده جهانی ادعای درستی
باشد، صرفا دلالت بر بروز حلبی آبادهایی دارد که به قیمت آنها قدرتهای غربی قویتر می شوند. ” در این شرایط، اگر
مسلمانان مساله ای هم داشته باشند، همان مشکل سده گذشته امپریالیسم است و در راس آن، این است که مسلمانان
نمی دانند آیین آنها یک دین تکثرگرا است و اگر درست اعمال شود، تضمین کننده کثرت گرایی در میانشان خواهد بود.
ایراد اساسی در این است که مسلمانان به جای دنباله روی از تعلیمات قرآن، به پیروی از مصحف با برداشتهای خاص از آن
پرداخته و بنابراین از جهانشمولی اولیه اسلامی به دور افتاده اند. برای محمد، بازی همان بازی قدیم استعمار غربی است،
با این تفاوت که قواعد بازی در اختیار ما هم قرار گرفته و اعتماد به نفس از دست رفته تا حدی احیا شده است. بر ماست
که این قواعد را به خدمت بگیریم و استفاده کنیم.

به گمان من ممکن است بسیاری از حرفهای محمود و دیگرانی که همین موضع را داشتند، از جمله خالد بن سعید،
پاکستانی تبار و استاد بازنشسته دانشگاه کوئینز در کانادا، جالب و در عالم انتزاع درست هم باشد، اما واقعیت این است
که گاه میدان بازی چنان دچار تحولات می شود که گویی با یک دنیای کاملا متفاوت رودر رو هستیم. در رابطه با وضعیت
جهان معاصر ممکن است برخی از جنبه های روند یکپارچه شدن جهانی در اروپا و حتی در سیاست تعمدی و
امپریالیستی کشورهای اروپایی ریشه داشته باشد، اما واقعیت آن است که وقایع چند دهه گذشته، حتی اگر تحولات همه
جانبه در خود غرب را نادیده بگیریم، از جمله نهضتهای رهایی بخش، برخی قواعد بازی را تغییر داده است و از سوی
دیگر، نفس انقلاب اطلاعاتی به وجهی است که بازیگری در عرصه کلان جهانی به گروه خاصی محدود نمی شود. ادامه
بازی گذشته بدون در نظر گرفتن تغییرات در عرصه بازی و حتی تا حد زیادی در قاعده بازی نتیجه اش اگر حذف از بازی
نباشد، حداقل بازی کردن بسیار کند، غیر مؤثر و نابهنگام خواهد بود.

موضع دوم; کوشش برای تعریف یک انسان گرایی بر اساس اندیشه های اسلامی. این موضوع تغییرات جدید را می پذیرد و
راه حل را در صورتبندی و صیقل زدن به یک قاعده بازی می داند. این موضع مدعی است که در زمانه ای که در آستانه
هزاره تازه مواضع اغراق شده ای مانند انتقام الهی، بنیادگرایی مذهبی و دیگر صورتهای افراط گرایی مذهب مختار شده
است، با بازگشتی به مقولات فلسفی اسلامی باید برای مساله خشونت که در مرکز زندگی اجتماعی امروزه قرار دارد،
تعریفی درست ارائه نمود و بر اساس آن با جهان هزاره جدید روبرو شد. مثلا به زعم محمد ارکون، مسلمان الجزایری تبار
و استاد دانشگاه سوربون که سخنگو و معمار این موضع است، چنین پاسخی تنها از طریق احیای مکتب انسانگرایی
امکان پذیر است. برای وی، راه حلهای ارائه شده توسط مسلمانان در سده گذشته در زمره جدل سیاسی (political polemics) و یا جدل ایدئولوژیکی (Ideological polemics) بیش نبوده است و راه حلهای غرب نیز، با
استفاده از راهبرد مصادره به مطلوب، خاطره های خاصی (Memory Selective) از تاریخ و دستاورد دیگران ارائه
می کنند که تنها تامین کننده منافع کوته نظرانه است. مهمترین خصیصه مکتب انسانگرایی پیشنهادی ایشان این است
که نسبت به همه چیز و همیشه پرسشگر است. انسان مشکل اصلی انسان بوده و باقی خواهد بود. این مشکل تنها از
طریق پرسش مداوم فهمیده و مسائلش حل و فصل خواهد شد.

این موضع ممکن است مطالب تازه و حتی حرفهای جالبی هم داشته باشد، اما به گمان من، تا حدی اجتهاد به رای است
و در نهایت هم بازی و هم قاعده آن را از چارچوب سنت اسلامی خارج می کند. عوض کردن بازی کار ساده اما بی نتیجه ای
است. در تاریخ گذشته و حتی معاصر اسلامی موارد متعددی وجود داشته است که بازی کاملا عوض شده است و نتیجه
آن تغییر (به غیر تبدیل شدن) اساسی در جامعه است. مورد ترکیه و ایران در سده بیستم مثالهای جالبی هستند. در هر
دو مورد روش جاری مثل غرب شدن اصولا بازی بومی را عوض نمود که نتیجه آن از خودبیگانگی کلان اجتماعی بیش
نبود.

این دو موضع راه اغراق می روند. اولی تغییرات چشمگیر زمانه و به تعبیر بسیاری ورود جهان را به مرحله تازه ای از تمدن
سازی بر اساس شیوه تولید اطلاعاتی را کاملا نادیده می گیرد و به گمان من، اصولا علاقه ای به بازی جدی در جهان تازه
ندارد. دومی با عوض کردن بازی، راه روزآمدگی و تعمق در احیای سنت را با نشان دادن راههای چشمگیر و بیش از حد
اغواگر می بندد. پرسش جدی این است که چگونه هم سنت را حفظ کنیم و هم همزمان با زمان پیش برویم و به قول
معروف، فرزند زمان خویش باشیم.

موضع سوم; تناقض نمای سنتی مدرن. اگر برای فهم بحث حاضر مسلمان ماندن و بر فرهنگ و میراث خویش وفادار
بودن را سنتی بخوانیم و یکپارچه شدن جهانی را مقوله ای مدرن بشماریم، موضع سوم بینشی پرسش برانگیز و جالب
ارائه می کند. نه قاعده بازی را عوض و نه بازی را تعطیل می کند. اکثر شرکت کنندگان در گردهمایی می کوشیدند مساله
مورد بحث، یعنی چالش اسلام در جهان جدید را از این نگرش مطرح کنند. چگونه می توان مسلمان، مدرن و بازیگر ماند؟
حال که قرار است هم مسلمان بمانیم و هم مدرن بشویم تا در جهان تازه بازیگری کنیم، کدام راه را باید برویم و اصولا با
کدام مسائل روبرو هستیم.

طرح کلی از مباحث ارائه شده

صورت برداری از مسائلی که مسلمانان با آن مواجه هستند، قدم اول است و این قدم، به وجه جالب و قابل توجهی در
سازماندهی گردهمایی منعکس بود. صورت برداری ارائه شده در کنفرانس به شرح زیر بود: (۱) همزیستی با دیگران و
گفت و گو میان مذ