پاورپوینت کامل چالشهای مسیحیان درخاورمیانه و راهبردهای غرب برای مقابله با مشکلات آنان ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چالشهای مسیحیان درخاورمیانه و راهبردهای غرب برای مقابله با مشکلات آنان ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چالشهای مسیحیان درخاورمیانه و راهبردهای غرب برای مقابله با مشکلات آنان ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چالشهای مسیحیان درخاورمیانه و راهبردهای غرب برای مقابله با مشکلات آنان ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۶

وضعیت کنونی مسیحیان در منطقه خاورمیانه و وجود کلیساهای زیادی که از نظر تاریخ و سنت با همدیگر فرق می کنند، در
برهه ها و مواردی می تواند مشابه هم تلقی شود. در این خصوص، با توجه به آمار و ارقامی از اوضاع آنان، می توان به ویژگیهای
یکسان و مشابه و نیز به عوامل اختلاف و تفاوت میان جوامع مسیحی در کشورهای خاورمیانه پی برد.

قبل از هر چیز باید توجه داشت که از تعداد مسیحیان در کشورهای مختلف، به صورت ناهمگون کاسته شده است. به عنوان مثال،
چهل سال پیش، در عراق مسیحیان حدود ۶ درصد جمعیت کشور را تشکیل می دادند، در حالی که امروزه به ۳ درصد کل
جمعیت کاهش یافته است و یا در سال ۱۹۶۷ تعداد مسیحیان اردنی ۹ درصد مردم آن کشور بود، اما در سال ۱۹۸۵ به ۵ درصد
رسید. در لبنان در سال ۱۹۷۵ میلادی، یعنی قبل از شروع جنگ داخلی، جوامع مسیحی حدود ۵۰ درصد جمعیت آن کشور را
تشکیل می دادند، اما اینک حدود ۴۰ درصد آن را تشکیل می دهند.

همچنین حضور مسیحیان در بیت المقدس به ۱۰ درصد کاهش یافته است. ^(۱) تنها در مصر و سوریه طبق اظهارات برخی از ناظران،
حضور مسیحیان تغییرات زیادی نیافته و به ترتیب حدود ۷ درصد کل جمعیت مصر و ۱۰ درصد کل جمعیت سوریه را تشکیل
می دهند. ^(۲) البته برخی از اعضای کلیسای قبطی مصر معتقدند که تا کنون حدود چهارصد هزار نفر از قبطیان مصر به خارج از
کشور مهاجرت کرده اند. علل و عوامل کاهش جمعیت مسیحیان در آن ناحیه متغیر هستند که بدون شک کاهش نرخ موالید (هم
در میان مسیحیان و هم در میان مسلمانان) و مهاجرت مسیحیان به خارج از کشور، سهم زیادی در آن داشته اند. موج مهاجرات
در واقع به صورت یک امر ثابت در تمام منطقه می باشد، چنانکه از جریان غیر قابل اغماض ترک وطن از سوی طبقات اشراف و
مرفه مسیحی مصر از آغاز سالهای دهه شصت و از کاهش شدید مسیحیان فلسطینی از زمان اشغال آن کشور توسط اسرائیل در
سال ۱۹۶۷ و مهاجرات زیاد آنان از لبنان به دلیل مسائل ناشی از جنگ داخلی طولانی و سخن می رود.

آمار ارائه شده تاکنون، برای نشان دادن وضعیت ناخوشایند کمی مسیحیان کافی هستند. چنانکه صاحبنظران در ترسیم ارتباط
موجود میان این آمار واقعی و گرایش روز افزون و رایج در جهان عرب مبنی بر اطلاق یک ارزش قوی و شدید هویتی به مساله
پیوستن به اسلام متفق القول هستند. البته تعابیر متعدد دیگری نیز به این پدیده داده و کتابهای گوناگونی در این راستا نوشته
شده است. مثلا آقای کمال صلیبی در کتابی تحت عنوان «دعوه المسیحین فی الشرق الی الانفتاح الاسلام الحضاری » ^(۳) آورده است که
تنها یک راه حل برای مسیحیان جهان عرب باقی مانده است. نویسنده از مسیحیان شرقی می خواهد که به عنوان بانیان تجدید و
احیای دیالوگ میان مسیحیت و اسلام، به غرب رجوع نمایند و از موضع انفعال خارج شوند.

نویسنده دیگری به نام آلبرت منصور، با توجه به تجربه عمیقتر در منطقه لبنان، در کتابی تحت عنوان «سرنوشت مسیحیان عربی
و انتخاب آنان » ^(۴) دستیابی مسیحیان به شهروندی کامل در کشورهای خاورمیانه را راه حل و راه خروج مسیحیان دانسته، از یک
طرح سیاسی، یعنی همزیستی اسلامی – مسیحی در چارچوب دموکراسی و برابری سیاسی دفاع می کند. این راه حل هر چند در
یک محدوده عربی، به دشواری قابل تحقق می باشد، ولی مسیحیان با امیدواری و نگرانی به آن می نگرند. تجربه بی نظیر تحقق و
اجرای این راه در لبنان از سوی مسیحیان دیگر کشورهای خاورمیانه به عنوان یک الگوی قابل تقلید تلقی می شود. ^(۵)

تجزیه و تحلیل یک دانشمند آنگلو – اسرائیلی به نام «بات ئیور»، (Bat Yeor) در کتابی تحت عنوان «یهودیان و مسیحیان: در
اسلام: اهل ذمه در مقابله با چالش بنیادگرایی » (انتشارات Berg International ،پاریس، ۱۹۹۴) دلیل کاهش جمعیت
مسیحی در خاورمیانه را چنین می داند: “مسیحیان شرق از حالت مهاجرت و پراکنده گشتن به مرحله قتل و کشتار و قربانی شدن
رسیده اند (به عنوان مثال، قتل عام مسیحیان قبطی درمصر علیا) و از سوی غرب به حال خود رها شده اند و در حال حاضر در
سردرگمی کامل به سر می برند، جهان اسلام در حال رجعت به اسلامگرایی است که در آن مسیحیان می توانند حداکثر به عنوان
یک اقلیت، مورد تسامح قرار گرفته محسوب شوند. تمام تلاشهای مسیحیان برای برخورداری از برابری عملی و واقعی با اکثریت
مسلمان به شکست انجامیده اند: مثل پارلمانتاریزم لیبرال، ناسیونالیزم لائیک، سوسیالیزم، آنتی صهیونیزم و غیره. از ابقای
مسیحیت به صورت نوعی عنصر بازمانده در درون دارالاسلام درآمده است.» به عبارت دیگر، مؤلف درصدد اظهار این مطلب است
که مسیحیان موفق به انجام آنچه یهودیان تا کنون انجام داده اند، نشده اند.»

تجزیه و تحلیل نویسنده دیگری به نام «ژان پیر والونیه » در کتابی تحت عنوان «زندگی و مرگ مسیحیان شرق » نیز کاملا بدبینانه
است. از نظر وی، مسؤولیت ناگواری اوضاع مسیحیان شرق، مستقیما متوجه مسلمانان منطقه است; زیرا فاصله موجود میان
وضعیت مترقی و پیشرفته سابق و وضعیت ملامت بار کنونی، ناشی از سه قرن عدم تسامح و تساهل و خشونت شدید مسلمانان
می باشد. مؤلف روی هم رفته، به صورت یک جانبه تحلیل نموده و معتقد است که مسیحیان امروزه بیش از گذشته در معرض
خطر و تهدید قرار دارند. در پایان، وی علی رغم انتقاد از روحانیون و طبقه اشراف مسیحی، از هوش و ذکاوت، شجاعت و سرسختی
مسیحیان در بهره برداری از کوچکترین آزادیها، تقدیر نموده است. در کنار این نویسندگان بد بین، عده ای از صاحبنظران مسلمان،
تحلیل دیگری از این اوضاع ارائه می دهند.

از جمله حسن بن طلال، ولی عهد اردن، در کتابی تحت عنوان «مسیحیت در جهان عرب » (برخلاف فرضیات والونیه) آورده است
که ۱۴ قرن حضور مشترک، مؤید این نکته است که نه تنها با بقای کامل عنصر مسیحی در شرق، بلکه با مشارکت انکار ناپذیر آنان
در ایجاد هم تمدن عربی – اسلامی و هم در مجموعه حیات اجتماعی و فرهنگی آن مواجه هستیم. نگرانی مسیحیان در احساس
نمودن خویش به عنوان خارجی در کشورهایشان، به فهم و درک آنان از نیروی اسلامگرایی (و یا از پدیده معروف به اصولگرایی که
احتمالا غیر واقعی است) بستگی دارد. اما وی معتقد است که اصولگرایی در حال نابودی سریع و غیر قابل برگشت است. بنابراین
مسیحیان در درون جوامع عربی – اسلامی، بیگانه و خارجی محسوب نمی شوند. ارزیابی حسن بن طلال، از جهات زیادی، مشابه
ارزیابی ارائه شده از سوی شورای پاتریارکهای کاتولیک شرق در نامه شان به مناسبت عید کریسمس سال ۱۹۹۴ میلادی تحت
عنوان «با همدیگر در مقابل خدا برای صلاح شخص و جامعه » می باشد. (یکی از اهداف اصلی این نامه، دفاع از سهم مسیحیان در
توسعه جهان عرب بود.)

نویسنده دیگری به نام «آنتوان وسل » در کتابی تحت عنوان «اعراب و مسیحیان » نیز تحلیلی مشابه بالا ارائه داده است. وی
پیشنهاد می کند کلیسای اعراب باید از مواضع محافظه کارانه برای بقای خود فراتر رفته، به جزئیات نژادی و زبانی نپردازد.

گروهی از صاحبنظران مسیحی معتقدند که عقیده حکومت دینی بر اساس شریعت اسلامی، در واقع بسیار مهمتر از یک
ایدئولوژی اپوزیسیون در منزوی ساختن مسیحیت مؤثر بوده است. آنان می گویند که اتفاقی نیست که اکثر کشورهای عربی در
قانون اساسی شان، حداقل دو ماده گنجانده اند که شریعت را به عنوان یکی از منابع قانونگزاری خود اعلام نموده اند. علاوه بر این،
بسیاری از کشورهای عربی دارای مجامع مؤسسانی هستند که احکام آنها غالبا به دو بخش عمده تقسیم می شوند: از سویی در
بسیاری از موارد، مثلا در مصر، یمن، سودان، مجمع مذکور اعلام کرده است که قانون اساسی به عنوان