پاورپوینت کامل رابطه موسیقی با اراده و عزم ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رابطه موسیقی با اراده و عزم ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رابطه موسیقی با اراده و عزم ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل رابطه موسیقی با اراده و عزم ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدمه:

در این مقاله بنا نداریم تا به جزییات حلال یا حرام بودن موسیقی بپردازیم، یا احکام آن را به طور مصداقی و دقیق مطرح نموده و فتاوای علما را در این خصوص بیان کنیم. بلکه هدف ما این است که یک نمای کلی از حقیقت موسیقی ارائه کرده و به طور کلی بررسی نماییم که موسیقی چه آثاری بر روح و روان انسان و جامعه دارد.

از این رو در بحث بیان آیات و روایات به جهت رعایت اختصار در هر بخش به چند نمونه بسنده کردیم زیرا گفته اند که: «در خانه اگر کس است یک حرف بس است.»

تغنیات و عزم

عالم کامل و عارف واصل حضرت امام خمینی رحمت الله علیه در کتاب ارزشمند «چهل حدیث» اولین مرحله جهاد با نفس را “تفکر” و مرحله بعد را “عزم” ذکر کرده و فرموده است: « بعضی از مشایخ ما، أطال اللّه عمره، می فرمودند که “عزم” جوهره ی انسانیت و میزان امتیاز انسان است، و تفاوت درجات انسان به تفاوت درجات عزم او است.»[۱]

و در تعریف عزم نیز بیان داشته اند: «عزمی که مناسب با این مقام است عبارت است از بناگذاری و تصمیم بر ترک معاصی، و فعل واجبات، و جبران آن چه از او فوت شده در ایام حیات، و بالاخره عزم بر این که ظاهر و صورت خود را انسان عقلی و شرعی نماید که شرع و عقل به حسب ظاهر حکم کنند که این شخص. انسان است. و انسان شرعی عبارت از آن است که موافق مطلوبات شرع رفتار کند، و ظاهرش ظاهر رسول اکرم، صلی الله علیه وآله وسلم باشد، و تأسی به آن بزرگوار بکند در جمیع حرکات و سکنات و در تمام افعال و تروک. و این امری است بس ممکن، زیرا که ظاهر را مثل آن سرور کردن امری است مقدور هر یک از بندگان خدا.» [۲]

سپس در خصوص کسب عزم و موانع آن فرموده اند: «ای عزیز، بکوش تا صاحب “عزم” و دارای اراده شوی، که خدای نخواسته اگر بی عزم از این دنیا هجرت کنی، انسان صوری بی مغزی هستی که در آن عالم به صورت انسان محشور نشوی، زیرا که آن عالم محل کشف باطن و ظهور سریره است و جرئت بر معاصی کم کم انسان را بی عزم می کند، و این جوهر شریف را از انسان می رباید. استاد معظّم ما، دام ظلّه، می فرمودند بیشتر از هر چه گوش کردن به تغنّیات سلب اراده و عزم از انسان می کند.» [۳]

در اینجا حضرت امام(ره) یا استاد ایشان مشخص نکرده اند که این تغنیات (موسیقی و غنا) که مانع عزم است، شکل حرام آن است یا غیر آن، بلکه مطلب کلی است و تمام اشکال تغنیات را در می گیرد.

گناهی کبیره

شهید محراب، آیت الله دستغیب در کتاب “گناهان کبیره” چنین فرموده اند:

«پانزدهم از گناهانی که به کبیره بودنش تصریح شده، سرگرمی به آلات موسیقی و نواختن انواع سازها مانند تارها[۴] و کمانچه[۵] و پیانو[۶] و طنبور[۷] و نظائر آن یا گوش دادن به آن هاست. چنان چه در روایت فضل بن شاذان از حضرت رضا علیه السلام در ضمن شماره ی کبائر می فرماید: «و الاشتغال بالملاهی»[۸] و به اتفاق جمیع فقهاء ساختن و خرید و فروش آلات لهو و معامله اش باطل است و مانند آلات قمار، نگهداریش حرام و از بین بردنش واجب است.»

موسیقی در آیات

خداوند خطاب به شیطان می فرماید:

« وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِک ـ هر کس از آن ها را که می توانی با صدای خودت تحریک کن.»[۹]

“مجاهد” شاگرد “ابن عبـاس” صحابی رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و از اولیـن مفسرین قرآن می گوید: «مراد از صدای شیطان در این آیه، آوازخوانی و موسیقی می باشد.»[۱۰]

و مفسّر کبیر علامه طباطبایی در ذیل آیه:

« وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیضِلَّ عَنْ سَبِیلِ اللهِ بِغَیرِ عِلْمٍ وَ یتَّخِذَها هُزُواً أُولئِک لَهُمْ عَذابٌ مُهِینٌ ـ و از مردم کسانی هستند که می خرند لهو الحدیث را تا بدون علم از راه خدا گمراه کنند و آیات الهی را مسخره می کنند. برای آن ها عذابی است خوارکننده.»[۱۱]

فرموده اند: «کلمه ی لهو به معنای هر چیزی است که آدمی را از مهمش باز بدارد و لهو الحدیث آن سخنی است که آدمی را از حق منصرف نموده و به خود مشغول سازد. مانند حکایات خرافی و داستان هایی که آدمی را به فساد و فجور می کشاند و یا از قبیل سرگرمی به شعر و موسیقی و مزمار و سایر آلات لهو که همه ی این ها مصادیق لهو الحدیث هستند.»[۱۲]

و در روایتی “لغو” در آیه زیر ـ که صفات مؤمنین را بیان نموده است ـ به آواز و موسیقی تفسیر شده است.[۱۳]

«وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُون ـ و مؤمنین کسانی هستند که از لغو اعراض می کنند.»[۱۴]

موسیقی در روایات

الف) نواختن

رسول اکرم: «مردمی طبل کوفتن و استعمال آلات موسیقی را کاری پسندیده بشمارند و این مردمند که در ملکوت آسمان ها رجس ها و نجس ها نامیده می شوند.» [۱۵]

و نیز فرموده ا ند: «شما را از رقص و مزمار[۱۶]و کوبه[۱۷]و کَبَر[۱۸] نهی می کنم.»[۱۹]

و فرموده ا ند: «نوازنده ی طنبور در روز قیـامت محشور می شود در حالی که چهره اش سیـاه است و طنبوری از آتش به دست دارد و هفتاد هزار فرشته از بالای سرش با عمود آهنین بر سر و صورتش می زنند و آوازخوان کور و کر و گنگ از قبرش محشور می شود. و زناکار و نوازنده ی نای و نوازنده ی دایره نیز به این شکل محشور می شوند.»[۲۰]

آن سرور دو عالم همچنین در علائم آخرالزمان فرموده ا ند:

«و آشکار گردند طبل و کنیزان آوازه خوان و آلات موسیقی و میل به طنبورزنان و دایره زنان و نای نوازان و سایر آلات لهو. آگاه باش؛ هر کس احدی از آن ها را به چیزی از دینار و درهم و البسه و اطعمه و غیر این ها یاری رساند، مانند آن است که در دل کعبه هفتاد بار با مادرش زنا کند.» [۲۱]

و فرموده ا ند: «آن گاه که امت من مبتلا به پانزده خصلت شوند بلا بر آنان نازل می شود… و آن گاه که کنیزان آوازه خوان و آلات موسیقی را به کار گیرند.» [۲۲]

امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده ا ند: « شش گروهند که سزاوار نیست به آن ها سلام شود: یهودیان و مسیحیان، اهل نَرد و شطرنج، اهل شراب، اهل بربط[۲۳]و طنبور و کسانی که فحش به مادران را وسیله ی شوخی قرار می دهند و شاعران باطل سرا.»[۲۴]

امام زین العابدین علیه السلام فرموده ا ند:

«خداوند پاک نمی گرداند امّتی را که در بین آن ها بربط نواخته شود.» [۲۵]

امام صادق علیه السلام فرموده ا ند: «شیطانی است که به او قَفَندَر می گویند. هنگامی که کسی در خانه اش چهل روز بربط بنوازد و اشخاص دیگری آن جا حضور یابند، آن شیطان هر عضو خویش را بر روی همان عضو از صاحب خانه قرار داده و سپس در او می دمد چنان که دیگر غیرت به خرج نمی دهد. حتی اگر به زنانش تجاوز کنند.»[۲۶]

و فرموده اند: «تار زدن نفاق را در دل می رویاند، همچنان که آب، گیاه را می رویاند.»[۲۷]

ب) شنیدن موسیقی

رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرموده ا ند: « مَنِ اسْتَمَعَ إِلَی اللَّهْوِ یذَابُ فِی أُذُنِهِ الآنُک ـ کسی که به موسیقی گوش دهد، (روز قیامت) در گوشش سرب مذاب ریخته می شود.»[۲۸]

و در سفارش و وصیتشان به امام علی علیه السلام فرموده اند: «ای علی؛ سه چیز موجب قساوت قلب می گردد. گوش دادن به موسیقی و شکار و رفتن به بارگاه سلطان.»[۲۹]

امام رضا علیه السلام فرموده ا ند: « اسْتِمَاعُ الأَوْتَارِ مِنَ الْکبَائِرِ ـ شنیدن صدای تارها از گناهان کبیره است.»[۳۰]

مردی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: پدر و مادرم فدای تو باد؛ من کنیفی دارم و وارد آن کنیف (مستراح) می شوم تا رفع حاجت کنم. در همسایگی ما اشخاصی هستند که کنیزان آوازه خوان دارند. آواز می خوانند و موسیقی می نوازند. و چه بسا می شود من نشستن در آن جا را طول می دهم تا صدای آن ها را بشنوم. این عمل چه طور است؟

فرمود: این کار را مکن. عرض کرد: به خدا قسم من هرگز به سراغ آن ها نرفته ام و نمی روم. بلکه صدایی است که از ایشان می شنوم.

فرمود: مگر کلام خدای را نشنیدی که می فرماید: « إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤَادَ کلُّ أُولَئِک کانَ عَنْهُ مَسْئُولاً ـ حتماً گوش و چشم و قلب، تمامشان (روز قیامت) مورد سئوال قرار می گیرند.»[۳۱]

عرض کرد: نه به خدا سوگند، مثل این که تاکنون این آیه را از کتاب خدا نشنیده بودم نه از عجم و نه از عرب. دیگر چنین عملی را تکرار نمی کنم ان شاء الله و نسبت به گذشته هم استغفار می کنم.

فرمود: برخیز و غسل کن و آن چه می توانی نماز بخوان. چون تاکنون در کار بزرگی مشغول بوده ای و چه قدر حال بدی داشتی اگر بر این حال می مردی. شکر می کنم خدا را که متوجه شدی و از او درخواست می کنم که از هر بدی که از تو دیده صرف نظر کند. آری خدای تعالی کراهت ندارد مگر از هر کار زشت تو. کارهای زشت را بگذار برای اهلش. چون هر چیزی در عالم اهلی دارد.»[۳۲]

همچنین امام صادق علیه السلام فرموده ا ند: «گوش دادن به موسیقی و آواز نفاق می رویاند همان گونه که آب گیاه را می رویاند.»[۳۳]

در وصایای لقمان به فرزندش چنین آمده است: «لاتَسْمَعِ الْمَلاهی فَإِنَّها تُنْسیک الآخِرَهَ ـ به موسیقی گوش نده. چرا که آخرت را از یاد تو می برد.»[۳۴]

ج) خرید و فروش

رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرموده ا ند: « آلات موسیقی خریدنش و فروختنش و بهایش و تجارت به آن حرام است.»[۳۵]

د) نگهداری

رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرموده ا ند: « ملائکه داخل خانه ای نمی شوند که در آن شراب یا دایره یا طنبور یا نرد باشد و دعای آن ها مستجاب نمی شود و برکت از آن خانه می رود.»[۳۶]

امام صادق علیه السلام فرموده اند: «و کسی که چهل روز در خانه اش طنبور بماند، غضب خداوند را برای خود خریده است.»[۳۷]

موسیقی در بیان علما

بزرگان و علما نیز در صحبت پیرامون موسیقی نگاهی کلی به موضوع داشته اند، گرچه اگر از آن ها درباره حکم آن سؤالی شده باشد پاسخ داده اند ولی دقت در این بیانات انتخاب شده نشان می دهد که این بزرگواران نیز به موسیقی نگاهی فراتر از حرام یا غیر حرام بودن موسیقی داشته اند.

موسیقی در کلام امام خمینی رحمت الله علیه

و از جمله چیزهایی که باز مغزهای جوان ها را مخدّر است و تخدیر می کند موسیقی است. موسیقی اسباب این می شود که مغز انسان وقتی چند وقت به موسیقی گوش کرد، تبدیل می شود به یک مغزی غیر آن [مغز] کسی که جدّی باشد. از جدّیت، انسان را بیرون می کند، و متوجه می کند به جهاتی دیگر… [۳۸]

نباید دستگاه تلویزیون جوری باشد که ۱۰ ساعت موسیقی بخواند. جوان هایی که نیرومند هستند، از نیرومندی آن ها را برگردانند به یک حال خمار و خلسه. مثل همان تریاک. موسیقی با تریاک فرق ندارد.[۳۹]

یک مغزی که دنبال این رفت که موسیقی گوش کند، این مغز مریض می شود. این نمی تواند فکر بکند که کشورش به چه حالی دارد می گذرد. دیگر دنبال این نیست. مثل آدم هروئینی می ماند.[۴۰]

این موسیقی ها همه مخدّر هستند، یعنی جوانی که عادت به موسیقی کرد، دیگر نمی تواند قاطع باشد.[۴۱]

موسیقی در بیان مقام عظمای ولایت حضرت آیت الله العظمی خامنه ای

شاخص حرمت و حلیت

موسیقی اگر انسان را به بیکارگی، ابتذال، بی حالی و واخوردگی از واقعیت های زندگی و امثال این ها بکشاند، این موسیقی موسیقی حلال نیست. موسیقی حرام است. موسیقی اگر چنان چه انسان را از معنویت، از خدا و ذکر غافل کند، این موسیقی حرام است. موسیقی اگر انسان را به گناه و شهوت رانی تشویق کند، این موسیقی حرام است. از نظر اسلام این است. موسیقی اگر این خصوصیات مضر و موجب حرمت را نداشته باشد، البته آن وقت حرام نیست.

…این هایی را که من گفتم، بعضی از آن ها در موسیقی بی کلام و در سازهاست، بعضی هم در کلمات است. یعنی ممکن است فرضاً یک موسیقی ساده ای بی ضرر را اجرا کنند لیکن شعری که در آن موسیقی خوانده می شود، شعر گمراه کننده ای باشد. شعر تشویق کننده ی بی بند و باری، به ولنگاری، به شهوت رانی، به غفلت و این طور چیزها باشد. آن وقت حرام می شود.

…بنابراین آن چیزی که شاخص حرمت و حلیت در موسیقی است و نظر شریف امام رحمت الله علیه در اواخر حیات مبارکشان که آن نظریه را در باب موسیقی دادند به همین مطلب بود،