پاورپوینت کامل خمس معادله ای عجیب ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خمس معادله ای عجیب ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خمس معادله ای عجیب ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل خمس معادله ای عجیب ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدمه

خمس یکی از فروع مهم مذهب تشیع است که پرداخت آن باعث افزایش روزی و سعادت در دو دنیا و بی توجهی به آن موجب ضررهای جبران ناپذیر دنیوی و اخروی می گردد. معادله ای که با ذهن مادی قابل اندازه گیری نیست.

اما احکام آن به دلیل پیچیدگی مسائل اقتصادی روز نیاز به دقت نظر و تامل بیشتری دارد. از طرفی به دلیل همین پیچیدگی ها در محافل مذهبی کمتر مورد بحث قرار می گیرد و این مسئله موجب شده است تا بساری از اهل دیانت و مؤمنین نسبت به مسائل خمس اطلاع کافی نداشته و در نتیجه در انجام صحیح این وظیفه الهی قصور نمایند.

از طرفی این کم اطلاعی باعث بروز شبهاتی در خصوص چرایی خمس گردیده است. به همین علت در این مقاله به چرایی خمس و راه های ترویج آن پرداخته و در پایان چند سؤال رایج را پاسخ داده ایم.

اما آن چه ضروری است تا مورد عنایت مربیان عزیز قرار گیرد، اهمیت اجرای این فروع دین و سوق دادن متربیان به سوی کارشناسان مسئله و پرسش موارد مورد شک و شبهه از کارشناسان و پرهیز از خود پاسخ گویی فردی در این زمینه است.

خمس چیست؟

خداوند در سوره انفال وجوب خمس و مصارف آن را به طور فشرده بیان نموده و اهمیت آن را چنین گوشزد کرده است:

«وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَی ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی وَ الْیتامی وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ إِنْ کنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَ ما أَنْزَلْنا عَلی عَبْدِنا – (ای مؤمنان) بدانید که آن چه به شما غنیمت و فایده رسد، خمس (یک پنجم) آن مخصوص خدا و رسول و خویشان او و یتیمان و فقیران و در راه ماندگان است اگر به خدا و آن چه بر بنده ی خود نازل کرده ایم، ایمان دارید.»[۱]

بیشترین موضوعی که در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم درباره ی خمس مطرح بوده، خمس مربوط به غنائم جنگی است که در آن زمان به شدت رواج داشته است. به همین دلیل مشاهده می کنیم که امروزه اهل تسنن خمس را محدود به غنائم جنگی می دانند. مستند آنان در این نظر معنای (غنیمت) در آیه ذکر شده است. آنان واژه غنیمت را غنائم در جنگ معنا کرده اند و شأن نزول آیه را که ناظر به غنائم جنگ بدر است مؤید آن گرفته اند. غنائم جنگی اگرچه از مصادیق بارز خمس است، ولی باید توجه داشت که شأن نزول مورد، هیچ گاه گستردگی و وسعت معنی را محدود نمی سازد و به اصطلاح، مورد مخصص نیست؛ ضمن این که به گفته ی لغت شناسان، معنای (غنیمت) عام است و شامل هر فایده و سودی می شود: سود از راه کسب و کار، کشاورزی، صنعت، معدن کاری و غواصّی و… همه ی این ها در دایره ی غنیمت داخل می شوند[۲] لذا با توجه به این موضوع و بر حسب روایات فراوانی که از پیغمبر اکرم و ائمه اطهار علیهم السّلام رسیده، آیه خمس شامل فوائد و سودهای دیگر نیز می گردد.

۱- مردی از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم سؤال هایی کرد، از جمله این که: در خرابه ها و نشانه ها گنج می یابیم، حضرت فرمود: «در آن ها خمس است.»[۳]

۲- پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «وَ اخراجُ الخُمسِ مِنْ کلِّ مایملِکهُ اَحَدٌ مِنَ النّاس – خمس از هر چه انسان مالک شود باید خارج گردد.»[۴]

۳- در روایت معتبری – که به صحیحه غلی بن مهزیار معروف است – امام جواد علیه السلام غنیمت در آیه را به معنای گسترده ای در نظر گرفته آن را به درآمد کسب تفسیر فرموده است. در بخشی از این روایت آمده: «فَأَمَّا الْغَنَائِمُ وَ الْفَوَائِدُ فَهِی وَاجِبَهٌ عَلَیهِمْ فِی کلِّ عَامٍ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی: وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَی ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ»[۵] در این حدیث امام جواد علیه السلام واژه «الْفَوَائِدُ» را در کنار «الْغَنَائِمُ» جای داده و هر دو را مصداق آیه قلمداد فرموده است و تردیدی نیست که منظور از «الْفَوَائِدُ» هرگونه سود و درآمدی است که به انسان می رسد.[۶]

۴- شخصی از امام کاظم علیه السلام پرسید: «از چه چیز خمس باید داده شود؟» فرمود: «فی کلِّ ما اَفادَ النّاسُ مِنْ قَلیلٍ اَوْ کثیرٍ – در هر چیزی که مردم سود ببرند کم باشد یا زیاد (باید خمس آن داده شود).»[۷]

۵- یکی از شیعیان به امام جواد علیه السلام نوشت: «آیا خمس بر همه ی چیزهایی است که کسی بهره می برد، کم باشد یا زیاد؟ از همه ی انواع درآمد و بر صنعتگران هم هست؟ و چگونه است؟» امام علیه السلام پاسخ فرمود: «خمس پس از مؤونه و مخارج است. یعنی هزینه یک سال را به حساب آورید و اگر زیاد آمد، خمسِ همان مقدار زائد را بپردازید.»[۸]

۶- امام صادق علیه السلام می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَمَّا حَرَّمَ عَلَینَا الصَّدَقَهَ أَنْزَلَ لَنَا الْخُمُسَ فَالصَّدَقَهُ عَلَینَا حَرَامٌ وَ الْخُمُسُ لَنَا فَرِیضَهٌ وَ الْکرَامَهُ لَنَا حَلَالٌ – به راستی خداوندی که خدایی جز او نیست، چون زکات را برای ما حرام کرده خمس را برای ما قرار داده است. پس زکات را بر ما حرام کرده و خمس را برای ما (دادن خمس به ما را) واجب کرده است و کرامت برای ما حلال است.»[۹]

۷- پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم برای گرفتن خمس “عمرو بن حزم” را به یمن فرستاد و حال آن که در آن سرزمین جنگی در کار نبود تا خمس غنایم جنگی را مطالبه نماید.[۱۰]

پیشینه خمس

تا بدین جا اصل تشریع خمس را از مبانی دینی و از طریق آیات و روایات دریافتیم. اکنون بجاست که به پیشینه این بحث هم نگاهی داشته باشیم و ببینیم آیا پیامبر و ائمه علیهم السلام از شیعیان خمس دریافت می کردند؟

علاوه بر روایاتی که در بخش قبلی به آن اشاره شد که مؤید دریافت خمس است، در این زمینه باید گفت که برخی روایات حکایت از سخنان و نیز دستور مکتوب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه اطهار علیهم السلام مبنی بر دریافت خمس دارند، مانند نامه هایی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به افراد و قبایل نوشته بودند و در آن خمس در آمد را از آنان می طلبیده است.[۱۱]

بعضی از مورّخان معتبر مثل ابن سعد و صاحب کتاب فتوح البلدان نوشته اند که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم برای گرفتن خمس افرادی را به اطراف و اکناف می فرستاد؛ چنان که به دو طایفه ی معروف “سعد بن هُذَیم” و “بنی جذیمه” نامه نوشت که خمس و زکات را به فرستادگان او تحویل دهند.[۱۲]

در کتاب سیره النبی، در نامه ای که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به برخی از قبایل عرب نوشته، آمده است: «زمین و دشت و دره ها و آن چه در آن هاست، در اختیار شما باشد تا این که حیوانات از گیاهان و شما از آب های آن استفاده کنید، به شرط آن که خمس اموال خویش را بپردازید.»[۱۳]

همچنین نقل شده رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به طایفه «بنی قیس» نوشت: «فَاَنتُم اِنْ اَقَمْتُمُ الصَّلوهَ و آتَیتُم الزَّکوهَ و اَعطَیتُم سهمَ اللهِ و الصفِی فَاَنتُمْ آمِنونَ – اگر شما نماز را به پا دارید و زکات و خمس بدهید در امانید.»[۱۴]

و آن حضرت همچنان که افرادی را برای جمع آوری زکات می فرستاد برای گرفتن خمس نیز مأمورینی را اعزام می فرمود، چنان که علی علیه السلام را به یمن اعزام داشت و دستور داد خمس را از آن ها بگیرد.[۱۵] و مردی از بنی اسد را نیز مأمور گرفتن خمس کرد.[۱۶]

البته نباید از این نکته هم غفلت کرد که در سال های نخست، مسلمانان فقیر و تهی دست بودند و چه بسا اصلاً خمسی از این باب بر عهده آنان لازم نمی آمد. ضمن این که درخواست مالی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از مردم در آغاز رسالت، باعث ایجاد جو نامناسب و تهمت های ناجوانمردانه ای می شد که سرعت پیشرفت اسلام را کُند می نمود، به همین علت باید زمینه سازی های فرهنگی لازم انجام می شد، سپس این حکم ابلاغ می گردید؛ همان گونه که برخی از احکام دین – مانند حرمت شراب – به تدریج به مسلمان ابلاغ و عملی گردید.

از این رو مشاهده می کنیم که این بحث به مرور زمان و در زمان امامان معصوم علیهم السلام رونق یافت و مردم نسبت به آن آگاهی یافتند. لیکن از آن جایی که از عصر امام علی علیه السلام تا زمان امام باقر علیه السلام شیعه در فشار شدیدی از نظر سیاسی و اقتصادی قرار داشت و حکومت بنی امیه حساسیت خاصی به تشیع نشان می داد، این بحث آن چنان که شایسته و بایسته است، برای شیعیان تبیین نمی شد. اما در زمان امام محمدباقر و امام صادق علیهماالسلام، اندک مجالی پیدا شد تا مردم با مسئله خمس آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم تا حدودی آشنا شوند. ضمن این که زندگی مسلمان ها نیز رونق تازه ای پیدا کرده بود. به همین دلیل عده ای از طرف امامان مأمور شدند تا خمس را جمع آوری کنند. به عنوان مثال، مفضّل بن عمر، از طرف امام صادق و امام کاظم علیهماالسلام در گرفتن حقوق شرعی مردم وکالت داشت و به وی اختیار داده شده بود تا خمس را در راهی که صلاح می داند به مصرف برساند. وی نیز مقداری از خمس را برای فقرای شیعه و مبلغی را هم برای اصلاح ذات البین و آشتی دادن بین آن ها در منازعات مالی اختصاص داده بود.

و نصر بن قاموس اللّخمی، یکی از نمایندگان امام باقر علیه السلام برای گردآوری خمس بود و این نمایندگی تا بیست سال تداوم داشت.[۱۷]

همچنین عبدالله جندب، از جانب امام موسی بن جعفر و امام رضا علیهما السلام، نمایندگی داشت و به جمع آوری خمس اهتمام می ورزید. مردم در این دوران استقبال خوبی از خمس نشان دادند و به نمایندگان امام کاظم علیه السلام به قدری خمس پرداختند که هنگامی که آن حضرت به شهادت رسید وجوه زیادی از خمس نزد نمایندگان ایشان باقی مانده بود. نوشته اند که مبلغ هفتاد هزار دینار نزد «زیاد قندی و حمزه بن بزیع» و سی هزار دینار نزد «عثمان بن عیسای رواسی» بود.[۱۸]

این رویه امامان بزرگوار شیعه همواره تداوم داشت و ایشان، افرادی را به عنوان نماینده خود برای دریافت وجوهات شرعی، مشخص می کردند. تا زمان امام عسکری علیه السلام که ایشان نیز وکلایی از جمله ابراهیم بن عبده نیشابوری[۱۹]، احمد بن اسحاق[۲۰]و عثمان بن سعید عَمْری[۲۱]، را برای جمع آوری خمس در شهرهای مختلف داشتند.

خمس در غیبت صغری

پس از شهادت امام عسکری علیه السلام و در زمان غیبت صغری، مراجعات مردم به نمایندگان خاص حضرت بود. با وجود آن که شیعیان در حال تقیه و ترس و اضطراب و زیر فشار حکومت های غاصب عباسیان به سر می بردند، ولی هیچ گاه از پرداخت خمس اموال خود غفلت نمی کردند و وجوهات شرعی را به وکلای آن حضرت می رساندند.

امروزه نیز مؤمنان و متدینین خمس اموال و وجوهات شرعیه خود را به حاکم شرع و ولی فقیه، و مراجع تقلید به عنوان نایبان حضرت حجت علیه السلام می سپارند تا در موارد مشخص آن به کار بندند. این نیابت فقها، از طریق روایات متعدد به اثبات رسیده است.

از جمله این روایت است که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف فرموده اند: «و اَمَّا اْلحَوادِثُ الْواقِعَهُ فَارْجِعُوا فیها اِلی رُواهِ حَدیثِنا فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیکمْ وَ اَنَا حُجَّهُ اللّهِ عَلَیهِم – و امّا در حوادث پیش آمده، به راویان حدیث ما مراجعه کنید؛ زیرا آن ها حجّت من بر شما هستند و من حجّت خدا بر آنان هستم»[۲۲]

امام هادی علیه السلام می فرماید: «اگر فقهای با تقوی، مرزبان افکار و عقاید دینی مردم نبودند، شبکه های ابلیسی مردم را از دین خدا دور می کردند. این علما در عصر غیبت قائم ما علیه السلام همچون ناخدای کشتی محافظ مسلمانان آسیب پذیرند. در پایان امام هادی علیه السلام فرمود: این افراد نزد خدا با فضیلت ترینند.»[۲۳]

دستاوردها و اثرات مثبت پرداخت خمس

۱) نشانه ایمان است

گروهی از عبدالقیس حضور پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمدند و گفتند: «مشرکان بین ما و شما هستند و جز در ماه های حرام دسترسی به شما نداریم. به ما توصیه جامعی بفرما که اگر به آن عمل کنیم وارد بهشت شویم، دیگران را هم به آن فرا بخوانیم.» پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «شما را به چهار چیز فرمان می دهم و از چهار چیز نهی می کنم. شما را فرمان می دهم به ایمان به خدا، آیا می دانید ایمان چیست؟ شهادت به یکتایی خدا، ادای نماز، پرداخت زکات و دادن خمس غنائم.»[۲۴]

همچنین در آیه «وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَیءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ. .. إِنْ کنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَ ما أَنْزَلْنا عَلی عَبْدِنا» که پیش تر بدان اشاره شد، نکته قابل تأمل این است که با توجه به این که مخاطب آیه، مؤمنان هستند – زیرا پیرامون غنائم جهاد اسلامی بحث می کند و معلوم است مجاهد اسلامی مؤمن است – ولی با این حال می فرماید: «اگر ایمان به خدا و پیامبر آورده اید» و این مطلب اشاره به این مهم است که نه تنها ادعای ایمان نشانه ی ایمان نیست، بلکه شرکت در میدان جهاد نیز ممکن است نشانه ی ایمان کامل نباشد و این عمل به خاطر اهداف دیگری انجام گیرد، مؤمن کامل کسی است که در برابر همه ی دستورات به خصوص دستورات مالی تسلیم باشد و تبعیضی در میان برنامه های الهی قائل نگردد.

۲) نسل پاک

یکی از مهم ترین دستاوردهای پرداخت خمس این است که بقیه اموال بر او مباح شده و حق تصرف خواهد یافت، لذا رشد و نمو فرزندان او نیز از غذای پاک و حلال خواهد بود که این خود، زمینه ساز رشد و رسیدن به درجات کمال و معنویت را سهل می نماید. لذا در روایات می خوانیم: «پرداخت خمس، مال را پاک و مال پاک مقدمه نسل پاک است.»[۲۵]

امام صادق علیه السلام می فرماید: «مردی به خدمت امیرالمؤمنین علیه السلام رسید و عرض کرد: من مالی به دست آورده ام که درباره ی حلال و حرام آن چشم پوشیدم اکنون می خواهم توبه کنم و مقدار حلال و حرام آن بر من مجهول است و مال حلال با حرام مخلوط گردیده است. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: خمس مال خود را خارج کن زیرا خدای عزوجل از آدمی با ادای خمس راضی می شود و باقی مال بر تو حلال خواهد بود.»[۲۶]

در جای دیگر هم حضرت صادق علیه السلام با تکیه بر مطلب قبلی فرموده اند: «هر کس خنکی محبت و دوستی ما را در جگر خود احساس کند، پس خدای را بر نخستین نعمت ها ستایش کند. (راوی حدیث) گفت: عرض کردم: فدایت شوم نخستین نعمت ها چیست؟ فرمودند: پاکی ولادت (حلال زادگی). سپس امام علیه السلام فرمود: امیرالمؤمنین علیه السلام به حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود: نصیب خودت را از انفال بر پدران شیعیان ما ببخش تا آن ها پاک گردند.»[۲۷]

امام باقر و یا امام صادق علیه السلام با تأکید بر حقیقت بالا فرموده اند: «سخت ترین و شدیدترین حالی که در روز قیامت به مردم دست می دهد آن است که مستحقان برخیزند و بگویند: پروردگارا خمس ما (حق ما را از مدیونین بگیر) ما خمس را برای شیعیان پاک ساختیم، تا موالید آنان پاک و فرزندانشان حلال و پاکیزه گردد.»[۲۸]

۳) دارایی پاک

همه فقها – با تکیه بر آیات و روایات که بخش کوچکی از آن ذکر شد – متفقتند کسی که خمس بر عهده اوست و به هر بهانه و دلیلی از پرداخت آن استنکاف می ورزد، چنین شخصی حق تصرف و استفاده از اموال را ندارد. این سخن بدین معناست که هرگونه استفاده و بهره برداری از اموال، بر وی حرام می باشد. لذا غسل و عبادات او و حتی حج و عمره او هم باطل خواهد بود. لذا با پرداخت خمس، اموال انسان طاهر و حلال شده و به عنوان درآمدی گوارا و شیرین می توان از آن بهره برد.

امام صادق علیه السلام به عبدالله بن بکیر فرمود: «هر آینه من درهمی را از یکی از شما می ستانم، در صورتی که خود از ثروتمندترین مردم مدینه ام. از این کار جز این نمی خواهم که شما پاک و پاکیزه شوید.»[۲۹]

همچنین نقل شده که از امام صادق علیه السلام سؤال شد: «مردی که از راه حلال و حرام مالی به دست آورد، و می خواهد توبه کند ولی حلال و حرام را به طور مشخص نمی شناسد چه کند [و چگونه خود را از حرمت خلاص نماید] فرمود خمس آن مال را بدهد مالش پاک می شود. خداوند اموال را به وسیله پرداخت خمس تطهیر فرموده است»[۳۰]

و در حدیث دیگر می خوانیم: «یودّی خمسنا و یطیب له – هر کس خمس ما را بدهد باقی درآمدش برای او گواراست.»[۳۱]

البته شکی نیست که آن بزرگواران محتاج به درهم و دینار مردم نبودند، زیرا گنج های خزائن دنیا در اختیارشان بود و هر آنچه اراده می کردند محقق می شد، بنابراین باید اذعان کرد که هدفشان تطهیر اموال شیعیان بوده است تا از اثرات سوء مال حرام به دور مانند. لذا امام صادق علیه السلام خطاب به اذهانی که تصور نیازمندی اهل بیت علیهم السلام را دارند، چنین هشدار می دهند: «هر کس تصور کند که امام علیه السلام به آن چه مردم در دست دارند محتاج است، آن شخص کافر است. مردم احتیاج دارند که امام از آن ها مال [خمس] قبول کند. [زیرا که] خداوند عزوجل فرموده است: از اموال آن ها صدقه بگیر تا پاک گردند.»[۳۲] (خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَهً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکیهِمْ بِها)[۳۳]

در این باره امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف فرمود: «اَمّا اَمْوالُکمْ فَلا نَقْبَلُها اِلاّ لَتَطَهَّرُوا فَمَنْ شاءَ فَلْیصِلْ وَ مَنْ شاءَ فَلْیقْطَعْ فَما آتانِی اللّهُ خَیرٌ مِمّا آتاکمْ – امّا اموال شما [که به ما می رسانید،] پس ما آن ها را نمی پذیریم، مگر برای این که پاکیزه شوید. هرکس می خواهد آن ها را به ما برساند و هرکس می خواهد، نرساند. پس آن چه خدا به من داده، بهتر است از آن چه به شما داده است».[۳۴]

۴) سربلندی در سخت ترین امتحان

امام صادق علیه السلام فرمودند: «خداوند بندگان خود را به چیزی سخت تر از پرداخت حقوق مالی، امتحان نکرده است.»[۳۵]

۵) وسعت روزی

افرادی که به وظایف شرعی مالی پایبند هستند به تجربه برایشان ثابت شده است که اگر چه مقداری از درآمد آن ها از دست آن ها خارج شده است، لیکن علاوه بر این که خشنودی خداوند متعال را کسب کرده و کسب و کارشان حلال و پاک است و خود و خانواده شان از پیامدهای منفی لقمه حرام، دور می مانند، پرداخت خمس و زکات موجب حفظ مابقی اموال و رونق کسب و کارشان می شود.

چه بسا دیده شده است کسانی که از پرداخت حقوق مالی، شانه خالی می کنند، بر اثر حادثه و یا بیماری پیش بینی نشده، مقدار بیشتری از آن چه که باید به عنوان خمس و زکات می پرداختند از مال و دارایی شان کم می شود، این ها در واقع دو ضرر را متحمل شده اند: یکی این که بر اثر پرداخت نکردن واجبات مالی، خشم و غضب الهی و آتش جهنم را برای خود مهیا کرده اند. دوم این که همان مقدار مال یا بیشتر از آن از دست شان خارج شده است. (خَسِرَ الدُّنْیا وَ الاخِرَه؛ در دنیا و آخرت ضرر کرده اند). به هر حال آن چه قطعی است این است که با پرداخت واجبات مالی نه تنها از دارایی انسان کم نمی شود، بلکه خداوند از جایی که انسان گمان ندارد آن را جبران خواهد کرد.

خداوند در قرآن کریم می فرماید: «وَ مَن یتَّقِ اللَّهَ یجَعَل لَّهُ مخَرَجًا*وَ یرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لَا یحَتَسِبُ وَ مَن یتَوَکلَ عَلی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ – هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می کند، و او را از جایی که گمان ندارد روزی می دهد و هر کس بر خدا توکل کند، کفایت امرش را می کند.»[۳۶]

امام رضا علیه السلام نیز یکی از علل فراوانی روزی را پرداخت خمس معرفی فرموده اند: «پرداخت خمس کلید روزی شما می باشد.»[۳۷]

۶) کفّاره گناهان و ذخیره قیامت

امام رضا علیه السلام فرمود: «ف