پاورپوینت کامل کونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدمه

از مهم ترین اصولی که یک مربی تربیتی و عقیدتی باید مد نظرش باشد این است که بخش مهمی از دعوت مردم به اسلام و اخلاق، از غیر طریق زبان است و بحث های زبانی وقتی اثرگذار خواهد بود که مستمعین اعتماد کاملی به گوینده داشته باشند. یکی از علل اصلی عدم موفقیت بعضی از مربیان در جذب مخاطبین نیز به همین موضوع مربوط می شود. از این رو یکی از دستورات اصلی دینی در دعوت مردم به اسلام راه اهل بیت علیهم السلام، دعوت از راهی به جز زبان است.

«تاثیر عمیق “دعوت عملی” از این جا سرچشمه می گیرد که هر گاه شنونده بداند گوینده از دل سخن می گوید و به گفته خویش صد در صد ایمان دارد گوش جان خود را به روی سخنانش می گشاید و سخن که از دل برخیزد بر دل می نشیند، و در جان اثر می گذارد، و بهترین نشانه ی ایمان گوینده به سخنش این است که خود قبل از دیگران عمل کند، همان گونه که امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرماید:

أَیهَا النَّاسُ إِنِّی وَ اللَّهِ مَا أَحُثُّکمْ عَلَی طَاعَهٍ إِلَّا وَ أَسْبِقُکمْ إِلَیهَا وَ لَا أَنْهَاکمْ عَنْ مَعْصِیهٍ إِلَّا وَ أَتَنَاهَی قَبْلَکمْ عَنْهَا[۱] – «ای مردم به خدا سوگند شما را به هیچ طاعتی تشویق نمی کنم مگر قبلاً خودم آن را انجام می دهم و از هیچ کار خلافی باز نمی دارم مگر این که پیش از شما از آن دوری جسته ام.»

در حدیثی از امام صادق علیه السلام می خوانیم: «مِنْ أَشَدِّ النَّاسِ عَذَاباً یوْمَ الْقِیامَهِ مَنْ وَصَفَ عَدْلًا وَ عَمِلَ بِغَیرِهِ[۲] – از کسانی که در روز قیامت عذابشان از همه شدیدتر است کسی است که سخن حقی بگوید و خود به غیر آن عمل کند.»[۳]

حضرت شعیب علیه السلام به مردم می فرماید: من در ترک آن چه شما را نهی می کنم، پیشگام هستم. «وَ ما ارِیدُ انْ اخالَفَکمْ الی ما انْهاکمْ عَنْه.» (هود/۸۸)[۴]

قرآن

اول: خداوند کریم در قرآن مجید در خصوص دعوت و عمل می فرماید:

«وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَی اللَّهِ وَ عَمِلَ صالِحاً وَ قالَ إِنَّنی مِنَ الْمُسْلِمینَ – چه کسی خوش گفتارتر است از آن کس که دعوت به سوی خدا می کند و عمل صالح انجام می دهد و می گوید: من از مسلمانانم» (فصلت/۳۳)

این آیه با صراحت، بهترین گویندگان را کسانی معرفی کرده که دارای این سه وصفند: دعوت به اللَّه، عمل صالح، و تسلیم در برابر حق.

در حقیقت چنین کسانی علاوه بر سه رکن معروف ایمان، اقرار به لسان، عمل به ارکان، و ایمان به جنان (قلب) بر رکن چهارمی نیز چنگ زده اند و آن تبلیغ و نشر آئین حق و اقامه دلیل بر مبانی دین و زدودن آثار شک و تردید از قلوب بندگان خدا است. این منادیان با این چهار وصف بهترین منادیان جهانند.

گرچه گروهی از مفسران این اوصاف را تطبیق بر شخص پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و یا پیامبر، و امامانی که دعوت به سوی حق می کردند، و یا خصوص مؤذن ها کرده اند، ولی پیدا است آیه مفهوم وسیع و گسترده ای دارد که تمام منادیان توحید را که واجد این صفاتند فرا می گیرد، هر چند برترین مصداقش شخص پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است (به خصوص با توجه به زمان نزول آیه) و در درجه بعد ائمه معصومین و بعد از آن ها تمام علماء و دانشمندان و مجاهدان راه حق و آمرین به معروف و ناهین از منکر و مبلغان اسلام از هر قشر و گروه هستند، و این آیه بشارتی است بزرگ و افتخاری است بی نظیر برای همه ی آن ها، که می توانند به آن دلگرم باشند.[۵]

از طرفی از این آیه استفاده می شود که: «بهترین سخن آن نیست که علمی تر و خوش آهنگ تر باشد، بلکه آن است که مردم را به خدا دعوت کند و با هدف باشد. «دَعا إِلَی اللَّهِ» و سخنی ارزش دارد که گوینده ی آن اهل عمل باشد. «دَعا إِلَی اللَّهِ وَ عَمِلَ صالِحاً» (زیرا) گویندگان بی عمل به شدّت توبیخ می شوند. «لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ – چرا سخنی می گویید که عمل نمی کنید؟!» (صف/۲) «أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکمْ – آیا مردم را به خیر و نیکی فرمان می دهید و خود را فراموش می کنید؟» (بقره/۴۴)[۶]

دوم: برای دلنشین بودن کلام نیاز به محبوبیت اجتماعی است و این محبوبیت در سایه ایمان و عمل صالح به دست می آید.[۷]

قرآن کریم راه محبوب شدن بین مؤمنان را بیان کرده و فرمود: «إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا – آنان که از نظر عقیده مؤمن و از نظر اعمال صالح اند، خدا برای آن ها محبت قرار داده و آنان را محبوب دل های دیگران می کند.» (مریم/۹۶)

امام صادق علیه السلام نیز فرمودند: «اگر مؤمن با قلبش متوجه خدای سبحان شود، خدا هم وجه خود را متوجه او خواهد کرد و دل های مؤمنان را نسبت به او دوست می کند.»[۸]

و چه چیز بهتر از این که انسان محبوب خدا شود. و بندگان مؤمن او را دوست داشته باشند.[۹] زیرا خدای سبحان که رهبر دل ها و مقلّب قلب هاست، گرایش جامعه خداپرست و حق دوست را به سمت مردان سالک صالح که عقیده صائب را با عمل صحیح هماهنگ کرده اند، قرار می دهد؛ چون آن مردانِ الهی، محبّان راستین خدا و محبوبان واقعی وی اند و آثار محبّت خدا در مجالی خلقت و مَرائی آفرینش و مرایای بندگان وی ظهور می کند.[۱۰]

و انسان خودساخته ای که اعمال خوب، در وجودش ملکه شده است تک تک اعمالش تبلیغ دین خداست و مردم از رفتار و کردار او درس می گیرند چرا که تبلیغ عملی از تبلیغ گفتاری مؤثرتر است.[۱۱]

احادیث

۱) «ابْن أَبی یعْفُور» از امام صادق علیه السّلام نقل می کند که فرمود:

«پاورپوینت کامل کونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ ۶۳ اسلاید در PowerPoint لِیرَوْا مِنْکمُ الْوَرَعَ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الصَّلَاهَ وَ الْخَیرَ فَإِنَّ ذَلِک دَاعِیهٌ – با غیر زبان خویش مردم را (به کیش و مذهب خود) دعوت کنید، مردم باید ورع و کوشش و نماز و خیر شما را ببینند، این ها خود دعوت کننده باشند.»[۱۲]

۲) و فرمود: «کونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِالْخَیرِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ لِیرَوْا مِنْکمُ الِاجْتِهَادَ وَ الصِّدْقَ وَ الْوَرَعَ – مردم را به غیر زبان (بلکه با کردار) خود به خیر و نیکو کاری دعوت کنید، مردم باید کوشش در عبادت و راستگویی و پرهیزکاری شما را ببینند.»[۱۳]

۳) همچنین ابو اسامه گوید: شنیدم امام صادق علیه السّلام می فرمود:

عَلَیک بِتَقْوَی اللَّهِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَهِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ کونُوا دُعَاهً إِلَی أَنْفُسِکمْ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ وَ کونُوا زَیناً وَ لَا تَکونُوا شَیناً وَ عَلَیکمْ بِطُولِ الرُّکوعِ وَ السُّجُودِ فَإِنَّ أَحَدَکمْ إِذَا أَطَالَ الرُّکوعَ وَ السُّجُودَ هَتَفَ إِبْلِیسُ مِنْ خَلْفِهِ وَ قَالَ یا وَیلَهُ أَطَاعَ وَ عَصَیتُ وَ سَجَدَ وَ أَبَیتُ – بر تو باد به تقوای خدا و ورع و کوشش و راستی گفتار و اداء امانت و حسن خلق و نیکی با همسایه. و مردم را با غیر زبان به (مذهب) خود دعوت کنید (یعنی رفتار شما شیعیان باید طوری باشد که مخالفین تان به گرویدن مذهب شما مایل شوند) و زینت ما باشید و ننگ ما نباشید. و بر شما باد به طول دادن رکوع و سجود، زیرا چون یکی از شما رکوع و سجود را طول دهد، شیطان از پشت سرش بانگ زند و بگوید: ای وای، که این اطاعت کرد و من نافرمانی و این سجده کرد و من سرپیچی (هنگامی که به سجده در برابر آدم مأمور گشتم).»[۱۴]

۴) و نیز فرمود: «کونُوا دُعَاهَ النَّاسِ بِأَعْمَالِکمْ وَ لَا تَکونُوا دُعَاهً بِأَلْسِنَتِکمْ – مردمان را با اعمال خود (به خوبی ها) دعوت کنید نه با زبان های خود.»[۱۵]

۵) همچنین فرمود: «رَحِمَ اللَّهُ قَوْماً کانُوا سِرَاجاً وَ مَنَاراً کانُوا دُعَاهً إِلَینَا بِأَعْمَالِهِمْ وَ مَجْهُودِ طَاقَتِهِمْ – خدا آن قوم را رحمت کند که چراغ (راه خلق) و روشنگر (افکار مردم) بودند، با عمل و به کار بردن منتهای قدرت، مردم را به سوی ما (و مبادی تشیع) دعوت می کردند.»[۱۶]

۶) و امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود:

«وَ لَا یعْدِلُهُ نَفْعٌ مَا سَکتَ عَنْهُ لِسَانُ الْقَوْلِ وَ نَطَقَ بِهِ لِسَانُ الْفِعْلِ – موعظه ای که گوش آن را پس نمی زند و هیچ سودی با آن برابری نمی کند، آن است که زبان گفتار در آن خاموش بماند و زبان کردار به سخن گفتن بپردازد.»[۱۷]

تبیین

حضرت امام خامنه ای مدظله العالی با استفاده از این روایت فرموده اند:

«اخلاق ما باید طبق آن چیزی باشد که می گوییم و به آن دعوت می کنیم؛ “پاورپوینت کامل کونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ ۶۳ اسلاید در PowerPoint” یعنی “باعمالکم”. اگر ما به زخارف دنیا بی اعتنا بودیم، اگر ما در آن راه هایی که به آن معتقدیم و داعی و مبلّغ آن هستیم، قدم ثابت گذاشتیم، اگر ما پایبندی خودمان را به اصول دینی و اصول اسلامی و فرمایشات امام بزرگوار و آن چه که در نظام جمهوری اسلامی مقرر است، عملاً نشان دادیم، حرف ما در محیطی که پراکنده می شود، اثر خواهد کرد؛ آن وقت خیلی احتیاج به اصرار و فشار و زور نخواهد بود؛ بلکه نفس جاذبه ی عمل، دیگران را به هماهنگی و همگامی و هماوایی وادار خواهد کرد.[۱۸]

«در بخش موعظه ی حسنه – که حالا من تعبیر “تربیت” را به کار نمی برم، چون تربیت یک معنای اعمّی دارد – به نظر من علاوه ی بر مسئله ی زبان، مسئله ی رفتار لازم است. همین ” کونُوا دُعَاهَ النَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ [۱۹] ” که گفته شده، این جاست. چیزی که دل ها را نرم می کند، بلکه عنادها را به زانو در می آورد، آدم های معاند را به زانو در می آورد، رفتار درست است، رفتار خوب است. البته رفتار خوب، شامل اخلاق خوب، تواضع، صداقت در گفتار، صداقت در موضع گیری، صراحت در بیان حقیقت و بلندنظری نسبت به امور مادی و دنیوی می شود؛ این چیزهایی که نشان دهنده ی خلوص در عمل است؛ که اگر به توفیق پروردگار ماها واقعاً خلوص در عمل داشته باشیم، طبعاً در رفتار و گفتارمان خودش را نشان می دهد. بنابراین نقطه ی اساسی مهمِ دوم، بهترین راهش همین است: اولاً لسان موعظه و نصیحت – برادرانه، و در مواردی پدرانه و