پاورپوینت کامل فقه و امنیت ۹۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فقه و امنیت ۹۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فقه و امنیت ۹۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فقه و امنیت ۹۵ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدمه

امنیت ملی به مفهوم در امان بودن از تهدیدات بالقوه و بالفعل دشمنان و گام نهادن در مسیر توسعه و پیشرفت متناسب با ارزش های حیاتی حاکم در جامعه است و هر گونه عنصر یا عاملی که این ارزش ها را به مخاطره اندازد، تهدید علیه امنیت ملی محسوب می شود. در حوزه مناسبات ملی و فراملی و تبیین ارتباط میان مسلمین و دولت ها که تحت عنوان ارتباط با کفار، اهل کتاب و… در فقه آمده است، قلمرو مطالعاتی تهدیدات امنیت ملی در حوزه ی فقه سیاسی است که عهده دار تنظیم روابط مسلمین با دیگران می باشد. تنوع و تکثر ارتباطات موجب خلق گونه های جدیدی از تهدیدات علیه امنیت ملی شده و تهدیدات نرم را به عنوان مهمترین و اثرگذارترین تهدید به جهت تغییر در باورها و نگرش ها و به عبارتی جنگ اراده ها پررنگ ساخته است. راهبرد فقه برای مقابله با کفار، از نوع دفاع مشروع و بازدارنده است. قواعد، سیاست های کلی و اصول راهبردی فقه برای تأمین امنیت در اصول و قواعدی چون: مشروعیت ولایت و رهبری، مبارزه با موانع هدایت انسان ها به کمال، دعوت، عدالت، حفظ نظام، نفی سبیل، تقیه، لاضرر و لاضرار فی الاسلام، صلح، مصلحت اسلام و مسلمین، الاسلام یعلو و لایعلی علیه، تقدیم اهم بر مهم، وفای به عهد، استیمان، امر به معروف و نهی از منکر، دفاع مشروع، جهاد (اعم از ابتدایی و دفاعی) و مهادنه با اوصاف خاص خود خلاصه می گردد که در این مختصر تنها به برخی تهدیدات نرم در حوزه های سیاسی و فرهنگی اشاره شده است.

امنیت و تهدید

در ساده ترین تعریف فقدان تهدید را امنیت را نام نهاده اند؛ اگرچه این تعریف دستخوش تحولات اساسی گشته و امروزه وجه تمایز اندیشمندان امنیت پژوه گردیده است، اما هنوز تعداد زیادی هستند که از فقدان امنیت به تهدید یاد می کنند. به بیان دیگر حفاظت از عناصر و عوامل خطرزا و خطرساز برای امنیت ملی، در واقع مصون ماندن از تهدیدات است که از آن عوامل و عناصر، در عرف سیاسی و جامعه شناختی به «تهدید» یاد می شود.

تهدید و امنیت دو مقوله مهم و همزاد در ادبیات سیاسی معاصر هستند و «تأمین امنیت ملی» از شعائر اساسی در شکل گیری دولت هاست؛ چرا که ثبات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، نظامی و اجتماعی نظام با آن گره خورده است. بدیهی است تأمین امنیت و برخورداری از آن در ردیف اولین و مهم ترین مطالبه ی مردم است که در تمام نظام های سیاسی دنیا اعم از سکولار، سوسیال، مادی گرا، دین مدار و اسلامی، الحادی و… در کانون توجه سیاست گزاران و سیاست پیشگان و مردم قرار دارد. اما نباید از نظر دور داشت که این مطالبه به تناسب ایدئولوژری و نوع حاکمیت متفاوت است.

مفهوم شناسی امنیت ملی، انواع و اهداف

«امن» ریشه ی لغوی امنیت در زبان عربی است که کاربرد آن در زبان فارسی نیز با همان معنا متداول است. واژه هایی چون: آرامش یافتن، بیمناک نبودن و نترسیدن معنای آن را متبلور ساخته و از مفهوم مصدری آن – الامن – به عنوان دست یابی به اطمینان و آرامش پس از رهایی از ترس نام برده می شود.[۱] در فرهنگ علوم سیاسی نیز «امنیت به معنای تضمین ایمنی است و آن با قرارهای تنظیمی سیاسی برای کاهش احتمال بروز جنگ، برقراری مذاکره به جای محاربه و درگیری و قصد حفاظت از صلح میان دولت ها به دست می آید.»[۲]

به طور اصولی انسان برای رسیدن به اهداف والای انسانی بعد از برآوردن نیازهای فیزیولوژیکی نیاز به وجود امنیت و احساس امنیت دارد و در این میان مهم تر از امنیت، موضوع احساس امنیت است.

در رویکرد دین مدارانه به امنیت ملی، علاوه بر تهدیدات سخت؛ رهیافتی مبتنی بر رویکردهای نیمه سخت و نرم افزارانه از امنیت ملی پدیدار می گردد. بنابراین امنیت ملی در این نگاه عبارت است از: «مجموعه توانایی ها، سیاست ها و تصمیم گیری های یک ملت برای حفاظت از خود و ارزش های داخلی در مقابل تهدیدات خارجی»[۳] بر اساس تعریف دیگر «امنیت ملی فعالیت ها و تمهیداتی است که از سوی حکومت به منظور استقرار امنیت در ابعاد مختلف در کشور صورت می گیرد.»[۴]

ناامن ساختن جامعه رهاورد شوم توطئه اجانب و ایادی استکبار برای ملت ایران است. حضرت امام خامنه ای مدظله العالی در این باره می فرمایند: «دشمن امنیت ملی ما را هدف گرفته است، امنیت ملی برای یک ملت از همه چیز واجب تر است.»[۵]

امنیت در قرآن

قرآن یکی از اهداف استقرار حاکمیت خدا و خلافت صالحان و طرح کلی امامت را تحقق امنیت، معرفی کرده است: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیمَکنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً – خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند وعده می دهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد، همان گونه که به پیشینیان آن ها خلافت روی زمین را بخشید و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشه دار خواهد ساخت و ترسشان را به امنیت و آرامش مبدّل می کند» (نور/۵۵)

همچنین دستور می دهد که در راه خدا و رهایی مستضعفان از چنگال استعمارگران قیام نمایند و یکی از اهداف و پیامدهای این حرکت بزرگ را تامین امنیت به شمار می آورد:

«وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّی لا تَکونَ فِتْنَه – و با آن ها پیکار کنید! تا فتنه (و بت پرستی، و سلب آزادی از مردم) باقی نماند.» (بقره/۹۳ – انفال/۳۹)

قرآن شهر و منطقه مسکونی بهره مند از نعمت امنیت را از مثل ها و الگوهای نیکو قرار داده است: «وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً قَرْیهً کانَتْ آمِنَهً مُطْمَئِنَّهً – خداوند (برای آنان که کفران نعمت می کنند،) مثلی زده است: منطقه آبادی که امن و آرام و مطمئن بود» (نحل/۱۲)

امنیت در روایات

پیشوایان معزز اسلام در اهتمام به امنیت، بسیار سخن گفته اند. به عنوان نمونه رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: «نِعْمَتَانِ مَکفُورَتَانِ اَلْأَمْنُ وَ الْعَافِیه – دو نعمت است که ارزش آن بر مردم پوشیده است، یکی نعمت امنیت و دومی نعمت سلامتی»[۶]

و از امام صادق علیه السلام نقل شده است که حضرت در این باره فرموده اند:

«خَمْسُ خِصَالٌ مَنْ فَقَدَ مِنْهُنَّ وَاحِدَهً لَمْ یزَلْ نَاقِصُ الْعَیشِ؛ زَائِلَ الْعَقْلِ، مَشْغُولُ الْقَلْبِ: فَاَوَّلُهَا صِحَّهِ الِبَدَنِ، وَالثَّانِیهُ اَلاَمْنُ،… – پنج چیز است که حتی اگر یکی از این پنج چیز برقرار نباشد، زندگی ناقص و ناگوار است، عقل نابود می شود و مایه ی دل مشغولی می گردد. اولین این پنج چیز سلامتی ودومین آن امنیت است…»[۷]

امنیت ملی در فقه

حضرت امام خمینی رحمت الله علیه فرموده اند: «فقه، تئوری واقعی و کامل اداره انسان از گهواره تا گور است. هدف اساسی این است که ما چگونه می خواهیم اصول محکم فقه را در عمل فرد و جامعه پیاده کنیم و بتوانیم برای معضلات جواب داشته باشیم و همه ی ترس استکبار از همین مسأله است که فقه و اجتهاد جنبه عینی و عملی پیدا کند و قدرت برخورد در مسلمانان به وجود آورد.»[۸]

از آن جایی که امنیت در حوزه ی مطالعات سیاسی است، بنابراین در دسته بندی ارائه شده از سوی علما و اندیشمندان علوم دینی، باید این موضوع را در فقه سیاسی جست. فقه سیاسی: «مجموعه قواعد و اصول فقهی و حقوقی برخاسته از مبانی اسلامی است که عهده دار تنظیم روابط مسلمان ها با خودشان و تنظیم روابط آن ها با ملت های غیر مسلمان می باشد. بر اساس مبانی قسط و عدل برخاسته از وحی الهی، فقه سیاسی دو بخش مهم را داراست: اصول و قواعدی در ارتباط با سیاست داخلی و تنظیم روابط درون امتی جامعه اسلامی؛ اصول و قواعدی در ارتباط با سیاست خارجی و تنظیم روابط بین المللی و جهانی اسلام.»[۹]

تهدید نرم

واژه تهدید (Threat) در لغت، به معنای ترسانیدن، وعید کردن و بیم دادن می باشد.[۱۰] از نظر اصطلاحی در علوم سیاسی و روابط بین الملل، «تهدید» و «امنیت» به وسیلهی یکدیگر تعریف می شوند. تهدید پدیده ای پیچیده و از حیث ماهوی دربردارنده دو چهره ی متفاوت، اما مرتبط و مکمل یکدیگر است که از آن به ابعاد ماهیت شناسانه (انتولوژیک)[۱۱] و معرفت شناسانه (اپیستمولوژیک)[۱۲] تهدید یاد شده است. نگرش اپیستمولوژیک، تبارشناسی تهدید و نمودهای بیرونی آن را مد نظر دارد و رویکرد انتولوژیک به بررسی ملاحظات معنا شناختی تهدید می پردازد و تلاش می کند تا این واژه را از حیث محتوایی از سایر واژگان متمایز سازد.[۱۳]

تهدید علیه امنیت ملی عبارت است از: تهدیداتی که اهداف و ارزش های حیاتی یک کشور را به منظور ایجاد تغییرات اساسی به ویژه تغییر رفتار در اهداف و ارزش های حیاتی نظام و ملت در معرض خطر قرار دهد.[۱۴]

ارزش های حیاتی هر کشور متأثر از نظام سیاسی حاکم بر آن است. اصل دوم قانون اساسی ارزش های حیاتی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را تبیین نموده است:

«جمهوری اسلامی، نظامی است بر پایه ایمان به:

۱- خدای یکتا (لا اله الاالله) و اختصاص حاکمیت و تشریع به او و لزوم تسلیم در برابر امر او.

۲- وحی الهی و نقش بنیادی آن در بیان قوانین.

۳- معاد و نقش سازنده آن در سیر تکاملی انسان به سوی خدا.

۴- عدل خدا در خلقت و تشریع.

۵- امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در تداوم انقلاب اسلام.

۶- کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توأم با مسئولیت او در برابر خدا.

که از راه:

الف) اجتهاد مستمر فقهای جامع الشرایط بر اساس کتاب و سنت معصومین سلام الله علیهم اجمعین.

ب) استفاده از علوم و فنون و تجارب پیشرفته ی بشری و تلاش در پیشبرد آنها.

ج) نفی هرگونه ستمگری و ستم کشی و سلطه گری و سلطه پذیری، قسط و عدل و استقلال سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و همبستگی ملی را تأمین می کند.»

تاریخچه تهدید نرم

تهدید نرم از موقعی روش و تاکیتک دشمن قرار گرفت که ابلیس بر خود تکبر نمود و بر انسان حسادت برد و چنین قسم خورد: «قالَ فَبِعِزَّتِک لَأُغْوِینَّهُمْ أَجْمَعینَ – گفت: به عزّتت سوگند، همه ی آنان را گمراه خواهم کرد» (ص/۸۲) شیطان پس از آن که گناه انحراف و سرپیچی خود را که ناشی از تکبرش بود به گردن خداوند انداخت، گفت: «قالَ رَبِّ بِما أَغْوَیتَنی لَأُزَینَنَّ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِینَّهُمْ أَجْمَعینَ – گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختی، من (نعمت های مادّی را) در زمین در نظر آنها زینت می دهم، و همگی را گمراه خواهم ساخت.» (حجر/۳۹)

در تاریخ بشر و به ویژه تاریخ اسلام نیز نمودهای بارزی از «تهدید نرم» دیده می شود که شاید بتوان به روش ها و تاکیتک های تبلیغی و ضد تبلیغی معاویه و سپس عمروعاص، به عنوان یکی از شاخص ترین آن ها اشاره و استناد نمود.

تعریف تهدید نرم

فازیو (fazio) تهدید نرم را نوعی «تلاش برنامه ریزی شده برای بهره گیری از ابزارها و روش های تبلیغی، رسانه ای سیاسی و روان شناختی برای تأثیر نهادن بر حکومت ها، گروه ها و مردم کشورهای خارجی به منظور تغییر نگرش ها، ارزش ها و رفتارهای آنان» می داند.[۱۵] ژوزف نای (Joseoh Nye) تهدید نرم را «استفاده ی یک کشور از قدرت نرم برای دستکاری افکار عمومی کشور آماج و تغییر ترجیحات، نگرش ها و رفتارهای سیاسی آنان»[۱۶] تعریف کرده است. برخی تهدید نرم را مجموعه ی اقداماتی دانسته اند که موجب دگرگونی در الگوهای رفتاری و هویت فرهنگی مورد قبول یک نظام سیاسی می شود[۱۷] و عده ای هم معتقدند که تهدید نرم نوعی جنگ سرد است که فرجام آن استحاله ی فرهنگی جامعه است.[۱۸] به نظر نگارنده نیز «مجموعه ی اقدامات برنامه ریزی شده دشمن به منظور تغییر در الگوهای رفتاری، فرهنگی، ترجیحات و ارزش های حاکم بر یک نظام سیاسی از طریق ابزارهای تبلیغی و رسانه ای بدون خشونت و درگیری» تهدید نرم نامیده می شود.

راه کارهای فقهی مقابله با تهدیدات نرم

راهکارهای فقهی مقابله با تهدیدات سیاسی

عرصه تهدیدات سیاسی به حوزه های سیاسی کشور ها چه در بعد سیاست داخلی و چه در ابعاد سیاست خارجی، سرزمین، حکومت و حکومت داری، سیاست ورزی در انتخاب نوع حکومت و نظام سیاسی مرتبط است.

ولایت پذیری و اطاعت از ولی فقیه:

ولایت در حاکمیت دینی بر اساس فقه سیاسی، جایگاهی الهی و قدسی است و دارای دو وجه مردمی و الهی می باشد که وجه پذیرش مردمی آن، اصل مقبولیت و جایگاه الهی آن اصل مشروعیت را رقم می زند. دشمنان داخلی و خارجی و نیز معاندان و معارضان با القاء شبهات متعدد در جایگاه رفیع ولایت و زیر سؤال بردن وجه قدسی آن و تشبیه آن به استبداد دینی و ناکارآمد معرفی کردن آن و نیز تحریف گفتمان های ولایی در صدد ایجاد شکاف میان ولایت و مردم هستند که از آن تعبیر به ولایت هراسی می شود.

حضرت امام خامنه ای در این باره فرموده اند: «بعضی از خناسان و وسوسه گران داخلی – که بحمدالله با قدرت و ایمان مردم، نفس آن ها قطع، و صداشان ضعیف، و حناشان بی رنگ شده است – باز هم در گوشه و کنار به فعالیت خود مشغولند. اگر می بینید که آن ها در اصول مقدس این ملت، مثل “ولایت فقیه” که اساسی ترین اصل نظام جمهوری اسلامی است و در ده سال گذشته به برکت آن توانستیم این پیشرفت ها را به دست آوریم، خدشه و مناقشه می کنند و دست به شایعه پراکنی می زنند و تلاش های مذبوحانه انجام می دهند، به خاطر این است که نمی خواهند هدف های بزرگ ملت ایران، به دست جمهوری اسلامی و به وسیله ی مؤمنین بالله محقق شود.»[۱۹]

ولایت فقیه یکی از مسلمات فقه شیعی است که در آن جایگاه مهندسی نظام و جلوگیری از انحراف فکری و عملی مردم و مسئولین به تصویر کشیده شده است. یکی از رهنمودهای اصلی قرآن در دوران غیبت، پذیرش اصل ولایت فقیه است.

«یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَی ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ کنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیوْمِ الْآخِرِ ذلِک خَیرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْویلاً –

ای کسانی که ایمان آورده اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر [اوصیای پیامبر] را! و هر گاه در چیزی نزاع داشتید، آن را به خدا و پیامبر بازگردانید (و از آن ها داوری بطلبید) اگر به خدا و روز رستاخیز ایمان دارید! این (کار) برای شما بهتر، و عاقبت و پایانش نیکوتر است.» (نساء/۵۹)

حضرت امام خامنه ای مد ظله العالی درباره ی جایگاه ولایت در شرع می فرمایند:

«البته “ولایت فقیه” جزو مسلمات فقه شیعه است. این که حالا بعضی نیمه سوادها